Skuld - 31.07.1880, Blaðsíða 3

Skuld - 31.07.1880, Blaðsíða 3
IV., 118.J SKUID. [31/7 1880. 175 offíséra hér við land er orðin víðfræg og annáluð víðar en hér á landi. Hann ætti að kynna sér umræðurnar í guf'u- skipamálinu á síðasta pingi. Oss skal vera sönn ánægja að ljá honum pær, ef hann hehr pær ekki. Herra Tulinius áleit, að með grein hans yrði úttalað um petta mál. Hann sér nú, að pað var eklci, og hann mun sanna, að pað skal verða talað miklu meira um pað á sínum stað og tíma. f>«rsness-fuii(lr 1880. [Framh.] J>ar næst var lesið bréf frá Tryggva kaupstjóra Gunnarssyni til fundar- stjóra; skýrði hann par í frá pví, að hann hefði keypt einn „A1 b i n u s - v c f s 161“ ytra, og eru peir mjög vinnusparandi fram yfir vora vefstóla; hefir hann látið íslending einn læra að nota vef- stólinn. Vefstóllinn mundi kosta um 350 til 400 Kr. hingað fiuttr. Kvaðst liann vænta pess að einhverjir mundu vilja eignast vefstólinn hér á landi. Kvaðst hann fyrst hafa viljað bjóða Austfirðinguin hann; en ef peir vildu eigi kaupa, pá kvaðst hann flytja hann á Eyjafjörð, pví hann væri pess viss að hann yrði keyptr par. Fundar- mönnum kom saman um, að æskilegt væri að fá vefstólinn hingað, og stakk fundarstjóri upp á, að hlutafélag keypti vefstólinn og léti setja hann upp og vinna í honum. Islendingr sá, er lært hefir á vefstólinn, á að koma með lionum upp. Hlutir voru settir á 10 Kr. og skrifuðu menn sig fyrir 39 hlutum á fundinum; en als skyldu hlutir yerða að minsta kosti 50; pví nokkurs fjár parf með auk verðs vef- stólsins, hæði til að flytja hann pangað sem hann á að vera og svo launa vefaranum1). — Hlutirnir skulu borg- ast iim í Gránufélags-verzlun á Seyðis- flrði í haust. |>á var næst rætt um búnaðaruiál. Skýrði Páll Yigfússon frá, að í vor hefði nokkrir menn úrýmsum sveitum lialdið fund í Hrafnsgerði um petta mál; hefði pað verið tilgangrinn, að koma á búnaðarfélögum með félags- vinnu í sem flestum sveitum, par sem petta væri eigi áðr; svo og að lcoma á eins konar aðalfélagi fyrir sýslurnar, er væri sambandsliðr sveitafélaganna. í pessum sveituin Norðr-Múlasýslu voru félög stofnuð: Fljótsdal, Fell- um, Hjaltastaðapinghá, Yopnafirði. í Fljótsdal höfðu petta vor verið unnin um 90 dagsverk í félagsvinnu; í Fell- um um 70 dagsv. í félagsvinnu, og um 100 dagsv. pess utan; í Vopnafirði var áætlað, eftir sem næst varð kom- izt að unnin hefðu verið um 100 dagsv. 1) Fundarstjóri liefir siðan safnað hlutum, og er full hlutahæð senn seld. 176 í félagsvinnu; í Hjaltastaðapinghá engin félagsvinna, en talsvert unnið hinsvegar. Var sampykt að skora á fundar- stjóra, að hirta íblaði sínu (,,Skuld“) lög eins eða tveggja félaganna; væri pað til leiðbeiningar fyrir pær sveitir, er stofna vildu líkan félagsskap, og svo til upphvatningar. Lofuðu menn að senda ritstjóra lög og skýrslur fé- laganna1). — í Breiðdal í Suðr-Múla- sýslu er búnaðarfélag og prífst vels). (Niðrl.) F K É T T I R. — Með gufuskipinu „Axel“, er kom 27. júlí frá Björgvin, fengum vér út- lend tíðindi til 21. júlí. — Norvegr. — Eftir að vér höfum áðr getið um stríð pað, sem er milli konungsins á eina hlið og stórpings- ins á hina, en par er Johann Sver- drup, forseti pingsins, helzti forvígis- maðr, pykir vel við eiga að getapess, að 20. júní kl. 4 e. m. kom mikill hópr manna, 10 púsundir als, af öllum stéttum: háskólakennarar, stúdentar, listamenn, skáld, rithöfundar, blaða- menn, kaupmenn, iðnaðarmenn, verka- menn, og gengu að húsi pví, er Sver- drup býr í í Kristiania, til að votta honum virðing og pökk fyrir starf lians og frammistöðu; hélt Mejdell hæstaréttar-málafærslumaðr aðalræð- una, en Sverdrup svaraði aftr snjall- lega sein honum er lagið. — ]?ing- mönnum peim, er Sverdrup fylgdu, hefir hvervetna verið fagnað vegsam- lega við heimkomu