Norðanfari - 12.02.1867, Page 3

—11 —
SLYSFARIR OG MANNALÁT.
Mabur varb úii í vetur austur á Eyrar-
bakl;a, annar í Fláanum frií Túni, þriíji aust-
ur í þykkvabæ á SíEiu. VinnumaEur hengdi
sig í fjárhúsi, sem átti heima í Byskupstung-
unum. 7. des. f á. rjeru 11 menn á skipi
frá Brimilsvölium í SiiæfeHsnessýslu í gúhu
veíni og láu úti um núttina og öduEn 10 há-
karla, en um morgunin brast í nor'anbi! og
jatnframt jús upp stúrbrimi, en ekkert sást
frá sjer, svo skipverja bar af Ieifc og náibu
upp undir Ólafsvílturtanga lenlu þar á grynn-
.ingum og bobum; skipib klofnabi eptir endi-
löiigu, íluttust þá 2 af skipverjum á.öbru flak-
Inu til lauds, en liinir 9 drukknubu, sem
flestir voru kvæntir. 12. s. m. voru 4 menn
sjúieibis úr veri inneptir Ilrútafirbi, sem lögbu
snemma af stab um morgunin, en lentu í
niyrkrinu á skeri svo bátnum iivoifdi. Annar
báttir var lítib eitt á eptir og gat náb öliuni
mönnunum, sem voru svo þrekabir orbnir ab
2 þeirra dúu; var annar fústursonur hrcpp-
stjúra Ðanfels Júnssonar á þórustöbum, ung-
ur og mannvæidcgur.
13 f. m , befir oss verib ritab, ,ljezt kan-
sellíráb Gísli Hjálmarsson ab Bessastöbum á
Alptanesi, fyrrum hjerabslæluiir í Múlasýslun-
um og auslur Skaptafellsýslu, eptir tæjia liálfs-
mánubarlegii. Ilann lagbist veikur í rúmib á
gainla árs kvöld í sinni gömlu brjúslveiki, fjekk
mikil skjálítaköst svo allur líkaminn hristist,
og í eimi kastinu sprakk eitthvab innvortis svo
blúb rann upp úr lionum samfellt í 2 stund-
ir, liafti bann þú enn tnál og rænu, en sein-
ustu 2 stundirnar, sem bann liíbi skildist ckki
iivab hann sagbi“. Hann var kominn á sex-
tugs a.Idur og þjúnabi læknisembættinu eystra
a’lt ab 20 ánim meb sjaldgæfum dugnabi, sam-
vizkusemi og skyldurækt.
16 janúar þ á. dú uppgjafapresturinn
sjera Olafur Gubmundsson á Sybrahúii á Skaga-
strönd, sem lengi liafbi þjúnab Iijaltabakka
prestakalli og nú seinast Ilöskuldsstaba presta-
kalli en re.signerabi því næstl. vor. Ilann var
koniinn um átlrætt og lengi þjábst af bijóst-
ervibi. í mestl. maímánubi dó f Snæfellsnes-
sýslu Jún Andrjesson, þjúbkunnnr fyrir bug-
vit sitt og hagleik, og talinn af þeim, sem hann
þekktu cba sáu smíbar eptir liann, hinn mesti
völundur. Asmundur búndi í Mibvogi á Akra-
nesi fúr á gamla-árs kvöld frá Görbutn og
ætlabi lieim til sfn, en fannst dauíiir á ný-
ársdagsmorgun millum bæjanna. Um sarna
leyti halbi inann í Bovgaríirbi sybra kalib til
daubs, hafbi hann legib úti um núttina en
nábi þú til bæjar ineb lífi.
IIT2.EMOAK (FRÁ FRJETTARITARA
EKKI ER ALLT SEM SÝNIST
j>ab var citt sinn þegar Elísabet drottn-
ing sat ab ríkjuin á Englandi, ab Dyer lá-
varbur, forseti í alþýtudúminum, kærbi mann
nokkurn fyrir þab hann lieffi vegiö nágranna
Binn. Eitt af vitnunum sagti svo frá : rFyr-
ir tveim dögum gekk jeg um súlar uppkorou
uin akur; þá sá jeg hvar mabur lá skammt
frá stignum annabhvort daubur eba sofandi.
Jeg gekk þangab og sá ab maburinn var
daitbur; voru 2 sár á brjústinu og klæbin öll
blúbug. þegar jeg skoíabi vel eárin sá jcg
ub þau voru eptir licykvfsl; og litlu síbar
gætti jeg þess ab skanmit þaban lá heykvísl
og stúbu á honni upphafstalirnir f íiafni þessa
manns, sem kicrbur er um vígib“. Til ab
etyrkja uiál sitt sýndi vitnib heykvíslina og
játabi hinn kærbi ab hún væri sín cign.
