Norðanfari - 24.08.1866, Blaðsíða 3

mannanöfnum. Til hvers ætli þa?> sjc
\
gjört? Mennirnir eru þó alítjend
nefndir þafe sem þeir hcita.
Bóndinn: þetta er danskur sifeur Gísii minn!
setn höffeingjar hjer á landi t<5ku upp
helzt á næstlifeinni öld þegar allt ætl-
afei seinast afe verfea danskt hjer á
landi. (þetta mun hafa átt afe vera
í líkingu þess er danir gjöra, afe rita
hvorki nje nefna skírnarnöfn sín,
heldur fefera nöfn efea forfefera og
bæta „sen“ aptan vife; nema þcir
eigi erft auknafn, nota þeir þafe aliir
af ættinni fyrir skírnarnafn og hafa
stafi framan vife). Svo hefir almenn-
ingur tekife þetta eptir lieldri miinn-
um, eins og margt annafe sem aflag-
afei niál okkar, efea v'ar hjegómlegt,
ánýtt efea ilit, en sífeur hife betra
Aufenæm er i!l danska. þessi skamm-
stofun skfmarnafna var aldrei tífekufe
hjer áfeur. Hefi jeg sjefe mörg brjef
frá fyrri öidum, tnáldaga, vitnisburfei
og Uaupmálabrjef, sum á kálfskinni,
og eru þar nöfn vottanria og annara
skrifuS fullum stöfum, en stundum
ber vife afe feSra nöfnin ero skamm-
stöfuS og S fyrir sonur. Nú eru
aptur sumir heldri menn farr.ir aS
skrifa nöfn sín og annarafullum stöf-
um, svo liitt fer líklega aS Ieggjast
nibur.
Gísli: þesíi er þörf því þafe gctur opt orfeife
vigl og mannvillingar, úr þessum
hinum útletida apaskap.,
Bóndinn: því ætla ekki þafe! Og eitt viglife cr
nú hjerna niilll ykkar út af þcssu
Gei á brjefinu ykkar
Gunnar: Fáife mjer brjefife! Jeg skal brjúta ujip.
Hann brýtur þafe upp, fer afe Iesa og verfeur
strax brosleitur. þá gæist Gufemundur yfir
öxi bonum, liripsar af honum brjefife, skiptir
litum og segir: „Bölvafeur fari þcssi
danski sifeur afc skrifa e k k i nema einn
staf fyrir beilt manns nafnB. Og hon-
um voru valla svo láandi þessi flryrfei, því bi jefife
var ástabrjef frá unnustu hans og átti víst
cngir.n afe lesa þafe nenia liann.
S.
AUMINGJA MADURINN!
Fræddu mig Norfeanfanfari minn! Er þafe
satt afe Olafur klerkur Ólafsson hafi f fyrra
sumar 18G5, komife vestan úr Isafjarfearsýsbt,
nifeuilútur bogin og fútgangandi, þcss crind-
i s afe eiga kiæfeasí úr prestshempunni og rek-
ast frá prestakaliinu; enn — rptir nokkurn
tíma, og nokkur rjettarhöld, hafi hann
farife aptur úr Skagafirfei vestur í Isafjarfe-
arsýslu, og þafc heini í prestakallife sitt —, ó-
lútur, óltoginn, sigrihrósandi á tveimur gæfe-
Ingum, niefe prestshempuna í ferfeinni; einn-
ig afe mál hans hafi farife fyrir yfirdóminn, cn
bjerafesdómurinn þar stafefestur, sem dæmdi
sjera Jakob til fjárútláta og málskostnafear.
Sje þctta satt, þá samgiefest jeg og rnargir
fleiri Olafi garala klcrki, og jafnframt sam-
bryggjunist Jakobi unga kierUi. En hvernig
ekyldi nú fara fyrir hinum aumingja klerkun-
nm sem eagt cr afe aittu afe takast í einelti,
þegar Ólafur gamli væri fir sögtinni?
Akiiiinn á afe hreinsast og hreinsast víst
brábum, þó ekki heppnafeist fyrsta tilraunin.
Norfelendingur.
LANGFERDAMENN. 12. f. in, komu 5
skólapiltar úr Reykjavíkurakóla, hingafe norfeur,
Tómas Ilallgrímsson frá Steinstöfeum, Ólafur
Björnsson á Ytri-Bægisá, Árni Jóhannsson á
Barká, Jón þorsteinsson á Hálsi, Kristján Jóns-
son í Reykjavík og Jónas Ilallgrímsson á Hólm-
um. 23. s. m., kom afe anstan úr Múiasýsi-
um, stúdent og hreppstjúri Stefán Einarss&n
frá Reynistafe, kaupmafeur Andersori, sem er
fjelagi Hendcrsons, og eiga saman enzku verzi-
unina í Reykjavík. í Grafarós og á Seyfeisfirti.
