Norðri - 31.12.1861, Blaðsíða 1

ö. ás*
IVORS
3!. Deseinber 3.3.-36,
H’Hll IIITII "V' i IM< 11» WHll' IH I MH'«mi»IWI» —11 — ^1
Árið 1862, 22, 28. og 24, dag janúar-
mánaðar var haldinn prentsmiðjulundur á Ak-
ureyri, og mætta á honum — auk prent-
smiðjunefndarinnar — nokkrir ménn, bæði úr
bænum og nærsveitunum, eptir áskorun nefnd-
arforstjórans. Aðaltilgangur fundarhaldsins
var sá, að ráðgast um stjórn og fyrirkomu-
lag prentsmiðjunnar eptirleiðis, þar eö herra
kandídat og ritstjóri Sveinn Skúlason haíði
áður brjeilega afsalað sjer öllum umráðuin
hennar og sagt henni lausri um næstkomandi
krossmessu. Til að stjórna fundinum var
kjörinn Jón prestur Thorlacius í Saurbæ.
Var þá:
1. lesin upp skjöl og lagðir fram reikn-
ingar prentsmiðjunnar um næsíiiðið eins árs
tímabil, og var ekkert að þeim fundið. Báru
reikningar þcssir það með sjer, að prent-
smiðjan mur.di eiga — á að getska—jafn-
mikið fje ógoldið hjá öðrutu, eins og aðrir
ættu hjá henni. En við það gjörði prent-
smiðjuiieíndin apíur þá athugasemd, að mest-
ur hluti þess, er smiðjan ætti hjá öðrum, væri
háð vissum gjaldfresti, og enda ekki víst, aö
það fengist á hinum ákveðnu gjalddögum;
og hvað áhrærði bækur smiðjunnar, sera af-
armikið verð stæði í, þá seldist Iítið sem
ekkert af þeiin; það væri því svo langt frá,
að prentsmiðjan, sem nú yrði líklega aptur að
fara að eiga með sig sjálf, gæti að svo komnu
haft nokkur veruleg not af þessuin hennar
óvissu og óinnkomnu eignum, að hún miklu
fremur í bráð væri í hinum mestu * kröggum
með að borga nokkuð af því, er aðrir ættu
hjá henni.
2. Var tekin til umræðu skrifleg uppá-
stunga frá einum fundarmanna um, að vissir
menn f fjelagi tækju að sjer prentsmiðjuna
eptirleiðis með fast ákveðnum hlutabrjefum.
En með þvf uppástungumaður ekki hafði tek-
ið fram nein veruleg undirstöðuatriði, er sk/rt
gætu málið, og byggt yrði ofan á, spunnust
út úr máíefninu töiuverðar nmræður.
Að vísu kom fundarmönnum skjótt á-
samt um, að fjelag þetta ætfi að koma í stað
kandid. Sv. Skúlasonar, að því leyíi sem hann
væri leigjandi prentsmiðjunnar ; skyldi smiðj-
an, með sííl og ölíum öðrum áhöldum, af-
hendast fjelaginu eptir löglegri úttektargjörð,
og það síðan ár hvert gjalda einhverja á-
kveðna ieigu eptir prentsmiðjuna; að öðru
leyti madti fjelagið endurbæta smiðjuna og
áhöld hennar að eigin vild, en þá endurbót
ætti íjelagið; og eins og það ætti að bcra
alian kostnaðinn, þaníiig yrði einnig ágóöinn
að renna inn til þess. Eptir sem áður var
prentsmiðjunefnd áiitin nauðsyníeg. En um
hitt, hvort tiiíækilcgra væri að íela prent-
smiðjuna á hendur cinstökum manni eða íje-
lagi þessu rar rætt á ýmsa vogu.
Pað sem helzt þótti athugavert við upp-
ástunguna, var það, að ekki mundu fást nógu
margir hluttakendur inn í fjelagið, þar eð
reynslan væri búin að sýna, hvelítinn áhuga
að almenningur yfirhöfuð að tala hefði á þess-
ari menntastofnun Norðurlands, sjer í lagi,
þegar utn peningastyrk eður fjárframlag væri