Suðri - 05.05.1883, Blaðsíða 1

Suðri - 05.05.1883, Blaðsíða 1
Af Suðra kemur 1 blað^út annanhvern laugard. Upp- sögn með 3 mán. fyrirvara. Árgangurinn 24 blöð kostar 2 kr. (erlendis 3 kr.), sem borgist fyrir ágústlok. 1. arg. 9. blað. Útgefendur: Einar {>órðarson. Kr. Ó. forgrímsson. 5. maí 1888. Til Mattíasar Jochumssonar, Yer eigum vart of mikla sumar-sól Jaótt söngvar vorir stundum glaðir Loði, að “dagur breiði sig um hlíð og ból„ og her sé einnig ljós og morgunroði. Vér íslands hörn vér erum vart of kát og eigum meir en nóg af hörfnum sárum, Jótt líídögg hlóma sé ei sögð af grát’ né sævarhrimið gjört að beizkum tárum. Yér eigum nóg af aeyfð og leti-lygð jpótt ljóð vor ali’ ei værðarmóltið slaka, og nóg mun sofið út um breiða byggð, pótt biðji skáldið stundum drótt að vaka. pví kalla’ eg á pig sni 1 lingurinn snjall, Jú snjalli faðir vorra beztu Ijóða, með þrumumálið, sterkt sem fossins fall, og frelsisglöðu trúna’ á allt ið góða. Um glamur stundum orð vér heyrum liörð — en livort mun nokkur telja fjöllin lægri, Jótt kringum hnjúka séu skilin skörð svo skini sólar leiðin verði hægri, Nei, nei, og einmitt upplopts-tindur sá, sem á sér tíðum sólarbjarmann heptir, hann dregur prumur drungaskýjum frá svo dagur verður hreinn og bjartur eptir. Og sálarleiptur þrumum orðsins í af andans deyfðarmóki fólkið vekur og pruman vekur bergmáls-buldur ný og brún og leiti hljóðið endurtekur. Jví heilsa eg pér, heilsa einmitt pjer sem hæstum tónum nær af landsins souum Ilvar dvelst pjer? Syng pú. Mikið eftir er og enn pá vér ins bezta frá pér vonum. Hannes Hafsteinn. liiAvvndar fréttír. Frakkland í Parísarborg varð uppþot nokkuð í marzmánuði. par hefir um hríð verið mjög örðugt fyrir iun mikla sæg verkmanna að fá at- vinnu; af því óx mjög óánægja í þeirra fiokki með landsstjórn alla, en á henni kveða þeir hvíla skyldu þá, að liafa ávallt næga vinnu fyrir höndum handa borgurum ríkisins. Byltinga- menn komu nú í leikinn og æstu verktnenn svo, að uppþot varð á götunum. Byltingamenn nokkurir kvöddu verkmenn til fundar til þess að ræða hag þeirra, en lögreglulið borgarinnar sundraði flokkinum, er til fundarstaðarins kom ; urðu menn tölu- vert æfari við það og hurfu sumir flokkarnir aptur frá fundarstaðnum með ópi og óhljóðum. í broddi þess flokks- ins er æfastur var gekk Louise Michel; hún er kona roskin að aldri og fræg orðin af framgöngu sinni á skrílfund- um Parísarmanna, enda er hún talin orðhvötust allra, jafnt kalla sem kvenna. Hún bar rauðan fána og bað menn fylgja sér drengilega, því að nú skyldi skammt að bíða stórtíðinda. Vargóð- ur rómur gerður að máli hennar, en er bakarabúð ein varð á vegi flokks- ins og nokkurir úr hópnum kölluðu abrauð, brauð», sneri hún flokknum þangað og varð nú ljótur aðgangur í bakarabúðinni; öllu var rænt og rupl- að og fóru menn þaðan hlaðnir brauð- um og kökum en bakaramaddaman slapp nauðulega undan og þó meidd nokkuð. Lögregluliðið fór nú um götur borgarinnar, sundraði öllum flokkum og eyddi öllum óhljóðum en tók for- forsprakkana alla og þar á meðal Lou- ise Michel og setti í fangelsi.' pótti mönnum lögregluliðið hafa farið með viturleik og- snarræði að uppþoti þessu og eytt því bæði .fljótt og vel; engin víg urðu, því að allir voru vopnlausir, en meiðsli urðu nokkur, þó minni væru, en við hofði mátt búast. Stjórnin hafði skipað svo fyrir, að herlið var viðbúið að hjálpa lögreglu- liðinu, ef þess hefði þurft; hún er ein- beitt í því að halda skrílnum í skefj- um og firra landið vandræðum öllum af hendi óaldarflokksins, sem framast er unnt. petta finnur þingið og, og er svo að sjá, sem það vilji nú styrkja stjórn Ferrys til langframa. Að hinu leitinu kannast stjórnin fylli- lega við, ao hagur og mál verkamanna þurfi bráðra endurbóta við, ef þjóð- veldið eigi að geta staðizt; hún sér að byltingarmenn að öðrum kosti eflast svo mjög, ef verkmenn allir ganga í 33 flokk með þeim, að skammt muni að bíða byltinganna. í grein vorri um Gambetta (í 6. bl. «Suðra») gátum vér þess, að meðal annars, sem hann hafði í byggju, en entist eigi aldur til að koma til vegar, voru lög til að bæta kjör verkmanna og fátæklinga, því að honum þóttu hvórirtveggju hafa rétt til að fá hlutdeild í ágóðanum af vinnu sinni, þar sem hann nú rynni allur í sjóð verksmiðjueigandanna og jarðeigendanna. Vinur og lærisveinn Gambetta, Waldeck-Eousseau, sem nú er ráðherra innanríkismálanna, hefirnú skipað nefnd manna til að hitta ráð til þess, að verkmenn fái að tiltölu hlut í ágóða þeim, sem auðmennirnir liafa á handafla þeirra. Nefndin á einnig að íhuga, hvort stjórnin geti eigi fengið verkmönnum mörgum sam- an, eða verkmannafélögum, vinnu í hendur fyrir ríkið, í stað þess að stjórn- in semur nú við einstaka auðmenn um allt slíkt og þeir ráða sér svo verk- mennina, sem lítinn hlut fá í ágóðan- um af vinnunni. peir er vjer gátum um áðan, að atvinnulausir væru, eru einkum húsasmiðir og húsgagnasmið- ir. Kemur það eigi af því, að minna sé byggt í París nú en að undanförnu, heldur af hinu, að auðmenn þeir, er byggingar takast á hendur eru farnir

x

Suðri

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Suðri
https://timarit.is/publication/118

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.