Skuld - 12.10.1877, Síða 2

SKULD.
I. ár, nr. 11.]
um vér i liöndum.) — Yér máttum svo elta póstinn yfir
Lagarfljót og út í Hróarstungu og náðum honum par.
Yér hermum pessi atvikeins og pau voru, og treyst-
um vér oss til að sanna petta. Yér ætlum eigi að fara
neinum orðum um, hversu almenningi og einstaklingum
er misboðið með pessu; vér skulum láta atvikin tala.
Áríðandi bréf var oss skrifað frá Akreyri 4. júlí.
10. júlí fór póstr paðan, en bréfið var eigi sent og mun
pó hafa verið komið á pósthúsið. 21. ágúst fór aftr
póstr paðan, og enn var bréfinu haldið eftir, og sýn-
ir pó stimpillinn á pví, að pað hefir pá verið komið á
pósthúsið, ef eigi fyrri. 25. sept. fór póstr í priðja sinni
paðan, og pá fyrst er bréfið sent, pví annar póststimpillinn
á bréfinu sýnir pað, og svo fengum vér loks bréfið núna
með október-pósti.
Vér geymum umslagið af bréfinu með öllum póst-
stimplum á, svo vér getum sannað sögu vora.
Yér gætum tilfært dæmi um enn verra atferli af póst-
afgreiðslumanni/ par sem bréfum hefir tálmað ver-
ið til vor, líklega, til að svala á oss persónulegri óvild.
En af pví að með pví var oss einum óréttr gjör, pótt
bagalegr væri, pá skulum vér eigi hirða að nafngreina
lilutaðeiganda, að minsta kosti ekki að sinni, en sannan-
irnar fyrir atferli hans geymum vér hjá oss til vonar og
vara.
Hversvegna er nú eigi sunnanlandspóstrinn tafar-
laust afsettr og lögsóttr til sekta fyrir athæfi sitt? Og
Ixversvegna er póstafgreiðslumaðrinn á Tókastöðum eigi
tafarlaust afsettr og lögsóttr til sekta fyrir athæfisitt?
Og hversvegna er ekki haft eftirlit með pví, að bréf liggi
ekki póstferðum sarnan kyrr á brottfararstað sínum?
J>að vitum vér eigi; en hitt vitum vér, aðpvílíkuat-
ferli póstafgreiðslumanna skal verða gaumr gefinn af
„Skuld;“ og slíorum vér á hvern pann mann á öllu
íslandi, er vcrðr fyrir órétti af pústafgreiðslumönn-
um, sem hann getr sannað, cða veit til nokkurrar
sannanlegrar órcglu í pcssu efni, að skýra oss frá pví.
Yér skorum alvarlega á öll hin blöðin að verða oss
samtaka í pví, að geta lilífðarlaust um alla óreglu í pessa
átt, og reyna pannig að styðja til poss, að pað komist
betra lag á. |>ví vér treystum pví, að inn háttvirti póst-
meistari láti sér annt um að leiðrétta allar misfellur, og
taki til greina pað, sem skrifað er af trúverðuguin mönn-
xim, sem hafa lögfullar sannanir í höndum fyrir pvi, er
peir sógja, eins og hér á sér stað um pau atvik, er vér
höfum herint.
„Stjóriiartíðindin.“
Skyldi Jiað vera póststjórninni að kenna eða
þeirri, sem sendir út tíðindi þessi, hvað seint þau
lcoma út um landið? 17. júlí er dagsett það
síðasta, er kom hingað í sýslu af þeim núna með
október-pósti.
þ>egar á nú að fara að miða gildi liýrra laga
við þann dag, sem blað af „StjórnartíðÁ (B)
kemr út í Rvík með auglýsingu um, að lagaboðið
sé komið út, þá verðr slílct næsta þýðingarlítið,
ef útsendingin gengr svo lystilega, að hvert blað
er liálft missiri á leiðinni austr í Múlasýslur um
hásumartímann.
En livort sem þetta á að kennast póststjórn-
inni eða ekki, þá er hitt þó ritstjórn þeirra að
kenna, að þótt flestar aðrar verðlagsskrár sé komn-
ar a prent 1 tiðindunum 1 ar, þa er enn ókomin
út verðlagsskrá fyrir Múlasýslur. Sýslumaðr vor
— 103 —
[12. októb. 1877.
hefir enga verðlagsskrá fengið í ár, prestar sýsl-
unnar enga og sveitarstjórnirnar enga; í stuttii
máli: það er engin gild verðlagsskrá til hér í endi-
langri sýslunni.
