Hirðir - 22.12.1857, Qupperneq 1

10. blafc.
HIRÐIR.
22. desbr. 1857.
Niðnrlag' rœðn aljin^isforseta Jóns Signrðs-
sonar i kláðamálimi.
Allt ab einu og þa& er vfst, a& margt af því, er þessi vor merk-
ismaímr hefur ritafe um mál vor Islendinga, mun uppi verfea, þá er
vjer, sem nú lifum, erum lagftir undir grœna torfu, svo ætlum vjer
og, afe rœba hans á alþingi í klábamálinu í sumar nmni, þá er
tímar Iíba, ljóst bera vitni um þaö, hversu skarpskyggn hann var,
og því prentum vjer hjer kafla hennar, sem liljóbar svona:
„Jeg get ekki gjört ab því, ab mjeriiefir fundizt, þó þab geti nú
veriö, ab mjer skjátlist í því, eins og snmum mönnum komi þaÖ ilia,
ef þeir heyra, ab nokkur kind verbi læknuö, heldur elska þeir mest
þær sögur, sein segja ldábann sem hryllilegastan og meb öllu ólækn-
andi; en reynslan mun sanna hjer sem annarstaöar, ab klábi sjc
engin drepsótt, heldur vel læknandi. þegar nú stiptamtmaburinn
vill láta lækna og gjöra allt sitt til, ab lækningunum verbi framfylgt
sem bezt, og margir hinna beztubœnda eru á hans máli, þáheldjeg al-
þingi gjörbi rjettast í, ab styrkja stiptamtmanninn og þessa heiburs-
menn, sem ganga á undan í lækningatilraunum. Jeg heid, ab hin-
ir háttvirtu alþingismenn gjörbu rjettast í, ab hafa ekki lengur þennan
í>ór frá 1772 í stafni, heldur setja skynsemina í stafn, því ef þing-
menn gjöra allt sitt til, ab sfyrkja þá skobun hjá landsmönnum sín-
um, ab bjarga því, sem bjargab verbur, þá er jeg sannfœrbur um,
ab þeir geta komib bæbi miklu ineira og betra til leibar, lieldur en
ef þeir stubla til þess lijer meb atkvæbum sínum, ab eybileggja all-
ar tilraunir til ab lækna fjenab eptir þeim reglum, sem vib eru hafb-
ar í öllum menntubum löndum. Jeg held alþingismönnum væri aub-
geiib, ab gangast fyrir því, hver í sinu kjördœmi, ab menn úr hinum
fjórbungunum sendi efnilega unglinga til dýralæknanna, til ab vera
meb þeim og læra af þeim lækningar, góba fjárhúsaskipun, rjetta
mebferb í allri kvikfjárroekt og einkum fjárrœktinni, ogjeg heldþing-
menn gjörbu betur í, ab styrkja þetta mál, heliþir en ab sitja iijer
á þingi, og greiba atkvæbi til ab eybileggja sem mest ab mögulegt
er af því, sem gjöra mætti til góbs í þessu efni. Hvort sem menn
nú vilja meb sjálfum sjer hafa niburskurb, eba ekki niburskurb, þá
held jeg, ab þeim beri þó samt fyrst á þab ab líta, livab vjer get-
um fengib framkvæmt og hvab ekki. Mjer virbist þab Ijóst og óef-
10