Norðanfari - 28.08.1866, Blaðsíða 1

Norðanfari - 28.08.1866, Blaðsíða 1
5. AR AKORERYl 28. ÁGÚST 1860. m m. FRJETTIR ÚTLENÐAR. I seinas'a bla&i voru nr. 16 — 17 höíBuin vjer ásett oss afe segja ágrip af frjettunum sem eiu í þ á. þjáfcóifi nr. 36 - 37, um strííib millum Prússa og Itala á abra ltönd, en Aust- urríkis & liina, en gátum þá ekki á endanum fengib rúm í tjebu nr. Nf., og þess vegna er þab, ab þær koiua nú fyrst, líka huglutn vjer ab kanpsk. Annna Ainaiié, sem nú er nýkomin frá Kmh. kynni, ef til vil), ab koma nteb yngri blöÖ en þau er frjettaiitarar þjúbólólfs hafa stubst vi&, ela byggt frásögu sína á. Agrip af frjettunum er á þessa leib: Styrjöld stt, sem vofbi yfir á þýzkalandi, er nú ortin at) Ijósum loga, og á einum 10 dögum oriin þau tíbindi, cr fyrr gjörbizt á 7 árum, í stríbum íyrrialda. Heikunnátta, járn- brautir, til aí) aka saman óvígum her á skömmu bili, gjöra nú stríö vorrar tíöar hrikalegri, en skatnmvinnari, en fyrrum var. 14 f. m. voru greidd atkvæfci á bándaþinginu í Frankfurt og gegn Prússutn; þab þing var ab eins konnnga- og sendihcrraþing, cn ekki þjófcþing þýzka- lands Austurríki bar þar ægishjálm yfir hin- um iitlu furstum og konunguin, setn flestir fiý&u undir vængi þess, ab eins sum smáríki, sem voru í greipurn Prússa á Norbur-þýzka- landi gáfu alkvæfci meb þeim, en hiriir í einu hljóhi, eptir óskum Austurríkis, samþykktu ab bjó&a út landhernum á rnóti Prettssen Pi ússa- sendibo&i á þinginu, sagbi sig úr þingi og lög- urn í Frankfnrt, og nokkrir liinir smærri me& þeim. Á&ur liöf&u þeir bo&i& til almenns fund- ar um ailt þýzkaland til a& semja ný banda- lög og nýja herstjúrn, svo a& Prcusscn ráíi yfir öllum lier Nor&ur-þýzkalauds, Rajern yftr gu&ur-þýzkalandi Og Austurríki yfir sínum Iilut. A& nor&an baf&i Austurríki dregih saman her í Böhmen og a& sunnan á Italíu nióti ítöl- um, bandamönnum Prússa. Állir liug&u þeir mundi ver&a skamma stund böggi fegnir. En hugtrr ræ&ur liálfum sigri. j>ann 11. júní fóru Prússar úr Sijesvík og su&iir í Holstein, en Austurríkismenn su&- ur til Hannóver. Var svo til ætla&, a& bi&- lokin yr&i meiri og þeir skyldi sameina sig her Hannóvers og sí&an her snnnan af þýzka- landi. 14. ur&u þingslitin í Frankfurt Næsla dug e&a samdægurs bo&a&i Preussen, Hannó- ver og Saksen, a& ganga í sitt li&, sem liinir neitu&u. Næsta dag byrja&i hernaíur af hendi Piússa, á&ur en hina var&i, og á 7 dögum höf&u þeir orustulaust, fari& yfir allt þýzka- land, sn&ur undir ána Main, Saksen, Hannó- ver, ílessen, osfrv. Degi sífar c&a þann 15, e&a 16. f, m , fóru þeir me& her á þrem stö&- um inn í Saksen, eins og Fri&rik mikli á sinni ti&, fyrir 110 árum, ur&u þeir fyrri til taks og tóku Leipzig 0g Dresdeti og allt Sakscn, vi&stö&ulaust, en konungur Saksen flý&i inn. í Böhmcn me& lier sinn. Samdægurs fór annar ber Prússa vestan úr "VYestfalen, kvía&i liinn bliuda konung af Hannóver frá a& komazt su&ur, tók lönd hans á fúm dögum, en lier lians og hann sjálfur gafst upp eptir l'áa daga og litla og skamma vörn. Kjörlurstinn af Hesscn var tekin faslur lieima og hans lönd, og ur&u þegnar hans því fegnir. þannig höf&u Prússar á þeitn dögurn unni& öll þessi lönd og þar me& allar þær járnbrautir, sem | þar