Skuld - 09.09.1880, Blaðsíða 2

IV., 122.J
8 K U L I).
[7. 1880.
_________________220________________ ]
hún kemst á; en reynslan pótti hafa
nægiloga sýnt, að óvíða mundi mciri
aðsókn að kvennaskóla cn hér. Var
því álit nefndarinnar, að petta fyrir-
tæki pyrfti að komast á, og skoraði
hún á sýslumann að hera pað fram
á sýslufundi í haust, að sýslan styrkti
nokkuð til skólahúss-byggingar og svo
skyldi leita styrks úr amtssjóði. |>ótti
pað sjálfsagt að vér Austfirðingar ætt-
um með allri sanngirni heimtingu á
tillagi paðan, par sem vér eigum fulla
tiltölu í amtssjóði til móts við Norð-
linga; og par sem amtsráðið nú styrkir
árlegaprjánorðlenzka kvennaskóla, var
pess vænzt að pað vafalaust fyndi sér
skylt að styrkja einn skóla hér eystra að
minsta kosti. Var svo stungið upp á
að hyggja eitt hús stórt fyrir barna-
eða alpýðuskólann hér og svo fyrir
kvennaskólann ásamt. J>ótti pað auð-
sætt að pað væri sparnaðr, í stað pess
að reisa tvö hús minni. Einnig yrði
pað liagr fyrir kensluna að skólarnir
yrðu á sama stað, par eð með pví
móti mætti fá kennara til alpýðuskól-
ans, er jafnframt gæti veitt tilsögn í
ýmsum bóklegum námsgreinum við
kvennaskólann til aðstoðar forstöðu-
konunni o. s. frv. Var svo ályktað
að sækja til landshöfðingja um lán úr
landssjóði mót veði í skólahúsinu og
árlegri afborgun (t. d. með 6°/0 unz
skuldinni væri lokið), og skyldi sækja
um 5000 Kr. lán, ef sameinaðir yrðu
skólarnir. J>egar undirtektir sýslu-
nefndarinnar eru fengnar (á fundi 15.
p. m.) verðr á eftir haldinn almennr
fundr við hreppsmenn hér, til pess
að peir gjöri ráðstöfun til frekari
framkvæmda í málinu, að pví leyti er
pá snertir. Ef vissa fæst fyrirláninu
í haust, mætti panta upp skólahúsið
tilbúið (eða efni til pess) og fá pað
upp að vori frá Noregi. Vér viljum
leyfa oss að vekja athygli manna á
málinu, og biðjum alla góða menn,
er til fundar kemr, að sýna nú áhuga
á að petta volferðarmál fái framgang
og pað með sóma, en forðast alla tví-
drægni og sérlyndi. Er vonandi að
hver og einn hugsi nú eigi um, að alt
gangi eftir sínu höfði, og verði svo
ómynd ein eða ekkert úr öllu. Allir
ættu að leggja hug á, að hér ríðr á
einingu, til að koma á s t ó r u og
g ó ð u fyrirtæki.
f Ole Bull ið heimfræga norska
tónskáld og fiðlumeistari andaðist á
garði sínum nálægt Björgvin 17. f. m.
Hann var nýkominn veikr á land frá
Ameríku. Útför hans var gjör í Björg-
vin 27. f. m., og er mælt að jafnvirðu-
lega útför hafi onginn maðr fyrr hlotið
í Noregi.
gsgg- Hólma-brauð veitt séra Daníel
á Hrafnagili. — Oddi á Bangárvöll-
tim veittr séra Mattíasi Jochumssyni.
221
XV Greinir
lagðar út. úr cnskn blaði, moð athugascmdum
þýðandans.
[Niðrlag].
10. Vottorð Pimpriss.
Pimpriss lieitinn, ágætismaðrinn,
sá sem samið hefir landabréf yfir sumt
til skýringar biblíunni o. fi., hann segir
sögu pessa, sem er frá peirri tíð, er
hann var vistaskrifari á skipi, er flutti
sakamenn. Á einu skipi, er fara
skyldi til Botany-Bay (1. be) voru ná-
lega 300 kvennmenn. J>essum saka-
stúlkum var ekkert leyft að drekka
nema vatn, par sem skipverjar
höfðu sinn reglulega skamt af groggi
(romnti og vatni). Jpegar komið var
til Sidney, pá voru allar sakastúlk-
urnar vel heilbrigðar og hafði engin
peirra orðið mjög veik á leiðinni og
engin peirra hafði dáið á allri leiðinni,
sem varaði nálega sjö mánuði. Af
skipverjum, sem höfðu grogg-skamt
sinn, dóu sumir á leiðinni, en af peim
sem lifðu, voru sumir fluttir í land
veikir.
A t h. þ ý ð. Er þá áfengi holt eða ómiss-
andi og það þótt í svonefndu hófi sé drukkið?
Vér hyggjum „nei“, já, þvert „nei“. Betr að
vísindum (mentun) og reynslu tsekiat sem fyrst
að leiðrétta skoðun þá, sem alveg er gagnstæð
inu rétta, og að þau styddu þannig bindindið,
sem ið eina sanna og rétta útrekstrarmeðal
áfengisins.
