Fróði - 23.11.1882, Síða 4

Fróði - 23.11.1882, Síða 4
348 346 inum frá einum og sama hádegisbaug, og íá jafnframt samhljóðum í mæliugu tímaus. Lögsögumanni er og falið, að nefna þrjá fulltróa fyrir Bandafylk- in á þessa væntanlegusamþjóða sam- komu. Akureyri, 2ö. nóv. 1882. Yeðurátta hefir verið hagstæð það af er pessuni vetri, og hjer um sveit- ir hefir sauðfje eigi verið gefið svotelj- andi sje, þó hefir sumstaðar til dala og fjalla verið storka á jörð. Gufuskip og seglskip Norð- manna, sem legið hafa hjer á. firðinum í sumar. silgdu þau síðustu heim til sín um miðjan pennan mánuð, sumir Norð- menn hafa fengið nokkuð af síld, en að eins einn mun hafa fengið fyrir út- gerðarkostnaðinum, og nokkrir hafa þeir engan afia fengið. Niskiafli á firðin- um er allt af góður þegar beita fæst. Kaupskipið „Ingeborg11 silgdi hjeðan 14, þ. m. Gufuskipið með gjafir Englendinga, sem áður er umget- ið í blaði þessu, kom hingað 14. þ. ip. og fór aptur þann 16, stúð herra Ei- ríkur Magnússon fyrir afhendingu gjaf- anna. Hjer voru færðir í land 1000 hálftunnupokar af maís, byggi og höfr- um. -þ 17. þ. m. andaðist hjer í bænum verzlunarmaður Kristján Möller, bróðir kaupstjóra Edvalds Möllers. f í haust andaðist á Eiríksstöðum á Jökuldal Guðrún ekkja Gunnlaugsdóttir þorkellssonar bónda á Eiríksstöðum. Hafði hún verið gipt Jóni Jónssyni frá Möðrudal, og lifa 6 börn þeirra fullorðin. Bjó Guðrún sál. lengi á Eiríksstööum þar sem hún var fædd og uppalin. Yar hún mesta heiðurs og höfðings kona. — Forseti Hafnardeildar hins ís- lenzka bókmenntafjelags hefir sent kvennaskólanum á Laugalandi að gjöf hjer um bil 70 bindi af ritum þess og uppdrátt íslands. Þeir stúdentarnir HalldórDaníelsson ogÞórhallur Bjarnar- son hala og sent kvennaskólanum margar góðar bækur, er sumar eru gelnar af íslenzkum námsmönnum í Kaupmannahöfn, en sumar keyptar íyrir peninga, sem Eggert kaupinaður Gunn- arsson og Eiríkur varaprófastur á Garði Jónsson hafa gefið Öllum þessum drenglyndu styrkendum kvennaskól- ans kann jeg innilegar þakkir. Laugalandi 14. nóv. 18ö2. Valgeröur þorsteinsdóttir. fiSinn Ijrsli skóladagur. (fýtt.) Loksins koin hinn lengi þreyði dag- ur; Kristján litli gekk við hlið móður sinnar í skólann Hann var í nýju vaðmálslötunum sínum og hjelt á nýja spjaldinu og stafrófskverinu í hendinni. Sólin kyssti á hinar litlu sællegu kinnar hans og hið gljáanda húfuskyggni varpaði geislum hennar frá sjer; en Kristján gat ekkeit verið að hugsa um hinn ljómanda sumardag og gekk með 347 rólegu sjálftrausti fram hjá hinu vana- lega leiksvæði sínu, það var á miili smiðjunnar og uppsprettulindarinnar. Nú var hann orðinn stór og gat að minnsta kosti ekki íyrst um sinu sinnt um endurnar úti á vatninu eður leik- bræður sína, er gerðu hlje á áhlaupi sínu á garalan vagn íyrir haudan smiðjuna, til þess að horfa á hann. „Komuin við ekki bráðum að skólanum? spurði hann móður sína í tuttogasta skipti. “ „Jú, nú erum við rjett að kalla komin þangað, og þá fámn við að vita, hvort djákuinn vill taka þig.“ „Hvort djákuinn vill taka mig? Ætli það sje hugsanlegt, að hauu vilji ekki veita injer, iuntöku? Jeg get tai- ið viðstöðulaust að þrjátíu og kaun allt stafrófið utan bókar og talsvert al því iunan bókar.“ Saint sein áður varð hanu dálítið smeikur, er hann hugsaði um þetta, og það vautaði lítið á að haun yrði skelk- aöur um leið og þau gengu meðfram giröiugu skólakeunarans, þar sem full- þroskaðar súrur og villitrjeð sveigðust alveg út ylir skurðiun. Býllugurnar suðuðu þúsundum sainan innan um aldintrjeu og úr skólastoíuuni heyrðist einkennilegur kliður, en óðar eun þau voru komiun inu í hina llögusettu for- stolu, þar sem húfur og trjeskór voru víðsvegar, þá var hrópað meö þruui- andi rödd : „Hægan, heyrið þið það!