Norðanfari - 04.11.1880, Blaðsíða 2
þíðiist ;ið látit bæjarfógetunn rauhsaka Yerzl- ;
unarbækur mínar, eins og jeg opinberlega !
bauð.
þá hefir verzlanarstjórinn á Oddeyri j
ekki verið vandari að framburði sínum en
hinir gei.stlegu kaupmennirnir, hann hetði
])i'i átt <tð muna eptir viðskiptum sínum við
Miignús bónda á Gili pó ekki væru aðrir.
J>eim hcrrum væri sannttrlega nær að stinga
hendinni í sinn eiginn barm en væna aðra
ttm ósannindi, er einmitt eiga heima hjá
peiitt sjálfum.
Eggert Laxdal.
E æ k u r t i 1 s ö 1 u .
Tíeikningshók eptir J>órð Thoroddsen
kostar í kápu . . . 0,60
Kitreglui' eptir Valdimar Asmundsson
kosta í bandi . . . 100
Agrip af sðgu íslands eptir sjera J> ot kel
Ejarnr.son kostar í kápu . 100
Sðngreglur nýar eptir Jónas Helgason
kosta í kápu .... 100
Etn njtsemi ísl. jurta. eptir Jón Jónsson
kostar í kápu . . . 042
Ilónutsafn 1878 .... 070
Akttreyri, 22. okt. 1880.
'Hggert Laxdal.
Frjettir með austanpðsti, er kotn hing-
tað 23. f. m. Tiðarfar lilct og hjer en
snjðr meiri einkntn ti Möðrndaisöræfttm en
tninni á Mývatnsöræfum og við Mývatn en
tneiri i inx'trdal ©g Iieykjadal.' Vegna
ikrapaburðtrr í Jökulsá varð póstur að bíða
ú'Oríinsstöðinn nær pví daglangt. Veik-
indalaust eystra o: engir þar nafnkendir
pýlega dáitrr. Fiskafii hafði v-erið nægur á,
Seyðisfirði og- landburðnr af síid. Fjár-
t;. ka á 'Bcyöisiirði og Eskiiirði með minna
rnðti; prisar petta -t0 pd. kroppar og par
ýiir 22 aura pundið, en i hinum setn ljett
ari voru pd. 18 a og 16 a. minst. Mörpd.
30 a. Tólgar pd. 30 a. Gærur 3.5'>, 2,50
2,00*)
,,Camoens<‘ hafði koniið til Seyðisfjarð-
ar aptur aðra ferð eptir að hann fór hjeðan
til fjárkanpa, en gengið tregt að fá fjeð, 22
jafnvel 23 kr. hafði hann borgað fyrir
vænstu sauði. en veturg. 12—14 kr. og pó
vantað er hartn fór frá Seyðisíirði 800 upp
á pá tölu er hann vildt íá keypta.
Úr bi jeíi úr Vopnaf. d. 7/u. 80.
„Fjártakau heíir lijer venð töluverð,
prísar eru enn ekki orðnir fastir, en menn
meina ttð hezta kjöt verði 22 a., parnæst
16 og 13 a. Gærur 3,00 2.50, 2,t0 1,75.
Mör 28 a. Sláturíje liefir reynzt afbragðs
vænt á pessu hausti, enda munu margir
lóga pvi til að grynna á skuldunum“.
Eius og áður hefur frjettst hingað eru
pen' herrar kaupst. Tr. Gunnarsson og Jón
ritst. Olaísson kosnir til alpingismanna í
Suðuruiúlasýslu, en í Norðurmúlasýslu er ó-
kosið en vegna þ.esa að kjörskráin haíði ó-
vart lent í brjefapokanum til .Reykjav. og
kotn þaðan ekki fyrr en eptir kjörd. er átti
ítð verða, I sýslu pessari er helzt á orði
,að kosuit' verði: rjera Lárus prófastur
Haildórsson á Valpjófsstað, hjeraðslæknir
jjot'varður Kierulf á Orms^töðum,Páll cand.
Vtgfússon á Hallormsst. og Sigurður verzl-
omai’stjóri Jónsson á Yestdalseyri.
*) Eitt dtlkær hafði í vor verið keypt á
Jökuldal fyrir 13 kr. sem gjörði á blóð-
velli í haust 35 l;r.
