Norðanfari - 01.08.1864, Qupperneq 1

M 15.
ÁöTHSÍ.
1864.
I eei fsíngvallafmul.
þjdbólfur htífir skorab á landsmenn ab
sœkja fund á þingvöllurn 15. þ. m. eingöngu
eíiur þá einkum til þess ab scmja ávarp til
konungs og kjósa menn til ab fiytja þab konungi.
Vjer játum aí> æskilegt væri ab iandsmenn
gæti átt almennan fund meb sjer ár hvert, og
svo hitt, ab enginn staímr á landi voru sje
jafn ágætur til þingstabar, sem þingvöliur;
en nú sífean gofar og aörir hjerabshöftingjar
f fornum sib eru aldaubir orbnir, þá er vaila
til ab hugsa, ab almenningur sæki fundi á þing-
velli jafnframt alþingi í Reykjavík, nema brýn
naufesyn krefji samvinnu allra fjórbunga lands-
ins í eishverju abalmáli voru. Allir Norblend-
ingar þtirfa nema Húnvetningar einir, 10—16
daga um sláttinn til ab geta sótt fttnd á þing-
velli, auk hesta og annars tilkostnabar, og ætl-
um vjer fárra kost svo ab þeir gcti lagt þetta
í sölurnar, ebur vilji gjöra þab, nema riaub-
syn krefji. Nú í sumar lrafa og veikindi gcngib,
Og eru c:gi ert ttm garb gengin og grasbrestur
víba mikill og frcmur óþerrasamt, svo þaö
dregur attk annars fjör og kjark úr mönnum.
En h vcr naubsyn er fyrir oss Nor'lendiriga ab
sakja þingvallafund ? Engin til ab semja
ávarp til konnngs, því jiab getnm vjereinsvel
saniib á Akureyti, ebur hverjum öbrum stab
lrjer Norbanlands, er vjer viljum, eins og á
þingvöllum, enda höfum vjer og haft, og höf-
um enn í hyggju, ab eiga fund meb oss í þessu
tilliti, þar sem þab er eigi þegar á komib, til
þess ab semja ávarp til konungs og ná undir
þab almennum undirskriptum. þab skyldi þá
vera ab þingvallafundur væri naufsyntegur til
ab kjósa menn til utanfarar, ab færa konungi
ávarpib, og ab ræba nm farareyrir sendimanna.
En vjer nregum fullyrba ab þab munu fáir
hjer fyrir norban, er telji þá för nanbsynlega,
og enda ab nokkrir segi ab hún sje „hjegóm-
jnn einberu. Vjer viljum því enga sendimenn, og
þurfun) því eigi á þingvallafund til þess málefnis.
Kláfamálib væri þab eina mál, er gæti
komib oss þangab. Vjer erum allir sania
liugar og ábur í þessu máli, og erufti meb öllu
samþykkir því, sem af var rábib á seinasta
alþingi og abferb þeirri sera stungib er uppá
í ágætri ritgjörb uiíi fjárklábann í Isiendingi
25. júní þ. á. Allt er koniib undir ab kaup- j
Niöurlag á ritgjörð A Thiers nm eignír.
(þýbingar tilraun eptir P. M.).
(Framh.). þab lítur því svo út, sem þú látir
þig engu skipta um kjör þessa niantrs, er ekkert
virbist ganga á nióii, því ab hann sækisi ein-
ungis eptir aubi'og metorbnin, segir þú. Vera
má ab svo sje ; tn livab segir þti þá um hinn
liugsjúka hershöfí ingja, uin hann sern gefnr
sig vib hinum göfugu hermannsstöríum ? llann
fellur sem Epaminondas hjá Mantinea, epiir ab
lial’a unnib signr hjá Leuctra, sem tlusiaf
Adolf iijá Liizen, eptir ab hafa sigiazt lijá
Leipzig, eba sem Gaston de Foix hjá Iíavenna
í æsku, og vib upphaf fra'gbar sinnar. Sæli
liershölbingi, þú ie 11 ur og fellnr ungur, en sæli
ei't þu , því ab þú fellur sigri hrósandi. En
oldunguí'inn Karl hinn finni, er kalla mátti hinn
haniingjusamasta, iiann sem vann sigrir á Franz
fyrsta, — segbu mjer, hvers vegna leggur hann
völdin nibnr og deyr af sorg og gremju?