11. Vottorð Scoresby’s.
Scoresby, prestr í Bradford, er
um raörg ár var langt norðr í lieims-
skauta-héruðum, segir svo: „Höfuð-
reynsla mín hefir átt sér stað í mjög
köldum héruðum og er pað eftirtekta-
vert, að par er mjög skaðleg eftir-
verkunin af áfengum drykkjum. Sjálfr
viðhafða ég pá als eigi, og ég hygg
ég hafi verið betri fyrir pað. Eg er
alveg sannfærðr um, að slíkir drykkir
sem tevatn, kaffi eða pá (pað efa ég
als eigi) mjólk og vatn, eru í öllu til-
liti betri bæði fyrir ánægju og heils-
una, fyrir menn í ýmsu veðri cðr við
annað pað, er mætir strangt og erfitt,
— og er pað víst, að áfengi er skað-
legt í köldum héruðum. J>eir menn,
sem hafa hrest sig á áfengum drykkj-
um eða við haft pá, voru peir sem
fyrst gengu úr leik með að gjöra pað
sem peir áttu að gjöra. J>eir urðu
daufir og sljóvir með öllu, drógu sig
afsíðis í ýmsa liluta skipsins til pess
að vera eigi með öðrum eðr á vegi
fyrir peim, og fundust oft sofandi. í
stormi eðr roki, pá er einhver erfið-
leiki kemr snögglega fyrir, pykir mér
vatnsdrekkendr duga betr en peir, sem
hafa neytt einhvers af áfengum drykkj-
um og er pessum inum síðarnefndu
langtum hættara við að veikjast11.
Parliamentary R e p o r t o n
D r u n k c n e s s.
Ath. þ ý ð. Styrkir enn betr ið sama,
nl. að áfengi til nautnar áu læknisráðs á ckki
friðland, en bindindi á að vera alment (þjóð-
b i n d i n d i).
222
12. Hvað kostaði yðr setayðar í veitinahúsinu?
Maðr kom til kyrkju rainnar í
Grlasgow, som hafði skrifað sig i bind-
indi fyrir 12 mánuðum og hafði heimili
hans, pá er ég heimsótti pað, vantað
allan húsbúnað; par var eigi einusinni
stóll að sitja á. „Nú liefi ég verið11
sagði maðrinn, „bindindismaðr í 12
mánuði. Eg hefi nógu lengi borgað
fyrir setu mína i veitingahúsinu og mér
hefir orðið pað nógu dýrt og nú vil ég
hafa skipti á pessu sæti fyrir sæti i
kyrkjunni yðar — í guðshúsi11. „Hvað
kostaði yðr seta yðar í veitingahúsinu ?“
spurða ég. Maðrinn hafði pá iðn, að
grafa signet og hafði vinnu við eina
ina merkustu iðnaðarstofnun i horginni
og var vanr að fá 40 Kr. um vikuna
eða vel pað. Hann hengdi niðr höf-
uðið, er liann sagði: „Hana nú, segi
sextán krónur11 (víst að skilja um
vikuna). Svo sem ég sagða, var engin
ögn af húsbúnaði í húsi hans, pegar
hann skrifaði sig. 12 mánuðum seinna
kom ég í pað og sá ég par pá nokkra
stóla, skatthol og marga aðra hluti,
svo hús petta yar að sjá búið lagleg-
um húsbúnaði á við hvert annað. Hann
er nú meðhjálpari við guðspjónustuna
og einn af mínum nýtustu sóknarmönn-
um“. Sira Alexander Wallace, D.D.
Ath. þýð. pað finnast mörg dæmi
þessu lík, og hvetja þau að vísu alla til bind-
indis, en sér í lagi þá, sem eyða fé, heilsu oða
heima-ró á veitingahúsum við viadrykkjur.
13. Gott ráð.
Trúboði einn ritaði oss nýlega á
pessa leið: „Ég yfirfór tvö tölublöð
af „ilustrated Wallpapers11 (eiginlega:
vegjablöð með myndum) um
borð og hengda ég pau á járnstólpa
gagnvarttrúboðunarstofudyrum mínum.
Meðal peirra, sem numu staðar til að
lesa pau, var skipstjúri, sem varfjarska-
lega drykkjugjarn. Inn fyrsta dag fór
hann burt í grentju, næsta dag stóð
hann aftr við og las. Fáum dögum
seinna kom liann og sagði: „Ég pari'
að hætta að dreklca, pví pað hefir verið
bölvun lífs míns; lofið pér mér að
skrifa mig í bindindi hjá yðr“. þeg-
ar nafn hans var ritað, féllum við báðir
á kné og báðum guð, að hann virtist
að gefa honum styrk til pess, að geta
orðið stöðugr og staðfastr. Inar góðu
afleiðingar af inum tveim tölublöðum
liafa oft komið fyrir.
A t h þ ý ð. pað virðist með öllu óefað,
að þvílík blöð væru þarfleg hjá oss og að þeim
væri úthlutað gefins eða með hálfvirði. pannig
er vonandi, að vér förum bráðum að finna betr
og almennara, en vór finnum enn þá, að bind-
indisblað væri einkar þarflegt; gæti sumt í
þessháttar safni, svo sem einstök lausablöð, ver-
ið áhrifamikil og sláandi og fært góðan ávöxt
með uppfesting á opinberum stöðum og manna-
mótum eða öðru þvílíku. Látum suma gremj-
ast, hæða, fyrirlíta, eigi fellr tré við fyrsta
heldr síðasta högg, enda er mikið tilvinnandi
að einhverjir frelsist og mun það eig'
bregðast fyrir gnðs náð.
14 Sérstök skýrsla um bindiudi.
, (Fyrirsögnþýðanda.)
Nefnd valin af Grænaskógar-bind-