Víkverji - 04.08.1873, Qupperneq 1

Afgreiðduslofa «Vik-'
verja» er í húsi Oísla i
skólakennara Magn- I
ússonar. Verð blaðs-
ins er 8 mrk um árið, |
2 mrk um ársfjórð.
VIÐÁUKABLAÐ.
lági wfldui i „1
i Víkverjio kernr út á
hverjum virkum
fimludegi. Borgun
fyrir auglýsingar
4/3 fyrir smáletrs-
linu eðr viðlíkt nírn.
5ta dag innar I5d" viku sumars,
mánud. 4. dag ágústmánaðar.
Vilja guðs, oss og vorri þjóð I 1. úr,
vinnum, á meðan hrœrist blóð.\ 16. tölublað.
ALÞlNGl 1873. V. Eptir að konungs-
fulltrúi hafði lokið ræðu sinni i stjórnbótar-
málinu, áskildi framsögumaðr nefndarinnar,
þ.m. Árnes., sér rétt til breytinga íþástefnu,
er konungsfulltrúi hafði bent á, og iýstu fleiri
aðrir nefndarmenn því yfir, að þeir væru hon-
um samþykkir i því; einkum gat þ.m. S þing-
eyinga þess, að nefndin hefði að eins hugsað sér,
að «sú stjórnarskrá, sem fást kynni eptir
varauppástungunni, yrði sem ncest löguð
eptim aðalfrumvarpi nefndarinnar.
tegar stjórnbótarmálið kom til ályktar-
umræðuá 21. alþingisfundi inn 30. f. m., hafði
nefndin borið sig saman við s.Þórarinn, þ.m.
Kjósars.- og Gullbringu, s. Helga,þ.m Vestmey.,
dr. Grím, þ.m. Uangæ. og 5 konungk. þ.m.
Pétr biskup, tórð yfirdómsforseta, Berg amt-
mann, Jón yfirdómara og Sigurð prestaskóla-
stjóra, og kom nú fram með svo lagaða upp-
ástungu til niðrlagsatriðis í bænarskrá til
konungs:
Að ef Hans Hátign konnnginum þóknist
eigi að staðfesta stjórnarskrá þessa eins og hún
liggr fyrir, að hann þá allramildilegast gefi
íslandi að ári komanda stjórnarskrá, er veiti
alþingi fult löggjafarvald og fjárforræði, og
að öðru leyti sé löguð eptir ofannefndu
frumvarpi, sem framast má verða, og leyfir
þingið séraðtaka sérstaklega fram þessiatriði:
a, að stjórnarskrá þessi ákveði eigi fasta
fjárhagsáætlun, heldr skuli hún fyrir hver
tvð ár lögð fyrir alþingi tii samþykkis,
b, að stjórnarskrá þessi ákveði, að sér-
stakr ráðgjafi skuli skipaðr fyrir íslands-
mál, sem hafi ábyrgð á stjórnarstörfum
sínum fyrir alþingi,
c, að engin gjöld eðr álögur verði lagðar
á ísland til sameiginlegra mála án sam-
þykkis alþingis,
d, að endrskoðuð stjórnarskrá, bygð á ó-
61
skertum landsréttinduin íslendinga, vcrði
lögð fyrir ið fjórða þing, sem haldið verðr,
eptir að stjórnarskráin öðlist gildi.
I’essi uppástunga var sett á atkvæðaskráua,
sem tölugrein 4.
lsta tölugrein var uppástunga ins 3. kon-
ungkjörna þingmanns, Jóns landlæknis, að
bænarskrá alþingis færi eigi fram á annað,
en að Hans Hátign af sinni náð mætti þókn-
ast til næsta árs í minningu þess, að þetta
hans land þá hefir verið bygt í 1000 ár, að
veita því svo frjálslega stjórnarskrá, sem
Hans Hátign og hans stjórn framast sjá sér
fært eptir stöðu landsins og sambandi þess
\ið Danmörku;
2ur tölugrein var frumvarp það, er nefnd-
in, eins og vér höfum sagt, hafði samið;
3ðja tölugrein var uppástunga nefndar-
innar, að hans Hátign konungrinn veiti frum-
varpi því, sem hér með fylgir, lagagildi sem
allra fyrst, og eigi seinna, en einhvern tíma
á árinu 1874.
Eplir nokkrar umræður voru uppástungur
þessar bornar undir atkvæði, og var þá upp-
ástunga sú, er vér höfum sett fremst, sam-
þykt með 25 samhljóða atkvæðum. Fyrir
ina einstöku kafla af stjórnarskrá nefndar-
innar greiddu ýmist 17, 18, 19 og 20 at-
kvæði, en þegar frumvarpið í heild sinni var
borið undir atkvæði með nafnakalli, svör-
uðu 18 «já», 2 «nei»,og6 «greiddu eigi at-
kvæði». Uppástunga landlæknisins var feld
með 15 atkv. 9 greiddu eigi atkvæði.
Meb etkvællagreitbeluiinl um 4 tgr. hettr alþiugi geflft
konnngi ejilfdæmi um þau atribi f ttjArnarináiiuu, er
hingab til eigi lieðr orbíb aamkomnlag nm. Vir von-
nm því, ab ekkert verbi því til fyrirstöbu, ab v&r fium
þá etjóruarböt, er kuuungr heflr heltib osr af náb sinul.
10. Á nítjánda fundi þingsins 28. f. m. var
álit nefndar þeirrar, er þingið hafði sett 12.
s. m. til þess að fhuga fjárhagsreikninga