Norðanfari - 16.07.1866, Blaðsíða 2

26 —
Olgcir sáltigi var fœdtlur 4riS 1800, og <?Ist
upp me& mó&ur sinni í Austarikrókum. þar
kynntist jeg fyrst vi& hann sem barn, þar
ljekurn vi& saman í sakleysi æskunnar, og þar
hófst me& okkur sú vinátta, sem æ var& fast-
ari og tryggari, og sem hann hjelt vi& mig
til dau&adags.
Strax f æsku Olgeirs lá þa& í augum uppi
a& hann var bezta mannsefni, og fljótt var&
liann móíur sinni — þorkiillu Skúladóttur,
sem var gu&hrsedd kona og greind —, til
mikillar a&sto&ar, og brá&um lýsti þa& sjer,
me& vaxandi alclri a& hann var vel laginn til
bnskapar. þá vildi lílta svo lil a& hann fjekk
jör&ina Gar& ti! ábú&ar, sem öll var í ni&ur-
ný&slii, þar bjó Olgeir allan sinn búskap, og
nú er jör&in piý&ilega hirt, vel og sóma-
iega bygg& og býst, svo þar á vel hcima hi& forn-
mælía, a& „húsbóndinn gjiirir gar&inn fiægann“.
Olgeir sálugi giptist 1823, eptirlifandi gó&-
kvendi Ingibjörgu Einarsdóttur, og varb bon-
urn 9 barna au&i&, af hverjum 2 dóu ung, en
7 lifa, öil efnilcg og mannvænleg því Olgcir sál.
Ijet sjer einka ant um gott nppeldi og framfarir
barna sinna.
Gar&ur stendnr á nokku s konar vega
mótum og þvf í þjó&braut, og munu allir setn
konut a& Gar&i. minnast þess iive ánægjnlegt
var jafnan a& heimsækja húsbóndann, ekki ein-
nngis í tilliti þess hve gestrisinn og grei&a-
fús hann var, heidur bve mannd&legur, hve
gla&vær og skemmtiiegur, og hve frófclegt var
vi& liann a& tala, einka rá&hollur þegar bans
var Ieita& í einlægni, því hann var vcl greind-
ur ma&ur og bygginn, ogundireins vi&kvæmur
og hjartagó&ur, svo a& iiann tók sjer þrávalt
í mein fyrir a&ra, og þessa rnannkosti hans
prýddi en fremur þa&, a& hann var tryggyasti
vinur vina sinna og gu&hræddur ma&ur.
Jeg gæti margt fleira tali& liinum burt-
dána til gyldis me& sanni, svo sem hve fjöi-
hæfur hann var bæfci til munns og handa
og hagleiksma&ur gófcur; en jeg læt þess-
ar fáu línur nægja til a& rækja þá vinar skyldu,
sem á mjer hvíldi a& votta hinum látna vir&-
ingu mína og skyidugar þakkir fyiir tryggva
og óslitr.a vináttu nm íneir en 60 ára tíma
og skammt er samfundanria a& bí&a þó nú s'akni
jeg vinar í sla&, því í dag þjer á movgun mjer.
Sigrífcarstö&um 12, febrúar 1866.
þ. þorsteinsson.
» 0
T 5. þ. m. anda&ist mfn elsiaiiega kona
Gu&nf Jónsdóitir, á 66. aldursári, eptir stutla
sjúkdómslegu. þó jeg gani'all uppgefinn og
harmandi, megi nú a& Droltins rá&i og vilja
sjá henni á bak, gle& jeg mig samt vi& þa&,
a& hún iaus frá allri lífsinsmæ&u iiefir nú feng-
i& þann eilífa fri& og fögnu&, sem lierini í líf-
inu var ætí& hugfaslur; jeg gle& mig líka vi&
þá von, a& jeg innan lítils líma, fái fyrir Gu&s
ná&, þann fögnu& sem hún iiefir nú iil»ti&, fái
þá a& sjá hana aptur í óendanlegri gle&i, sem
jeg nú þrái, hlessu& sje liennar minning;
hlessa& sje nafnifc Ðrottins.
Teig'i dag 22. fcbrúar 1866.
Kristján Jónsson.
X-
x ' X-
Gu&ný sáluga Jónsdóttir, var fædd a&
Ytragili í Hrafnagilslirepp, 30. dag ágústm.
