Norðanfari - 17.09.1870, Side 3

73
mikinn •unilirbáning, enda mundi mörgum
prestum lítib gefib um siíka breytingu, bæ&i
af þ%í, afc hín fösíu laun, sem kostur mundi
á a% ákveiba þeim, mundu verba lítil, og svo
er þab opt prestum þægilegt og gefur þeim
ef «M vill talsverba þýfcingu í fjelaginu, ab þeir
íafa byggingarráö jaría, og margt fleira mætti
fclja. er mæbr mefc því, afc prestar sjeu Iaun-
abir, eins og nú er. Sú breyting, sem efcli-
er, afc prestar úski, og vert virtist afc
?jöra ef unnt væri, er þafc, afc sjá um, afc
koslnafcur vifc afc reisa kirkjur, eigi komi á
prestana, og væri eigi ólíklegt, afc bænaiskrár
tar^afc lútandi fcngi gófca áheyrn, efbentyrfci
eolilegan vcg til þess, sem mögulegt yrfci afc
fy>gja flifc efclilegasta viifcist, afc liver kirkja
'jálpafci annari, og mundi þá lientugast, afc
allt kiikna sjald rynni í einn almennan sjófc,
a .inn sjófc fyrjr hvert prófastsdænii, og
g ~li síkt v el komizt á, þó afc prestar lieimt-
Jiv ^e'^Ul '''r'ína- En til þcss afc geta sjefc,
rt slíkt væri gjörlegt, væri naufcsynlegt, afc
ja til hlýtar tekjustofn allra kirkna, svo
afc gæti orfcifc Ijóst, bvert þær í sameiningu
S*ti borifc eíg, £f tj| v;jj |iyI)nj ai, rnega
æbka kirkjum sumstafcar, og mundi þá aufc-
veldara afc vifchalda liinum sómasamlega. Ef
breyit yifcj ú þenna veg, kynni afc vera ástæfca
afc svipta presta leigum af kirkjufjenu og
P*i gengi í kirkjusjófcinn, en einnig gæii
bugsast, afc þeir fengj,, afc „jóta þeirra, annafc-
hvort á líkan hátt og nú er, f hlutfalli vifc
efn, kirkna þeirra, er þcir þjúna, efca á þann
i^tt, a?) \exiimir af kirkjiifjenu gengju til upp-
botar hinum rýrari prestaköllum, sem ef til
XW æl“ betur vií)- Mál þetta er þcss vert,
ab því sje alvarlegur gaumur gefit, af öllum
hlutafceigendum.
24- júní næstl. andafcist á Eskifirfci (4
haupferfc mefc skonnortunni íljáimari) KJART-
■^N þORLEIPSSON, verzlunarþjónn frá Djúpa-
v°g, hálfþrítugur afc aldri, vinsæll mafcur og
'e bítinn. IJann var hinn færasti í ifcn sinni,
tull °g árvakur, vandafcur mafcur og itrein*
'ptlnn, Ijúftrienni og lipurmenni, gófclijartafc-
Ur °g gjarn afc lifcsinna. Allt háttalag bans
voU nm> afc hann haffci niikinn og gúfcan
nn afc geyma. Hans hefir verifc minnzt á
Pessa leifc:
er 'öfcull af himni
í regmh^f á
hfsrofcull Ijúf... ’ f
Því lá.inn'er k iartgUr'
prúfcmennifc
f valinn er
ljúfmennifi, gófcmen’nifc erafar
er gengifc á befcinn.
^^TS:zrik
myrkianna dimmn úr djúpi
npp dapur rís tregi P
látins er hollvi„a hj’örtu
mefc harmþoku fyii;r_
Eje til hans lifcinnar Ijtifc
avo lofsælu æfi,
hoggunar hlýleiptrifc skæra
í hjortun þá fc-ilur -
?g íf(?ei' nnd bonum fyigir
á eiliflar brautir, J 6
vonröfcull svipfag’nr Bvífur
úr saknalar djúpi.
Kvöidrofci’ bans ágætrar æfi
er enn þá á lopli;
þafc er hans mannkosfa minning,
hún myrkrifc upp Ijúmar;
hans má í upphæfcir eygja
hins æfcra lífs bjarma,
eem þá er súlrisi fagnar
hinn sólþyrsti liiminn.
fótt hann sje látinn, hann lifir,
hann lifir á jörfcu;
ástsæll í áslvina hjörtura
hann ekki fær dáifc;
þúít hann sje látinn, hann lifir,
hann lifir á himni;
alfrjáls hans andi þar svífur
í uppsölum ljósa.
þAKKARÁVARP.
