Norðri - 31.05.1861, Síða 4

52
\
getiim ekki tniab — af) þab sem slepjit er í bráb
fáist |i<5 seinna smátt og smátt; en þrifiji h!ut-
inn vill eins og vjer rne?) hógværb, en þó sta'-
lyndi, halda fast og afdráttarlaust á iillura vorurn
rjetti, og leitast vib ab fá hann á þann hátt, sera
vjer höfum fullt lieitorö tiro. — Og hver getur
nií ætlast til, ab vjer beiuin fullt trauat til þessa
þings, afe þa?) sknli ráfea til lykta stjórnarbótarmáli
voru? [Iver getur láfe oss, þó vjer æskjura eptir
þjófefundi, ef ske raætti, afe þrifeji Hokkurinn styrkt-
ist svo, afe hann gæti vegife upp á móti hinura
tveimur. Taki nú aljjinsr stjórnarbótarmál vort,
hvort sera heldur eru einstöku atrifei þess efea
málife allt í heild sinni, til skipulegrar raefeferfear
í því skyni afe ráfea því til lykta ásamt konung-
inum, þá heiir þingife í raun og verit — de facto —
afe svo miklu leyti, serri í þess valdi stendur, svipt
oss rjetti vormn til þjófefiindariris, og rnótmælum
\ jer því fastlega, því vjer verfeurn afe áb'ta, afe
þingife hafi engan rjett til þess; afe niinnsta kosti
höfnni vjer ekki valife þingraenn vora til afe ratfea
stjórnarbótarniálife neraa einungis til undirbiín-
ings nndir nv an þjófefnnd, og skornm vjer al-
varlcga á aiþing vort, afe þafe í þessum undir-
búnings umrtefeutn síiunn kviki ekkl iiife rainnsra
í ncinu verulcgu frá afealgrmidvelli þeim, sera
þjófeernlsflokkurinn efea binir 36 á þjófefnndiniim
1851 byggfei á, því annars inætti vera, afe al-
}>ingi kænii ináliiiu í þafe horf, afe vjer formlega
inisstum af þeitn rjetti, sem enginn ber brigfeur
á nú afe vjer böfurn. Vjer gjörum stjórninni
cngar gersakir tim þafe afe óreyndu, afe hún muni
vilja dmga þjófefundinn úr höinlu efea synja oss
rjetts fortns á ntáli vortt, en ef hún skyldi mót
von vorri gjöra þafe, hvafe ga:ti henni þá gengife
annafe til þess, beldur en eintnitt þafe, á einiivern
svo nefndan formlegan hátt í gegnuin alþing afe
ógilda konungsbrjefife 3. september 1848, og af
því hún baldi þafe tnundi aufeveldara í gegnuin
alþingi heldur en þjófetund afe lokka inn á oss
einhverja svo kallafea stjórnarbót, seiu hún hefii
grun ura, afe vjer mnndtim ógjarna vilja.
\>6 vjer höftim nú lireint og beint látife í
ijósi í hverju og af liverjum ástæíum afe oss á-
greinir vife skofeun }>jófeólfs f marzra ítiafear blöð- 1
unum se.inustu, þá kamur þafe engan vegitin afþví,
afe vjer íetlum hoimin pnnafe en bann vilji vel f
þesstt niáli. og þess vegna treystum vjer því líka, j
afe þegar bann bugsar sig bctur um, þá mnni j
banu verfea einuieginn á voin ntáli og gjijra aljt !
*cm í bans valdi stenditr til afe fá því frnm gcngt,
þvi amtars mnndiim vjer hyggja • oss neydda ti!
afe lýsa þvf yfir, afe vjcr álítuui liann bregfeast
oss gjörsantlega þar setn oss rffettr mest á, bæfeí
sem bbtfeamafeitr og þingmafetir.
Af framan skri u um ást feain riljum vjer
þess vegna skjóta því til álita sýslufundanna á
yfirstandandi vori, hvort þeim lýst ekki eins og
oss, afe bifeja eindregife alþing vort 1801 afe bera
þá bæn fram fyrir konurig vorn:
1. Afe hann þafe fyrsta skefe getur leggi frumvarp
til 8tjórnarbótar á Islandi í öl'um afea'atrifenm s n-
um lagufe eptir uppástungum meiii hluta þjófefund-
nrins 1851 og því er alþingi liefir frara fylgt sifean,
einkunt allt þangafe til 1859, fyrir nýjan þjófefund, afe
öllu sainan kallafean og samsettan einsog hinn íýrri.
2. Ef afe stjórnin leggur fyrir þingife frumvarp
til ijáiiiags ufeskilnafear íslands og Danmerkur,
efea ef nefnd manna verfeur sctt til afe upp gera
undanfarin vifeskipti þes-ara landa, af hverri nefnd
vjer álítum sjaltsagt, afe alþing vcrfei látife kjósa
nokkra, aö hann þá samþykkí ekki þab nerndar-
álit fyrr en hunn belir áfeur !agí þafe fyrir nýj-
an þjóMund.
Skrifafe í aprílmániifei tttai.
Nokkrir Ilánvelningur og Skagfiröingur.
A n d i n ii I i f i r æ h i n n s a m i
þótt aíl og þroska naufeir laini.
JÓNAS UALLÖIUMSSON.
þessi orfe 8ká!dsins, út af fyrir sig tekin, ciga
næsta vel vlfe ura katólska kirkjustjórnendur, fyrst
! allan þorra þeirrá, og svo sjerstakl :ga um Bern-
ard og Baudoin (aimennt Beinhaife efeaBjarnvarb
og Baldvin), katólsku klerkana syfera. }>ví eins
og kaiólska kiikjan stöfuglega hefir haft iyrir
mark og mife — og þafe jafnvel nú á sfnum síð-
ustu og verstu dugaarabands árum — afe vera
andlegur iögráfeandi trúafera barna sinna og leggja
þau á knje sjer scm óráfein og óbær til frelsis
og sjálfstjórnar, eins hafa liinir einstöku forstjór-
ar þessarar kirkju, páfar, byskupar, ábótar og
hver piestmyndin, þótzt öllum meiri og beitt ein-
stökum hroka og gorgeir í öllum'jandlegura efn-
mn vife sína trúaráhangendur; og sama verfeur jafn-
an ol'aná þegar þeir eiga máistafe vib þá menn, er
afera trú hafa, }>afe er knnnugra en frá þurfi afe
segja, og s a 11, þóótrúlegt sje (rjett „Logik"),
afe þessir menn, þe;sir resðiu einstaklingar, páf-