Mefe kaupmanni Anderson, var sem fylgdar-
mafeur herra Páll Ólafsson frá Hallfrífearstöfe-
um í Hróarstungu, umbofesmafeur Skrifeuklaust-
urs. þeir fóru iijefean vestur á Grafarós, iivar
kaupmafeur Anderson varfe eptir, en Páll hjelt
heimleifeis austur aptur, 28. s. m , kom bing-
afe herra læknir Jósep Skaptason í Hnausum,
úaamt syni sínum Magndsi og sjera Hjörleifi
presti Einarssyni í Blöndudalshóiutn, fóru þeir
austur afe Yallanesi í Múiasýsiu, í Vopnafjörfe
og út á Húsavík, og kotnu hingafe II. þ. ro,
en fóru hjefean lieimieifeis 13. 11 þ. tn kom
hingafe í bæinn, herra Jústitsráfe, landlæknir
Ðr. Jón Hjaitalín, frá Reykjavík, og 4 Eng-
lendingar mefe lionum, sem getife er í þjóiólíi
og heita Mr. Evans eirin af þing- efea rnál-
stofumönnum Brsta og aufcmafcur. Capt. Evans,
Mr. Gisborne og þjenari þeirra Henry, sem
fóru hjefean upp afe Mývatni.
þjófcólfur segir fiá því, afe stiptamtmafeur
vor Ililmar Finsen hafi farife embættiaskofeun-
arferfe fyrst til Borgaifjarfearsýslu o.g sífean
austur afe Kirkjubæjarklaustri á Sífeu. þjófc-
ólfur segir frá því líka, afc herra byskup Pjct-
ur Pjetursson, liaíi komifc mefc póstskipinu
aptur til Rv. 30 f m. og afe itann hafi verife
vígbur í Frúarkirkju 3. júní efea 1. s. c Tr.
Herra málafiutningsinafeur, ritstjóri Jón Gtife-
mundsson scgir einnig frá því í bkfci sínu, afc
liann ferfcist norfeur í Skagafjörfe og verfei
liáifan mánufe í ferfeinni.
SKIPAFERÐIR 9, þ. m , kom iiingafe franskt
gufuberskip, sem heitir la Scher, en foringi þess
de Bray. Á því voru um 80 manns og 6 fall-
byssur. þafc dvaldi hjer nokkra daga, og rifeu
sumir yfirmanna norfeur í skóg og þar á mefc-
al, læknir þeirra, sem í ferfeinni I’jeil af baki
Og handleggsbrotnafci. Herskip jietta fór aptur
lijefcan 15, þ. m og ætlafei aptur iieim, og hvergi
afe koma vife land á leifcinni, fyrr en í Lcirvík á
Hjaltlandl. Sama dag kom barkskipife Enima
Arvigne, sctb þeií' stórkaupmennirnir Gufe-
mann og Höepfner ferma saman, og farife liaffei
til Noregs, ab sækja tiinbur. Mefe því kom
verzlunarmafcur Jakob Havsteen, sonur Hav-
steens katipmanns bjer í bænum; fátt frjettist
mefe þessu skipi, nema um áframhaid strífes-
ins og afe íslenzk nll væri ericndis iækkufe í
rerfei til 48 jafnve! 44 sk. 31. f. m. kom lijer
Norfcmafeur frá Mandal mefc skip lilafcifc tómu
timbri; liann fór hjefcan daginn eptir vcstur
á Skagafjörfc og seldi þar farminn vib opin-
bert uppbofe, og haffei trjávifeurinn orfeife nokkru
dýrari en hjer hjá norfcmannioum ,Larsen frá
Christjaníu, og sífear er getife. Sama daginn cfea
31. t. m., kom lausakaupmafeur L Popp ásamt
konu sinni hingafeá skipi, sem liiafeife varafcmiklu
ýmsnm vörum, er hann eigi fjekk selt á þórs-
liöfn iivafean hann nú kom. Hann ætlar afe
bafa lijer vctursetu ásamt konu sinni, búa þau
í einu af húsura kauptnanns Ilavsteens, en
verzla í gamla Apóthekinu. 15. þ. m. kom
lansakaupmafeur R Robbertsen, sem eins og
lengi afe undanfömn, lielir í sumar rekife meg-
in verzlun sína á þórshöfn og Raufarhöfn.
12. þ. m. kom jaktin Rache! frá Skagaströnd,
átti hdn fyrst afe fara lijefean tnefe ull til Eng-
iartds, en þá bnrkskipife kom var benni sndife
vifc, og affermdi hdn lijor afe nýju og fór rnefe
vifearfarm tii Cbagasírandar
Nýiega hefir frjetzt afe Skonncrten Anna
Amalíe sje komin aptur frá Kaupmannaböfn
til Skagastrandar og meb henni Burmester
kaupmafeur, og er von þafcan í næsíu viku
hingafe.
IJR BRJEFI ÚR MÚLASÝSLUD. 7.-g. 66.
