Göngu-Hrólfur - 17.01.1873, Blaðsíða 3
— 21.—
— 22.—
3.
Látið kætast lund og geð,
látið gleðjast okkur meðl
Þess af alhug óskum vér,
yður vel að skemtið þér!
Takið alt til þakka þér
það, sem boðið getum vér!
Fellum tjaldið! fðrum inn
fljótt! — Nú byrjar leikurinn!
Jón Ólafsson.
— HIN BLÖÐIN. »Þjóðólfr» XXV.,
nr. 10.— 11. kom út 3. þ. m. Innihald:
Kosningar á 4 fulltrúum í býráðið í Rvík.
Þessir voru kosnir: H. Kr. Friðrikson, ad-
junkt, Jón Stefánsson,- faktor, Guðm. f*órð-
arson, tómthúsm., Jóh. Ólsen, tómthúsm.—
Fréttir inul. — Greinir um ísland í enskum
blöðum: ágrip af greinum þeim, er kafteinn
Burton, er hér ferðaðist í sumar, heflr rit-
að í blaðið «the Standard»; heflr bæði bóka-
vörðr Eir. Magnússon f Cambridge (framb.
Iíembridsj) og enskr maðr einn og ritað móti
þeim. «j>jóðólfs»-greinin lætr illa af greinum
Burtons, og þikir þær «i flestu rangar og óáreið-
anlegar og glannalega ritaðar, þó ekki verði
fortekið að honum í einhverju einstöku hafl
ratað satt á munn». Vér höfum nú lesið
greinar þessar og verðum að játa, að enda
þótt sitthvað, er að atvikum iítr, (faktiskt), sé
ranghermt, og einstaka skoðun, ef tilvill,
eigi á gildum rökum bigð, þá virðist oss þó,
að Burton hafi í mörgu dæmt oss réttlega,
og með óháðu auga litið á margt hjá oss,
er oft hefir verið oflofað. Enda var slíks að
vænta af jafnfrægum manni og Burton er;
en hvað það snertir, að hann gerir lítið úr
fjöllum vorum og náttúru, er flestir aðrir
lofa, þá er aðgætandi: að margir af þeim,
er hér ferðast, sosem enskir lávarðar o. fl.
eru meðallagi fróðir menn og hafa eigi firr
slíkt séð, sem hér er að sjá, og finst því
mikið um, og að Burton er fróðr maðr og
lærðr og hefir farið manna víðast um heiminn og
því séð það sama áðr, er hér er að sjá, en
en í miklu stórkostlegri stíl; hver sá, er les-
ið hefir landafræði, veit, hvað 7,000 feta háu
fjöllin á íslandi muni taka sig stórkostlega
út móti 27,000 feta hám fjöllum í Asíu. Það
sem Burton segir um mentunarástandið í
landinu, ætlum vér so dagsatt, sem verða
má. Hann segir, að flestallir kunni að lesa,
skrifa og reikna, sé vel mentir í þeim grein-
um, er helst líta að íminduuarafli andans,
sögu (þó tæplega mjög firirutan Norðrlanda-
sögu í fornöld), guðfræði og skáldskap, en
að öðru leiti oftast mjög fáfróðir, sérílagi í
öllu, er að náttúrusögu og eðlísfræði lítr,
samt í pólitiskri hagfræði og ifirhöfuð í þeim
höfuðgreinum, er einkenna menning álfu
vorrar á þessari öld, — altsaman samt með
sínum undantekningum, það játar hann. Og
er ekki hvert einasta orð satt í þessu? Höf-
um vér ekki betra af að viðurkenna, hvað
oss brestr, so vér getum úr því bætt, heldren
að reiðast beiskum sannleika og blinda so
sjálfa oss, og sofa so væran áfram í skeit-
ingarleisi og velta oss í þeim sæla draum,
að vér séum in fremsta og fullkomnasta þjóð
í heimi? —• bara við vöknum þá ekki upp
eins og Jóhann sálugi Sólskjöld! (Þessi grein
á að enda í næsta blaði). — Skírsla um til-
lög og gjafir til prestaeklenasjóðsins á liðna
árinu, og nemr það samtals 91 rd. 36 sk.
— Tveir ifirréttardómar. — Af steinkola-
námum á Fœreium. Kol kváðu þar bæði
mikil og góð, en örðugr og dír flutningr til
sjávar. Þó eru likindi öll til að birjað verði
kolanám þar næsta sumar. — Um leikana í
«Glasgow«. — Um fjárkláðann og baðanir.
— Gjafir til Strandalcirkju. —• Auglýsingar.
— Kemr næst út 21. þ. mán. — —
— „T í m i n n“, II., nr. 4.-5. kom út 31, desbr. f.
á. Innihald: Aogiýsingar. par er þess
mefcal annars getií), aí) pappírinn, j „Tím.“ sá úlík-
um muu betri og dirari", en í „Góngn-Hrólfl“, so
ver^munr blaianna sé „1 í t i 11“. Ojæja! „Tíminu“
heflr aldrei verit) stífr í at> reikua, enda sannast þaö
enn; því þessi m i k 1 i verbmunr uemr nm ’/> sk. (hálf-
um skildiegH) á heilnm árgangi „Tímaus“, 12 úrkum
(15 mrk. á 5,000 örkom) og þessi munr áaþ vega múti
því, a í) 12 arkir af „Tímannm“ kosta 4 mrk, eu 24
arkir af „G.-Hr.“ kosta 1 rd , a n k þ e s s, aí) tals-
v e r t meira er á hverri órk „Gúngn-Hrúlfs“, því á
hverri órk af „G.-IIr.“ er nærfelit 1,700 búkstöfum
fleira, eu á 1 örk af „Tímannm“ og nemr þab sern
svarar heiium dálki, so ab „Tíminn“ er þaunig meira