Norðanfari - 01.08.1864, Blaðsíða 2

30
þeim; fundir vorir á aiþingi, á mannfalsþing-
um, hreppaskilum, fjailgöngur vorar og fjár-
heimtur, vegabætur, ýmsir sjávar og verzlnnar
útvegir m. fl. þ>á einhverjir verfca fyrir sjer-
iegum óhöppum ai eldi, vatnagangi, skriium
eí>a snjófldbum, láta allar sjer annt um — eins
og á ab vera — ab koma í veg fyrir, a?> skafe-
inn efca tjónib verfci þeim, sem fyrir því verba,
sem minnst tilfinnanlegt, þar sem einn cba
fáir rjebu engu vib afieifcingar slíkra atburba.
J>aí> eru eindrægnin, fjelagskapurinn og sam-
skotin sem unnib hafa ab hinum mestu þrek-
virkjum í heiminum, og tökum vjer aíieins til
dæmis járnbrautirnar og raísegulþræbina. Oss
ætti ekki, ab vaxa í augum, þótt þyrftum á
hverju ári a?> verja nokkrum dögum til þess
ab koma saman á vissum stöium þá og þar,
sem hentast þætti, til þess a?> ræba bin mestu
nau?>synjamál v«r, sem veifer?) og vegur lands
og lí?>s er undir kominn; og tökum vjer nú
þau sem næst liggja, sem er um betri tilhögun
á ýmsnm búnabarháttum vorum, jar?>abótum,
vegabótum, kvikfjárrækt, sjávar útvegum og
verzlunarsamtökum; hvernig bezt ver?>i komi?>
f ''eg fyúr vaxandi þýngsli afþeim, semæskja
e?>a þurfa styrks af sveit, sem nær því ætlar
a?> ríba sumum hreppum á slig; kotni?) f veg
fyrir ofdrykkjuna, sem alla jafna fer í vöxt,
ef til vili ekki síbur mebal hinna heldri, en
hinna, sem rainni eru haldnir mennimir, og
minna væri ætlandi. Vjer skorum því á alla
þá sem annt er um velfer?> og veg landsins,
ab þeir hafi fundi me?> sjer þá og þar er þeim
hentast þykir, og þa& nú þegar í sumar og
haust og svo framv.
íslendingarnlr í Brasilíu.
í næstl. mánu?>i fjekk hreppstjóri og gull-
smibur herra E Asmundsson á Nesi í Höfba-
hverfi brjef frá nefndum Islendingum, sem
oss mtnnir a?> dagsett væri í næstl. janúar og
febrúar þ. á. og þjettritaÖ á 6 örkum. Af
því sem vjer teljum víst, a?> mörgum aflönd-
um vorum, ntuni þykja skjemtuD og fróbleikur
f a?> heyra ágrip af fer?)a- og æfisögu þessara
manna, sí?an þeir fóru hje?>an af landi burt,
þá höfuin vjer mælst til af Einati, a?> hann
vildi gjöra svo vel og rita oss ágrip af fer?a-
og æfisögu tjebra manna, þab fyrsta annir hans
leitöu, sem hann gó?)fúslega hefur heitib oss.
Fpjettir,
Innlemlar. 18. f. m. var hjer á fer<E>
sýslumaburinn f Daiasýslu herra Bogi Thorar-
ensen, sem nú er settur aintmabur í Vestur-
og fyrst þa?> nú er har?stjóri, þá ættum vjer
eigi a?> skiljast hverir vib a?ra, heldur halda
sem bezt saman til þess ab sigrast á honum.
J>essi harbstjórn, ef þa? á annab borb skal svo
heita (Gub fyrirgefi oss slíkt gublöstunar orb),
auglýsir sig í náttúrunni sem uinkringir oss,
sem vjer eigum ab gjöra oss undirgefna, sigr-
ast á, neyba til ab uppfyila þarfir vorar, og
laga eptir því sem hagsmunir vorir heimta.
