Norðri - 04.05.1857, Side 7

Norðri - 04.05.1857, Side 7
55 b<tti á ib V. bít», '19 er. Snotran á aí> v. snotra. Hjer > eru uú sbaVkt sett 2 erindi þa?) 21 á aí) vera þa% 20, en þab 20 aptus í þ*'ss stá?!, verfcnr því efnib þarna allt vit- lanst, þegar bætist ofan á oríla munurinn í 21 er. 20 er. gladúi i aí> v. glöddu, 22. er. hrein á aí) v. hvein, 23 er. bændur á aí) v. bátar, meb á a?) v. og, jóra á ai) v. jór, 24 er. veb’rin á a?) v. veímr, 25 er. ab halli á aþ v. halli, 26 er. heitum enn á a?) v. heitu senn, 28 er. iiílnþvf, á ab v. litn frí, 29 er. spyrjast víha á a?) v. spurbtist vl?!ar, 31 er. velgir, á vb v. velgja, risu bylgjnr á ab v. rje?) en bylgj- ur, hafvilbrin á at) v. aí> bömrnm imi, 32 er. á stundu, á ab v. aí> stnndu, 36 er. blftkufc á aþ v. bliknuí), sítau vera á aí) v. verba síi'an, ljóma (í seiuni staþntim) á a% v. blóraa, 37 er. grösum á aí) v. liljum, mesta á ab v. bezta, 38 er. svíviríing á ní) v. óvirþing, 42 er. vöru á aí) v. vör- ur, samt á ab vera sumt, 43 er. skiptist á aí) v. skipta, 44 er. Ijezt vií), á ab v. ljet hií), lipra á aí) v. ljósa, 49 er. meþur á ab v. meíari, hýrnar sólar hátt nm far hæru bólin á ab v, hjúkrar sólar heitt umfar hærlu bólutn, 50 er. Finn Jón á aþ v. fyr Jón, 52 er, þjáÍi stríbib bjarta á ab v. þjibist stríbu björt, 54 er. listum háfum á ab v. kostum hafin, dáfibruí), á aí) v. dáfegruí), 55 er, dýrnm kostum á aí) v. dýrbar krönsum, dauba á ab v. daub- aris, 56 er. mimika fer á ab v. mögnub hjcr, 57 frítt áa% v. fjátt, kvenna sólar, á ai) v. kennisólinnar, spennur for- gylltar, á ab v. spennu forgylltrar, 58 er. dreif ab söndum dröfnin blá , á afc v. drífnr á löndin dröfnin sjá, norbur á ab v. vestur, 59 er. af landi þjóbir á a?> v. ab landi þjábir, siglum á ab v. seglum, 60 er. síz® á ab v. sút, spenntnm á aí) v. streiigdum, bylgjum á aþ v. bylgjan, sprengdu á ab v. sprengdi, 61 er. skerjum á, á ab ». sker- jum há, 62 er. elengdi á aí) vera fleygbi, 63 er. engtim á ab v. ei nokkrum, 66 er. þundur á ab v. þundar, mætur á a?) v. mæti, talda á at> vera tjalda. þetta ætla jeg ttú nóg til aí> sýna skeytiagarleysi ótgef- arans; jeg vil ekkert tala nm hin kvæbin í hans fróclega Ljóbasafni; en hafl hann enga þiikk fyrir, ab hann setti þetta ljúbabrjef heimildarlaust innan um eins ómerkilegt og ófrúblegt rusl eins og haun hefr tfnt þar saman, hvurki hann nje abrir eiga skilib þakklæti fyrir annab eius óhræsi, þeg- nóg mætti fá af ubrn betra; og loksius get jeg ei aunab en kallab þab þorparabragl), ab smána fyrir löngu dautan manninn meb því ab bera þetta Ijóbabrjef í almerining rang- fært og afbakab, þegar þó var hægt ab fá rjett haudrit, skrif- ab af syni höfundarins, og eptir handriti skáldsins sjálfs. H. Kristjánsson. Mauuslát. (Afesent), J>ann 2. september næstlibinn and- abist, eptir langvaranda heilsulasleik og nokkr- ar sjúkdómslegur meb smáköílum, merkiskonaMaría forsteinsdóttir, 47 ára gömul, eptir ab hafa lifab í farsællegu hjónabandi meb valínkunnum hrepp- stjóra Sölva Gubmundssyni ab ,Sjóarborg í Skaga- firfci 25 ár, frá honum og 6 mannvænlegum börn- ura, 5 sonum og 1 dóttur, sem ein var þá ný- lega ráÖstöful&, en þó sem bræburnir svo a& kalla í föburhúsum. — Kona þessi var sannlega meira en gullvirb, bæ&i aÖ ágætum náms - og greindar- gáfum, eins og ýmsir fleiri í þeirri ætt; liún var bróburdóttir hins nafnfræjra gáfumanns 02 sniil- ings Sveins handlæknis Pálssonar; og svo líka fram úr skarandi kvennkostum búin, hverra jafnan nutu ab tiltöiu, meir og minna vandabundir henni. Pera þess óræk merki börnin, hveijum hún inn- rætti snemma drottins ótta, ásamt sannri, þeim ann- ars ættgcngri mannást; vottur þess er eins sam- eiginleg saknan allra þeirra, sem vib hennar nátt- úrufar og kosíi kynntust, og reyndu sífelldan gób- leik, nákvæmni, rábhollustti, gestrisni oggóbgjörba- semi af henni. — Saknar ektamaki, syrgja börn, trega vinir og vesælir! Yr&i sæti hennar varla mögulegt jafnvei ab skipa síÖan, þótt vib 'væri leitazt og víÖa leitaö. En minning hinna vei kristnu varir í biessun. Jaröarför hennar framfór aö Sjóarborg 10. dag septemberm., hjelt öldungurinn sjera Jón Reykja- lín, í sjiíkdóms forföilum sóknarprestsins, iíkræö- una, sem, eptir áliti tilheyrenda, ber ljósan vott um gáfur og málsnilld höfundarins, samt innilega hlutdeild í tilfinningum og söknuÖi viÖstaddra ættingja og vina. 1. VelgjörÖa móöir mín IVIaría fswrsteiiis jóð! sáran jeg sakna þín sannkölluö varstu gób, efast jeg mjög aÖ eigi byggbarlag vort þjer betra fljób. 2. Nú er þitt stranga stríö stöÖvaÖ, og fengin ró, hjer veitist hvíldin blíÖ holdi þínu sem dó, en andi þinn ódauÖlegur leystur úr fjötrum lifir þó. 3. Hann sólu hærra skín skapara sínum hjá, áöur hvern unan þín í anda var aÖ sjá; umbreytt er von í vissu, trú og skeöun hjer skiptust á. 4. Augunum eptir þjer, ættsystir bjartanlig! rósamir rennurn vjer, reynsiunnar - meban stig göngum, og gjarnan bæÖi samgleöjumst þjer og syrgjum þig.

x

Norðri

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðri
https://timarit.is/publication/78

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.