Norðlingur - 26.07.1877, Side 3

29
30
1
ir, og yfir höfub óskar a& leita til sem sálusorgara síns^ fegar
ráístöfun sú cr gjör sem þörf er á, skal máliib tilkynt pröfaeti, og
skýrir hann þá aptur hlutaöeigamli sdknarpreeti frá því er afráftiö
hefir verii. Nu vill hann aptur hverfa til sóknarprests síns, og
gjörir hann þá prdfaati viJ vart, en hann skýrir aptur báBum prest-
um frá því er viö þarf.
3. gr. Ennfremur skal sá, er hlut á n& máli, láta sóknarpresti
sínum í t& allar þær skýrslur ura kiikjulegar athafnir, er hinn prest-
nrinn framkvæmir, sem úthcimtast til þess a& kirkjubókin ver&i á-
reitanlega fær&, en sóknarpresturinn er skyldur a& sjá um a& alt þa&
ver&i rita& f kirkjubók. sem iögin heimta. Skal tilkynning þessi
gjör& í sí&asta lagi innan 14 daga frá því, cr hin kirkjulega athöfn
var framkvæmd, og skal henni fylgja skýrsteini prests þess, er fram-
kvæmt hefir athöfnina; skal og sá hinn sí&arnefndi gjöra grein fyrir
hinni kirkjulegu athöfn í kirkjubók sóknarinnar, þó skal eigi sotja
tölu á þann blaíadálk, nema þar sem fermingar er geti&. Sö ,til-
kynning þessi vanbirt, var&ar þa& 2 til 10 kr. sekt til fátækrasjó&s
eptir nánari ákvör&un yfirvaldsins, og skai bæta við ö&rum 2 til 10
kr. fyrir hverja viku sem lí&ur án þess fullnægt sö skyldu þessari.
4. gr. þegar skýra skal hluta&eigaudi presti frá fæ&ingu barna,
ska) tilkynning ura þa& gefin prestinum í þeirri sókn, þar sem barri-
j& hefir fæ&st.
5. gr. Sóknarpresturinn f þcirri sókn, þar sem brú&urin á heiraa,
skal lýsa me& hjónum, og ef baun ver&ur lagt fyrir hjónavígslu, skal
þa& einnig tilkynt þeim hinum sama presti. þarámót skal prestur
sá, er hjónavígslu framkvæmir, fá vottorb prests frá heimili brú&-
urinnar um þa& som nú var tali&, og a& ö&ruleyti sjá um, eins og
lög gjöra rá& fyrir, a& als þesB sé gælt, sem lög segja fyrir um,
þá er bjónaband skal stofnab.
6. gr. Leyfi þa&. sera útheimist eptir 1. gr. í tilsk. 26. jan. 1866
um hjúabald á lslandi, til þesa a& Ófermd hjú megi rá&a sig f vist,
skai prcstur sá veita, er þa& skal sta&festa.
7. gr. Sáttatilraun sú sem lögbo&in cr í tilsk. 18. októb. 1811,
þegar hjón vilja slíta sambú& e&ur gjöra me& sér fullan skilna&, skal
framkvæma sálusorgari sá, er þau hafa sér tekib cptir lögum þess-
um, og skal hann einnig gefa út vottorb þan, er heiratu& ver&a uni
si&fer&i þeirra og háttalag, þó skal sóknarpresturinn fyllaút þa& sem
á vantar, þegar svo stendur á.
8. gr. Sóknarpresturinn skal annast um a& senda skýrslur þær
sera lögbo&nar eru um fæ&ingar, skfrn, hjónavígslu og andlát einnig
gefa út vottorb, sem skrifub eru út ur kirkjubók, nema a& því leyti
er fermÍDgu snertir, þvf um hana skai prestur sá senda skýrslu og
gefa út vottor&, er hana hefir framkvæmt.
9. gr. Sóknatmenn þeir, er hafa skili& sig frá söfnu&i, eiga heirat-
jng á hver fytir sitt leyti, a& láta prest þann, er þeir hafa tekib
sér, halda barnsskfrn og hjónavígslu í sóknarkirkju þeirra svo og
skriptamál, aitarisgöngu og líkræ&u og láta hann á kirkjugar&inam
f þeirri sókn halda líkræ&ur og kasta moldu á lík; þó skal hann
á undan hjá sóknarpresti bafa fengib vissu fyrir þvf, a& kirkjan e&-
ur kirkjugar&urinn eigi ver&i til annars höfb á þeim tíma, sem til
er tekinn.
Me&hjálpari sá, sem skyldur er a& vera nærstaddur og taka þátt
í þjónustugjör&inni þegar sóknarprestur hcldur bana, skal hafa hina
sörau skyldu, þcgar prestur sá er utansóknar, er hana framkvæmir.