eru. Hjeldu menn a& þeir mundi nú láta þar sta&ar netna, og bí&a átcktar, og sög&u allir a& nú væri fremur sókn en vörn. Megin- herinn liöf&u þeir nú f Slesíu, annan í Sachsen (Dresdcn), og iröf&u þá járnbraut, sem þar er á milli, og þri&ja en minnsta herinn vestur frá. Fyrir Slesfu hernurn var Fri&rik Vii- iijálinur krónprinz. Fyrir hernutn í Saxcn, prinz Karl br*&iungur hans. I Böiunen var ineginn her Áusturríkis, og fyrir honum Benedek hcrshöf&ingi ungversk- ur. Iler hans var talinn um 250,000 manns og Slesiu og Saxaher Prússa til samarvs vlö- líka; hjer var því von ab/ver&a mundi tnikiil herbrestur, þcgar þessu lenti sanam. Su&ur á Italíu var bandama&ur Prússa. llann rje&st á Auslurríkismenn þann 24. júní á afmælis- dag orustunnar vib Sólfcrinó 1859 ; en hann lag&i liönd sína í Ulfsgin a& rá&ast á hinn ósigra&a Virkis-Ferhyrning. Eptir har&a dag- langa orustu og gó&a vörn bei& hann mann- tjón og ósigur og varfe a& hörfa til sama iands, og fara aptur yfir ána Mincio. Hjeidu menn nú a& Prússar niundu fara sömu sigurförina. Böhmen er í miilum Slesíu og Sachsen og íjöll og iiálsar á báfcar lili&ar; lijeldu rnenn a& Piúss- ar mundu ekki voga gegnum þessi fja!!asköi& inní fjandmannaland meb tvídeildum lier á móti óvígum her vígkænum meb hershöftingja, er allir treystu, En þann 23. júní hófu Prússar þessa hergöngu sína, sem í 10 samfleytía daga var ein sigurför. Vannst þcim a& sameina lieiina bá&a, og liinn 3. júlí var& liöfu&orust- an, sem a& mannasjónum hefir skipt i'íkjuin og hamingju á þýzkalar.di, vi& lítinn bæ sem kalla&ur er Sadówa nálægt Kongriizt þessi or- usta er hin mesta scm háb hefir verib á þess- ari öid, og heíir [ió cngin fri&aröld verib, önn- ur en örustan vib Leipzig J>ar kom saman liálf miliíón manna og 1500 fallbyssur, tnegin- lier tveggja þjó&ríkja sem livort um sig tefldi um líf sitt [>a& er sagt a& þessi ftindur hafi verib eins stóikostlegur og sá vi& Leipzig og eins sviplegur og vi& Waterloo. Ilerinn frá Sachsen, rje&st í dögunina á meginher Austur- ríkis, en Benedek liafti sjálfur kosi& sjer víg- völl þar scrn íllt var a& sæítja. Krónprlnsinn meb Slesíuherinn var langt í burtu. Framan af deginum fram til mi&s vegna&i I’rússum mi&ur; þeir unnu ekki á, en her þeirra hrundi ni&ur fyrir skotum hinna; en f þa& mund kom austurherinn frá Slcsíu a&, og rje&st á liinn íylkingararminn Austurríkismanna; snjeri þá mannfalli& á þá, og loksins brast fuliur fiótti. Omstan stó& 12 stur.dir núlli Ijósa. Prússar tóku 20,000 fanga ósær&a og nærfellt 180? fallbyssur. Á vígvellinum voru Iirannir aí' dau&um mönnutn og sárutn; þar sem sljettvar, var sagt að væri 4 e&a 5 dau&ir Austurríkis- menn um einn Prússa, og vcldtir því a& Prússar hafa einir byssur sem cru hla&nar a& a^tan. og sem má skjóta rnc& 5 skot e&ur 6 me&an a&rir skjóta eitt og sem þeir kalla eldnála- bvssur; fióuinn hörfaíi su&ur og austur til Briinn og Oimiitz og Prússar á eptir. Daginn eptir afsala&i keisarinn Franz Jós- epli sjer Feneyjum og í hendur Napóleotis skilmálalaust. Italía er því nú frjáls a& or&i kve&nu, en landsmenn þar og konungur þeirra liafa noitab þeim kostum a& þiggja af Frökk- mn, líklega me& nokkrtim Hieinkostum, og eögb- — 35 — usl vera heitbundnir a& láta