Norðanfari - 07.06.1869, Side 2

urnir eru ogipfir. En fremur hafa þau lieiS-
urs hjón ali& upp stúlku, sem þau tóku á öSru
árinu af fjöiskyldumanni, er hún nú á 13. ári,
vel efnileg og búin ab afljúka sínum kristindómi.
Gubmundur sálugi var gubhræddur og tní-
rækinn, háttprúbur og hreinskiptinn, atorku-
og dugnabarmabur, frammúrskarandi gestris-
Inn, og hjálpsamur vife alla er mefcþurftu, því
þaö var hans yndi og ánægja, og þeirra hjóna,
aí> gjöra sem flestum gott af efnum sínum,
enda sneiddu fáir hjá heimili hans, sem þar
áttu leib um, því öllum fannst sem til hans
komu, hvort sem voru fjær ebanær. þeir koma
ab foreldrahúsum, var hans því hvervetna get-
ib ab gó&u, af öllum er til hans þekktu Á
fyrri árum blómga&ist Gufmundur sálugi svo
ab telja mátti bann meb betri bændum í
sveitinni, en seinni hluta æfi hans varÖ hon-
urn freraur ervibur fjárhagurinn, en þó minnk-
afci ekki gestrisni hans eÖa greibasemi, má því
hjer um segja : „Eptir lifir mannorb mætt þó
maburinn deyi“.
þAKKARÁVÖRP.
Jeg sem ab rita línur þessar, finn mjer
skylt, ab votta þeim lieibursmönnum er jeg
síbar skal nefna, sem lítinn þakklætis og virb-
ingar vott frá minni hendi, fyrir þær höfbing-
legu gjafir er þeir hafa gefib mjer af góbum
hug, sem ab jeg veit ab hinn algóbi gjafarinn
allra hluta mun endurgjalda þeim, af sinni
miklu náb og miskunsemi. því skal jeg þessa
menn nafngreina, herra prófastjón þórbarson
á Aubkúlu 10 rd. og höfbingshjónin Sigurbur
Helgason og kona hans Gubrún Jónsdóttir á
Aubúlfsstöbum hafa gefib mjer yfirsæng, og
þar ab auki margt annab er jeg fæ nú ekki
talib ab sinni, einnig hefir vinnukonan Helga
Jónasdóttir á Leisingjastöbum af litlum efnum
gefib mjer, og gjört mikib gott og aubsýnt mjer
ætíb sem gott hefir verib bæbi í orbi og verki
sem bezta vinkona; svo hafa margir góbir
kunningjar mínir glatt mig bæbi nær og fjær,
og svo abstobab mina aldur hnignu elskulegu
foreldra, er hafa tekib innilega og ósegjanlega
mikinn þátt í mínum bágbornu kjörum, um
næstlibin 5 ára tíma er jeg hefi hjá þeim ver-
ib, sem hinn mesti og aumasti ómagi, af ó-
læknandi fótarmeini, svo ab jeg get mjer enga
von ura gjört ab jeg muni nokkru sinni lieil-
um fæti framar á jörb stíga, jafnvcl þó ab
bæbi nú og á umlibinni tíb hafi verib reynd
þau læknismeböl er beztu læknar hafa rábib til
ab brúka, ab engu haldi komib. Jeg vil því
lifa og deyja meb þeirri kristilegu von og trú,
ab hinn algóbi Gub muni ríkulega endurgjalda
öllum þeim er mig hafa glatt og gefib mjer af
góbnm vilja, meb sinni óendanlegu náb og
misknnsemi og meb þessum fyrirheitum „þab
sem þjer gjörbub einum af þessum mínum
minnstu bræbrum, þab gjörbub þjer mjer“.
Kárastöbum í janúar 1869,
Steinvör Jósafatsdóttir.
GÓÐVERKIN ER SKYLT AÐ þAKKA.
Jafnvel þó þjóbkunn og víbfræg sje orbin
mannást og höfbingslund fyrrum prófasts síra
Halldórs Björnssonar á Saubanesi í þingeyjar-
sýslu, má þó samt ekki minna vera, en ab því
sje þakklátlega lýst á opinberanhátt, ab nefnd-
ur herra hefir enn sem optar vottab veru sína
meb því ab hann á næstlibnu hausti gaf sveit-
arsjóbnum í Saubanesshrepp yfir 60 rd. sem
sjóburinn skuldabi honum fyrir matbjörg er
hann haffi látib af hendi til þess ab halda vib
lífib bjarg þrota fólki í hreppnum þab árib ;
og næsta ár fyrir gaf hann hreppnum upp 17
rd skuld, sem þá var áfallin á sama hátt.
Hjer er nú einungis talib þab sem til reikn-
ings var fært, en ótaldar allar þær gjafir og
hiálp á ýmsan hátt sem svo fjölda margir
hjálpar þurfandr árlega og daglega njóta, af
hendi ens ofarnefnda mannvinar og hinnar
hjartagóbu konu hans húsfrú þóru Gunnars-
dóttur, sem ekki vcrbitr rjett matib af öbrum,
en honum sem einn telur og umbunar kær-
leiksverkin.
