Skuld - 31.07.1880, Blaðsíða 1

^ S ^
3 « ” S
"g s S m* t§
(3 A S
g .» s °
5 ^ ?c 5
^ C ^
3 « cö
23*
3 3 c
c
CO ^ rt
„ g A f-
B _* £V •>-«
W'
p a>
P- “
S* »“
g4 S- tS
O O K*.
3^2
S’ s
z. p*
— r aq
=• & §
& 3
r4 **
►3 OI
? >j
't
crq
CD
CD
5 «r •
2 o ^
S c3 o
»* § S
*? 8 o°
IV. árg. ESKIFIRDI, LAUGrARDAGr, 31. JÚLÍ. !STr. 118.
169 I 170 | 171
Ívetr, er leið, andaðist
í Kaupmannahöfn
ritstjóri C. V. Kime-
stad, R. af Dbr.
Hann var aldrhniginn
maðr, pví hann var
háskólahróðir peirra
„Fj ölnis“ -útgefen dal).
Fyrst var Rimestad
sliólastjóri í Höfn um
nokkur ár, en varð síð-
ar ritstjóri ins danska
dagblaðs „Dagstele-
grafen“, sem undir
hans ritstjórn varð um
liríð útbreiddasta blað
í Danmörku. — En jafn-
framt pví, sem Rime-
stað starfaði að stjórn-
málum, bæði sem rit-
stjóri og um nokkur ár
sem pingmaðr, vann
hann af alefli að endr-
bótum 4 kjörum verk-
manna-stéttarinnar.
Hann stofnaði „verk-
mannafélagið frá 1860“
(„Arbejderforeningen af
1860“) og var formaðr
pess félags til dauða-
dags.
J>að var grundvallarkenning llime-
stads, að „pekking væri vald“, og pví
lagði hann mikla áherzlu á, að efla
uppfræðing verkmannastéttarinnar, og
auk pessa kendi hann verkamönnum,
hversu peir gæti lijálpað sjálfum sér
með félagsskap. Hann fylgdi skoðun-
um Schultze-Delisch’s og lians sinna,
og var andvígr mjög sósíalistum.
Sem pingmaðr og ritstjóri heyrði
hann til pjóðfrelsis-flokknum („natio-
nal-liberale“). Hann var ótrauðr að
koma fram skoðunum sínum og hiiti
litt um pótt hann fengi óvini fyrir.—
„Det er en dárlig karl. der ingen
fiender har“ („pað er lakr maðr, seni
enga fjandmenn á“), sagði hann eitt
sinn, og lýsti pað vel manninum.
Rímestad var fræðimaðr mikill og
einkum vel að sér í sagnfræði og
landafræði; hetír liann ritað kennslu-
1) Hann var mikill vin Brynjúlfs Pétrs-
sonar og mintist hans jafnan með viðkvæmni
og miklu lofsorði.
C. y. RIMESTAD.
bækr í peim greinum. — Hann var I
málsnjall maðr og gat undirbúnings- !
laust, hvernig sem á stóð, haldið inar
snjöllustu ræður. — Hann var stál-
minnugr og mæta vel að sér í forn-
sögum vorum. Á efri árum var hann
orðinn hneigðari til drykkju, en ef til
vill góðu liófi gegndi; en ópreytandi
starfsmaðr var hann til dauðadags.
Danir máttu í mörgu telja hann
einn af sínum merkustu mönnum.
LISTAYERK. — Frá stein-
prentunarhúsi C. S i m ons e n’s í Kaup-
maunahöfn er oss send stór mynd af
konungi vorum Kristjálii 9. Hún er
gjörð af Joh. Hassel ogprentuðhjá
Simonsen með nýrri aðferð í stein-
prentuninni, og kallast pessar myndir
„Tuschtryk“. J>ær eiga að vera fínni
en venjulegar steinprentaðar myndir,
og líkjast pær nokkuð Aquatinta-
Mynda-textar. VI.
(C. V. Rimestad).
stungum. — Á mynd
pessari er konungr 4
liestbaki og sést krón-
prinzinn aftar á mynd-
inni og fieira stórmenni.
Myndin er 23'/sXl9
puml. og kostar að eins
5 Kr. (Yenjuleg stein-
prentuð mynd af pess-
ari stærð mundi kosta
20 Kr.)
Y ér getum eigi
annað en mælt ið bezta
með myndinni fyrir pá,
er eiga vilja fallega
veggmynd af konung-
inum og pó mjög ódýra
eftir gæðum.
Miimisvarði
yfir
Jón Sigurðsson.
TTér aftar í blaðinu
höfum vér tekið
upp boðsbréf um sam-
skot til minnisvarða á
leiði Jóns Sigurðsson-
ar. — Yér purfum
ekki með pví að mæla, pví væri pað
hugsanlegt, að nokkur íslendingr væri
svo tilfinningarlaus um sóma pjóðar
sinnar og svo ræktarlaus við minning
pess manns, er lagði alt í sölurnar
fyrir hag og framför ættjarðar sinnar,
að hann fyndi eigi sjálfkrafa sjálfsagða
skyldu sína að taka pátt i að sýna
minningu Jóns Sigurðssonar
pennan síðasta sóma og ástar vott,
pá mundi pað árangrslaust iýrir oss
eða aðra að brýna tilfinningar hans.
J>að er sannfæring vor, að enginn
sá sé til á landi voru og beri Islend-
ings nafn, som eigi vilji fúslega og
feginn nota petta tækifæri til að votta
virðingu sina, ást og pakklæti við Jón
Sigurðsson.
En pað er tvent, sem vér leyl’um
oss að taka fram. J>að er svo fjarri
pví, að pað sé neitt undir pví komið,
að einstakir geíi neina stórgjöf til pessa,
að oss viröist pað færi enda miklu
betr á, að sem flestir, ungir og gamlir,