Fróði - 14.01.1887, Síða 1

0
VII. Ar.
20. og 21. Mað. ODDEYRI, FÖSTUDAGTNN 14. JANÚAR Í887.
208 109 210
Áriö 1886.
—:o:—
þetta ár, sem nú er liðið, mun lengi
rnrða minnistætt peim mönnum, sem núj
ifa; munu flestir óska að sem lengstj
1 j
mrði pangað til annað eÍDS ár kemur |
iptur. Veturinn, vorið og sumarið var j
ivert öðru iíkt; mátti vorið og sumarið
ramundir miðjan septembermánuð Irem-
ur heita vetur en vor og sumar. Vonum
vjer hráðum að geta getið nákvæmara
j'tírlit yfir veðráttu ársins.
Fiskiafli var fremur rýr hjer í firð-
inum allt árið einkum pó haustaflinn; í
vor komu dálitil fiskihlaup við og við;en
bæði voru pau stutt og óstöðug; austan-
lands og sunnanlands mun haia verið
meðalafli, og austanlands framundir pað.
Hákarlaskip öfluðu, hjer í meðallagi.
Heita mátti að síldarafli með nótum
brygðist alveg hjer á firðinum, eu tals-
vert reittist í net frá veturnóttum, og
hver síldartunnan 5- -7 kr.
Skepnuhöld voru í vor betri en
vænta mátti eptir árferðinu, og heyleysi
var almennt; en hjer er pað nú orðin
venja að nota fiskifang mikið til fóðurs
bæði síld, lýsi, bein og rusl, og hafa
revnzt i pví mikil fóðurdrýgindi.
Málnyta var mjög rýr bæði að vöxt-
ain og gæðum, enda var ekki annars að
vænta, par sem ær gengu magrar undan,
en sumarið kaldara og votviðrasamara en
menn muna. Skurðarfje reyndist einnig
með rýrasta móti, einkum ungt fje. Gras-
spratt bæði seint og lítið, og varð ekki
sláttur byrjaður fyr en eptir 20. júlí
Tún voru mjög víöa kalin til stórskemmda
pó fjekkst á sumum bæum eins mikið af
túnum og árið fyrir; harðvelli spratt
nokkurnveginn en votengi mjög illa. Nýt-
ing var með bágasta móti; töður og út-
hey hrötust til mikilla skemmda. |>að
eina sem bætti lítið eitt úr var, að seinni
partur septembermánaðar var góður, og
náðu pá allir inn pví, sem peir áttu úti
og margir hjeldu áfram heyskap til Mik-
jálsmessu. Samt urðu heybyrgðir manna
yfir höfuð að tala með langrýrasta móti
bæði að vöxtum og gæðum. Haustið var
ágætt, sumarhiti á hverjum degi um vet-
ur nætur. Margir tóku eigi lömb fyren
um jólaföstu byrjun; pá spilltist veðrátta
mjög bæði með frostum og snjóum, en
pó var víða jörð, svo fullorðnu fjo var
beitt árið út.
Verzlun var einhver hin bágasta,sem
lengi hefii verið; skuldir voru alstaðar
miklar. og kaupmenn gengu hart eptir en um skoðanir peirra á öðrum málum
að ná peira inn, enda höfðu peir orðið hirtu peir alls ekki. Enda var ]iað að
fyrir stórskaða á íslenzku vörunum árið eins í 2 kjördæmum á landinu, að ping-
áður. Stefnur og skuldamál voru tíðari mennu voru kosnir, sem móttallnir voru
en nokkru sinni áður. þetta varð mönn- frumvarpi pessu. jþmgið kom saman 28.