— Jeg er búinn afc dveíja í Reyfcarfirfci
næstum 7 ár, og hefi átt fremur örfcugt upp—
dráitar, einknm síöan harfcnafci iijer í ári, svo
jeg hefi þurft afcstofcar gúfcra manna vifc, sem
mjer hefir fremur vel gefizt, fyrir hvafc jcg
þakka innilegast öllum þeim sem hafa iijálpafc
mjer, helzt mefc því afc kaupa af mjer þafc
sem jeg hefi getafc unnifc. En sjer í
lagi vil jeg geta læknis Zeuthens, sem af
staklegum mannkærleika, hefir á ailar lundir
leytast vifc afc lækna konu mína, sem lagfcist
þunglega veik, fyrst í vor 3 vikur, þegar hann
var ný koininn liingafc í læknisumdæmi sitt ;
hæfci hefir hann vitjafc hennar nokkrum sinn-
um, líka látifc úti töluvert af mefcölam, sem
hafa gefizt mæta vel, án þess afc hafa nokkra
vissu um, afc fá þau endurgoldin ; einnig liefir
liann sett ferfcir og mefcöl, svo údýrt, afc mjer
hefir fremur fundizt þafc gefib en selt,
Kaupmafcur Tulinius fjekk skip sitt í sum-
argjöf, og fúr jeg þá eins og fleiri, afc leyta
mjer bjargar hjá honum og bafc hann afc lána
mjer 2 skeppur af rúg, en svarifc var nei, og
var jeg þú skuldlaus vifc hann, svo fúr jeg tii
annars manns og bafc hann hins sama, en
fjekk sama svar, og hefir þú sá mafcur verifc
mjer mjög gúfc vikinn, hann veit hver hann
er ; sá jeg þá eigi annafc, enn afc jeg mundi
meiga fara svo búinn heim, en datt þá í hug,
afc koma til míns nýja velgjörfcamanns Zeu-
thens, og vita hvort hann gæti ekki hjálpafc
mjer; áfcur enn jeg haffci sagt honum af ferfc-
um niínum og kringumatæfcum, lánafi hann
mjer eina skeppu af korni, sem jeg er þú
sannfærfcur tim, afc iiann ekki gat þctta þú
hann gjörfci þafc. Nú af því jeg bráfcum kvefc
Reyfcarfjörfc, þá vil jeg fyrst kvefcja læknirinn
minn innilega, og þakka honum hjartanlega
fyrir mig og mína, og bifcja þann algófca, afc
hjálpa honum þá honum meetáliggur, og bifcja
alla gúfca menn afc láta læknir Zeuthen njúta
sannmælis.
Súmastöfcura í Reyfcarfirfci 16 dagmaím. 1870.
, ísleifur Júnsson.
FI5JETTSIR SH®EEHf©/lR.
Úr brjefí úr Berufirfci, dags. 29. júlí 1870.
„Alnienn umkvörtnn er undan grasbresti, og
kenna menn kuldakasti um efca eptir Hvíta-
sunnuna. Afiast hefir nokkufc vel sífcan fúr afc
sumra. Æfcarvarp hefir brugfcist Krankleiki
er vífca en manndaufci enginn. Vöruverfc enn
útiltekifc“.
Úr brjefi ór Norfcfirfci d. 18. ágóst 1870.
„Grasvöxtur í rýrara lagi á tónum og eigi
meira enn í mefcallagi á engjum, harfcvelli
varla í mefcallagi Málnyta rýr hjá almenn-
ingi. Heyskapartífc gúfc, nema þessa viku ú-
þurrkar. Afli gúfcur, en nó getur engin sinnt
því. Síld kom hjer einu sinni inn á Norfc-
fjörfc, af henni náfcist varla neitt. Veikindi
stinga sjer nifcur helzt kvef allmegntM.
Úr brjefi úr Fáskrúfcsf. d. 24. ágúst 1870:
„Mesti grasbrestur er á túnuin og engjum, og
versta útífc af stormum, kalsa og rigningum í
allt vorM.
Ur brjefi af Jökuldal d. 31. ágúst 1870:
„Kvefsýki er afc stinga sjer nifcur vífca á bæjum
í Hjerafci, en litifc er um mannadaufca. Jarfc-
eplarækt er lítil, því menn slcorti útsæfci, en
kál hefir vífca þrúast vel. Um prísa held jeg
enginn viti mefc vissu, þú hygg jeg afc ullin
verfci 36 sk og túlg 18 sk. Ekki gaf Jakob-
sen nema 34 sk.; hann kotn þegar allir, sem
þráfcu hann, voru húnir afc binda sig annnar-
stafcar skuldabandinu gamla, sem ílestir ganga
hoknir undir.M
Ur brjefi úr Reyfcarf. d 31. ágúst 1870:
j>Mestu óþurrkar hafa vetifc hjer í Reyfcarfirfci,
og fáir hafa náfc töfcu sinni oskemmdri, en í
næstu sveitum hefir gengifc betur, þar sem
þokan ekki hefir skyggt á jörfcina. Aíli er
hjer út í firfcimim. en lítiil innarM.