Fijettir iið vcstan: 7. f. m. lugði herra
skipsfjóri, skipasmiður Edilon Grímsson, sem
á heima lijer í hænum , ásamt 2 nxönnum
öðrum, Jóni Sveinbjarnarsyni frá Kirkjubóli
í Mosvallahrepp í ísafjarðarsýslu og Jónasi
Benjamínssyni frá Uppsum á Uppsaströnd
hjeðan með pilskipið «Svaninn», sem seldur
er vestur á Öjiundarfjörð*, og var að eins 3
daga á leiðimti vestur á Isafjörð, og 2 daga
voru peir E. og J. par um kyrrt,-en fórusvo
paðan aptur ásamt lxerra hafnsögumanni Jóni
Gíslasyni frá Ljótunnarstöðum í Hrútaíirði
sjóleiðis og inn á Langadalsströnd og paðan
yfir Steingrímsfjarðarheiði og úteptir Stein-
gi'ímsíirði og jafnframt er peir fóru fram hjá
Skeljávik, gaf Edilon nákvæmar gætur að
höfninni par, og álítur hana góða í allri átt,
neina austan, pví að par mundi, sjer í lagi
að liaustlagi leiða inn talsverðan sjó, en kunn-
ugir memi sögðu honuin, að pað -væri ótrú-
| lega lítiJ, pví vegna Grímseyjar, sem þar er
i í ijarðarmymriiHt, legði sjóinn dýpra fyrir.
; Hfisastæði par við liöfnina áleit hann gotten
lítið nema par sem óltægra bryggjustæði
og íandtaka væri. Að Jóni Gíslusyni liafn-
sögumanni pótti E. mikil skemmtun á leið-
iuni, enda væri liann að allra rómi, sem hann
þekktu, kunnur að pví að vera vei greindur
og bezti drengur. Edilon pótti furðu gegna
ltvað Jón er kunnugur ölium boðum og
; blindskerjum á Húnallóa, og enda að bann
muni pekkja pur mikið íleiri sker og grynn-
| ingar heldur enn stæði í peiiu glöggustu sjó-
kortum, sem nú er uö lá eða viðhöfð og
sumt í peim ekki rjeft eða uógu nákvæmt.
Hann áleit að varnarskipið «Ingólfur», sem
lengi í sumar var að mæla og kauna dýpi
og grynningar á Húnaflóa, heíði haft mikla
leiðbeiuing og gagn af að hafa jafnkunnug-
ann mann sem Jón, eitda heíir hann um
rnörg ár verið, Jsamt herra Olafi Gíslasyni á
Kolbeinsá hafnsögumaður við Hrútafjorð.
Engin nýmæli sagði Edilon að vestan,
nema að snjóáfellið, sem dundi yfir eptir
miðjttn sept. næstl., varð par vestra miklu
stórkostlegra eúi ltjer um sveitir, svo að fje
fennti bæði á Snæljallu- og Langadalsströnd-
í um og líka austanvert í Strandasýslu. Tvö
: hákarla pilskip hölðu verið úti um pær mund-
ir, annað frá Fluteyri við Önundarfjörð, en
hitt frá J»ingeyri við Dýrafjörð, og var pá
enn ekki spurt til peirra. 9. f. m. höíðu 3
; menn ungir frá Skálavík við Isafjarðardjúp
! róið til fiskjar. jpjettur vestanvindur var, en
er peir voru á uppsiglingu og skummt til
lunds, hvolfdi bátnum, formaðurinu gat svaml-
að til lands, en ltinir drukknuðu, og sann-
aðist pað hjer sem optar, að «margur drukkn-
ar nærri lundi».
Litiil liskafli haíði í haust verið við ísa-
fjarðardj úp, en allgóður við Steingrímsfjörð
og eins á Heggstaðanesi við Miðfjörð.
Sauðakaup Englendinga á Borðejri höfðu
gengið ágæta vel, enda hafði fje í Húna-
vatnssýslu verið í liaust aðkvæða fallegt og
reyiizt með bezta móti til frálags. Englend-
ingar fluttu paðan tvo skipsfarma eða liátt á
limmta púsund fjár, flest úr Húnavatns-
sýslu, og var allt borgað með gulli og silfri,
tvæv. og' prjev. sauðir voru að jafnaði 19—
20 kr., og jafnvel vænt fje. veturgamalt 12
—14 kr., og yfir höfuð öll kaup geugið par
liðlega við Koghill, sem stóð fyrir peim.