1800. Giptist Iiei&ursmanninum Kristjáni Jóns-
syni.í Teigi 16. júní 1819, hvar þaa sí&an
hjuggu me& sóma og prý&i, í ástríku lijóna-
bandi, til þess dau&inn a&skiidi þau 5. dag
fehrúarm. 1866. þau átlu fjögur efnileg og
mannvænleg börn 2 syni og 2 dætur hver
öll eru á Jífi; börn beirra ern þessi: Jón
bóndi í Teigi, Kristján bóndi á Litlahóli, þor-
ger&ur kona Jóhannesar Jónssonar, bónda á
Hranastö&um Sigrí&ur fyrst gipt Ólaíi sáluga
Fri&finnssyni, Grímssonar læknis, og nú seinni
kona fyrrum hreppstjóra Ólafs Jónssonar í
Sigluvík á Svaibar&sströnd. far a& auki ólu
þau upp eitt fósturbarn, trjesmifc Jón Jónas-
son á Akureyri. Gu&ný sáluga var mikil
merkiskona,' vel greind og vel a& sjer til
munns og banda, gu&hrædd, trdrækinn og trú-
fost, gla&lynd, vcgiynd, vintrygg og hrein-
skilin, fró&, ræ&in og skemmtiieg, ráfcdeildar-
söm, ifejusöm, sparsöm, stillt og gætin í or&-
um og verkum.
Hún tók nokkrum sinnum a& sjer til
kennslu, ónæm, skilnings- og viljalítil börn,
sem ö&rum ekki lukka&ist a& kenna, iiva&
henni mefe þoiinmæ&i, áslundnn og lipurieik,
afbragfcs vel heppna&ist, hún ávann sjer í því
sem ö&ru ást og liylli þeirra sem vi& hána
kynnlust og til hennar þekktu. Hennar minn-
ast því saknandi bæ&i vinir og vandamcnn.
18.
UM SKIPTAPA Á VATNSNESI 28. JÚNÍ 1865,
OG NOKKRAR VÍSUR UM FORMANNINN.
Skiptapi þessi var& um nóttina hinn 28.
júní litlu eptir mi&nætti. Skipife var lítill átt-
æringur frá Iliugastö&um á Vatnsnesi og á 12
manns, frá næstu bæum vi& Illugasta&i, ætlu&u
þeir verziunarferfe inn á Bor&eyri. Skipiö
sigldi me& öiluin segluni hægan landsynning
vestur me& Heggsta&aneslánni, og mjög nærri
landi, eru þar ví&a hamrar allháir á nesodd-
anum vi& sjóinn, laust þá allt í einu kastbil
e&a svipvindi í seglifc og fleyg&i skipinu á hlifc-
ina í sömu svipan. Suma merinina bar strax
frá skipinu, en sumir kornust á kjöl, en gátu
eigi haldi& sjer þar iengi, þar öldurnar gcngu
yfir skipiö , nema a&eins 3 menn; rak skipiö
me& þá um nóttina nor&ur á fjörfeinn og var
um morguninn komib gegnt bænum Skarfci.
Heyr&i fólk þa&an, sem var vi& stekk, eitt-
hvert hljóö vestur á fir&inum, og vissi ei livafe
var, cn sag&i strax bóndanum, Jóni Brynjúlfs-
syni frá, liann er mafcur greindur og atliuga-
sanuir, gruna&i því strax hva& vera mundi,
og gat ioksins sje& eittliva& til skípsins. Brá
hann því strax vib og fjekk me& sjer bóndann
frá Almenningi Jónatan Samsonsson; til fleiri
manna vai& &i ná& svo brá&lega. Lög&u þeir
svo fram tveir eiuir á bát í allsnörpum af-
landsvindi, en af því þeir eru báfcir fullhugar
og beztu sjóli&ar, tókst þeim niefe gu&shjálp
a& bjurga mönnunum af Njölnum og ná apiur
landi inefc þá slisaiaust; var þá komiö um
liádegi. Voru þeir 3 sem á kjölnum voru
orfcnir mjög þreka&ir og meiddir og sjókaklir,
en hafa þó allir sífcun ná& sjer aptur. Menn
þessir eru: giptur nia&ur frá Katadal, Jóhann
Jóliannesarson, ungiingsma&ur frá Illugastö&um,
Hannes Magnússon og roskinn hóndi írá Berg-
stöfcum, Eiríkur Arason, valinkunnur nta&ur og
mikiil kjaikma&ur; hann liefir eittsinn á&ur
fyrir mörgmn ártim or&ifc á skipreika vi& Ilúna-
ós, og komst þá einn af. Nú var einn þeirra
manna sem hann sá iijer drukkna af sjer, kona
hans, Gu&rí&ur Gu&mund dóitir , 43 ára, góð
og ástsæl kona, skinsöm og rá&vönd og lagin yfir-
setukoua. Ilinir 8 sem dtukkiui&u voru foriiiafc-
urinn áslcipinu Sigur&urBjainason 24 áraa&aldri
brá&þroska og gjöifulegur, hugljúfi hvers manns
sem þekktu hann gála&ur vel og skáld, og
heffci or&ifc me& hinum beztu skáldtim þá aid-
ur og reynzla hef&i færst ytir liann, er til
eptir liann miki& safn af Ijó&mæluni, og tveir
hæklingar prenta&ir „Bæringsrímur* (allar bjag-
afcar) á Akureyri 1859, og „Hjálmar og Ingi-
björg“ (ríma) preritub í líeykjavík 1865; frá
sama bæ var og ungiingsstúlka, Helga María
Jónsdóttir. Frá Stöpuin voru 3 menn, Skúli
hóndi Gunnlaugsson, hreppstjóri í Kirkju-
hvammshrepp, litifc yfir þrítugt, nia&ur vcl
getinn a& mörgu, greindur og gætinn og af
öllttm vellátinn; þafcan vorít og unglingar 2
innan 16 ára Jóhann Jónsson og Hólmfrí&ur
Jónsdóttir, Eitt var vinnukona frá Iilugastöfe-
um, Kristfn Jónsdóttir og önnnr frá H1.Í&, 01-
öf Bjarnadóttir, b#ar rúmt ívítugar. Hinn 9.