Hannibal, sem átti sigri ab iirósa uni 20 ár,
liarin bíbur ósigur vi’ó Zama, og fyvir liverj-
um? Fyrir ungum manni. Og þessi ungi
mabur, þessi Seipio, sem byrjabi frægb sína
á því mikla, því ódaublega, því óvibjafn-
nrenn sybra kaupi hib grunaba fje, ogabbændur
þar vilji selja þeim þab, ab því leyti þess’r
eigi þurfa ab lóga til heirnilisforba. þ>ví sjálf-
sagt teljum vjer ab öllu sjúku fje verbi þar
lógab í liaust og hljótum vjer ab skilja skýrslu
og ummæli sjáifs stiptamtmannsins á þá leib.
Allt er því komib undir Sunrilendingum og
þeim sem geta sótt þingvallafundinn hvabþeir
gjöra í þessu máli. þingvallafundurinn verbur
ab koma sjer saman um hvab gjöra skuli, og
forbast alla ílokkadrætti. Hann verbur ab
kjósa öfluga og fjölmenna nefnd manna undir
ötulum oddvita, ór þeim sveitum sem mest er
árííandi, verbi sem fyrst útrýmt úr t. a. m.
Hónavatns, Mýra, Borgarfjarbar, Gullbringu- og
Kjósar sarut Arnessýslum, og ab nefndin úí-
vegi sjer föst og skýlaus Ioforb í heilbrygbu
sveitunum, um ab menn vilji leggja til kindur
aptur fyrir hib lógaba, sýkta og grunaba fje,
og svo meb kappi og forsjá semja vib eigendur
hins sýkta og grunaba fjár um förgun þess.
málasóhnir og íleira.
Samkvæmt brjefi herra sýslumanns W.
Olivarinsar til mín sem prentab er mebal aug-
lýsinganna í næsta blabi hjer á undan nr. 13—14
hefir hann nú sótt um til amtsins og fengib
uppá kostnab hins opinbera, skipaba lögsókn
gegn mjer, þrátt fyrir þab þó jeg haíi ritab
honum 14. júní þ. á. ab jeg ekki sje höfundur
hinnar umræddu greinar í nr. 7—8 blabs þessa
heldur timburmabur Iiaraldur Briem, sem nú
er til heimilis fyrir austan, á Eskjufirbi eba
Berufirbi, og sem nuin kannast vib, og bezt
vita hvab af greininni er of- eba vanhermt.
í tjebu blabi nr. 7—S, stendur og grein,
sem nafn lausakaupmanns H. Clausens er ritab
undir, enn hann nú í brjefi til raín, dagsett
30, f. m. kannast eigi vib ab vera höfundur
ab, heldur segir ab greinin sje „Falskneri“ sem
lrann skorar á mig ab jeg auglýsi í blabi þessu
og jeg þá gjöri hjer meb, sem og líka þab, ab
nefnd grein er mjer send af verzlunarþjón
herra Snorra Pálssyni á Hofsós innan í brjefi
frá honum til nrírr, sem dagsett er 2. apríl þ.
á. og sem jafnframt mælist til ab jeg veiti
greininni vibtöku til prentunar í blabib; kom
( mjer þá eigi annab til hugar, en ab Clausen
anlega þrekvirki ab sigra Hannibal, hann eybir
æíidögum sínum fyrir öfund sitina mótstöbu-
manna, hryggist yfir misjölnum syni, og mælir
ófagnabarorbuin yfir fósturjörbu sinni langt írá
Rómaborg. Og kú þessi óskahörn mannkyns-
ins, Lodvík 14. og Napóleon, sem lrver niabur
leit olsjónum á, annan í 50 ár, hinn í 20.
þegar hinn fyrnefndi var oriimi gamall, þegar
hann mátti húa vib raunalega harbstjórn madm-
Maintenons í stafinn fyrir blíblyndi La Vallie-
res, sætta sig vib Malplaqvet í slabinn fyrir
Ditnerne og Rocroy, vib Vllleroy í stabinn fyi ir
Turenne og Conde, þá sagbi Lodvík konungur
vib Villeroy: herra marskálkur, þegar menn
hafa náb okkar árum, þá fer flest ab verba
mótdrægt ! Hinn síbarnefirdi fer fiá Rívoli,
Marengo, Aslerliz, og Friedland til Leipzigar
og Waterló, frá Tuilerierne, Escurial, Sciiön-
Schönbrunn, Potsdam ogKrenrlin til St. Helena!
