Norðanfari - 22.10.1868, Blaðsíða 1

Norðanfari - 22.10.1868, Blaðsíða 1
Aukablað við Xorðanfara nr. 29-301868. jþAKKARÁVARP. Hinn 6. dag maímánaíar þessa árs, and- aSist í Kaupniannahijfn eptir langvinnar og þungar sjúkddnis þjáningar af krabbameini, merkiskonan Kristín Jónsdóttir frá Reykjum í Reykjahveríi, 39 ára gömul. Fúr jarbaríör hennar fram í Jóhannesar kirkjugar&i; flutti þar presturinn herra Biilow í vi&urvist fleiri fslendinga og nokkurra íslenzkra heiíiurskvenna yfir líkkistunni er prýdd var 7 stórum blóm- hringum, 2 mjög hjartnæmar rætiur, aíra í líkhúsinu en hina vib gröfina. Kristín sáluga liföi í hjonabandi 18 ár og 7 mánuöi og eignabist í því 6 börn, eru 4 þeirra lífs, 2 piltar og 2 stúlkur, öll efnileg. Hfin var í öllu tilliti hin elskuvertasta kona, glablynd og geöstilt, ástrík og blíb vib mann sinn, börn og hjú, skyldurækin og umhyggju- Böm mó&ir, hjartagóð og hjálpfús bæði í orði og verki. Enda gat þa& ekki dulizt neinum sem þekktu har.a, að allt dagfar hennar og umgengni átti sjer rót í trúu&u og gu&elskandi hjarta, sem bezt sást í hennar miklu þjáning- um, er hún me& rósemi og trúarstyrkri þolín- mæ&i gafst gn&svilja á vald, og þrá&i með til- hlökkun stundina sem a& sí&nstu enda&i raun- ir bennar með hægum og blíðum viðskilnaði. Sem gu&hrædd dyggðakona og móöir, er hún treguð aí eiginmanni og börnum er geyma minningu hennar í þakklátum hjörtum. þegar jeg í fyrra sumar rjeðist í a& koma konu minni Kristínu sálugu Jónsdóttur til Kaupmannahafnar, í þeirri von, a& læknum þar kynni að takast að ráða bót á sjúkleika þeim er varð dau&ainein hennar, þá var það meir af vilja en mætti, a& jeg áræddi þetta. eins og sí&ustu tilraun henni til heilsubótar, því mig skorti efnin til a& standast kostna&- inn. Hefði hann or&ið mjer ókljúfandi, efherra kaupmaður Jakob Johnsen í Kanpmannahöfn hefði ekki af brjóstgæ&um og kristilegri með- aumkun rá&izt í fyrir mína liönd, fyrst a& út- vega 100 rd. lán hjá verzlunarhúsinu örum & XVulff, og sí&an að safna gjöfum eins me&al danskra sem íslenzkra göfug/yndra nrannvina. Er mjer bæði Ijúft og skylt að nafngreina hjer Stjórnarherra Rosenörn-Theilmann lOrd. „ sk Etatsráb 0 Stephensen . t ö - »» " Contoirchef Reinhardt . . . 1 - V " Generalconsnl H. A. Clausen • 5 - M * Grosserer L Grön . . . • 5 - 11 " F. Gudmann . 5 - » “ Kauprna&ur Ásgeirsen . 5 - 11 “ L. Davíðsen . , 2 - H. Sigurðsson 2 - )> “ N. Bryde . . . 2 - 11 ~ B Sandholt . , 1 - Grosserer Bruhn . . , • 2 - »♦ * Seidelin . . . • 2 - 48 - Gotfrcd . . . . 1 - ♦» " Kandidat Stephensen . . • 1 - ♦» ” J. W. Havsíecn . 1 - 11 * Adjunct Jón Sveinsson . • 1 - 1) “ Mægler F. Holm . . . . 4 - V “ — Simmethag . . . . 4 - Casserer St Thorarensen . , 4 - Kaupmaður C. Thaae . . . 3 - n “ J. Ilemmert . . 4 - Grosserer Sass .... 4 - Archivav Jón Sigur&sson . , 4 - Kaupma&ur Jakob Johnsen • 4 - ii • Student T, Hallgrímsson . 1 - 48- — Sigur&ur Jónasson . 3 - 11 “ — Skúli Nor&dal • 1 - 48- — J. A. Johnsen . • 1 - 48- — Hallgr. Sveinsson . 1 - 48- — Södemann . . . • 1 - 48- ■— Steingr. Johnsen . 1 - 48- Kandidat Th. Johnsen . 1 - 11 “ Gullsmi&ur A. Jakobsen . . 2 - *» ~ Ivaupmaður D. A. Johnsen . 8 - 1} “ Assistent Jón Sturluson . . 1 - 48- Jón Pjetursson . 2 - *) ~ Grosserer H. Thomsen . 4 - 11 * Skrifari H. Ðein . • • í 2 - V • Snorri Jónsson . . • • . 