Fróði - 24.10.1882, Blaðsíða 4

86. bl.
I E Ó Ð 1.
1882.
310
311
312
f Eóm, og hjelt hann þá þangað með
liði sínu. Vann hann sigur 30. dag
apríhnánaðar á frakkneskri hersveit og
og 9. maí á her Neapelsinanna. Her-
lið, er sent hafði verið frá Frakklandi
til að taka Eómaborg og setjast þar í
borgina, hafði eigi búizt við öðru enn
að það mundi komast þar inn fyrir-
stöðulítið, en Garibaldi varði borgina
hraustlega og neyddi Frakka til að
gera reglulega umsát. Eptir mánað-
arlanga hrausta vörn, þá er hann sá
að borgin varð eigi lengur varin, rjeðst
hann með 4 þúsundir manna gegnum
her óvinanna, komst til sjávar og á
skip út. Kona hans, Anita, dó á
flóttanum af ofþreytu. Fessa konu
hafði Garibaldi gengið að eiga, þá er
hann var í Uruguay, og hafði hún
fylgt honum í öllum hans herferðum
og svaðilförum og barizt hraustlega
með bónda sínum.
Nú leit svo út um hríð á Italíu,
sem öll von væri þrotin, að landið
mundi geta kastað af sjer ánauðarok-
inu. Fór þá Garibaldi enn til Vest-
urheims og átti lengi heima í New
York. Á þeim áruin fór hann ymsar
langferðir, þar á meðal til Kína og til
Peru. Pá fór hann enn heim til ætt-
jarðar sinnar og gerðist skipstjóri í
Genua. — Loksins kom frelsistími Ita-
líu 1859. Óíriður liófst við Austur-
rfkismenn, er hjeldu her sínum yfir
Ticino. Var Garibaldi þá ekki seinn
að safna að sjer mönnum, og dreif til
hans lið úr öllum áttum. Petta var í
öndverðum maímánuði og fyrir mán-
aðarlokin hafði hann sigrast nokkrum
sinnum á Austurríkismönnum norðan-
vert á Langbarðalandi, enda varð Gari-
baldi skjótari til heldur enn her Frakka
og Piemontsmanna. Áður enn orust-
urnar urðu við Magenta og Solferino,
hafði hann tekið Como og Varese, og
þegar Napoleon allt í einu gerði frið-
arsamninginn, var Garibaldi orðinn
frægur um alla Norðurálfu. Hann
varð ákaflega reiður keisara fyrir að
liætta í miðju kafi að styrkja málefni
Italíu, einmitt þegar allt gekk sem bezt,
og einkum gramdist honum, að fæðing-
arstaður hans Nizza og fylkið, er þar
til liggur, var látið af hendi við
Frakka f launa skyni fyrir liðveizluna.
Garibaldi var þá nær því óhemjandi,
og það var með naumindum að Ca-
vour stjórnarherra tókst að aptra hon-
um frá að leggja út í heimskuleg stór-
ræði þá þegar, þenna framúrskarandi
hyggna og framsýna stjórnspeking virti
Garibaldi Öllum meira, og ljet það að
orðum hans að halda kyrru fyrir í bráð.
En vorið eptir Ijet Cavour sem hann
sæi ekki, að Garibaldi bjó út leiðang-
ur í Genúa og að um öll hjeruð var
safnað fje til þessa Stjórnin í Nea-
pel fjekk Frakkastjórn til að mótmæla
þessu broti á þjóðarjcttinum og heimta
að Garibaidi yrði kyrsettur, en Cavour
íiðraði það þóallt fram af sjer. Garibaldi
lagði úr höfnum með þúsund liðsmanna
á tveiin gufuskipum miklum, er hjetu
„Piemonte“ og „Lomberdo“, og lenti
12. dag maí mánaöar við stað þann
er Marsala heitir í Sikiley. í þessum
litla her voru margir ungir og gálað-
ir ltalir af ymsuin stjettum æðri og
lægri. Meðal annara var þar Bene-
detto Cairoli, er síðar varð ráðaneyt-
isforseti. Svo sein kunnugt er tókst
þessi herferð mjög giftusamlega. Úr
öllum áttum dreif lið af Sikiley og
meginlandi að Garibafdi, og varð það
á skömmum tíma mikiill her, er hanu
átti yfir að ráða. Hvervetna báru
menn Neapelskonungs lægra hlut þar
sem þeir áttu vopnaviöskipti við Gari-
baldi. Hann tók borgina Palermo 27.
dag maímán. og í öndverðum júlfmán.
