Víkverji - 04.11.1873, Blaðsíða 2

130
fessor Johnstrup á ferðum hans hér sum-
arið 1871, hefir þannig skýrt oss frá, að J.
mældi hitann á uppsprettunum í hálsinum
fyrir ofan Háls í Fnjóskadal og austan á
Vöðluheiði 3°, en á Yxnadalsheiði var hann
eigi nema 2V20 og við Norðlingafijót jafnvel
eigi meiri en 1V20, aptr á móti var hann
í hrauninu fyrir neðan og utan Gilsbakka 5°
og í líthliðarhrauni í Biskupstungum 4°, alt
eptirReaumurs hitamæli.
LATÍNUSKÓLINN. Skólasljórinn hefir
sent oss skýrslu um gjafir til bræðrasjóðs-
ins á þessu ári, er segir svo:
30. ág. Gefið úr ísafjarðarsýslu (afhent af
skólapilli Birni Bjarnasyni) . . 30rd. 16sk.
27. septbr. Gefið úr Hrafnagils-
prestakalli (afhent af skólapilti
Haldóri Danielssyni) . . . . 25— » —
28. septbr. Gefið úr Vopnafirði —
20 rd. af prófasti sira Haldóri á
Hofi — (afhent af cand. theol.
Lárusi Halldórssyni) . . . 45—16 —
27. okt. Gefið úr Fljótsdal (af-
hent af skólap. Einari Vigfússyni) 18— 22 —
als iTs— 44 —
Fyrir þessar gjafir þakka eg ástsamlega
fyrir hönd bræðrasjóðsins.
Reykjavík 2/u 1873.
Jón Þorkelsson.
Vér skulum njóta þess tækifæris til að benda
mönnum á þá áskorun frá forstjóra skólans
og samkennendum, um tillög til bræðra-
sjóðsins er prentuð er í 8.—9. tbl. voru,
hér að framan. Vögstum af sjóði þessum,
er skipt meðal inna fátækustu skólapilta, en
sökum þess, að piltar eru nú nálega helm-
ingi fleiri, en þeir voru fyrir nokkrum árum
og kostnaðrinn við skólanám þeirra vegs ár
frá ári, þó að ölmusur við skólann hafi eigi
að því skapi verið hækkaðar, þá hafa vegstir
styrktarsjóðs þessa eigi getað bætt kostnað-
arauka þann, er fátækum piltum verðr því
næsta tilfinnanlegr.
— DÖNSK BLÖÐ geta um tsland og ís-
lendinga. III. (Framhald frá bls. 128).
Þegar það, er þannig er sagt, er borið
saman við nefndaruppástungur þær, er vér
áðr höfum um getið, sýnist niðrstaðan að
verða sú, að alþingi liafi eigi aðhylst uppá-
stungu nefndarinnar um, að þjóðfundr með
fullu samþyktaratkvæði verði samankallaðr á
íslandi árið 1874 samkvæmt kosningarlög-
unum frá 28. september 1849, en að öðru
levti viðtekið uppástungur nefndarinnar ó-
breyttar.
t’að virðist nú að liggja í augum uppi,
að alþingi með því að bæta varauppástungu
sinni við aðaluppástunguna hafi látið uppá-
stungu þessa falla niðr. Heimti maðr nokk-
uð af öðrnm manni og láli það vera í hans
sjálfs valdi að gefa lílið eðr mikið, liggr það
í kröfu manns, að hann, hvernig sem fer,
muni verða ánægðr með það, sem minna er.
íslendingar beiðast því núna einungis bráða-
byrgðastjórnarskipunar, er veitir inu núver-
andi alþingi löggjafarvald og fjárf'orræði (í
landsmálum þeim, er nefnd eru i lögum 2.
janúar 1871) — er leggr ábyrgð fyrir alþitigi á
ráðgjafa þann, er stendr fyrir sérstakri stjórn
íslands — og er veitir alþingi rétttil að neita
skattaálögum til sameiginlegra mála. En hvað
liggr nú í þessari beiðni? Blaðið «Fædre-
Iandet» heldr að atriði þau, er nefnd voru,
verði eigi skilin sem skilyrði, en einungis
sem bendingar. Oss þykir það ótrúlegt,
að alþingi, þegar það var búið að taka alt
afl frá aðaluppástungu sinni með varauppá-
stungunni aptr skyldi rýra þessa uppástungu
með því, að láta það vera á konungsvaldi að
ganga að henni eðr gera, hvað honnm mætti
þóknast, og vér getum því síðr aðhvlst þessa'
skoðun, sem Þingvallafundrinn í sumar sýndi,
að áhugi Islendinga á að fá frjálsræði er
meiri nú en áðr hefir verið.
(Framhald síðar).
— Cognac,
rom,
ivhisky,
champagni, fleiri tegundir,
portvín,
rauðvín,
sherry — alt góöar vörur, tast í
inni norsku verslun í Reykjavíh.
Útgefendr: nokkrir menn í Reykjavík.
Ábyrgðarmaðr: Páll Melsteð.
Prentabr í prentsmiSjn íslande. Ginar j>órbar6on