peirra; enpakkar- ávörp drífa að Sverdrup hvaðanæfa úr landinu. Enda eldgamlir aftrhalds- menn og meðhaldsmenn stjórnarinnar til pessa pykjast nú eigi geta fylgt konungi í pessu máli (um aðgang ráð- herranna að pingi) og týna áhangendr stjórnarinnar tölu daglega. Margir, sem í sjálfu sér eru móti pví, að ráðherr- arnir hafi aðgang að pingi og eru and- hverfir aðalskoðunum Sverdrups, fylgja nú pó pinginu og honum og snúast í peirra lið, par eð peir álíta konung- inn beita ólögum við pingið, en peir vilja, að pingið ráði að lögum, pótt á- lyktanir pess verði gagnstæðar pví, er peir mundu sjálfir kjósa. — Bæði í Christiania og í Sæters- dalen (og enda víðar) í Noregi gengr nú b ó 1 u-sótt. Skip, sem komu frá Christiania til Hafnar, og áttu að sigla paðan lengra, voru öll kyrsett og lögð undir sóttgæzlu (,,Quarantaine“). — Sverdrup var um daginn kosinn heiðrsfélagi í „Christiania Arbeier- ersamfund11 1 2. — Isl. síld í Noregi. „Berg. 1) En það hefir enginn ent enn. fiitstj. 2) Frá l>ví hefir „Skuld11 fengið skýrslu. Ki ts tj. 177 Tid.“ geta pess (21.júlí), að sýnishorn af síldinni af Eskifirði hafi komið frá Haugesund og verið lagt til sýnis á Borsen. — Síðar kom hleðsla frá Eski- firði til Bergen (til Lehmkuhl) og var seld fyrir 30 Kr. 25 Au. tunnan al- búin til útskipunar par. En athuga ber, að tunnutalið héðan rírnar nær til priðjunga, pví í Noregi eru tunn- urnar slegnar upp og fylt borð pað, er á pær sígr, er síldin sezt. J>að nam á pessari lest um 30%. — Verðlag. — Síld var heldr fallandi, pvi að svo vel hefir aflazt í Skot- landi og leit enn út fyrir góðan síldar- afla. — Lýsi komst hæst snemma í júlí: 45 Kr. tn. af h r e i n a s t a lýsi, 43 Kr. ljóst lýsi, 41 ljósbrúnt, og 33,50 brúnt; gufubrætt lækningalýsi var fyrst 56 Kr., enkomst svo upp í 70 Kr. fyrir blikktunnu. Síðan hefir verðið heldr fallið: 21. júlí stóð hreinasta lýsi í 43 Kr., ljóst 41, ljósbrúnt 40 og brúnt 33 til 32, 50. — Gufu- brætt meðalalýsi við sama. — Salt- f i s k r í svipuðu verði, sem síðast gátum vér, pó heldr hærri, eðr 4, 30 Kr. „vogin“(o: 38,22 Kr. skpd.). En at- hugandi er, að petta var Lófóts- og Finnmerkrfiskr, sem ávalt er lægri í verði en íslenzkr. Englaud. J>að kom fyrir par í vor, að sá maðr, er Bradlaugh hét, var kosinn á ping. Bradlaugli er trú- laus maðr (Búchners-skoðana) og hefir ritað ýmsar bækr, er pað votta. Sá er siðr par sem annarstaðar, að ping- menn skulu vinna eið að stjórnar- skránni fyrsta sinn, er peir mæta á pingi. Bradlaugh neitti að vinna eið- inn, pví hann kvaðst eigi trúa á pað, er hann skyldi við sverja; en hann bauð að gera pað heit við drengskap sinn, að hann skyldi halda stjórnar- skrána. J>essu neitti pingið, og bann- aði honum sæti. J>á bauðst Bradlaugh til að vinna eiðinn, svo sem hann væri stýlaðr, en gat pess um leið, að eiðr 8á væri hégómi í sínum augum. Bann- aði pingið pá að taka eið af honum. Bradlaugh bað sér pá liljóðs til að færa varnir fyrir sig, og fékk hann pað. Mælti hann langt erindi og snjalt. Urðu pá ýmsir til að benda á pað, að margir liefðu setið par áðr á pingi og sætu enn, er sömu skoð- anir hefði í ljósi látið sem Bradlaugli, og væri hart að láta hann gjalda hrein- skilni sinnar. J>að kom fyrir ekki, og var honum vísað út úr salnum. Hann kvaðst pví eigi lilýða inundu, pví að kjósendr hefðu valið sig lögmætlega og hefði pingið eigi rétt til að visa sér út. Hann var pá færðr út með valdi, en kom aftr að vörmu spori og gekk til sætis. Var pá regluvörðr pingsins (sergeant-at-arms) látinn færa j hann í varðliald. Sóttu liann margir | göfgir menn heim í varðlialdinu og ■ mötuðust með lionum par. Degi síðar

x

Skuld

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skuld
https://timarit.is/publication/109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.