Ingólfur - 12.01.1853, Blaðsíða 3

3
2.
Hver sá, sem kaupir við prentsmiðjuna
fyrir 100 rbd. og meíra, fær, ef hann kaupir
Sálmabók og Lærdómsbók, 20 rbd. af hverj-
um 100 rbd.; en 25 rbd., ef hann kaupir liinar
aðrar bækur prentsmiðjunnar; en þeir sem
kaupa fyrir minna enn 100 rbd., efþeirsækja,
eða láta sækja þær i prentsmiðjuna, fá að til-
tölu af Sálma - og Lærdómsbók 10 pCto, og hin-
um öðrum bókum prentsmiðjunnar 12£ rbd.; og
á öllu andvirði fyrir þær bækur, sem seldar
kunna að verða, að vera lokið fyrir 31. des-
ember þess árs, sem kaupin gjörast.
Yílrstjörn prentsmi%juimar 4. janúar 1853.
(iðsent).
Prentfrelsismál.
Bellum ita suscipi debet, ut nihil aliud, nisi
pax, qvæsita videatur. Cicero.
1>. e. svo skal strííihefla, aí) um sættir j)ú leitir
og sættir þú tryggir, en sinnir ei óíiru. U t g.
Seinasta daginn í árimi sem leife var ritstj. Nýrra Tít-
inda birt stefna frá ábyrgbarm. pjúbúlfs; stefndi hann rit-
stjóranum fyrir ýmsar greinir í 21. og 22. bl. Títlndanna,
sem hann sagS&i vera meitandi fyrir sjálfan sig, og vildi
láta hann borgasekt efea eitthvaí) þvílíkt. Nú erþeirmættu
4. d. þ. m., gat ritstjórinn ekki gengií) a% sættaboþum
hins, og neitabi harblega aþ borga sekt, e%a taka nokkuft
aptur, sem hann hefíii sagt, e?)a sett í blabií).. Sættafund-
urinn endaþi því svo, afe málinu. er vísafe til lands laga og
rjettar, og býst nú ritstjórinn á hveijum degi viþ málssúkn
af hendi ábyrgWmannsins.
Svanasönffur.
þaí) er víst mórgum af lesendum Ingúlfs kunnugt, aþ
Búkmentaijelagií) hafþi bebiþ rektor sáluga Svb. Egilsson
aí) snúa Odysseifsdrápu Hómers skáldaföburs í ljóþ. Og
hann vann a& þeim starfa vakinn og sollnn, unz dauþinn
kom, skipabi honum aí> hætta og leggja af sjer pennann
iíb þessa vísu.
„Lát- attu leingur
litarhátt þinn
fríþan fölna
(flrna’g þó eigi),
né hjarta þitt
um hjartkæran ver
af sorg sárri
í siga. renna.“
„Findhan i”.
Vindhaninn er alls ekki ónterkilegur eða
fyrirlitlegur hlutur í landi þessu, því þjóðin
telur sjer hann bæði til gagns ogsóma. Með
vindhana prýða Íslendíngar ekki einungis bæj-
arhús sín, heldur einnig þinghús, já, bæna-
húsin og kirkjurnar, og þykir þeim sem þá
vanti nokkuð á hina ytri viðhöfn, eivindhana
vantará burstina. En auk þeirrar prýði, sem
landsmönnum þykir í vindhananum, þar sem
hann setur eins og reisuglegan svip á hús
þeirra, þá telja þeir það líka sem einn afað-
alkostum hans, að hann sýnir þeim úr hverri
átt vindurinn blæs; og þegar þeirgeta ei orð-
ið á eitt sáttir um það „á hvaðan hann sje“,
eíns og opt kemur fyrir i þessu Qöllótta landi,
þar er „strokan“ einatt stendur úr öfur/ri átt,
þá lita þeir upp á vindhanann, og láta bann
skera úr þrætunni. 3>annig er vindhaninn alls
ekki ómerkilegur hlutur í landinu, heldur hef-
ur mikla og allveglega þýðingu í þjóðlífi ís-
lendinga. Meðan nú Ingólfur var að eins
hu.ffur manns, þá var honum þegar gefið upp-
nefni, og var hann kallaður HVindbani“. Jeg
þakka því hjer með ástsamlega fyrir þetta
nafn Ingólfs vegna, og óska þess að honum
sje það í tje látið aí spámanbleguin anda, svo
að hann megi hafa tii að bera alla vindhan-
ans góðu kosti, með því að hann bæði geti
þókt nokkur bæjarprýði fyrir sjerhvert heim-
ili í landinu, og Jíka geti bent huga manna
á rjetta stefnu, og leiðbeint skoðunum þeirra
í málum þeim, sem hann ræðir um, og mönn-
um greinir á í.
5ar sem flerra Minn í Jjóðólfi telur það
bæði „skaða og skömm“ að heita nafni vind-
hanans, mitt í því hann þó er að sæma Ing-
ólf með því, þá kemur það líklega til af því,
að hann liefur sjálfur óvart reynt og rekið
sig á ókosti þessa mjóa og mállausa einfætl-
ings. jþað er því gleðilegt, að svo lítur út,
sem hann nú sje farinn að sjá fram á hans
sönnu nytsemi, og óska jeg honum þá, til
þpkklætis fyrir uppnefníð, að honum megi
framvegis auðnast að höndla hina góðu, en
hafna hinum lakari kostum vindhanans, þeim,
er reynslan sýnist þegar vera búin að segja
honum, að bæði sje skaði og skömm að.
Örn.
Snubbóttflr hjónavígslur.
I Su&urameríku er ekki mikiíi haft vi?) Jiaí), Jmgar svert-
ingjar giptast svörtum konum. pegar þeir eru margir sam-
an, sem hafa löngun til aí> bindast beigu hjúskapar bandi,