Norðanfari - 20.12.1884, Side 4

— 120 —
A’: Astandið er bágborið, það gjora nú mik-
ið barðindin og svo styður stjórnin í
fátækraraálum í hreppnum að því líka,
«g er það náttúrlegt þegar þeir sem ráða
mestu í fátækramálum kunna ekki nema
ef vera skyldi graut í Rússneskri stjórn-
fræði. Við þurfum ekki annað en líta
í T.hrepp, þar er piltur sem kann að
stjórna og er útfarin í hreppapólitík, það
er líka hreppur sem stendur sig og hefði
víst þurft talsvert minna af gjafafje en
hann fjekk í samanburði við aðra hreppa
í íýslunni.
G.: |>að mun vera víða í Iandinu pottur
brotinn með þessi skipti og fer það illa
þegar litið er til gefendanna (jeg meina
útlendu) en ekki hreppsnefndanna sem
eins og þykjast gefa þetta, en frá þeirra
hendi er það sannarlegt harmabrauð fyrir
þá sem þíggja verða og belra að geta
verið fyrir utan það, „því scella er að
gefa en þiggja“.
A.: J>að er sannleikur.
G.: Er gamli presturinn ykkar lifandi?
A.: Já og þekkum við Guði meðan hann
Iofar okkur að halda honum, því við vitum
hverju við sleppum en ekki hvað við
hreppum.
G.: Er sama yfirvaldið?
A.: Já okkar ágæta yíirvaldi höldum við en.
G.: Hvaða prest hafa þeir í Eyrarfirði?
A.: þeir hafa ungan prest ágætan.
G.: Jeg þakka þjer nú Arni vinur minn
fyrir hvað þú hefir drengilega oggreini-
lega leyst úr spurningum mínum.
A li e y r a n íl i.
Nýársdagur Rússa ber uppá, sem kunn-
ugt er, 13. janúar, því að enn er viðhafður
hinn júlíanski tímareikningur á mótiþvísem
annarstaðar í Norðurálíunni er lögtekinn hinn
gregoríanski tímareikningur. þær hátíðavenj-
ur sem eru viðhafðar í St. Pjetursborg á
Rússlandi, eru greindar í blaðinu Gaulois, og
eru nokkuð einkennilegar, en þó verðar frá
sagna. Eeisari Alexander hinn III. tók á
móti næstl. nýársdag fyrri hlutadagsins, prins-
unum, sem eru í ætt við hann, embættis-
mönnum hirðarinnar, hinum æðstu embætt-
stendur þar, og skal jeg þá gefa þjer 40 til
50 ríkisdali og það í glerbörðum peningum
til pess að koma pessu í kriug og pylcist jeg
nú taka árinui djúpt.
Guðrún.
Æi vertu nú ekki að draga af þessum
100 sem jeg stakk upp á og mun vart starida
á löngu pangað til eitthvað skipast ef þú
lofar mjer þessum optnefndu 100 dölum.
Björn.
Jæja Guðrún mínl þúhefirætíð reynst
mjer trú og dygg, enda skaltu nú njóta
þess. Jeg skal nú gefa þjer 80 rikisdali.
Farðu þarna í litla kistílinn og teldu 80
dali. Nei! nei! bíddu við jeg sltal taka þá
s.jáltur til þegar Margrjet mín e: búin að
íá stúdentusinn. Ekki þarftu að hugsa að
fá þá íyrri.
Guðrún.
Jeg nefndi hundrað rikisdalí en eigi
80 og þar við skal standa ef jeg á nokkuð
til að hlutast.
Björn.
Mikil andsk. vandræði eru að eiga við
þetta kvenufólk altjend. það vill hafa öll
sin upp á stönd. það et’ nú fyrir sig þó
pær vilji ná i piltana. En öll peirra uppá
stónd' og kenjar ættu að sökkvast í sjáardjúp.
ismönnum höfuðborgarinnar og þjónum í vetr-
arhöllinni, sem eptír fornri venju hirðarinnar
hafa rjett til að tjá keisaranum hamingju ósk-
ir sínar, og sem samkvæmt rússneskri venju,
kyssir þrisvarsinnum á munn ættingja sinna,
og því nærst hinna æðstu embættismanna
ríkisins. Á páskum er og sama venja við-
höfð og þá kyssir hann hvern sem hann mætir
enda hinn lítilmótlegasta beiningamann meðal
þegna sinna. Koss þessi á að minna á hina
fornu Rússa og jafnframt tákna að allir sjeu
bræður. Á nýársdag k, sir keisarinn einung-
is hina fyrrnefndu menn. Æðstu stórmenni
ríkisins hafa og fylgt þessu dæmi keisarans.
En hjá þeim sem eru af horgarastjett og hjá
hinum mikla grúa annara þegna keisarans,
er sú venja, að hvar sem þeir mætast á göt-
um úti, kyssir hvor annan, þó þeir aldrei
hafi íýr sjezt, eður haft nokkur kynni hvor
aí öðrum. Keisarainnan hefir við byrjun þessa
árs tekið þá venju upp, eptir hverri, þeir er
hafa kysst keisarann, mega kyssa á hönd
hennar, og hefir þó venja þessi ekki verið
viðhöfð í næstliðin 23 ár. þá er menn
þannig, á nýársdag óska hvorir öðrum ham-
ingju segja Rússar, annaðhvort: «nýtt ár, ný
gæfa», eður: «jeg óska að hamingjusamt ár
verði hjá yður». Bæði þá neytt er morgun-
miðdegis- og kveldverðar, taka gestirnir stand-
andi hver sitt glas, klingja þeim saman, og
endurtaka áðurnefndar óskir til keisarans.