1 - 48- Kandidat J. Jónasson . • • 3 - 1) ~ Kaupmaður Sv. Guðmundsson • 2 - 11 ~ — A. Sandholt . • 2 - »» “ Flyt 123 [d. 48sk, Fluttir 123rd. 48 sk, Assessor C. Andersen .... 2 - „ - Lausakaopma&ur Predbjörn . . 10 = „ - Samtals. 135 rd. 48 sk. Maklegt er og a& geta þess, að prestur- inn herra Biilow víldi ekki þiggja framboðna borgun fyrir embættisverk sín við jarðarför konu minnar sál. heldur mælti svo fyrir, að börn okkar fengju að njóta hennar. Fyrir allar þessar mannkærleikslegu gjafir votta jeg hinum heiðruðu veglyndu gjafendum hjartanlegt þakklæti; og sjer í lagi herra kaup- manni Jakob Johnsen fyrir alla hans mann- gæzkulegu framgöngu og fyrirhöfn í tje&u til- liti. Eins inniiegt þakklæti frá mjer og börn- um mfnum á skiíib hin elskuverða kona hans. og a&rar þær hei&urs konur sem ásamt henni tóku hjartanlega hlutdeild í raunum konu minn- ar, sem opt vitju&u hennar í banalegunni, styttu henni stundir þjáninganna me& ástúð- legum og guðlegum viðræðum, og hugguðu hana í hennar sí&asta stríði. Bi& jeg af al- ( huga góðan Guð, sem ekkert gott lætur ólauna&, að endurgjalda af ríkdómi sinnar náðar öllum þeim sem hjer gjörðu miskunarverkið. Reykjum í Reykjahverfi í september 1868. Eyjólfur Brandsson. — f>egar jeg vorið 1867, felldi eins og margir aðrir skepnur mínar, svo jeg átti ekki eptir nema þrjár ær, fyrir utan kúgildi&, og einn sauð og einn hrút og 6 gemlinga, þá var jeg svo óheppinn a& missa tvo af þremur hest- um sem jeg átti, en kúnum hjeltjeg; þá varð mjer samt af öllu verstur hesta missirinn, þar allir aðflutningar eru ervi&astir á þeirri jörð í minni sveit, er jeg bý á, komst jeg samt af þó vesælt væri, þetta liðna ár, þar sonur minn átti eitt hross, er hann Ijet mig brúka. Enn nú fór haun frá mjer í vor, og þá sá jeg ekki að jeg gæti haldið vi& fy rir hestleysi; me&al sveit- unga minna var ekki a& leita um hjálp. því rje&ist jeg f a& fava su&ur í Hornafjör& til þess ab vita, hvert þau niarglofuðu valmenni Stefán alþ/ngismaður og Guðmundur bróðir hans, ekki mundu voga að lána mjer báðir saman, eina dróg. Mjcr brást heldur ekki vonin, því þeir bræ&ur gáfu mjer sinn folann hvor, og mannvalib prófastur sjera Bergur, sem jeg eigi ba& neins, en þó hefir a& lík- indum veri& búinn a& vita erindi mitt, gaf mjcr 3 spesíur, fyrir utan þa& a& þeir ri&u me& mjer og veittu mjer me& svoddan gó&vild, eins og jeg hef&i verið sonur þeirra e&a bró&ir. þessar 'stórgjafir og góðvild, bið jeg af hjarta hinn algóða Föður, að launa þeim, sem vill og megnar að borga það sem gott er gjört. þessara velgjörða minnugur Jón Guðmundsson, á Dölum í Fáskrúðsíirði. — Eins og nau&líðandi öreigar og hjálpar- þurfendur, er af hjartagæzku, góðfýsi og ör- lyndi góðra manna hafa notið margra vel- gjörða, gjafa og greiða sveitunga sinna — hafa minnst þessa með opinberlegu þakkará- varpi til velgjörðamanna sinna — eins finn jeg mjer engu síður ijúft og skylt, að láta í Ijósi innilegt þakklæti hjarta míns og konu minnar: heiðurshjónunum þorvaldi Gunnlaugs- syni og Snjólaugu Baldvinsdóttur á Krossura, eins og sómamanninum Vigfúsi Gunnlaugs- syni á Hellu, sem fremur öllum ö&rum hjer f sveit, hafa svo á næstliðnu vori og sumri, rjett mjer fátækum og hjargþrota manni hjálpar- hönd sína, og Ijett undir byr&i mína me& gjöfum og greiða, án nokkurs endurgjalds, að jeg ásamt fjölskyldu minni hefi alleina fyrir þessara velgjörðir og uppáhjálp