Vi& altarisgöngu ekal utansóknar preetur hafa me& sér braub og
vfn, en me&hjáipari sóknarinnar skal aptur á móti sjá um, a& annab
þab sem me& þarf vi& hinar kirkjulegu athafnir, sem taldar cru, sé
á rei&um höndum.
10. gr. Sá, sem befir sagt skilib viö sókn, greibir framvegis
prestinum f þeirti sókn öll þau kirkjugjöld, sem liggja á fasteign og
atvinnu. Preetar þeir, sem eru, skulu þara&auki halda hátí&aofTrum
og aukakirkjutekjum einnig fyrir athafnir þær, sem þeir eigi eru
be&nir um ab framkværaa, á me&an þeir halda embættum sínum.
En er þeir fara frá, ekulu háti&aofi’ur og aukatekjur einungis goldn-
ar þcim presti, sem sá hefir tekib sér, er í hlut á.
FRUMVARP1
til laga, er nema úr lögum a& skfrn sö nau&synlcg Bcm skilyr&i
fyrir erf&arötti.
1. gr. Akvörfcun sú, sem N. L. 5—2—30 og 31., sbr. tilskipon
4. júní 1828, bafa inni afc halda urn þa&, a& skírnin skuli vcraskil-
yr&i fyrir erf&arétti, skal úr lögum numin.
2. gr. þessum iögum ver&ur eig> heitt, þegar gjöra ekal út um
þa&, hvort mafcur eigi erf&atilkall eptir menn, eem þegar eru látnir,
e&a erf&atilkall scm byggist á erf&arétti manna, sem þegar eru dánir.
(Framh ).
i) Oss vir&ist sem margt mnndi þa& hafa veri& er miklu var
þarfara ab flýta íyrir, en þessum 3 sí&ustu frumvörpum, og mun
eigi trútt ura a& þau muni margan mann hneyxla og litlu gó&u til
lei&ar koma.
Nefndarkosningar:
Skattlaganefnd f ne&ri deild: Jón Sigur&sson frá Gautl., Hald-
<5r Fri&riksson, Einar Ásmundsson, Gu&m. Einarsson, Hjáiraur Pét-
ursson, Einar Gu&mundsson, þoriákur Gu&mnndsson.
Laun sýslumanna og bæjarfógeta. þingnefnd í ne&ri deild:
þór&ur þór&arsson, Arnljótur Ólafsson, Jón Sigur&saon, þórarinn
Bö&varsson og Gu&mundur Ólafsson.
KONUNGSKOMAN .4 þlNGVÖLL.
(G. ágúst 1874).
Hesli fannhvftum að
hinum forna þingstað
ríður fylkir um skrúðgrænan völl,
foss í Almannagjá
heilsar öðlingi þá.
meðtir óði sem bergmála fjöil.
Var hið svipmikla láð
degi sólblíðum fáð
skein mót silfurtært valns megindjúp,
merkin Lögberg um kring
eptir lýðstjórnar þing
skreytlu liljur í miðsumars hjúp,
íslands hollvættir nú
sóru bildingi trú
þeirra helgistað velkomnum á,
þar serri frelsið og dáð
sýndi frjálsmannleg ráð
þegar fornöld f bernskunni lá,
En með kurleysi sjót
tekur konungi mót
og þá kveða við fagnaðar hljóð,
gegnum teita mannþröng
honum tilreiðir göng
fram að tjöldum við Öxará þjóö.
Minning íslands svo þar
sem að alþingi var
lilyti æðstum af gesti þeim frægð
störf við hátíðar ný,
sem hann helgaði því
mcður hlutdeild og sinni nálægð.
Skemt var fögrum með söng,
blöktu fánar á stöng,
öld f flokkum hér móttöku beið,
allir kepptust að fá
góða konunginn sjá
og að kynnast hans viðmóti’ um leið.
Hann um blíðsvala nótt
síðan blundaði rólt
eptir bornar fram kveðjur af sveit,
en er glæst morgunsól
foldar gcislaði’ um ból
tjöldum gengin frá komu hans leit.
Benti samkoman fríð
Islands sonum og lýð
aldur sinnar nú Iandsbygðar á
landsins föður og þann
ást er fyrstur sér vann
gjöf með frelsis eg komu þeim bjá,
Kváðu hraunbjörgin við
söng og hljóðfæra klið
eptir hátíðleg fagnaðarmál;
vakti tignfögur sjón
sem þá tiggja gaf Frón
helga tiliinning göfugri sál.
Tjald eitt borðsalur var
handa buðlungi Þ^r,
sem hann bezt virti mildustu dvöl,
þaðan fögur á braut
honum fararósk laut
eins og frónbúar höfðu á völ.