Norðri - 16.05.1856, Blaðsíða 1

4. ár,
í),
IORDR
1856.
10.
Jafnvel þ<5 a& jeg geti ekki ánnab enn samsinnt
þa?>, sem „gainall sveitaprestur“ skrif-
ar í 8. árg. þjóbdlfs (sjá janúarí- og febrúarí-
mán,) um braubaveitíngar; þar sem höfundurinn
fæst einkum um þab, hversu lengi a& sumir prest-
ar á útkjálkum sjeu látnir sitja aí> vesældar braub-
um yfir 20 ár o. s. frv., þá samt virbist mjer
þetta, þegar rjett er ab gætt vera í efeli sínu.
Hvernig ætti t. d. stiptsyfirvöldin ab kunna
sjer sæmri siím meb braufcaveitíngarnar enn stjórn-
in mefe stjórn sína á Islandi síban 1848? þ>ab
er hvortveggja, ab vib höfum ekki — jeg veit
ekki hvab lengi — átt annann eins konúng og
Kristján 8., heféi hann sétib lengur ab völdum,
enda er og haft eptir lionufn: „der gaaer vist
mange Ting underiig til í Island“, og þó hefur
síban hans fráfall, kastab tólfunum, meb abgjörb-
ir stjórnarinnar. Jeg þarf varla ab minna á þær
sjerstaklega, því eins og þjóbfundurinn er öllum
í minni, svo er og hitt annab, hvab helzt, sem
til er tekib af abgjörbum hennar. En eigum vib
ekki ab vorkenna þetta? Vib erum þó vanir ab
vorkenna hinum blinda þó hann fálmi í myrkri
eg sem náttúrlega flýtur þar af, grípi lielzt í
þab, sem næst er, og höndin nær til. Enn sje
sá blindi eba glámskygni nógu fjörugur, þá get-
ur skeb hann stökkvi heldur hátt upp eba nibur
í einu. Til nokkurs sannindamerkis um, abþetta
korni ekki fram einasta í geistlegri stjett, má geta
þess, ab t. d. fyrir 20 árum síban fjekk enginn
sýslumabur, svo vjer vitum, hærri eptirlaun enn
40 rd. r. s. Nú er þar á mót getib um þá sýslu-
menn, sem muni hafa 800 rd., án þess þeir hafi
skarab fram úr öbrum, svo menn viti; þetta er nú
sama sem ab standa í nebstu tröppu í stiga og
stökkva allt í einu upp í þá 16. Er þab ekki
dáfallegur stökkur, piltar góbir!
Hvor skyldi þá undra sig yfir því, þó bless-
ub stiptsyfirvöldin, sem eru ab fálma þetta blind-
Haí.
andi, geti helzt hitt á, ab ná í þá, sem nærstir
þeim standa, og sem þar á ofan ekki hafa slitib
af sjer státslegu silkikiæbin, beidur enn sjálfum
líkamanum á landbúskapar erfibi, því betur geng-
ur ab ná í flíkurnar þeirra og stybja þá? þab
gengur þá til líkt eins og í skollaleiknum, sem
kallabur er, ab skollinn finnurþá sízt, sem halda
sig lángt frá honum. Hvab varbar um sanna
verbugleika hjá þeim, sem eru svo lángt frá sól-
inni ab ekki sjest til þeirra, enda er ólíkt hvab
nábardyrnar eru víbari enn port rjettvísinnar um
ab gánga? En hvenær skyldi bætast úr þessu
bræbur góbir? Aldrei meban landslýburinn ekki
má njóta þess sanngjarna rjettar, sem víba er tíbk-
abur í öbrum löndum, nefnil. ab söfnuburnir kjósi
sjer sjálfir presta, og þá hugsun vildi jeg meb
línum þessum hafa vakib til ab gefa ybur um-
tals og umhugsunarefni. En á meban vib ekki
fáum því ákomib, finnst mjer náttúrlegast, ab vjer
bibjum fyrtr stiptsyfírvöldunum svona látandi:
Pabir fyrirgef þeim; þeirvita ekkihvab
þeir gjöra.
5. 8.
Nú er XI. útg. af Sálmabókinni farin ab ber-
ast út um landib, og geta þeir landar mínir far-
ib ab dæma um, hvort sú útgáfa á skilib grein-
ina sem stendur um hana í 8. árg. þjóbólfs. Jeg
hefi sýnt hananokkrummönnum, og hafaþeir ekki
orbib samdóma þessari grein ábyrgbarm. Jeg veit
nú ekki af hvaba ástæbum ab ábyrgbarmaburinn
hefur sett þessa grein, hvort þab er af því, ab
honum er illa vib mig ebur abra stjórnendur prent-
smibjunnar; af því bann hefur verib undir sama
lögmáli, hvab prentun áhrærir og abrir; eba af
því, ab jeg hefi ekkert gefib honum, m. fl.
Ef tilefnib til þessarar greinar ábm. erþetta:
ab honum sje eitthvab í kala vib mig, þá viljeg
bibja hann, ab láta þab koma fram á mjer; enn