— Sífcan fyrir Flöfufcdag hefir hjer verifc
mikil útífc, fyrst rigningar og sífcan fannkoma,
svo sumstafcar varfc) aihvítt f byggfcum. Vífca
til fjalla og afrjetta kvafc vera illkleyf fönnt
svo líklegt þykir afc fje hafi þar fennt, og í
illvifcrunum mikifc hrakast. Sumstafcar er og
kvartafc yfir dýrbítir. Fyrir áfeliifc voru beztu
horfur á því afc fje nuindi verfca hifc vænsta
og gott til frálags Vegna úþerranna og útffc-
arinnar, sem nú er húin afc standa í meir enn
hálfan mánufc, er vífca sagt fjarska mikifc úti
af heyjum, svo ef þau hrekjast mikifc efca nást
ekki, hnekkir þafc mjög heyaílanum ; en þaö
er afc vona, afc úr þessu rætist, og afc enn sje
f haust gófc tifc fyrir hendi. Eptir seinustu
frjetíum afc sunnan, þá hættu úþcrrarnir þar,
þegar þeir byrjufcu hjer, og menn náfcu þá
lieyjum sínum þarmeira og minna hvöktum, og
töfcurnar sumstafcar forskemmdar jafnvel mafck-
afcar. Fiskafii er nú kominn hjer innst inn á
fjörfc, þá heita er.
28. f. m voru hjer inn á polli nokkrar
andarnefjur, og fjekk Kristján yngri, Möller,
sem áfcur heíir verifc vifc hvalaveitar mefc Ame-
ríkumönnutn og Capt. Hammer, skotifc eina
þeirra, mefc merktri járnkúlu (E M), en þann
30. fannst andarnefjan daufc, nokkru vestar
en í mifjum Oddeyrarálnum, sem er 500 fafcma
breifcur millum landa; utangola var og inn-
straumur, svo afc þeir sem festu í andarnefj-
unni, sögfcu afc þeir lieffcu ekki getafc rúifc
hana upp á Oddeyri, sem skemmst var, held-
ur orfciö afc fara mefc ílutning sinn hingafc
inn afc bryggjum, hjer um \ mílu afc vega-
lengd. Andarnefjan haffci verifc 12 álnir á
iengd, og afc sögn lagt sig á 300 rd.
30. f. m. fúru hjefcan alfarin heimieifcis
kaupförin, Barkskipifc „Emma Arvigne* fyrst til
Englands og Skonnertan „Fraternitas* til Kaup-
mannah. , einnig sama daginn lausakaupmafcur
Fogh frá Borgundarhúlmi. Mefc barkskipinu
fúr eigandi þess stúrkaupmafcur J. C. Höepf-
ner, er kom hingafc í sumar 7, ágúst mefc
barkskipinu ásamt frú sinni, dúttur þeirra og
annari stúlku til. Áfcur stúrkaupm. fúr hjefc-
an, þá gleymdist honum ekki, eins og vifc
mátti búa&t, afc hækka matinn og fl. í ver&i frá
byrjun þessa mánafcar, kornifc upp í 10 rd.
baunirnar 12 rd og grjúnin 13 rd. osfrv, Ðag-
inn eptir sigldi kaupma&ur L. Popp á skipi
sínu, sem þú vegna mútbyrs a& eins komst
út afc Hrísey, en hin skipin út á haf, þó uröu
þau Emma og Fraternitas, vegna austanáttar
afc hleypa undan vestur fyrir land, en Fogh, sem
kominn var 10 mílur út af Grímsey,,aptur inn
aö Hrísey. í sumar 10. júlí, sigldi hjefcan
mefc jagtinni Rachei, sonur alþingism. gulismi&s
Einars Ásmundssonar á Nesi í Höf&ahverfi,
sem heitir Gunnar og hjer um 16 ára a& aldri.
Einnig sigldi nú mefc Fogh unglingspiltur á
13 ári, sonur Sveins sál. amtsskrifara og um-
bofcshaldara. Svo kvafc vera ástatt meb utan-
ferfcþessara unglinga, afc ríkur afcalsma&ur einn
sunuarlega á Erakklandi, kvafc hafa bofcizt til, a&
kosta menntun tveggja ungmenna frá Islandi.
I sumar komu hjer bæfci frakknesku herskip-
in, sem „þjú&úlfur" segir frá, bifc minna fyrri
mefc nær þvf 80 manns, en hifc stærra síöar
mefc 250 manna. Hvert þessara skipa dvaidi
hjer um viku tíma og bjeidu svo hjefcan til
Austfjarfca.
25. f. m. kom skonnertan „Grána“ frá
Akureyri, capt. Petersen úr verzlunarferfc sinni
austan af Vopnafirfci og Raufaihöfn, og 29.
s. m. kaupmafcur Svb, Jacobsen, sem hafa