Hann deyr þar sem arinar einstæbingur, langt
frá konu sinni og sy ni, fjötrabrrr vib bergib sem
Promeþeus. Og þú sem liefir sjeb Karl 10.
og Lodvík Filippus falla, tvær greinir rifnar
af einum stofni, tvö hásæti hrynja nibur, held-
urbu eigi ab þab gefist Borg nrtbal hinna háu
29
mur.di hafa bebib Snorra fyrir greinina þó jeg
nú sjái síban fjekk brjef Ciausens, ab hvorki
skriptin á henni nje undirskriptin, líkist neitt
hönd Clausens og heldur ekki Snorra.
þess mætti og hjer geta, ab hib aikunna
lýsismál, Hendersons kaupmanns, er nú fyrst
unr sinn dottib nibur; höfbu einhverjir gallar
á sókninni ollab því. En mundi nú ekki ráb-
legast ab hætta vib svo búib, heldur en ab
fitja þab trpp aptur?
Laxamálib í þingeyjarsýslu hefir lengi
hvílt sig, sem meb fram hefir komib til af því,
ab herra kansellíráb f>. Jónsson, sýslumabur í
Þ'ngeyjarþingi, ereinn af eigendum Laxamýrar,
herra sýslumabur Briem var þvf skipabur af
amtinu sem setudómari í því, en hann nú í
miliibilinu afsakab sig þar frá. Amtib hefir þvf
sett aptur alþingismann Jón Sigurbsson á Gaut-
löndum, til ab reka þetta mál og kveba upp
dóm í því. Ritstjórinn.
Xaudsyii á alincnnnin fuiidum,
þó menn optast hafi rekib sig á, ab
árangurslftib sje, ab kvebja fólk til funda, enda
í livaba tilgangi sem er, þá mega menn samt
ekki heykjast eba uppgefast vib þab, því öll-
um, sem nokkra mebvitund hafa um nytsemi
samtaka og fjelagskapar, er þab Ijóst, ab engin
abferb er betri til ab koma f verk öllum þeim
framkvæmdum og framförum, sem þurfa ab
hugsast talast og vinnast í samvinnu. þab er
sjálfsagt, ab strjálbyggb landsins, og ab veg-
irnir eru víba hvar svo langir og torsóttir, á
mikinn þátt í samgöngu og fjelagsleysi manna,
annir flestra svo miklar á surnrin, þá bezt er ab
sækja fundi, ab mönnum er sárt um ab missa
hvorn daginn frá hinum naubsynlegirstu störfum
lífsins; en menn mega ekki láta sjer þetta vaxa
í augum, sfzt þá um mikil og heillavænleg
fyrirtæki er ab tefla, heldur sem flestir ab
leggjast á eitt, því fáar mótspyrnur eba tálm-
anir eru svo öfigar, ab þær eigi hljóti ab láta
bugast, þogar margir ern í fjelagi um ab sigr-
ast á þeim, þar sem einn eba fáir, geta litlu
eba engu koinib til leifear. Flestar stofnanir og
ýms tilhögun í þjóbfjelaginu, er einungis orbib
til fyrir eindrægni, samskot og fjelagsskap, t.
a m. kirkjur vorar og Guísþjónustugjöibir í
eins og hinna lágu og allstabar, og öllu meiri
rnebal iiiiina hærri en hmna lægri ? En þú
munt svara, fivab var'ar mig um þab þó einstakir
menn líbi, þegar hinu er ab skipta, er ab allri
þjóiinni gengur; jeg tala um sorgir tmdir vab-
málshempnnnni, en þú talar um sorgir undir
purpurakápunni. En ertu þá svo skammskign,
ab þú sjáir eigi, ab purpurakápan og vabmáls-
hciupan er ekki annab en slrebur iiendingarinnar,
sem kastab er yíir sálir mannanna, og ób sorgin
er sjálfri sjer ógnarlega lík, hvort senr hún
dvlst undir skrauti purpurans e?a skugga vab-
málsins? I allra manna hjörtum liclir Gub
gróiursett hinar stimu maimlegu fýsnir, sein
spyrna í móti þegar lieimurinn þrýstirab, láta
undan cba veita mótspyrnu eptir því, senr á
stendur, og stynja endalaust meban á þessu
stfmabraki stendur, og knýja rneiin sífeldiega
áfram gegnum sýnilega reynslu ab ósýnilegu
takinarki. En nú muriu menn segja, þab er
mikill harbstjóri, sent veldur öllu þessu stiíii,
og þab er harbstjórn ab þetta gengur þannig
jafnt yfir alla.
Látum svo vera, ab hann sje harbstjóri;
en haristjórnin kemur þó jafnt nibur á öllum ;