Einnig er skylt ab minnast þess: ab ab-
stobarpresturinn sjera Gunnar Gunnarsson á
Saubanesi, gaf hreppnum í fyrrahaust rúma
15 rd. Auk þessa hefir hann sýnt, stöbugan
og framkvæmdarsaman vilja á því, bæbi ab
lina neyb enna naubstöddu og ab efla fram-
farir sveitarfjelagsins yfir höfnb, á andlegan
og líkamlegan hátt, og þannig áunnib sjer elsku
og virbingu sóknarbarna sinna, og annara sem
vib hann haTa kynnst.
Fyrir hönd sveitarfjelagsins votta jeg nú
hjer meb, þessum velæruverbuga mannvinum
innilegt þakklæti fyrir áminnstar gjafir og göf-
uglyndi.
þessum fáu línum óska jeg ab lierra rit-
stjóri Norbanf, vilji gjöra svo vel, ab Ijá rúm
í blabi sínu, bæbi til verbskuldabs heiburs hin-
um áminnstu góbverka ibkurum; og líka til
góbs eptirdæmis fyrir abra, er þegib hafa efni,
ebur abra hæfilogleika til þess ab geta hjálpab
mcbbræbrum sínum fram á leib.
Sybralóni 18. marz 1869.
Jón Benjamínsson.
þegar vib undirskrifub hjón á elliárum
okkar útslitin og fjelítil, urbum fyrir hinum
þungbæra hörmungar atburbi 1. apríl þ. á.,
ab Ásmunud'ur sonur okkar og einka ellistob
á b'ómskeibi aidurs síns, viltist, hrapabi og
skabkól á Axarfjarbarheibi (smbr. Norbanf. þ.
á. nr. 25. bls. 50. 3. d.), og vib máttum í
slæmri tib og ófærb brjótast í ab láta sækja
hinn ágæta setta hjerabslæknir herra þ, Tóm-
asson, sem ab vísu var okkar litlu efnum langt
ofvaxinn kostnabur; þá aubsýndi hinn ágæti
veglyndi mannvinur (læknirinn) okkur öllum
hlutabeigendum svo einstakan lipurleik, Ijúf-
mennsku, hjartagæzku og hluttekningu, ab mig
skortir orb til ab lýsa því eins og vert er.
Fyrst og fremst ljet hann áburnefnda kosti í
ljósi, jafnframt því sem hann hlaut ab fram-
kvæma hina þungu og sorglegu embættisskyldu
ab snýba af sjúklinginum abra höndina og ann-
an fótinn ; (hinn fóturinn datt seinna sjálfur af
í öklalib). Og þegar hann fór ab setja upp
ómakslaun sín, setti hann svo lítib upp, ab
trautt mundi nema ferbaskotsilfri, aukheldur
meira, og þegar jeg vildi sýna lit á ab borga
honum lítib eitt upp í þetta lítilræbi, bab hann
mig óbara láta þab ab sinni ógoldib, og verja
því heldur á einhvernhátt sjúklingi til abhjúkr-
unar. Fyrir alla þessa mannúb, veglyndi ljúf-
mennsku og annab ágæti, finnum vib okkur
jafnljúft og skylt ab ílytja tjebum ágætismanni
í nafni okkar h!utabeiga.nda, skyldugt ástar-
þakklæti opinberlega. Innbúum þessa læknis-
umdæmis óskum vibogbibjum, ab mætti hlotn-
ast sú aubna, ab mega búa ab honum ab stab-
aldri og til frambúbaf; og vib erum viss um,
ab allir þeir hjer nærlendis, er kynntust vib
hann ab nokkru I tjebri embættisferb, gjalda
samkvæbi meb okkur. En sjáifum honum ósk-
um vib og bibjum allra mögulegra heilla í bráb
og lengd. Sjerílagi biöjum vib þann, sem öil
gób og fullkominn gjöf kemur frá, ab þessum
mannvini mætti hlotnast á hinum mikla end-
urgjaldsdegi a& fá a& heyra þessi lífkröptugu
himnesku huggunar or& til sín tölu& af dóm-
ara lifenda og dau&ra: „Kom þú blessa&ur
barnib íöbur míns 1 eignastu þab ríki sem þjer
var fyrirbúib frá upphali veraldar, því sjúkur
var jeg, og þú vitjaðir mín. það sera þú
gjör&ir einum af þcssum minnstu bræbrum
mínum, þab gjör&ir þú mjer“.
þórunnarseli í maí 1869.
Ásmundur Jónsson. Kr. I. Ásmundsdóttir,
— Af því ab æfiágrip þau, Ijó&mæli og
þakkarávörp, sem hjer eru prentub á undan,
tóku minna rúm af í bla&inu en í fyrstu var
ætlab, þá var^ekkert fyrir hendi er betur þótti
vib eiga því til vi&bótar og prý&is, en hin svo-
nefnda:
BYSKUPA MINNING.
