Norðanfari - 06.12.1883, Blaðsíða 4

— 107 —
sunnudaga liöfðu landar lesið líka. hæði hinn
lft. á Seyðisfirði og 22. er látið var í haf frá
Trlandi. 30. Suðvestan vindur um morgun-
inn, var þá land nærri okkur á bakborð;tvö
hörn dóu miðskipa voru hæði úr Eyjaíirði.
Landíð voru lág fjöll alvaxin skógi en lítið
um mannahyggð og var siglt vestur með
þessari strönd. Skipið var járnskip hið traust-
asta og bezta til gangs, svo hvert gufuskip
sem til móts við okkur kom og lá í samstefnu
drógst óðar aptur úr. Seint um daginn blíð-
viðri og dyrðlegt kvöldveður, einlægt jókst
byggðin og prýðkaði á bakborð, á hægri síðu
sást land aðeins. Skipin streymdu til ok frá
þó fleiri segl- enn gufuskip. 31. Suðvestan
slormur hvass um raorguninn, siglt upp
Lavrence tljólið og komið til Qvebec kl. 101/*
f. m. á 10 degi frá því farið var frá ír-
landi, og þá lokið Atlandshafsferðinni. JNú
má geta þess, sem í upphafi skyldi getið, og
það er: að í uppbafi feröarinnar þá er rætt
var um hve ófært væri fyrír emigranta að
vera túlklausir, þá hauðst Einar nokkur Sæ-
mundsson til að vera túlkur okkar allaleiðina,
ef hann fengi ofurlitla þólcnun 4 krónnr fyr-
ir hvert íslenzkt nef, er á var skipinu (það
■hefði orðiö fyrir 600 menn 24,00 kr. i sann-
leika lítilræði). J>etta þótti nú sumum vd
stíft, slíkir gikkir voru þeir, og yfir höfuð
Ijetu í Ijósi lílið traust á Sæmundssen þess-
um; þarámóti snjeru allir sjer með einum
huga að Baldvin Gunnarssyni en hann var
trcgur og kvaðst ekki hafa ætlað lengra þetta
sinn, enn úl Skotlands; hvað hann sjer vera
mjög móti skapi að kalla saman og heimta
laun sín af fátækum familíu mönnum en ef
iínan vildi launa sjer að minnsta kosti, að
nokkru þá var lítil voti. En sú varð niður-
staðan að línan tók þá báða fyrir túlka til
Qvebec : leysti Baldvin þann starfa svo aðdá-
anlega vel af hendi, að hann kom hvergi
fram riema til góðs í öllu sem hann mcgn-
aði, vildi úr öllu bæta og hafði ærinn starfa.
Var öll hans fraromistaða svo ágæt að hún
er hafin langt yfir mitt lof og á þkkaláta viður-
kenningu skilið af löndum, en uin Sæmunds-
sen er mjer því miður ekki kunnugt að hann tal-
aði neitt sero löndum væri til liðsemdar
eða fengi af þeim neinn orðstýr. Um alla
meðíerð á okkur á Atlandshaíinu ætla eg
ekki að rita, mjer þótti hún vond, en verri
varð þó síðar. 4 börn dóu á hatinu og hið
5. í Qvebec, en tvö fæddust.
Einri af emigröntum heitir Haraldnr Pjet-
ursson af Austurlandi, hann var á skipinu að
rita heim og las það brjef fyrir kunningjum
sínum svo jeg heyrði. Segist honum svo
satt og rjett frá öilu, að jeg má í engan sain-
jöfnuð komast við hann, sagði hann rojer að
ekki væri óhugsandi að brjcf sitt kýnnj að
byrtast í einhverju íslenzku blaði, og megi
þið kæru Iandar og vinir óhætt trúa sögusögn
hans. Líka mun iN’arfastaða Bjorn rita ferða-
söguna satl og rjett, því liann ritaði æfirilega
þegar hann gat. En að lýsa þeim undra
mannvirkjum og átllri þeirri fegurð sem hver-
vetna blasti við augum beggjamegin við Law-
rencsfljót þá er minn penni máttvana til að
lýsa sliku, með þvi líka allur sá gauragang-
ur, gufuvjelablástur og þvíuml. var búið að
gjöra mig rammgalinn. Yerst ljetu þó írar og
allra versl þó á nóttunni, því það voru frern-
ur fjandar enn menn. J>egar komið var af
skipi var allt dót undið upp af skipi með 3
vjelum á 2 tímum og síðan ekið inni emigranta-
búsið. J>cgar þar var komið voru þeir ekki