Látum oss því sameina krapta vora til þess
ab gjöra náttúruna o*>s undirgefna, í stab þess
ab myrba hverir a?ra í skauti hennar; í stab
þess ab legg:a í ey?i ávexti hennar og spilla
hverir fyrir öbrurn, þá látum oss gjöra sam-
tök til þess ab veruda þann, sem hefir fram-
ieitt þessa ávexti, svo ab hann fái notib þeirra
í næ?i. Vjer viljum bi?ja hann ab rjetta þurfa-
manninum hjálparhönd, en eigi taka eigur
hans meb oftíki og gefa þær ltiniim fátæka.
En nú er eptir ab vita hvort vjcr höfum rjetta
hugmynd um þenna harbstjóra, er vjer nefnd-
um, sem er höfundur allra hluta. Vera má
ab þraut sú, er hann I elir lagt oss á herbar,
sje ab eins reynsla, og þab reynsla sem eigi
verbnr hjá komist, naubsynleg handa oss, og
sem á sínum tíma fær sitt endurgjald. Lát-
amtinu. 19 s. ra. kom ab Hrísey hjer á Eyja-
firbi, hvalaveí?amaburinn V. Roys frá Nýu-jór-
vík í Vesturheimi, en daginn eptir kom hann
hjer sjálfur ásamt nokkrum af skipverjum sín-
um; var hann þá búinn ab vinna 7 hvali, og
þarabauki drepa 4, er hann hafbi misst út á
haf undan austurlandi; 2 af hvölum þessum,
er sagt ab 2 frakkneskar fiskiskútur hafi fund-
ib, ab menn halda í fiskhelgi, þó Frakkarsegi
þab hafi verib langt undan landi. Annann
hvalinn fluttu þeir inn á Vopnafjörb og var
sá þrítugur en hinn inn á Borgarfjörb, var
hann nírasbur. Lítib eba ekkert af hvötum
þessum, ltöfbu Frakkar viljab selja eba selt,
nema þvestib eba megruna eingöngu. 4. þ. m.
kom hjer inn á höfn fiskiskuta meb lömönn-
um, hjet skiparinn Arthur Smitli; en skipib
Schotia frá Leirvík á Sethlandi, haíbi hún
fyrst í vor þá lagbi út, farib til Roehall og
síban hingab undir land, en allstabar hittfyrir
lítinn aíla e?a í allt fengib 8000? af fiski.
Einn af skipverjum hafbi slasast eba bilast svo
hann lá rúmfastur og varb ab leita honum hjer
heilsubótar. Ennig kom hingab ab atistan sama
daginn, enskur grasafræfcingur og bóksölumafcur
frá Oxforb á Englandi, sem heitir Muslay? og
lagbi lijeban aí stab degi síbar fram Eyjafjörfc,
ætlabi hann sjer subur Eyfirbingaveg.
UtlCIKSar. (Framhald). li an d afilk i n. Eptir
seinustn frjettum þafcau, sem dagsettar eru í inaftuán.,
hailafci strifcinn þá mjög á Narfcanmenn, sein í einum
bardaga, 6.—10. maf, höffcn misst yfir 40 þús. manna,
er fallib höffcn særzt, horflfc efca rerifc herteknir; nnnn
þá snnnanmenn mörg illvlrki, drápu konur og börn en
kvíksetta blökknmenn. Um manntjón snnnanmaniia
vissn blöfcin óglöggt, en báfcir þóttnst þó hafa sigur f
þossari ornstn. þrátt fyrir þetta ógurlega manntjón,
átti þó önnnr orusta ab verfca þá þegar; hvortveggja
huffcu hinn mcsta lifcsafnafc, hátt á annafc hundrafc þ(ís-
nndir hvor. Fyrir signrsældir snnuanmanna sífcan í
vor afc styrjöidin hófst afc nýjn, hafa sefclar þeirra stigifc
í verfci og hagnr þeirra mefc ýmsn öfcru móti efist, en
norfcaumönnnin veitt þar á móti margt erflfcara enn
áfcnr, Stjórn Frakka hefir nú farifc því á flot viö hina
enskn stjórn, hvort eigi mnndi tiltækiiegast afc þjófcir
þessar reyndu afc mifcia málnm milluni Norfcnr- og Sufc-
nrfylkjanna, heldnr enn afc láta mannslátrifc þar alla
Jafna afskiptalanst.