það er miðr heppilegt fyrir einn og alla þetta.
Bókmentir.
Frá S. C. Griggs&Co. í Chicago, 111. (U.S.)
hðfum vér meðtekið: „Yiking Tales of the North. —
The Sagas of Thorstein, Yiking’s son, and Frid-
thjof the Bold. Translated from the Icelandic by
Rasuins 15. Andcrson, A. M. &c. and Jón Bjarnason.
Also, Tegnér’s Fridthjofs Saga, translated into Eng-
lish by George Stephens. (Chicago: Griggs & Co.—
London: Triibner & Co.) 1877.“ [þ-e- Norrænar víkinga-
sögur. Sögur porsteins Víkingssonar og Friðlijófs frækna. pýddar
úr íslenzku eftir itasmus B. Anderson, A. M., prófessorí Norðrianda-
málum við Wisconsin-háskóla ogheiðrsfélaga ins ísl. bókm.fél., og Jón
Bjarnason. Einnig Friðþjófssaga Tegnérs þýdd á ensku af George
Stephens.]
Sögurnar eru heppilega valdar sem sýnishorn af
„norrænum víkingasögum.11 þýðingin virðist oss ágæt og
mjög nákvæm. — Prófessor Anderson er enn ungr maðr
(vel prítugr), gáfaðr, og^hefir lagt mikla stund á norræn
fræði, og, pað sem merkilegast er, kent sér sjálfr fiest í
pá átt. Hann ann íslandi og öllu íslenzku aí hoilum
hug. Vér liöfum sjálfir reynt pað, að hann er íslending-
um, sem hitta hann, vinr og bróðir. Anderson er fæddr
í Ameríku af norskum foreldrum. Hann hefir ritað tvær
aðrar bækr um norræn efni, er vér munum nefna við tæki-
færi. — Hann var einn af peim, er mestar bókagjalir
sendutil lands-bókasafns vors á púsund-ára hátíðinni. Landi
vor, séra Jón Bjarnason, sem flestum er góðkunnugr, hcfir
starfað að pýðing pessara sagna með Anderson.
þýðing prófessors Stephens’ á Friðpjófs-sögu Teguérs
er in bezta, er vér pekkjum.
Yér viljum ráðleggja unglingum og öðrum, sem dá-
lítið eru farnir að komast niðr í ensku, að útvega sér
pessa bók og hafa íslenzku sögurnar til samanburðar, og
muu peim vandfengin auðveldari bók eða hentugri.
Bókina má fá með pví að biðja bóksala (t. d. lir.
Finsen í Hcykjavik) að útvega hana frá Irúbner & Co.
Booksellers. London. Hún kostar í gl. bd. 2 Dollars.
*** Oss er ennfremr sent: „Dansk Nykirkc-Tideil-
de“, Nr. 1 1877.
þessi „Dönsku Nýkyrkju-Tíðindi“ eru geíin út
af „Nýju Jerúsalems söfnuði“ í Kmh. En „Nýkyrkja“
nefnist sú kyrkja, er fylgir kenningu Swedenborgs. — Sú
kenning á að visu sárfáa áhangendr hér á landi (en pó
fáeina), og er pví lítið kunnhér. Siðafræði Nýkyrkjunn ir
er einkum in lireinasta og fegursta, enda er pað merki-
legt, að fá trúarbrögð munu sýna sig eins verkandi í líf-
erni játenda sinna eins og Nýkyrkju-trúin. Vér liöfum
kynzt mörgum Nýkyrkjumönnum og aldrei pekt einn ein-
asta, sem oigi hafi verið vandaðr maðr í líforni. — það
er margt fagrt og háleitt í kenningu Nýkyrkjunnar, en
sumt er par og dulspekilegt og undrafult, sem að vísu í
vorum augum bregðr til hjátrúar. En frjálslyndi og um-
burðarlyndi kyrkju pessarar í trúarefnum er meira, en
flestra eða allra annara kristilegra kyrkjudeilda. — Ný-
kyrkjan trúir pví, að allir geti sælir orðið, í liverri trú,
sem peir cru, ef peir fylgja peirri trú af hreinu lijarta.
Ef pú elskar drottinn guð pinn af öllu hjarta og sál, og
náunga pinn eins og sjálfan pig, pá verðr pú hólpinn,
segir Nýkyrkjan, hverri kreddu scm pú að öðru leyti fylgir.
— Vér sjáum ekkert ólcri stilegt í pessu, en — lúther skt
er pað ekki. þeir sem vilja fræðast um kenning Nýkyrkj-
— 104 —