vel staddir sem vóru fjelausir eins og við, og
ekki anriað fyrir að sjá, en við roættum deyja
þar. því að kcroast vcstur til Minnesota kost-
ar litið iiiiuna enn farbrjef Allanlínunnar frá
ísl. til Qvebec. Kom par þá Baldvin Bald-
vinsson . sem útsendur túlkur Kanada stjórn-
ar til að vera túlkur og Ieiðtogi emigranta til
Winnipeg, og með því farbrjef liingað vatna-
leiðina voru að mun ódýrari, þá tókst ein-
hvernvegin að ná farbrjefi hingað og var
það sannarlegt neyðar úrræði fyrir okkur sem
ætlað höfðum til Minnisota. Yar nú farið
um nóttína á vagnlest og 1. Aug. flogið
harðara en fugl flýgi vestrá Ameríku megin-
land; ekki get jeg sagt neitt af þeim undva-
verkum mannlegs hugvits og atorku sem hver-
vetna mátti sjá. Lestin þaut áfram með þeim
undrn óláturo braki og brestum, að það var
komið iangt fram yfir að mjer blöskraði svona
haldið áfrain alla nóttina og daginn eptir 2
Aug. Steikjandi sólskin, flogið áfram með
sama hætti, b. kássa af stórum flugum, sem
líkar eru niinni fiskiflugunni heima. Gjörði
tim daginu regnhvolfu mikla og jeg held þrum-
ur þó þær heyrðust ekki fyrir þruœunni i
lestinni. Komið til Torento, og þar aðskildi
Baldvin túlkur, emigranta í tvp hópa fór hanu
sjálfur á stað ineð annan hópinn, en setti
hinn þar kyrran, og þar roeð sænskan túlk
sem gat talað dönsku, Og nú hófst sá versti
flækingur með okkur á vötnunum miklu, okk-
ur var kássað eins og síld i salt í flatneskjd
á gufuskips dekk og daginn eptir dembt of-
aná okkur 50 nautum heldur vöxluglegum
allt þetta i eina flatneskju. Og á þessuro
flækingi og með þessarri meðferð vorum við
að flækjast um votnin jeg man ekld hvað
marga daga, þvi nú gat jeg enga dagbók hald-
ið. 7. og 8. August vorum við á hinu mikla
Superior vatni, var það líkara úthafi en stöðu-
vatni og máttum liggja niðri myki og hlandi
úr þeim; bárust emigrantar þá flestir illa af
og bætti það ekki lieldur all-lítið á, að flest-
ir voru eptir þcnnan flæking orðnir kafnir í
óværð því þar var ein ópokka fainilía á skipi
það voru hjón með 8 börnum, þólti flestum
emigrontum fyrir allra hluta sakir íllt saroan
að búa við þá familíu; jeg nafngreini hana
ekki í þetta sinn þó jeg geti það vel, en að
eins get þess, að hún var úr Eyjaljarðarsýslu. i
Eingan óvin ætti jeg svo argan að jeg vildi ■
óska honuni annarar eins meðferðar e.ns og j
víð liöfðum á þessari ferð. Og allt fyrir þetta
höfum við Gr. og B. Hka haft beztu heilsu
en hærst hef jeg löluvei t í skegginu. En
ungbörnin liafa einlægt verið að hrynja niður
á járnbrautunum vestur og er talið að þau
sjeu dáit. 14 eða 15 og þau sem tóra eru
hálídauö. 8, Aug. seint uin daginn lendtum
við í Fort William, sem er að norðanverðu
við Superior og vorum reknir par á land á-
samt nautuniim síðan á járnbrautarlest og
lagt á stað um kvöldið kl. 8 var þá orðið
dimmt, og lagt vesturá skógi vaxna eyðimörk
eggsljetta, hvergi sást nokkur haið og því sið-
ur fjall, en stórar tjarnir og fen hjer og
brýr yfir sem járnbrautin er lögð á. Hjer
og þar meðfram brautinni cru lágir húsakof-
ar hlaðnir úr bjálkum sumt eru skúrar sem
hjer eru kallaðir sjentar. Hjer og þarmeð-
fram brautinni liggja afar stórir bunkar af
trjávið, bæði slórviðir og eldiviður liggja’ þar
þessi eyðimörk er sagt að sje framt að 500
enskar mílur og á henní vorum við 24 tíma
og komum hingað til bæjarins seint um kvöld-
ið 9. August og vorum þá búin að flækjast
29 daga frá því að við fórum af Húsavík.