Annab vitni sagbi: rSama morgun og
inaburinn var veginn, var jeg árla á fúium,
því jeg ætlabi ab ganga til næsta bæjar, og
fúr af stab. þá niætli jeg þessnm, sem kærb-
ur cr, og hafbi hann kápu yfir sjer. Skömmu
seinna fann jeg hinn vegna sneii af lcib og
til mannsins þarna, til ab segja honum ltvab
VGRUM Á ENGLANDI, 15. des. f. á ). Á
Englandi var veburáitan mjrig siyrb alit til
enda núvemhermánubar, sífelidar rigningar mcb
áköfum stormum. Upppskcran var því meb
minnsta múti og á stimuni stöbum skemmdist
hveiti til muna. Allt liefir gengib liingab til
meb fribi og spekt, ncma hvab Fcniar (upp-
hlaupsflokkurinn á írlandi), vekja athygli ensku
stjúrnarinnar. Janies Stefens, sem er for-
sprakki Fenia og sem komst undan í fyrra
til Ameríku, licíir verib þar til skamms tfma.
enda liafa írar haldib þar siúrar samkomur
og komib töluverbum licr á legg, og Iiefir
Stefens verib lílib og sálin í því öllu sanian,
Ensku blöbin Iiafa fært oss iijer fregnir um
abgjörbir Fenianna í Ameríku, og er þab á-
sclningur þeirra ab vaba inn í Canada um
lcib og Stefens gjörir upphiaup á írlandi. í
byrjun þ. m. (desember), lijelt hann snjalla
ræbu fyrir írum í Aineríku, og sagbist sjáifur
fara á stab til írlands, því ab nú væri tíin-
inn kominn til þess ab frclsa Irland undan
oki Englands, og ab þeir gæti rcitt sig á
ab innan nýárs 1867 mundi frelsisfánar Ira
blakta, þar scm nú væru Englendinga. Blöb
Englendinga hafa gjört mikib skop ab þessu,
en þú er aubsjeb ab ekki lízt þeim alls kost-
ar á, því bæbi hafa þeir sent mikib herlib til
írlands, eins byssur, vopn og púbur. Lögreglu-
þjúnarnir bafa tekib til fanga mikinn fjölda
manna, sem grunabir cru um drottinssvilc, svo
öll fangelsin á írlandi, cru nú trobfull. Toll-
þjúnaniir hafa fundib mikib af púbri og alls
konar vopnum sem einbverjir hafa sent und-
ir fölskti nafni til Fenfanna og er þab al-
mennings álit, ab mikib af vopnum púbri og
öbru sem til stríbs liagar muni vera í hönd-
um Fenía. þegar enska stjúmin heyrbi
lrvab Stephens hafbi sagt í seinustu ræbu sinni
( Anieríku baub hún 2000^)iind st. til höfubs
honura, og eru. allir lögregluþjúnar á írlandi
árvakrir ab hafa gát á öilum farþegjum — í
dag frjettist ati Síephens væri lcoinin til Lun-
dúna, en hvab satt er í því vita menn ekki —.
Enska stjúrnin hefir þar ab auki sent tvöher-
skij) ab vera á vakki f kringnm slrendurnar á
írlatidi, svo allt er þar nú fremur í aumu á-
sigkomulagi og vcrzlunin alveg teppt, en menn
bíba átekta. Iljer á Englandi cru menn ab búa
sig undir næsta þing tneb tiinni mestu lccppni, því
nú æilar frjálslyndi flokkurinn("VVtiiggar) absteypa
Torystjúrninni. John Briglit, sem er hinn á-
kafasti og undir eins hinn mesti mælskumab-
ur af hinum frjálslyndara flokki, liefir haldib
langar og snjallar ræbur á ýmsum samkom-
um er almúginn hcfir lialdib í ýmsuin borg-
um, og hefir þar verib abalaugnamibib ab bibja
um væri ab vera og jeg liefbi fundife hjá lík-
inu heykvísl mefe fangainarki graiiua míns,
sem mí er kæibur um vígib. Gengum vib þá
bábir til lians, túkuin hann höndum og flult-
um þegar til dúmara sveitarinnar®.
þetta sama vilni bar þab og fram ab
hann hefti gætt vandlega ab vegandanum.
meban dúmarinn spurbi hann og gáb þcss ab
liann liafbi þá abra kápu yfir sjer, en þá
um morguninn áíur cn vígib var unnib Vib
þelta sagbi liann sjer lieffi brugíib og þvf
meir vib þab, hvab hræddur vegandinn liefbi
orbib og þvcrneitab ab hann væri valdur ab
vfginu; þá hefbi dúmarinn skipab sjer ab fara
heim f hús liins kærba og leita ab yfirhöfn
lians. „Jeg fúr og leitabi um allt tiúsib“,
sagbi vitnib, nog fann loksins hemjiuna valba
í hálmi undir sæng hans; var hún öll blóbug
utan og innan“.
þiibja vitnib bar þab, ab liann liefbi heyrt
bandingjann liafa hútanir í frammi vib þann
sem veginn vnr, nokkrum dögum ábur.