var ekkjuma&ur foskinn frá Saufcadalsá, Jón
Jónsson, dttgiegur og vænn ma&ur. (Var
mikill mannska&i a& stimum þessara manna).
þrjú konu iíkin rak upp skömmu sífcar ósködd-
u& langt inn me& Hrútafir&i var eitt þeirralík
Gu&rí&ar konu Eiríks. þess má vel geta a&
skipseigandinn, Jón bóndi Árnason á Illuga-
stöfcum greiddi mjög sómasamlegu fyrir bænd-
um þeim sem hjörgu&u sem bá&ir eru fátækir-
Ó, þjer ðldur grimmar
örlagánornir dymmar
Hva& þjer lengi hyggist hrjá,
forna fóstureyju
fagra jökiiimeyju,
me& tignarsvip og bjarta brá ?
Hör& var hrönnin þunga
er hreif í burt hi& unga.
skáldib mitt úr skatna heim.
Nú er hrosifc hlí&a
brjóstife ástar þý&a,
geymt í myrkvum marargeim.
Strfnt á sæltikveldi
er svalar jarfcar eldi,
runninn yfir bárur blær,
er sem iieyri’ eg hljóma
hörpu þinnar óma,
þa& er rónnir skáldsins skær.
Sof&u á svölum be&i
sælt, en æ&ri glcfei
nú þinn andí notife fær;
kvæ&a svanur kæri
kve&ju þjer jeg færi,
sje þín blessuö minning niær,
f A&faranóttina hins 27. f. m. anda&ist a&
Sy&ralaugalandi í Eyjafir&i, ó&aisbóndi og bók-
bindari Grímur Laxdahl 62, áta ganrall. Hann
liaf&i veri& tvígiplur, fyrst IJIa&gerfi þórfcar-
dóttur og átt mc& lienni 7 börn, 5 drengi og
2 stúlkur, iifa 5 þeirra; hann var rúm 30 ár
í hjónabandi mefc þessari konu sinni. I seinna
sinni giptist hann fyrir 2| ári sífcan, Aldíst
Jóndsdóttur Bergmanns, sem hann eigna&ist
me& 2 börn, er nú ásamt mó&ur þeirra lifa
hailn. Laxdaiil sálugi var vei greindur og
fró&ur um margt, rá&deildarma&ur, framkvæmd-
arsamur og kappgjarn, a& hverju sem iiann
vann, og var opt furfca hvevnig hann fjekk
klofib siiiti fyrirtæki nín hjer á Akureyri, t. a.
m. húsabyggingar sínar, 4 íbúfcarhús 2 aivcg
af tinrbri, en 2 me& torfveggjutn og torfþaki,
og eitt geymsluhús af timbri. Hann lagfei og
mikla stund á jar&epia rækt, og afli iians af
þeim í tiiliti til gar&rúms a& tiltölu vife a&ra,
me&al liinna mestu. Hann byrg&i jafnan vel
lieimili sitt me& allar nau&synjar og leifc æfln-
lega vel og græddist meb óuiegfe sinni tals-
vert fje; honam var annt urn framfarir barna
sinna, og spara&i ekkert þar til. Ilann var
hjálpfús, hýsti marga og anna&ist opt sjúka;
fús og framgjarn til þess a& hvetja oggefatil
nau&synlegra fyrirtækja Mann var trúmafe-
ur og lijelt þcim lofsvei&a og fagra si&, sem þvf
betur er í flestum sveitum á Islaridi, a& syngja
og lesa í heimahúsum á helgum og a&ra daga,
veturinn yfir, og sumstafcar fram a& hvíta-
snnnu; en aptur því mifeur fáir, sem iiafi
þenna sib í kaup- e&a verzlunarstö&unuin.