gánga eitt yfir sig og Piússa. Fri&arsamningnum er því nú slitið. Austurríki smádregur her sinn a& sunti- an tii aÖ fylla skar&i& i Böhmen, en ftalíu- menn sækja eptir. Er á hverri stu.ndu orustu von þa&an aptur, Sumir halda a& Frakkland snúist í Ieikinn, og' ver&ur því nýjann a& eiga. Prússaher er nú komitm sú&ur og aust- ur í Böhmcn. Geti ekki liinir reíst rönd vi& þeini þá er gatan opin til Vínar, — Margt varö kýmilegt í þessari fyrstu herferb, mc&al annars þa& hvernig Prússar ná&u Stade, þar lcomu þcir um nótt og vildu hafa inngöngu, en borgarhIi&i& var loka&, og engi vildi Ijúka upp en ekki var þeim mein gjört; þá lcemur a& sjóma&ur og heldur hægt sje a& Ijúka upp hur&arskömminni; fær sjer meitil og mölfar up.p lásinn, Prússar fara inn, og ver&ur cigi af vnrii, þó voru þar sveitir nokkrar ai her Ilannóversmanna, og gáfusí þæif upp, ógrynni var þar af nýjuni og gó&- lierbána&i og köstu&u Prússar eigtr sifini á, Næsta Iiálfa mánu&inn gekk nú cigi á ö&ru en eltingum millum Prússa og hers Ilannovers. AllskæÖ orusta var& vi& Langazalza; eitmig kva& miki& a& orustunum (vi&. Munehengratz og Ziein, og veitti Prú-sum hvervetna betur. Auk þeirra, sem Prússar drápu sær&u e&a lier- tóku af Austuriíkismönnuni þá misstu þeir marga sem á fióttanurn Ientu í foræ&um e&a í ánni Elben, um lei& og þeir ætiu&u yfir hana. Austuníkismenn og ítalir börfcust Iengi um bæ þann sem heitir Custazza, og höf&u ýmsir beíur lengi vel, en svo lauk a& halla&i á ítali, því þeir voru mjkiu li&færri og vant- a&i eina svcit af li&i sínu, sem var svo fjærri a& hún eigi gat styrkt þá. Fjcllu þar og sæi&ust nær því 10 þúsundir manna, en yfir 2 þúsundir handteknar, en þab ætla menn a& eigi hafi falli& íærri af Auslurríkismönnum -og 800 af þeim handtóku ítalir, var því lítil tal- in ófor þeirra, þótt þeir yr&i a& hörfa og láta sígast undan, og núsáu allir a& ve! mátti treysía li&inu, cr á&ur var lítt reynt, og haf&i nú bar- ist af hinni mestu prý&i. Benedek hershöf&ingi er nú scttur frá yfirstjórninni, en Aibrect erki- hertogi tekib aptur vi& henni, er kva& gó&ur höf&ingi. Prússar hafa iagt undir sig atilc þess sem á&ur er getiö Bohmen og Mebren, nenia borgina Olmutz og eiga nú skamma Ici& til Vínarborgar. Allt af því setn hægt cr a& íiýtja, hefir stjórnin ílutt til Ungverjalands, liVersu sem Ungverjar breg&ast viö. [>ar er enn sag&ur mikill kurr og keisarinn órífur vi& þá og endir lítt lieit sín. Prússar lofa nú Ung- vcrjum þar á mót sjálfsforræ&i og ymsu ö&ru, hvafc sem úr ver&ur, ef áskal her&a e&a til end- ingarinnar kemur. KÓLERA, Uni útbrei&slu hennar í Auslur- heiini og á strendum Mi&jar&arhafsins, sem ritafc er af Callucci Bey e&ur jarli í Alexand- ríu, og byggt er á áliti allra læluia og ýmsra merkra manna á Egyptalandi, og sem segja a& fyrst hafi þar um seinustu aldatnót or&i& vart vi& drepsótt þessa, og hún sf&an optsinnis far- i& hnöttinn í kring og rifib burt í Nor&urálf- unni niilljónir manna, og a& hún sje fyrstupp komin í Ile&sehaz, Islamines heilaga landi, en þó einkum flutzt fiá borgunum Mekka og Me-

x

Norðanfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðanfari
https://timarit.is/publication/88

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.