var öll Sikiley unnin undan konungi
nema Messina, sem Bosco hershöföingi
varði. í ágústmánuði hjelt Garibaldi
liði sínu til meginlands, og tóku lands-
inenn tnóti honum með miklum fögn-
uði, en 7. dag septembermánaðar hjelt
hann innreiða sfna í höfuðborgiua Nea-
pel að eins með örfáum fylgdarmönn-
uin og tóku borgarmenn móti honuin
með slfkuin fagnaðarlátum, að varla
er auðið að 1/sa þeira. Daginn fyrir
hafði Franz konungur flúið úr borg-
inni og haldið til Capua ineð því fáa
liði, sem honuin fylgdi þá enn. Peg-
ar Neapelsmenn hölðu nokkru síðar
(21. okt.) kosið Viktor Emanúel til
konungs, áleit Garibaldi ætlunarverki
sínu Jokið og fór þegar í stað út í
eyna Caprera, þar sem hann bjó síö-
asta hlut æfi sinnar, meira enn 20 ár.
(Niðurlag.)
Amtsráðið lagði til á fundi síuum
15. september 1882 að búnaðarfjelögum
veittist þessi styrkur:
Búnaðarfjelög styrkur veittur
1. Grrýtubakkahrepps . . . 206 kr.
2. Hjaltabakka pinghár . . 30 —
3. Skútustaðahrepps . . 66 —
4. Ljósavatns — . . 117 —
5. V allahrepps í Nm.s. . . 40 —
6. Fellahrepps . . . . 35 —
7. Helgastaðahrepps . . 103 —
8. Bægisársóknar . . 101 —
9. Breiðdalshrepps . . . 23 —
10. Fjótsdæla . . . . . 94
11. Arnarnesshrepps . . . 30 —
12. Saurbæjarhrepps . . . 135 —
13. Öngulstaðahrepps . . 166 —
14 Svínavatnshrepps . . . 180 —
1326 kr.
9 til 10 fjelög munu eptir að senda
skýrslur, að ætlun.
Unaður vorsins.
|>á Freyja vorsins sín fellir tár
Á fjallablóma snækrystals-leiði,
þá bimneskur fögnuður aptan og ár
Á gullvængjum svífur til grundar frá
skínanda heiði,
Er fosslækirnir sinn frelsisóð
Oss flytja með hlakkanda ómi,
Er þrestir á björkunum lautkviku ljóð
Með sólhýrri skóggyðju syngja með
fjörglöðum rómi.
Er dáfríð ungrós í dalnum hlær
Við dagsólar vorgeislablænum,
Er margbreyttust fegurð á foldinni
grær,
Á heiðfögrum tindum, í hlíðum, á völl-
unum grænum. —
Hver lifandi sál sjer lyptir pá
Að ljóskonungs hásæti björtu,
Til hans, sem öll gæðanna gnægð kem-
ur frá,
Sem vorljómann skapar úr vetrarins
helmyrkri svörtu.
i. n.
Anglýsingar.
tars Brekke & Co.
5 Minerva Terracc.
Hull (England).
Commissionsforretning i Fisk, Tran,
Uld, Skind, Dun og alle islandske Pro-
ducter.
Eeferenter:
Herr. Tr. Gunnarsson, Oddeyri
— J. V. Havsteen,--------
— S. Pálsson, Siglefjord.
UMBUEÐAEBEJEF
og kort yfir Eauðárdalinn (á íslenzku
og dönsku), verða send og borgað
undir með póstum til íslands, hverjum,
sem sendir utanáskrift til sín eða vina
sinna til A. E. Johnon.
Com. of Emgr., St. P., M & M. E. lt.
St. Paul, Minn. America.
Vegna pess að skip fjelagsins komu
svo seint hingað í sumar, er margt ó-
gert af því sem gera þarf, sjer í lagi
hvað skriptir og reikninga áhrærir. Aug-
lýsist pví hjer með að sölubúðin verður
I vanalega ekki opin nema frá kl. 10 f.
m. til kl. 3 e. m. hvern virkan dag,
frá 22. p. m. til 10. desember næstkom-
anda. Bið jeg pví skiptavini mína og
aðra sem purfa að verzla hjer, að koma
á ofangreindum tíma.
Oddeyri 19. okt. 1882.
J. V. Havsteen.
Eauðblesóttur hestur með hvítan
leist á vinstra apturfæti, mark: tvístýft fr.
hægra, sneitt lr. biti apt. vinstra gam-
all og tannlítill, aljárnaður, kom til
mín fyrir þremur vikum, sem jeg vildi
óska að eigandi vitjaði til mín það
allra fyrsta, og um leið borga haga-
göngu og auglýsing þessa.
Hólshúsum í Eyjafirði 17. okt. 1882.
Sigurbjörn Jónsson
Útgefaudi og prentari: Bjðrn Jóussou.