San Domingo. Enn sat þar vifc sama og áfcnr,
mefc npprcistina, þvf Spáuverjar þar, sem höffcn 11,000
sára og sjúka, höffcu engin ráfc til þess afc vinna svig á
henni, og bifcn því eptir hjálparlifci frá Eyjnnni Cubu.
Afrika. I Tnnis, Marokko og mörgum hinnm
stærri borgnm þar, hófn Arabar f vor sem leifc mikla
nppreist; var þafc tilgangnr hennar, afc hrinda Beyen
Sidi Mohamed ór völdum, en koma aptnr ðfcrum til
valda, sem þó kvafc amast vifc öllum endnrbótum og
framförnm sem Norfcnrálfumoun hafa þar fram á. þafc var
lfka talifc sem tilefni tppreistarinnar: ab Tyrkjar heffci
einhvern spádóm um, afc þeim f snmar 1864, ætti
afc byrtast nýr Messías, sem frelsa ætti þá frá yflrdrottnun
annara þjófca, og veita Tyrkjum fullt frelsi og fulla sæln
um oss ncma stabar um augnablik og virba
fyrir oss þenna harbstjóra; og vera má ab
dótnur vor urn hann verbi þá rjettari en ella,
eins og dómur vor nm þjóbfjelagib, er vjer
höfum skofcab þab til hiýtar og þab er orbib
oss skilianlegt.
í einum þríhyrningi verfca ab vera þrjú
horn, þetta hlýtur svo ab vera, einsog rúmib
hlýiur ab hafa útþcnslu Mjer virbist ab Gub sje
ekki vanmóttugur efa vondur, þó ab hann haii
gjört hlutina meb þessu skilyrfci, efca skapafc
þá mefc slíku efcli Er máttur lians og gazka
minni fyrir þafc, þó ab tveir og tveir sjeu fjórir
fvrir hans augliti? En getur nú ekki liitt átt
sjer stab, ab lífcanin, ab þjáningamar sjeu
samkyuja skilyrbi; er fylgir mannlegri sálu?
Hvab er þafc afc finna til? Er þafc afc taka
á móti þýfingarlausum áhrifum, eineog þeg-
ar einn iitur fylgir öfcrum, án þess ab olla
þeim, er á horfir, nokkurrar hryggfcar eba
glefci ? Væri þab svo, þá hreiffci jeg mig
ekki úr slab, en liffci vifc sífelt abgjörfcaleysi
Jeg byrja þá fyrst afc finna til, þegar jeg tek
móti þægilegu cfca óþægilegu áhrifi. þá fyrst
verfcur talafc um hryggb en þá líka jafnframt um
glefci. þá á hreifing sjcr stab til þess ab komast
hjer og annars lieims. J>ab var og enn talib sem cr,
Bök til nppreistarinnar, ab einn yflrmabnr Frakka hefb
rábib af dögnm Araba nokknrn, er landar hans þætt-
ust eigi geta hefut meb öbru betra móti, en æsa til
nppreistar gegn Frökkum.
Á eyjnuni Malta í subnrhaflnn, hafbi 30. maf þ. í.
komib eldur í púburhúsib svo þab eprengdist í lopt upp
banabi 40 mönnum, særbi niarga, eybilagbi nokkur hús
og skemmdi mörg önnur.
26. maí þ. á. sömdu ríkin: Frankarlki, Brasilía,
Italía og Portúgal nm, ab leggja rafsegnlþráb millam
meginlands Norburálfunnar og Vesturheims.
Nýlega þóttest Frakkar hafa gjört ailt í einu þá
merkilegu nppgötvun, ab Maríukirkja í Parísarborg, sem
er þar höfuhkirkja, og uú er orbin SOOáragömu), hail
aldrei verib vfgb; var hún því 30. maf þ. á. vfgb meb
hinni mesín vibhöfu af erkibiskupum og bisknpum sem
alis vorn 13 ab tölu.