komist nauða- lítið af með bjargræði, allt á þenna dag; sem jeg bib hinn almátíuga algóða Föðurinn að endurgjalda þeim fyrir mig^ afauðæfum bless- unar sinnar, þegar velgjörðamönnum mínura mest áliggur og hans speki álítur þeim hent- ugast, þar jeg megna ekki á annan veg að votta þakklátsemi niína, fyrir góbvild þeirra. Grund í þorvaldsdal 11. september 1868. þorsteinn þorlákssoii. JÖHANNES MAGNÚSSON í BJARNEYJUM. (dáinn árib 1867). Eins og röðull uppheims gullnu vegi yfir syífur geisla me&ur skraut, unz a& hallar hlýjum sumardegi hafs í fellur nöturkalda skaut: er sem blikni blóm á fróni auða, bleik að höndum kemur næturtíb, aptanroðinn í fjörbrotum dauða eptir lifir þó ( fjaliahlíð. 2. Eptir Iifir eins í brjósti lýða æfidagsins viður fölva kvöld: æru-mannorfs eðaisólin blíða, ei sem heljar- geta daprað -völd; hun því brosir blítt af myrkvu leiði, blund hvar elur hold af verkum þreytt sem á æfi ýtru hefir skeibi, örlaganna-vopn í stríði reitt. 3. Hver mun betur heims á löngum vegi hafa stiklað, lífs á fremsta nes, eða fremur eytt til sóma degi, að helkvöldi en þú Jóhannes? þinn var feriil, þyrni’ og blómi drifinn; þitt var bæ&i næmt og huga& ge&, þig ei skelfdu þrúgnu lífs umsvilin þrauta strauminn klaufstu dugnaö me&. 4. Sálarprý&is sann nefnd fjell þar hetja, sem í brjósti þjóðfylkingar stóð, þurfti aldrei þrekið hans að hvetja, þegar vildi hrinda skeið um flóð; hans snjallrómuð hrifu á fylgdar-drengi hrein úrskurbar rá&agóðu svör, stjórn nafnfræga stillti vel og lengi sterkum boðum var&i fráann knör. 5 Rakti hann frá hei&um æsku ljóma hamingjunnar rósnm stráða braut, au&leg& reifður unni þjóðar sóma, og hugrekki barst í hverri þraut; mjög umsvifa mikill bús í háttum, mæran dngnað sýndir fram að deyð; heppinn varstu, í veiði- sjós -aðdráttum verk þín önnur sörnu stefndu leið. 6. það var eitt er þína virðing festa þjóðin náði minningar í rót, hversu opt þú hópi mærra gesta höfðinglega taka vannst á mót. Gjörði fylgja góðfúslegum beina glöb viðræða, öldungs munni frá, vel er skemmti skara dýrra sveina, skein af hvörmum unaðs gleði þá. 7. Sól þín brúna silfur undir hærum sýndu hjartans prúða tilfinning; þýður faðir þínum börnum kærum þjer sem fæddust lífs um tíðar hring, þau á tamdir þína Iffsins háttu, þrifnað, vinnu, lýða, kært viðmót; þínum orbum æ því fylgja máttu, af sem spruttu sannri kærleiksrót. 8. Vjer sem erum vanda- og ættar -ba&mur vinar látins sem nú blundar rótt, óskum þessa, að hans blf&i faðmur, eptir liðna heljar rökkurs nótt, okkur reifi endurliptri mundu eilíf Drottins náð hvar Ijómar hlý; en á meðan æfi styklum grundu, öldungs minning geymum biessun í. Breiðiirðingur. GÍSLI GUNNARSSON. (drukkna&i í desember 1867). 1. þú Brei&ifjö’r&urI þú mátt fyrst þrugnum sakna&araugum mæna fram í ægishyi öldu græna; horfðu á það sem hefir misst. Hann .þínum syni a& heli var& hjörtum mré&bræ&ra svellur ska&inn. Óskaðu þess að skjaldar skarð 8kjöldur jafntraustur prýði í sta&inn. 2. Fló þjer a& eyrnm náfrjett ný nöldrandi dau&alegum eymi, svifinn er upp a& sælla heimi, gegn um dreír-ro&inn rauna-ský; sækappinn Gísli Gunnarsson, þjer getiö ekki sje& hann fremur aptur á honum eigi& von, eilíf&ar þegar raorgun kemur.

x

Norðanfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðanfari
https://timarit.is/publication/88

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.