Hvern nýársdag gefa Rússar þjónustufólki
sínu gjahr, en sjálfir gefast þeir ekki á, því
slíkt fer fram á jólunum.
Sá tími, er menn halda hátíðlegan, um
jólin og nýárið, stendur optast yhr írá 21.
des. til 6. janúar. þessum 2 vikum ver æsku-
lýðurinn til ýmsra skemmtana eins og einnig
er venja annarstaðar. A 6. dag janúarmán.
hjá Rússum, eöa hjer bjá oss 19. Janúar, er
sá seinasti dagur Jóla eða nýárshátíðarinnar
hjá þeim, sem einnig er hátíðleg vígsla hins
nýja árs. í St. Pjetursborg er almennt hin
mesta hátíð, a) því að keisarinn tekur þátt í
henni. Hann er þá umkringdur af hinum
keisaralegu ættingjum og hirðmönnum sínum.
A undan honuin gengur allur hinn geistlegi
lýður og hinn æðsti biskup hans í broddi
fylkingar. Keisarinn fer síðan frá höll sinni
og til Nevaáriimur. A ísnum er reist hús
eða kapella, sem bæði er máluð og gyllt, og
upp á henni stendur krossmarkið. Iíapellun
er innan prýdd ýmsum myndum, er tákna
Guðrún.
Blessaður vertu! Láttu ekki sisvona!
Jeg er svei mjer ekkert að neyða þig um
neina peninga. Jeg kæri mig víst ekki
mikið um að pú náir i pessi auðæfi. Aljer
væri skammar nær að reyna að útvega heimi
Björgu litlu frænku minni ettthvað sein er
bláfátæk; en vera að troða peninga útveg-
um mínuin upp á pig forríkan i þakkar-
leysi. En biddu nú við, svo mikið skal jeg
sjá uin samt að student þessi biðji ekki
Álargrjetar dóttur þinnar í kvöld, svo mik-
ið ætla jeg að sjá um. Eigðu þina 100
dali Björn minn og tiindu aldrei neinu og
veltu svo út í'rá öllu í ómildra manna hönd-
um.
iBjörn (angurvær).
Æ láttu nú ekki svona Guðrún mín!
Jeg ætla að gei'a þjer hjerna 100 rikisda.fi
til þess þú styðjir nú eitthvað mál þetta.
En þú verður þá líka að sjá um að stu-
dentus’nn biðji Margrjetar reglulega. þú
þekkir mig að því að jeg svíkst uldrei um
loforð mín. Dalina skaltu hafa ef Manga
min fær studentudnn. það skal stauda,
(Framhald).
skírn Krists. Bygging"þessi:styðst við fjölda
af trjám, sem reist eru upp með henni til
stuðnings og sem girðing kringum hana, inn-
an þessara ummerkja er pjakkað gatjá ís-
inn, svo menn sjá þar gegnum, vatn hinnar
dimmu ár, sem þennan dag kallast Jórdans-
fijót. Iveisaraættin, hirðin og andlegastjettin
þyrpist kringum keisarann og þegar lokið er
þar bænalestri frammi fyrir , altari þar sem
eru ýmsir helgir dómar og myndir, dýfir æðsti
biskupinn frá Nowgoroð krossmarki prisvar
sinnum ofan í ána, síðan eys hann með dýr-
indis keri vatnið upp úr ánni og stökkur því
yfir þá, sem þar eru samankomnir. Að því
búnu fá þeir, sem þar eru komnir saman
leyfi til að komast að vökinni og ausa þar
upp í krukkur og llöskur, er þeir hafa tekið
með sjer, til þess að fara með það hver heim
til sín, þar sem íarið er með það eins og
vígt vatn í hinum kaþólsku löndum.
Aiiglýsingar.
Frá 1. degi febriiarmánaðar
næsta ár verður sparisjóður opn-
aður á Akureyri. Imi- Og Útborg^
anir framfara á máimdöguin kl.
4—5 e. m. á pöstaf&reiðslustof-
umii.
Yextir af iimlögum eru á-
kyeðnir kr. 3,60 aurar á ári af
m erjuni 100 krönum. Til trygg-
ingar fyrir sjóðimm verða sett-
ar 1,600 krónur í ríkisskulda-
brjefum.
Frá i. til 12. Janúar næst-
komandi verða söiubúðirá Ak-
urcyri og Oddéyri ekki opnað-
ar fyrir almenning,
prátt fyrir vinsanileg tilmæli mín
í nokkrum hlöðum hjer aö framan ttra
hoi’gun fyrir elclri og yngri árganga
cru þeir þó fáir, svo jeg viti, afkaap-
endum lians, sem hafa gefið gaum til-
mælum mínum. Utgefendur hlaða á
suðurlandi hafa þó æskt horgunar fyr-
ir þau að áliðuu sumri hvers árs og
erlendis mun það víðastvenja, að blöð
sjeu borguð 4 siunum á ári, eða við
lok hvcrra þriggja mánaða.
Akureyri, 10. des. 1884.
B j Ö r n J ó n s s o n.
Eigandi og ábyrgðarm.: Björn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanfara.
Jolin og nýíiriO á Kússlandi.