Víkverji - 07.03.1874, Side 4

38
lialrtið töluverðu af inu norræna fijóðemi, var í litl-
um metum, en nú hófat meðal inna ungu menta-
manna við Kristíaníuháskóla pjóðlegr flokkr. Werge-
land gerðist flokksforingi og réðu þeir nú í ræðum
og ritum á alt pað, sem pótti ópjóðlegt, sér í lagi
danskt. Eins og optast verðr undir slíkum kring-
umsU'ðum gengu pessir ungu pjóðernisberserkir of
langt. peim var h«-tt við að taka alt ágætt, sem
hafði einhvern pjóðernisblæ á sér, hve klúrt og ó-
hentugt sem það annars var, og pað leið pví ekki
lengi, pangað til annar flokkr reis á móti peirn og
helstr maðr í honum var Welhaven. Hann gaf út
vikublað, sem hann nefndi „Yiðar“, þar sem hann
einkum hélt pví fram, að alt væri komið undir góðri
mentun öllu fremr en undir pjóðerninu, og varði
pessa skoðun sína með mörgum greinum og lcvæð-
um í öðrum blöðum og ritum. Af öllu pessu var
Welhaven frægr fyrir lærdóm og skáldskapargáfur
og árið 1840 var hann skipaðr kennari í heimspeki
við háskólann í Kristjaníu, 1846 varð hann yfir-
kennari (prófessor) samastaðar, Nú andaðist Werge-
land (12. júlí 1848). Stríðið milli ins danska eg
norska flokks mentamanna í Noregi datt niðr af
sjálfu sér, og Welhaven sýndi síðanmeð ýmsu móti,
að hann væri fult eins pjóðlegr og vildi fóstrjörð
sinni fult eins vel og mótstöðumenn hans. 1868
varð hann vegna lasleika að hætta við kennarastörf.
Stúdentar kvöddu liann með fögru kvæði eptir
skáldið Bjömstjerne Bjömsson, og in síðustu ár sín
lifði hann í rósömum friði við eptirlaun sín virtr og
elskaðr af öllum.
— AÐ AUSTAN. Síðunni 11. febr. 1874. Eptir
að eg skrifaði yðr síðast, hefirfátt borið til tíðinda,
sömu harðindi hafa alt af gengið hér hvervetna, sem
tilspyrst, og sífeld illveðr; allr fénaðr á gjöf. Ið
sama er sagt austan úr Austr-Skaptfellssýslu. Margir
eru orðnir heytæpir, og fáir sem geta gefið út gó-
una. Á sumum útigöngujörðum par sem aldrei heflr
tekið fyrir haga áðr, en heyskaparlaust er, hefir að
sögn nokkuð bráðhungrað af fé en ekki hef eg sann-
spurt hve mikið; á einum b* köfnuðu yfir 40 sauðir,
í hellisskúta, rétt um porrakomuna. pað var í Fljóts-
hverfi. Hér í Kleifahrepp er búið að skera af hey-
um 18 kýr og talsvert af lömbum. Fáir eru sem
geta hjálpað að mun ef til lengdar leikr við. Nú
í fyrra dag brá til lins, og hefir verið góðr peyr
síðan, en ekki er von á að hagar komi hér fyr en
optir vikuhláku. Aðrar fréttir engar.
— SLYSFARIR. Fímtudagien 26. f. m. fluttu 2
unglingar í rökkrinu mann í landúrEngey. Fólkið
á eyunni var við vinnu í fjörunni og sá til bátsins,
er hann var á heimleiðinni og sigldi hann nokkuð djarft
par sem vindrinn var pver. pegar bátrinn var kom-
inn miðja vega mijli Örfarseyar og Engeyar sýndist
peim sltipveijar fella seglið en, pegar skömmu eptir
var litið til bátsins, sem menn yegna myrkrsins ein-
nngis sáu óglögt til, var hann á sama stað, og peir
póttust nú heyra kall frá honum. Menn hrundu
pegar skipi á flot og réru pað sem peir gátu mest,
en tqluverðr vegr var frá eyunni út að bátnum.
pegar peir komu að bátnum var hann á hvolfi, ann-
ar maðrinn hélt sér við kjölinn, en hinn Brynjólfr
Brynjólfsson frá Gerði á Akranesi, var undir bátn-
um. Maðrinn var pó með lífi, er hann náðist og
Lknirinn var pegar sóttr til hans, en daginn eptir
andaðist hann. pað vildi svo til, að pá er bátrinn
lagði á stað frá eyunni átti annar maðr en Brynj-
ólfr að fara, en með pví að Brynjólfr endilega vildi
fara og hann var hugljúfi allra, var pað látið eptir
honum að fá að koma með. Vindrinn var ekki
mjög hvass, enbátsmenn höfðu enga seglfestu
haft í bátnum og mun pað hafa verið aðalorsökin
til að pað fór svona hraparlega.
— Síðastliðinn sunnudag 1. p. m. fóru 3 böm eðr
ungmenni til kirkju hingað frá Hvamkoti hér í sókn.
Meðan pau voru hér hafði Kópavogslækr vaxið mikið í
leysingum peim, sem pá voru, og pegar börnin komu
að honum í heimleiðinni, var mikill straumr í hon-
um og dimt orðið. Bömin fóru samt út í hann.
Drengur 15 vetra gamall, son Áma bóndans á
Hvamkoti, fór á undan og 2 stúlkur 18 og 16vetra
gamlar, systur drengsins fóm á eptir og béldust pau
öll í hendr. pau óðu ána upp í hné og drengrinn
sem gekk á undan, hafði staf í hendi, en í miðjum
læknum misti hann fótanna og datt, pví hált var í
botninum, straumrinn reif hann pegar með sér og
duttu pá líka stúlkurnar báðar. Eptir nokkra stund
raknaði yngri stúlkan við og hafði hana pá rekið
upp á lækjarbakkan um 80 faðma neðar, en bún
hafði farið yfir lækinn, en hún sá ekkert til hinna
barnanna. Hún fór nú pegar heim að bænum, sem
er par skamt frá, og sagöi hvað að hefði borið.
Menn fóru undireins út að leita að börnunum en
fundu fyrst eptir langa leit lík stúlkunnar undir
jaka í læknum, a-ði langt frá peim stað, er pau
höfðu ætlað að vaða yfir. Lík drengsins fanst fyrst
daginn eptir ennpá neðar um 300 faðma frá
nefndum stað. AUar lífgunartilraunir vom eins og
við mátti búast árangrslausar. Hrygð foreldranna
sem pannig á svípstundu mistu tvö in efhilegustu
böra, er mikil; áðr hafði einn sonr peirra druknað
og 2 börn höfðu pau mist af barnaveikinni.
— SPCKNING: Mun þab rétt hermt í þjóþólfl, er
núna kom út 25. þ m., ab eptir nýja peninga-reikn-
ingnnm gildihvereyrir rúma tvoskild-
i n ga? mun þab ekki vera heldr svo: ab hv e r
skildingr gildi rúma tvo aura, fyrst
krúnnnni, er gildir 48 skildinga, er skipt í 100 anrat
— H i t i í 20. viku vetrar mestr 1. mars kl 4'e. m.:
7°,2C, minstr 5 mars kl. 7 f m.:-J- 0°.BC. Mebalh. 3°,2C.
IJtgefendr; nokkrir menn í Reykjavík.
Ábvrgðarmaðr; Páll MehteS.
Preutabr í preutsuiitju íslauda. Eiuar þórbaraoo.