Bíkis erflngi Tyrkja Mohemeb Murab, sem nú heflr
fjóra iim tvítugt, er uú settur í varbhald fyrir taum-
iuusa eybslueuii og sóun.
IfXaniialát.
20. maí þ. á. drukktiafci af hesti í Ilörgá und-
an Einhamri, bóndakonan Valgerfcur Erlends-
dóttir frá Flöguseli í Hörgárdal 56 ára. í næstl.
mán haffci unglingsmafcur frá Breifcabólstafc á
Álptanesi diukknab af hesti í ós einum «ba
sýki, sem fellur þar yfir granda éba rif, þá
flób er. Nýlega er dáin húafrú Sigríbur Jóns-
dóttir á Hraunum í Fljótum, kona prestsins
lierra II Espólíns ab Kolfreyjustafc í Fáskrúfcs-
firfi, kominn yfir sjötugt. 1. þ. m. dó fyrrum
hreppst. Vigfús Gíslason á Nunnuhól í Hörgár-
dal, kominn hátt á sjötugsaldur; einnigerdáin
Valgerfcur Jónsdóttir, ekkja eptir mcrkisbóndann
Sigfds sál. Eyjólfsson, sem iengi og vel bjuggu
afc Fagraskógi í Möfcruvailaklausturs sókn og
áttu 12 eba 13 börn saman.
Atiglýsing.
I landeign minni hefir fundist Báklæfci“ meb
kvennmanns nafni og ártali; rjettur eigandi
getur vitjab þess til mín þegar hann borgar
sanngjörn fundarlaun og þessa auglýsingu.
Syfcrivarfcgjá 18. júlí 1864.
G. Magnússon.
52^' Meb inanni er var hjer á fcrfc úr Húna-
vatnssýslu í næstlibinni viku, kom sú
fregn ab sunnan úr Reykjavík, hvar
nýlega er sagt skip komifc frá útlöndum,
afc þjóbverjar væri búnir ab hertaka
eyjuna AIs, og um leib drepa þai nibur
2,500 manns.
EigancU og ríbyrgdarmadur Björn JÓIlSSOn
Preutabnr í preutsui. á Akureyri. B. M. Stopháussou
lijá hryggbinni, og til þess afc ná glefcinni. J>á er
til starfsemi og iíf. En þá segir þú, afc betra væri
alsendis ekki afc lifa, e?a vcra eittlivab tninna
en mafcur, varpa af sjer mannlegu efcli, *em
ekki er annab en tilfinning, og verba afc hun-
angsfiugu, sem ekki hefir abra tilfinningu en
lífsfýsnina, úr hunangsflugu ab Polypa, ab jurt,
afc steini, ab engu. Sem þjer þóknast — en
þab er sjálfsmorb, er þú drýgir. Efca vera má,
a& þú farir því á flof, afc mabutinn skuli kepp-
ast eptir ab komasl sem hæst, hefja sig upp
þangab sem allt hib illa er hoi fifc, þatigafc sem
andinn livilir í skauti gufcdóinsins sjálfs. Eigi
þori eg heldur ab mæla móii því. En þó
verb jeg ab segja þjer svo inikifc: ab slikt er
olsnemt. Tiúin , sem er ennþá langsýnni en
heirnspekin, trúin sem af þnrf mannlegs anda
dregur þá dýnnætu ályktun, sem er ósk hjá
þeim, er eigi eru, fullöruggir í trúnni, en
vissa hjá liinum sem fullstyrkir eru, trúin
segir þjer: þú átt ab lífca, lí>a meb aubmýkt,
þolimnæfci, von, snúa andliti þfnu til Gufcs,
sern bffcur þín og mun cndurgjalda þjer.
Trúin gjörir þannig mótlætib afc einniafþeim
smágötum á hinni Iðngu vegferfc, er leibir oss
til eilífrar sælu. (Framh. sífcar).