Slrax o.g við. koroum á emigranta liúsið hitt-
um við marga kunniiígja sem tóku ækkuf
báðuin höndum en miklu fleiri þó daginn ept-
ir, því hjer er lalið að í bænum muni búa
l.COO landar. Ejer lunduro við strax Björn
frá Asi sem btiin var að bíða hjer 3 . vikur
til að taka á móti Hólafamilíunní. Síðan
höfuin við fundið fleiri og fleiri landa seni
sýnt hafa okkur einstakar velgjörðir, nefni jeg
helzt Gunnar Pálsson og fólk hans Einar og
Bannveigu, Kristrúnu Sveinungadóltur, Guð-
nýju Sigmundsdóttur, Jón Odd Gfuðmundsson
Jón Bjarnason (Trollakols). Rebekku gömlu
born hennar og fl. Winnipeg er orðinn
rnikíll bær, stendur hann beggjameginn við
Bauðá, meiri hlutinn að vestanverðu. J>ar
cr farið að halda út islenzku blaði sem lieit-
“Leifur,, og kemur úl á hverju föstudagskvöldi
og kostar árgangurinn 2 dollara og á gamla
íslandi 8 krónur. J>að er mjog gölluð og
ófullkomin prentunin á þyi, því prentararnir
eru viðvaningar. Hjer eru og gefin út 2 af-
arstór Amirku bloð : “Eri Press,, og “Winni-
peg dayly Times,,. Hefur mjer verið sagt
að slrax daginn eptir hefði verið sagt frá
komu okkar ti! bæjarins, væri vel látið af
af þeim að það væru álitlegir emigrantar og
liti vel út, karlmenn rosklegir og litu út fyrir
að vera góðir verkamenn. En vinna er hjer
nú sem stendur ófáanleg í bænum og allar
nauðsynjar afar dýrar. Við stönduro hjer
ráðalaus og liöfuni engin ráð að komast þang-
að sem ferðinni var heitið í fyrstu nefnilega
til Minnisota, því ferðin á járnbraut þangað
kostar fyrir manninn 14 doll. eða 56 krónur
sem lijer er jafnt, en dollarana vantar. AII-
ir LoUai sem hjer eru búnir að vera árlangt
eða lengur bera ekki við að segja nema„ jes,
no og olræt,, þó þeir tali íslenzku að oðru
leyti. Fjöldi landa sem hingað komu til bæj-
arins fóru roeð Birni frá Asi vestur lengst í
Manitoba- þar sero hann býr og líður vel
(joldi líka suður til Dakota. Margir landar
fóru og niður til Nýja-íslands sem nú er í
mesta uppgangi og óðuin að byggjast að nýju
er það nú orðið álit manna, að landið hafi
morg gæði til að bera svo sem: skóginn kúa-
búin og valnið seui er hin mesta gullnáma
enda liður ollum þeim hvav bezt sem þar
hafa stoðugt setið og hafa mikil kúabú, fiski
og timburverzlan.
B. Bjarnarson.
(A ð s e n t).
f Eptir mikið og vel af hendi leyst dags-
verk, er að kveldi hins 13. næstl. októberm.
gengiu til guðsbarna hvildar, roadaina Mar-
grjet Jónsdóttir að Saurbæ í Eyjalirði 92. ára
göroul, hún var ekkja eptir merkisprestinn
síra Einar sál. Thorlacíus, er um inörg ár
pjónaði Saurbæjar prestakalli, og dóttir liins
nafnkennda -lóns prests lærða Jónssonar sem
lengi var i Möðrufelli.
Tólf dögum síðar deyði systnssonur henn-
ar prcsturinn síra Guðjón Hálfdánarson sama-
staðar, eprir rúma eins árs þarveru, 50 ára
gamall, hann var að góðu kunnur víðsvegar,
pvi hann hafði haft prestþjónustu um fleiri
og tærii ár í öllum fjórðuuguin landsins, og
aílstaðar liomið fram sem lipur ræðumaður
skyldu rækinn og dyggur drottíus þjenari og
auglýsti sig að geyma máðvanda þánka og
hjartað lireint». Syrgja hann því að vonúm
munaðarlaus ekkja, tengdainóðir og 5 börn
á unga aldri, framandi lijer, fjarri vinum og
ættingjum.
Jarðarför beggja framfór 6. nóvember í
viðurvist mikils fjölmennis eptir því sem
tiðkast til sveita; nærfelt 200 manns.
Helztu æfiatriða þessara hötðings ætt-
systkyna verður að líkindum siðar getíð.
f 18 f. m. Ijetzt verzlunarstjóri Frið-
r i k 1) a v í ö s s o n á Blönduósi 23 ára,
eptir hálfsmánaðar fegu feí. taugaveiki.
Eigandi og ábyrgðarm.: T.jiirn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanfara. _
~~~~PÍæntari: B. St. Thorarensen.