„Vorifc var hife ailrabágasta sem menn
muna, urfeu flestir jfceyiausir, sumir misstu töiu-
vert af lömbum og þó margir eigj fyrir skort,
heldur af pest sem datt í lönfbin. I?kki varfe
fært frá, fyrr en í 11. efea 12. viku Gaddur
lá á túnum í Norfcurfjörfcutn sumstafear fram
ybr messur. En þá kom grastífe gófe og er nd
vífcast sprottife í mefeal lagi — iiarfevelli og
sum tdn í betra lagi—, mýrar eru vífea snögg-
ar. Ekki varfc sláttur byrjafeur fyrr en í 14.
og 15. viku sumars og hafa sífean verife óþurk-
ar svo hvergi er neitt hirt af beyi, teljandi.
Afialaust hefir vcrife fyrir öllum Austfjörfc-
um, og lengi veiddu hvaiaveifeamenn iítife. Nd
fcngu þeir á Vestdalscyri fyrir skSmmu eina
7 — 9 hvaii og seldu rengi, liverja vætt 9
og þóttust þó vuria vilja vinna til afe selja
svo iágu verfci. Eitt sinn í vor komu þeir
inn á Vopnafjörfe mefe rengi af 2 hvölum hjer
urn 500 vættir; er taiafe þeir hafi bofcife þafe
faktornum fyrir 800 rd. en hann viidi gefa
700 og afe þeir fiyttu þafe í Iarid; þafe vi!da
þeir eigi og lijeldtt dt, eu köstufen á ieifcinni
öiiu renginu í sjóinn. þar sökk þafe og varfe
sjávarbdum afe biörg. Fyrir þessa fdi-
mennskii og nífcingsskap, er taiafe afe sumir
af af yfirmönnum livalaveifcanna á Vestdais-
eyri liafi ámælt seinna harfelega skipherranum,
sem kasta ijet renginu í sjóiun, og sagt afe nær
lieffci verifc afe selja 1 rd hverja vætt, en fara
svo ilia mefe. þetta hefir mjer verife sagt og
ætla jeg satt muni vcra. þessir hvalaveiia-
menn eru svo gráfcugir í fljótan ábafa af hvala-
veifcunum, afe þeir gefa sjer eigi tíma tii afe
nota nema þafe arfcmesta af þeim, og kasía og
iáta ab engu verfea mikia feiti, sem eptir cr
innan í skrokkunum, beinunum og utan á
þeim, má fullyrfea afe þeir ónýta þannig fuU-
an þrifejung feiti af hvainum, fyrir þafe þeir
telja ofinikla fyrirhöfn afe ná henni. Nd er
eigi taiafe um afe bræfca rcngi efcia þvesti, því
þafe þykir eigi svara kostnafci, því sífcur afe
þeir iiirfci bein og þvesti eg flytji utan tii á-
burfear, sem niundi þó verfea dýrmætúr söht-
eyrir. þafe má nærri geta heffci hjer verife
nokkur mannskapur, aufesafl og áhöid, afe þeir
sem nærri eru, li'effcu~getafe keypt hvalskrokka
vife litlu verfci gjört sjcr af lýsi o,g söIu-ábnrS,
og grætt á mikifc fje“.
TÍÐARFARIÐ. Sífean vjer 23. f. m. sögfe-
um frá tífcaríarinu; þá hefir optast verifc kait
og stundum frost á nóítunni og snjór til fjaiia
t. a rn, 9. þ. m , á Gonguskörfeum, svo eigi sást tii
vegar. þá var svo mikife fro3tí byggfe afe hesía
sýlafei og votir þvotíar, sem dti voru, urfeu
frefchir. 23 júlí var cnn snjór á túni á Ilóii
í þorgeirsfirfci í þingeyjarsýs'u og f sumum
snjóapiátsum, en gaddur á engjum. Allt fyrir
þetta cr þó töfcufall vífeast eánkum til sveitanna
all.t afc því í mefealiagi, nýting gófc vesíra, en
mifeur Iijcr nyrfera og norfcur undan, Allir
kvarta um Grasbrcst utantúns, einkum á voí-
Iendi.
HAFÍSINN. Seinast í júlím. næsíi. og fram (
þ. m. var hafísinn iandfastur miilum Horn-
bjargs á Ströndum og Stigahlífcar vife ísafjarfe-
ardjúp og inn eptir Ilíinaflóa afc Kúvíkum og
í Skagann afe anstan og inn mefe honum
afe vestan. Allt Strandagrnnn og Kolbeinseyj-
argrunn þakife ísum upp fyrir vanaleg Iiákarla-
mife, en þar fyrir austan autt þafe eygt varfe.
HÁKARLSAFLÍNN hofir hjá flestumverife
sifean í f. m. sárlítil og sumnm ails enginn.
Hákarla þilskip ígfirfeinga liöffeu vcrife húin þá