Hinn kserbi játafei þab væri satt ab mis-
klíb liefbi verib milli sín og þcssa granna síns, er
vcginn var, „þvf svo stúb á“, sagbi hann, rafe
um betri kostningarlög. jþessi lög voru fclld
á sífeasta þingi, þegar Túrystjúrnin komst til
valda, en nú spá menn betur fyrir frjálslynda
flokkinum. Rússel lávarfeur og Gladstone bafa
verife í Rúmaborg í vetur. Viktoría drottning
er vife gúba heilsu. Hún kom snöggvast um
daginn til Wolvcrhamton og var vib þegar
stytta Alberts prinz var vígb í þeirri borg,
Á sumum stöbnm lijer á Englandi má nú kalla
ab verzlutiin sje mikib slæm, og skipasmíbi á
mörgum stöbum því nær teppt; í Greenvieh
eru nú 16,000 manna, án atvinnu. 13. des.
kom sú fregn frá norbur Englandi ab í einni
kolanámunni Iicfíi kviknab og 400 manna
kafnab og brunnib, þú vantar um þetta ná-
kvæmari skýrslur.
Á Frakklandi er allt í gúfen gengi, Gripa-
sýningarhúsib mikla er nú nærri fullbúib, og
á sýniugin ab byrja hinn 1. aprfl. 5000
manna liafa verib vib smíbi á liúsi þessu í 8
mánubi. Napúieon kcisari er vib gúba heilsu,
en sumir scgja honum líki illa frjetlirnar frá
Moxíku. Ilann hcfir skuldbundib sig til vife
Norburamerikumenn afe taka franska setulifeife
til baka á vissum tíma Blöfein segja Maxi-
milían sje reilur út af því, og muni flýja strax
á burt til Evrújiu og bcrlicife sje tekife í-burt.
Keisarinna lians kom f liaust frá Mexíku til
Frakklands og heimsútti Napúleon, þaban fúr
hún til Rúm og talafei vife I’áfa, cn þar varb
hún viiskcrt og Itelir verib þafe sícan, og er
þab mjög sorglegt, urn svo fallegan og gafafe-
an kvcnnmann. Eitt frakkneslc katipmanna-
fjelag helir leigf rtlie Great Eastern“ (Austra
hinn mikla) til afe fara á milluin New-yoik
og Brest ab sumri komanda mefe farþegja
til gripasýningarinnar í París. — Spáu
er í ltinu aumasta ástandi. Drottning Isabeila
stjúrnar mefe mestu grimnid og rangsleitni,o
prcntfrclsi er hrcint afnumife og frelsi manna
almennt svo misbofeife afe borgarastrífe er í
vændum á hverri stundu. Sá orferúmur ligg-
ur á, afe Spánverjar vilji ab Portúgal og Spán
væru undir cinum konung. ísabella drottn-
ing veit í hvaba ástaudi landib cr og nú fyrir
skömtnu heimsótti hún Portúgals konungsum-
ir segja til þess afe maigjast vib liann, þú eru
þafe ekki nema getgátur. — Ítalía liefir nú á
seinustu dögum verib næstum öll í glefeibún-
ingi. I núvembermáriubi lijelt Einanúel kon-
ungur hátífelega innreife í borgina Venedig, (Fen-
eyjar) setn nú iteyrir Italíu til, var þar mikife
um glefei, danslcik ©g skemmtanir á mefea!
bæjarbúa í licila viku. Auruingja páfagreyib
er samt frcmur stúrinn Najiúlpon keisari er
búinn ab taka hcirn til Frakldands allt setu-
libib, svo nú veibur páfi ab sigla upp á sínar
hvor okkar átti akur f sömu súkn og Iágu
saman, svo jeg varfe afe ganga yfir akur lians
þegar jeg þurfti afe fara á mimi akur, Dag-
inn sem granni minn var veginn gekk jeg ár-
degis á aktir minn og haífei heykvísl niína f
liendi. þá sá jeg aö mafeur lá skammt frá
stignnm, eins og hann væri daufeur eba ölv-
abur. Jcg gekk til hans til afe hjáljia honum,
ef hatm væri lifandi. J>á sá jeg þetta var
granni minn og var koininn afe dauba Hann
lá í blúíi sfnu og strcymdi þab ut af tveim
djúpum sárum á bijústinu. Jeg rcisti liann
upp og gjörfei allt sem jeg gat til ab lífga
hann. Ljet jeg hann skilja mig tæki sárt ö-
för hans og bab hann segja mjer bverr liatin
heffei sært“.
„Jeg sá gUiggt ab liann komst vife af
mefelíbun minni, vildi taia vib tnig, en gat
engtt orfei komife tipp, scm jeg skiidi. Regar
hann liaffei barizt nokkrar mínútur vib daufe-
ann varpabi hann mæíilega öndinni og kom
blúfespíja af vitunum, scm steyjitist nifeur um
mig. Síban andabist liann“.
„Nú sá jeg fyrir afe grunur mundi falla
á mig, afe jeg heffei vegife hann, ef kunnugt