“ | Kristjáni rann kalt vatn á milli | skinns og hörunds við högg, sem lain- lið var ofan í borðið og í kyrrð þeirri, I sem á eptir kom gat hann heyrt slætti ! hius litla hjarta síns. „Jeg Vildi að því væri vel af- lokið! Tveir og einn eru þrír“, tautaði hann fyrir munni sjer. Litla tallan veitir huganum einhverja undrunarlega hugguu og hressingu og dálítið hress- ari í bragði íylgdi hann móöur sinni; hún drap hæversklega á dyr og þau gengu inn f skólastofuna á milli bekkja- raðanna til hins gamla skólakennara. En hvað hann horfði alvailega á hann með hinum stóru krÍDglóttu gler- augum sínum. Kristján þrýsti sjer last að raóður sinni á rneðan húu tal- aöi við kennarann og dirfðist að eins að gjóta augunum leynilega niður að bekkjunum, þar sem drengirnir og stúlk- urnar höfðu staðið upp og voru þau að flytja sig og læra til þess að þau gætu fullkomlega sjcð hinn nýkomna stallbróður. Hviskur og smahlátrar heyiðust frá hinum öptustu, en hmir fremstu, er skólastjórinn leit til við og við, horfðu á þau mæðgin uppi við kennarastúkuna með undrandi og ul- vörugefnum svip, eins og þeir ættu einnig að útkljá, að hve miklu leyti skólakennarinn veitti Kristjáni inntöku. Það var ekki annað aö sjá en að kennarinn ætlaði taka hann, og hann hlýddi honum jafnvel ekki yfir töfl- una; að því hcfði Kristjáni þó geðjast einkar vel, því að hann kunni hana reiprennandi, að minnsta kosti þetta: tveir og einn eru þrír o. s. frv. Svo hjelt móðiriu heira, þá er hún hafði kysst hann á kinnina og sagt honum að hann skyldi um fram allt ekki láta hugfaliast, en samt sem áður bilaði hann huginn, svo að hann þorði naumast að ganga um þvert gólf- ið, þegar skólakennarinn sagði við hann: „Farðu þarna niður eptir og sittu hjá honum Lárusi.“ Hann komst þangað og settist ofur feiminn yzt niður á bekkinn. Skólastjórinn reundi augunum hvasslega yfir barnahópinn; þau drógu sig í hlje og byrgðu sig niður, hvert fyrir aptan annað. Hann lamdi niðnr í borðiö með löngum og þunnuin staf, og þá varð allt grafkyrrt, svo að heyra mátti býilugnasuðuna úti f aldiugarö- inum, Nú var Kristjáui orðið mál á að íá að sjá eitthvað af allri þeirri dýrð, er haun allan morguninn hafði hugsað sjer að væri í skólanum; en kenuai- iun tók einungis hinn stóra rauðflekk- ótta vasaklút siun, strauk honum um nef sjer og sagði: „flaldið á fram!“ Jþá tók hvert barnið á fætur öðru að lesa upp úr stórri bók nokkurri, en Kristján sat grafkyrr og hlýddi á ; það virtist svo sem að börnin og skóla- keunarinn myndu öldungis ekkert ept- ir, að þetta var íyrsti skóladag- u r i n n hans. Auglýsingar. NÝJAR BÆKUR TIL ÖÖLU. Oversigt over deislandsk e Vulkaners Historie af Th. Thoroddsen, herined to Kort overHekla- Partiet og Island. Verð 3 kr. í kápu. Brynjólfur 8 veinsson biskup Skáldsaga frá 17. öld. Höfundur Toríhildur Forsteinsdóttir Holin. Veið 2,30 í kápu. Fjörutíu tíinar ídönsku Samið befir þorsteinn S Egilsson. Verð 1,04. Nokkur Nýjatestainennti fást. Frb Steinsson. Jdjá, unciirskriíuðum eru tii söiu þessar bækur: 1. Landafræði löguð eptir landafræði Erslevs og samin eptir ymsum öðrum bókum af Benediet Gröndal, verð: 3 kr. 2. Ný útgáfa af sálmabókinni, 2,80 a. 3. Nokkur orð um almennar heil- brigðisreglur meðul og meðalabrúkun, miltisbrand og bráðapest eptir síra Ja- kob Guðmundsson, verð: 38 aurar. 4. Nokkur orð um pýðingu á Matt- heusar guðspjalli eptir Eirík Magnússon, verð: 25 a. Bækur pessar fást einnig hjá Erb. Steinssyni. Björn Jónsson ______________(prentari.) — Undirskriíaður kaupir nyjar" rjúp- ur fyrir 15 aura hverja. Oodeyri, 22. nóv. 1882. J. V. Havsteen. ■■.-..- -r~ ------------- -- ■== — Silluibuið keiri fundið af Fnð- riki Jóhannssyni á Akareyri. Útgefandi og preutari: Bjöm JóiiBSon.

x

Fróði

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fróði
https://timarit.is/publication/115

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.