f 15. dag apríl þ. á dú kemmerráfe Magn-
ús Stepliensen í Vatnsdal, fyrrum sýsluma&ur
í Rangárþingi. I næstli&num otleóberm. dó
fyrrum hreppstjóri Eyjólfur Einarsson Danne-
brogstna&ur í Svefneyjum á Brei&afirfci. Fyrir
nokkru sífcan hefir frjetzt hingafe, lát húsfrúr
Sigrífcar konu Jóns ó&alsbónda á Haukagili í
Vatnsdal, sem kornin var yfir riýrætt. Látin.n
er og fyrrum bóndi Jón Björnsson ír Baoga-
seli í Barkárdal, sem lengi bjó í Ásgerfcar-
sta&aseii í Hörgárdal, og nú kominn yfir ní-
rætt. 25. f. m. drukknafei ú&alsbóndinn Jó-
hannes Jónsson á Kúgili í |>oi,valdsdal, þar í
ánni, kominn yfir sextugt. Hann var rífandi
á heimlei& úr kaupstáfe, en áin þá í miklum
vexti. Hann var greindur ma&ur, frófcur og
hagor&ur og vandafcur í hátteldi sínu, og bún-
afcist vei me& konu sinrii Gu&rúnu Gunnlaugs-
dóttur, sem nú lifir hann ásamt tveim sonum.
þeirra. Um sömu roundir haf&i drengur á 11.
ári, drukknafc írá Sy&rahóli í Fnjósitadal ofan
um snjóbrú á stóruin Iæk e&a þverá; hann
var a& reka lambá, en missti lainbi& í ána og
ætla&i a& bjarga því. O&alsbóndi þorleifur Jóns-
son í Stórhoiti í Fljótum og kona lians Halidóra
Jónsdóttír bæ&i k«minn ylir sextugt, eru dáin.
þorleifur sáiugi var mefcal beztu bænda í sveit
sinni. þa& er líka fullliermt afe ekkjan merki's-
og yfirsetukonan Kristín Gísladóttir Jónssonar
Teitssonar Hólabislaips, sem mí átti heima á
Efrahagancsi í Fljótum sje öndufe, Látin eru
og lijónin þoileifur Haligrímsson ogkonahans
Salóme þorsteinsdóttir á Hálsi í Yxnadal; hún
var alsystir Ðómhildar sáiugti, sem var kona
liins aikunna merkismanns Óiafs sáluga Brieiiis,
er bjó a& Stóru-Grund í Eyjafirfci og var á siiini
tife mestur bóndi í Vafclaþingi. þorleifur sál-
ugi var kominn yfir sjötugt, en kona hans
ylir sextugt. Hannes Seheving, sem var bóndi
á Jarlstö&um í Höf&ahverfi og fyrir nokkrum
árum fluttur su&ur, er dáinn.
2. maí livarf frá hcimili sínu Jón Jónsson
gó&ur og duglegur hóndi á Skaptholti ( Guúp-
verjahreppi um 5tugs aldur, sem ekki var
fundinn þá seinast frjeltist, er liaidife a& hann
muni hafa banafe sjer í þjórsá, því imndur
sem jafnan haf&i fylgt honum og seinast þá
er liann hvarf, sta&næmdist helzt, þá veriö
var a& leita, á einni fiú& í þjórsá. 24. maí
haffci mafcur á einu kaupskipi f Iíeykjavík skor-
i& síg á háls, og mætt míkil bló&rás; eigi a&
sí&ur hjelt læknirinn a& liann gæti lífafc og
áverldnn gróife. Um mifcjan næslli&inn maí-
mánufe, er sagt a& ma&ur hafi dái& á Sandi
undir Jökli af mannavöldum, scm hjet Ingjaldur
og var þar útróbrarma&ur, eu á&ur honum var
misþirmt, nokkufe kendur af brennivíni.
Bátarnir sem fórnst á Mýrunum 5. en
ekki 2. maf, voru 3, cn ckki 4._______________
Eiyandi og dhyrgdarmadnr Bjöm JÓHSSOn.
Vrenta&nr í prentsm. á Akureyri B. M, Stephánsson,