Norðri - 16.04.1861, Blaðsíða 6

30
arskipun sinni og li.xtla vib alríkisstjórnarlag þab,
er hann og fyrirmenn hans hafa um langan ald-
ur viljaö fram hafa. Eiga nú ah vera þar landa-
þing, og hvert land meÖ sjerstöku þjófeerni, & aí)
hafa ah nokkru lög sín og jafnrjetti í stjórnarstörf-
um. En þó ah keisari hafi þannig nauÖbeygSur
sveigt til vib þegna sína, eru þeir þó ekki á-
nægbir meí) þessa stjórnarskipun, og einkum ganga
Ungverjar í broddi fyllkingar, ab heimta öll hin
fornu landsrjettindi sfn og þjðlrjettindi. Kreppir
nú svo ab Ausíurríki, af því ab skattar gjaldast
illa eba alls ekki, a& nógu líklegt er, ab þeir kunni
ab selja Feneyjalönd til a& lijalpa sjer til brá&a-
byrg&a. I hinum minni ríkjum á þýzkalandi
stofnubu einkum lærbir mcnn hi& þýzka þjó&fje-
Iag, er vill setja Próssland í brodd íylkingar þar
á þýzkalundi og láta þá hafa herforustu alla. En
síiórnendiir hafa ví&a banna& fjelagskap þenna i
sínum löndum, því þeir þykjast sjá, a& þeir
muni ver&a a& lúta í lægra hald og smám sain-
an missa völd sín, ef a& Priíssar ná svo jniklum
yfirrá&um, og liafa sijórnendur jafnrel í iiótun-
um a& gjöra samband sin í milli undir vernd
Frakka. Vir&ist því ekki ör&ugur vegur fyrir
Nnpóieon a& bianda sjcr í málefni [>ýzkaiand3 ef
a& svo ber undir.
1 mörguin ríkjum cr nú fari& a& breg&a þeim
har&stjórnar og apturfararbl.r, er virtist koma
yfir þjó&irnar eptir hreifingarnaí 1848. Sij'órn-
cndur iandanna ur&u þá svo óttaslegnir af bylí-
ingunum, a& þegar þeir báru hærra hlut, bundn
þeir hnútana har&ara en á∨ bugsu&u ekki um
framfarir nje frclsisanda, heidur álitu frelsi& til
ilís eins og sjer fjandlegt og bezt væri a& hneppa
allt í sem har&asta fjötrana. Engir hjeldu þess-
ari apturfararstefnu eins cindregið fram og páfc
inn og Neapels konungur og er nú annar þeirra
úr ríki rekinn, en annar heldur enn fyrir tilstyrk
annara böfu&borg sinni og litium hluta ríkis sfns.
Italska þjó&in hefir unni& me& stillingu og gó&u
liófi fyrir frelsi sínu, og varla munu nokkur dæmi
til í mannkynssögunni, a& nokkur þjó& haíi hrund-
i& burt har&stjórum, en þó jafnlítið gjört er bet-
ur væri ógjört Iátið. Vjer höfum á&ur geti& þess
hversu jafnvel Austurríkiskcisari leitast nú vi&
a& sveigja tii vi& þegna sína og reyna þannig
a& gjöra stjórn sína xinsælli, ogjafnvel Napóleon
Frakkakeisari hefir nu í vetur rýmkaö svo til um
stjórn, a& þingin skuli nú hafa þátt í lög-
gjöf, vera haldin í heyranda hljó&i og geta talaÖ
um stjórnarathafnir, og rá&gjafar skuli gjöya þing-
inu grein fyrir stjórn sinni. Blö&um er nú líka
leyft aö ræða um almenu stjórnarmálefui, en þó er
ekki frelsi þeirra iögum bundið, heldur einungis
á valdi umbo&sstjórnarinnar
Frakkakeisari hefir næst!i&i& ár gjört mikiö
til a& efia innanlands veigengni me& verzlunai-
samningi þeim, er hann gjör&i vi& England. Verzl-
un Frakka hefir um langan aldur verið bundin
sterkum a&flutningstoilum sem reyndar hefir í
mörgu aukið innanlands-ifenað, en or&i& þó eins
og öll þess háttar hönd á e&iiiegri frjálsri verzl-
un iandinu og þjó&inni til hins mesta óhagna&ar.
þessi atfiutningsbönd á Frakklandi voru nú or&in
svo gömul og mögnuö, a& Napóleon mátti búart
vi& hinni sterkustu mótstö&u og margar sending-
ar-nefndir komu til hans a& bi&ja hann a& hætta
vi& þetta frá i&na&armönnum og kaupstö&um þeim,
er mestan hag höf&u af a&flutningshaniiinu, en
þegar Napóloon var or&inn sannfæi&ur um nytsemi
verzlunarfrelsisiri8 Ijot liann hvergi þoka sjer frá
því er liann retla&i, en fór þó a& öilu liægt og
varlega, og vald lians á Frakkiandi er svo styrkt
orciö, a& enginn þor&i alvarlega móti a& fuæia,
enda var breytingiu til hagna&ar fyrir vínrækt-
arhjerö'ín og stórhorgirnar, er þamiig geta íiaft
margfalt meiri Ti&skipti við Engiand og studdu
þær því Napóieon í þessu efni. I&nafcarmenn fengu
líka me& þessu móti fyrir stórum lægra verö kol
til verk8inl&ja sinna, og breytingin átti fyrir Frakk-
iands iiönd a& komast á smám sanaan.
Af Engiandi er ekki annað a& segja, en a&
þeir hafa verið einlægt a& húa flota sinn, fjölga
skipum sínum og víggir&a a&aihafnir sínar og rar-
ið til þess ógrynni fjár. Jafnframt þessu hafa
þeir numið burtu margs konar tolla af verzlun
bæ&i eptir samningum vi& Frakkland og af sjálfs-
dá&um og eru nú þar í landi leyst öll hönd af
verzlun nema smátollar fáir, sem enn er haldið til
a& auka tekj,ur ríkisins. 1842 voru þa& 1042 vörct-
tegundir, sem toliur var afgoldinn, en eptir upp-
ástungum fjárstjórnarinnar á Englandi eru nú aÖ
eins eptir 48 vörutegundir, sem tollur er af goldinn,
og þa& þó einuugis til brá&ahyrg&a. TekjurEng-
lendinga hafa nú einlægt aukizt á fyrirfarandi
árum, en sökum hins fjarskalega kostna&ar viö
heiskipasmí&i, sjóvarnir og annart herútbúnað og
aftöku svo að segja alira tolla vanta&i nú hjcrumbil
11 miliíónir pund sterling tii þess a& tekjur hrykki
vi& útgjöidunum, en mest af þcssu er gjöit rá&