um pví tilfinnanlegra sem íslenzku vör- 'júlí og stóð í máuuð. En siðan kosning-
urnar voru i svo lágu verði. Stór fiskurjarnar fóru fram hefir verið logn í stjórn-
var um 38 kr. skippundið, smár um 30 j málum öllum, að peirra hefir eigi venð
kr. Lýsi var um 34 kr. tunnan. -Hvit Imynnst í blöðunum eða á mannfundum
ull var 55 au. pundið. Kjötverð var
um haustið 10—14 uu. pd. Skutar keyptu
sauði hjer um kring fyrir 12—14krónur;
likt var verð fyrir sunnan; en i Múla-
sýslum gáíu peir allt að 18 kr. fyrir
beztu sauði. IJtlenda varan var einnig
í lágu verði einkum kaffi og sikur; katfi
pundið var á 55 au. og hvitur sikar 35
rúgtunnan var á 18 kr. þessvegna heíði
verzlunin orðið polanlegri, ef menn hefði
eigi neyðzt til að láta mest af vörum sin-
um upp í skuldir. Pöntunarfjelög norð
nema i tíðindaskyni; og er ekki annað að
sjá, en að öllum hafi staðið á sama, hvað
ura pau yrði. Árangur pessa pings er
en eigi orðin annar en sá, að konungur
befir neitað stjórnarskrárfrumvarpinu um
staðfestingu; um önuur mál, sem ping
petta hafði meðferðis, hefir ekkert heyrzt-
Eins og við er að búast, hata menn
verið heldur daufir að ráðast í ný fyrir-
tæki á pessu ári, en pó hefir pví flestu
verið haldið áfram, sem byrjað hefir ver-
ið, og vjer ætlum að jarðabótum hafi
anlands fonen fols.ert af vörnn,, vnrn -Ua v.rií Mran, llkt og a5 und-
, anförnu. — Prentsmiðja var stofnsett a
pær með mikið lægra verði en hja kaup- , og hefir par aldrei verið prent-
mönnum. Vörurnar vorn borgaðar i fgefQr fiún út blaðf sem
auðum, sem sendir voru til Englands til -* - -- - - —
að seljast, en vér höfum tmn eigi getað
fengið nákvæmar skýrslur um, hvernig
salan hefir gengið. En heyrt höfum vér
að Skotar hafi selt pá sauði, er peir
keyptu hjer með nokkrum hagnaði. Eru
öví allar líkur til, að sala haldi áfram,
og að sauðir verði í heldur hærra verði
en lægra nœsta haust. Vöruflutningar
heitir „þjóðviljinn". ísfirðingar höfðu ár-
ið áður keypt spunavjel og sett hana
upp á Nauteyri; en hún lagðist til hvíld-
ar petta ár. Ekki heyrist heldur neitt
urn að gufubátsmáli peirra miði neitt á-
leiðis. Mundu pó íornir ísfirðingar hafa
talið hvortveggja parfara en „þjóðviljinn"
—- Aðsókn að skólum hefir verið með
daufara móti, og sumir hafa alveg
til landsins mnnu hafa verið minni en j lognast« útai- — Á pessu ári kom út
undanfarin ár, einkum af munaðarvörum; I nefudar peirrar, er fyrir nokkr-
vjer höfum og heyrt, að í mörgum kaup-, qiq úrQm kom saman til að sjá um út-
stöðum hafi ekki flutzt nema helmingur gúfQ nýrrar sálmabókar. Enginn efi er
af drykkjuvörum við pað, sem áður hefir ^ QÚ pessi sálmabók hefir bæði mcira
verið; teljurn vjer pað ekki með skaða Qg fietra súlmaval en hjn gamla, og par
landsins, pótt pað sje allmikill tekjn-. gem jeyfi er £engig til hafa hana i kirkjum
missir fyrir landsjóðinn. j Terður hún víst brátt innleidd í mörg
þegar eptir byrjun ársins rar meira 1 Um söfnuðum.
um fundahöld en vant er að vera; voru j Slys urðu nokkur á árinu. I hríð-
peir fundir til undirbúnings undir kosn-j arbyljunum 3. og 7. janúar fórst^ margt
ingarnar, sem fara áttu fram um vorið. fje og nokkrir menn austur í Fljótsdals-
Á fundum pessum komst ekki annað til bjeraði. Skiptapar urðu 3 við Faxatíoa
tals en hvert sampykkja ætti stjórnar- seinni part ársins og einn við Isafjarð-
skrárfrumvarp pað, er alpingið 1885 hafði ardjúp, milli 20 og 30 manns týndust af
sampykkt, og aukaping pað, er konung- pessum skipum. Kaupskip rak á land
ur liafði boðað um suraarið, átti að ræða
um. Hvergi voru fundir pessir tíðari en
í Eyafirði, og hvergi var með meira
dugnaði en par unnið að pví að fá menn
til að koma á kjörfund, enda var par
annar fjölmennastur kjörlundur á landinu.
Allur fjöldi kjósanda hvað sjer pað áhuga-
mál, að frnmvarpið yrði sampykkt á auka-
pínginu, og vildi að eins kjóra pá ping-
menn, er peirri skoðun fylgdu í pví máli,
á Sauðárkrók seint í október, en menn
komust af.
Snemma á árinu missti ísland 2 af
sínum merkustu mönnum, Hilmar Finsen
og Berg Thorberg. Hilmar Finsen var
hjer landshöfðingi frá pví að embættið
7ar stofnað til 1883. Ætlum vjer pað ekki
of mikið sagt, að flestum hafi verið sökn-
uður að burtför hans, og eigi síður, peg-
ar lát hans heyrðist, pví að meðau hans