Himna konungs heilög kirkja
hellubjargi reist er á,
sem a& helju hli&ib myrka
heims nje vjelar sigrab fá;
villu mót og vantrú ber hún
veldis-sprota sannleikans
gegnnm stríb og grátský sjer hún,
geisla trúar sigurkrans.
þegar myrkra-máttur faldi
mönnum helga sannleikslind
L ú t h e r gu&dóms vizkan valdi
villuþý a& hrekja blind:
sverbi andans björtu beitti
blóbi stokkna skelfdi Róm,
hetja Ijóssins hvergi skeytti
heims um gull nje páfans dóm.
Ljósi borinn Lúthers andi
leiddur Drottins krapti af,
voru forna fósturlandi
frí&a sannleiks birtu gaf:
Gu&brands1 hönd ab himins bobi
lielgu máli greiddi braut
mennta lýsti morgunro&i
myrkra heinnir blyg&un hlaut.
Kristnihald og kenning fríba
kjörin studdi Nor&ursól;
guðleg fræ um foldu ví&a
frá þeim spruttu byskupsstól:
Ijóss er bo&i lofsæll skreytti
langa hríb mcb tign og vald,
honum þar til herrann veitti
himin sælu endurgjald.
Aldinn frægbar lýsti Ijómi
lærdómsinennt og gyptusafn,
yfir Brynjólfs2 byskupsdómi
blómgvast mun því æ hans nafn,
sem a& styrkri stjórnarhendi
studdi helgan kiikjurjett
og meb meb dæmi dýru kenndi
Drottins boborb klerkastjett.
V í d a 1 í n 3 af verkum frægur
verbur meban lifir öld
byskups gimsteinn gyptunægur
gæddur helgum trúarskjöld
stökkti myrkra lýð úr landi
Ijóssins tigriu hervopn bar
stjórnsöm hönd og háleiksandi
hugumstórum gefin var.
Himnakonungs heilög kirkja
helltrbjargi reist er á,
hana traustir stólpar styrkja
stofni göfgum sprottnir frá.
Lútherstrúar lifi andi
leiddur Ðrottins máttarhönd
ávallt sannleiksorbib standi
óbrjálab á Snælandsströnd 1
AUGLÝSING.
— Ab umbob Reynistabarklauslurs verbi
veitt frá fardögum 1870, samt ab þeir er sækja
vilja um þa& verbi a& senda amtinu beibni sfna
fyrir mi&jan júlím. næstkomandi kunngjörist
hjermeb. Veb fyrir umbo&stekjum er ákvarb-
ab 40 hndr. í fasteign.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu 1. júní 1869,
S. Thorarensen.
þetta blab kosta hluta&eigendur.
j Fjármark Baldvins þorkelssonar á Einarsstöb-
um í Glæsibæarhrepp: sneitt apt-
an hægra; heilrifab vinstra.
Brennimark: B þ S.
-----Benidikts Kristjánssonar á Víkinga-
vatni í Kelduhverfi í þingeyjarsýslu:
tvístýft framan hægra ; stýft vinstra
2. fja&rir framan.
Brennimark Páls Jóhannssonar samastabar:
P J V.
12. Eitt sinn hjelt nafnfrægur læknir í Par-
ís gestabob og bauð til mörgu útlendu göfug-
menni. Rúesneskur fursti var einn í bobinu
me& dóttur sinni. þá gekk inn í veizlusalin
gamll bóndi, hrumur og illabúinn, til ab fá ráð
hjá lækni handa konu sinni. Einn ungur tíg-
inn mabur frakkneskur, henti gaman ab kali-
inum, hló a& búningi hans og sag&i: „Jeg
skal vebja 12 dúkötum a& engin kona í þess-
um sal vill kyssa bóndann“. þá lag&i dóttir
rússneska furstans 12 dúkata fram á bor&ið,
gekk til karlsins og sag&i: „Lofið mjer ab
heilsa y&ur gamli fa&irl eptir sib minriar þjóð-
ar“! Lagði sí&an fa&minn um háls karlinum
og kyssti hann. þá skammabist hinn ungi
herrama&ur sín og taldi fram vc&fjefe, en fursta-
dótturin rjetti peningana bóndanum og sag&i
um lcib: „Rússneskar tneyjar telja þa& skyIdu
sína a& hei&ra hærumanninn“.
1) Gubbraiidnr þorláksson Húlablsknp.
2) Mag. Brjujólfur Sveinsson Skátholtsbiskup.
3) Mag. Jón þorkelsson Yídalín Skálholtsbyskup.
Eigandi og dbyrgtlarmadur BjÖMl JÓllSSOfl.
Prenta&ur í prentsm. á Akureyri. J. Sveinsson.