Húnvetningar liafa í hyggju, að koma á hjá
*) í sumar sem leið, var annað píljuskipið
selt hjeðan, er „Sjófuglinn“ heitir og
keypti fisktökumaður Kristjá'n Hjaltason
pað og fór með vestur á ísafjörð.
sjer pöntunarfjelagi að ári og slíkum markað
sem pessum.
Eptir ósk lierra Edilons, skal pess hjer
að lyktum getið, að liann minnist fólks á
nefndri leið sinni hvar hann kom, pakklát-
lega fyrir mannúð pess, gestrisni og greiða.
— Herra Norðurlandspóstur Daníel Sigurðs-
sou, kom hjer til bæjarins 29. f. m.
Gu ðlax.
20. f. m. var Jóliannbóndi Jónasson ‘frá
Ongulstöðum i Eyjafirði á heimleið sjóleiðis
frá Oddeyri, en er hann kom inn á Poll-
inn undan Veigastöðum á venjulegri sldpa-
leið, sá liann eitthvað mara i kafi, og rjei'i
að pví, var petta pá honum ópekktur stór
fisktir, að sjá nýlega dauður, snjeri hann
pví til baka moð í'und sinn út á Oddeyri
til herra verzlunarstjóra J. V. Havsteen.
Menn pekktu ekki fiskinn strax, fyrr en leit-
að var i fiskabók Króyers, og sázt pá að
petta var guðlax (lampris Guttatus 4 dönsku
Glandsfisk).
Fiskur pessi vóg 134 pd., lengd hans
2 ál., breidd 1 al. 2 pml., pykkt 10 pml.;
uggar sundfærí og sporður fagurrautt á lit
en a sjálfan fiskinn slær gulrauðri slikju
með hvítuin blettum á hliðunum, bakið dökk-
rautt en kviðurinn gráleitur. Fiskur pessi
lifir i miðhluta Atlantshafsins á míklu dýpi
og er pví heldur sjaldgæfur við strendur;
honum er nákvæmlega lýstí fiskabók Króyers
bls. 240. Herra Havsteen keypti fisk penn-
an og ljet smíða utanum hann zínkkassa og
fylla nxeð „spíritus“ og ætlar svo að senda
liann í vor á „Musæurn" í Kaupmannahöfn.
A nglýsing.
Úr farangri peim, sem jeg hafði með
mjer frá Reykjavik hingað til Seyðisfjarðar
á póstskipínu Phönix á siðustu ferð þess
kring um landið (30. ág. — 8. sept.) missti
jeg ómálað islenskt ferðakoffort, sem í var:
steinoliumaskina, ketill, „vatt“-teppi, tölu-
vert af lj íi’eftsfötum og ýmislegt fleira Á
koffortið var límdur miði og nafn mitt rit-
að á, en hann getur hafa nuddast af. J>að
fannst ekki í skipinu þegar jeg fór hjer í
land, og hafi það ekki verið látið fara til
Kmh., hlýtur pað að hafa verið sett í lánd
í ógáti á einhverri af höfnum þeim, sem
póstskipið þá kom við á, millí Rvíkur og
Seyðisfjarðar. Hver, sem eitthvað frjettir til
pessa kofforts, gjöri svo vel, að láta mjg
vita.
Seyðisfirði, 14. okt. 1880.
Jón Bjarnason.
— Móbrún bryssa 3 vetra, tapaðist frá
Hringveri i Yiðvikursveít í Skagafirði næst-
liðið vor rjett fyrir sumarmálin, fremur smá
en þrekleg og gildvaxin, óaffext, mark biti
aptan vinstra. |>eir sem kynnu að verða
varir við tryppi petta eru vinsamlegast bóön-
ir, að gjöra mjer aðvart, um það.
Hringveri 22. október 1880.
Sigurður Hallsson,
Af því sem nú eru þegar út kom-
in 63 nr. p. á. af þlaðinu «Norðanfa», hefi
jeg í hyggju, lofi Guð mjer, að byrja í þ.
m. á 20. árgangi blaðsins, í beztu von um
að góðir menn bregðist mjer ekki með að
styðja mína veiku krapta og senda mjer rit-
gjörðtr og frjettir og yfirgeíi ekki enn þá kaup
á pví. Björn Jónsson. ritst. Norðanf.
Eigandi og ábyrgðarm.: Bjiirn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanf. Guðm. Guðmundsson.