Suðri - 03.11.1883, Síða 1

Af Suðra kemur 1 blað út
annanbvern laugard. Upp-
sögn með 3 mán. fyrirvara.
Árgangurinn 24 blöð kostar
2 kr. (erlendis 3 kr.), sem
borgist fyrir ágústlok.
1. árg. 20. blað.
Útgefendur: Einar fórðarson. Kr. Ó. |>orgrímsson.
B. nóv. 1883.
J ó n A r a s o n
við liöggstokkinn
(eptir Matthías Jocliumson).
Allir orð mín lieyri,
eg vil kveða og syngja,
grípa lands míns gígju,
gamla skapið yngja.
Hátt í hinnsta sinni
hljómi málið goða;
yíir svik og sorgir
slæ eg morgunroða.
Langt og ríkt var lífið,
lof se föður hæða;
gefið hann mer hefur
hendur fullar gæða:
Erægð og gull og fljóð með
fagurhvíta arma,
dætur tvær með tryggð og
tignarblíða hvarma.
Gefið hann mer hefur
hrausta sonu og fríða,
vildi’ hann ei inn aldna
einan láta stríða.
Land var fullt af féndum
fræknra purfti seggja,
hart mót heljar-sinnum
höggva varð og leggja.
Fyrir trú og írelsi,
fósturstorðin dýra,
hóf eg leik í landi,
lögum vildi stýra,
greip inn gamla mæki,
gall pá styrjar hani,
út á flæðar flaustur
flæmdi’ eg alla Dani.
Hverjir hrósa sigri?
Hví eru vellir rauðir? —
Nú eru bræðir báðir,
Björn og Ari dauðir.
Nú mun gjalla grátur,
góða landið hvíta;
hvasst peir dönsku hundar
hærur pessar slíta.-------
Gefið gaum og pegið,
grátið ei né hljóðið.
Lítilsigldir lýðir,
lífið mér ej bjóðið.
I’eginn skal nú falla,
fylgja mínum sonum;
peir mér fylgdu fyrri,
fer pað nærri vonum.
Horfi eg á höggstokk —
herra lífs og dauða,
dæm nú pér til dýrðar
dropana mína rauða.
Fylgi mér til moldar
mín in fornu vígi:
Fylgist pá til foldar
falstrú öll og lýgi.
Einna hrópa’ eg hefnda:
Herra, láttu spretta
upp af okkar hlóði
allt ið sanna og rétta:
Trú og frelsið forna,
frægð og prek og tryggðir.
Drekkið svo minn dreyra,
dýru fósturhyggðir.
Helga, Helga, J>órunn,
hjartans kveðju dýra!
Nú skal breyzkan byskup
blóðið endurskíra.
Sjá, inn sæla Tómas')
sé eg hjá mér standa.
Eram, í föðurhendur
fel eg líf og anda.
Sampvkkt lög. Konungur liefur
21. sept. sampykkt pessi lög frá al-
pingi:
1. Fjáraukalög fyrir 1878 og 1879.
2. Lög um sampykkt á landsreikn-
ingnum fyrir 1878 og 1879.
3. Lög um breyting á opnu bréfi 27.
maí 1859 um að ráða útlenda
menn á dönsk skip, sem gjörð eru
út frá einliverjum stað á Islandi.
4. Lög um að eptirstöðvar af bygg-
ingarkostnaði fangelsa greiðist
eigi af jafnaðarsjóðum amtanna,
né af bæjarsjóði1 Reykjavíkur.
5. Lög um breyting á 1. gr. 2. lið
í tilskipun handa íslandi um
skrásetning skipa 25. júní 1869.
6. Lög um afnám aðflutningsgjalds
af útlendum skipum.
Lán hauda meistara EiríkiMag-
nússyni. 28. sept. hefur ráðgjafinu
fyrir ísland veitt landshöfðingjanum
heimild til, að veita Eiríki Magnússyni
5400 kr. lán úr viðlagasjóði gegnveði
‘) Tómas byskup í Kantaraborg t 1170,
talinn píslarvottur meS katólskum mönnum
og tekinn í dýrðlinga tölu 1172.
í lífsábyrgðarskýrteini, samkvæmt til-
lögum neðri deildar alpingis (sbr. 17.
bl. Suðra).
Lán handa sveitarbúendum til
að auka bústofn sinn. S. d. hefur
ráðgjafinn samkvæmt pingsályktun al-
pingis (sbr. 17. bl. Suðra) veitt lands-
höfðingjanum heimild til að lána út
með venjulegum kjörum og nægum
tryggingum allt að 100,000 kr. úr við-
lagasjóði, einkum sveitarbúendum peim,
sem pyrftu að auka bústofn sinn.
Hallærislán. Til vonar og vara
hefur ráðgjafinn enn fremur veitt lands-
höfðingjanum heimild til að veita sýslu-
nefndum og amtsráðum lán pau úr
landssjóði, er óhjákvæmilega nauðsyn-
leg virðast til pess að afstýra haliæri,
gegn pví að pau verði ávöxtuð og
endurgreidd á pann hátt, er alpingi
1885 ákveður.
Um Safarmýri.
(Aðsent).
Safarmýri er í sunnanverðum
Holtamannahreppi, umgirt vötnum á
prjávegi: Ytri-Bangá að austan, Djiip-
ós að sunnan og Kátfalæk að vestan.
Hún er slétt og með litlum halla,
liggur lágt, lægra en vötnin í kringum
liana, svo að ef vindur stendur af peim
á hana, einkum sunnantil, flæðir meira
eða minna yfir hana á sumrum, en á
vetrum er hún öll undir vatni og ísi.
Hún er nálægt 4000 vallardagsláttur
að stærð og gefur af sjer 30—40,000
hesta af ágætu heyi í meðalári. Henni
til varnar fyrir ágangi af Rangá hefir
lengi verið garður á tveim stöðum á
austurjaðri hennar, sem árlega hefir
verið endurbættur af peim búendum
Holtamannahrepps, er hana nota til
slægna; en nú um nokkur ár hefir
Djúpós prengt meir að henni en áður,
svo likur póttu til, að hann spillti
henni stórkostlega, ef ekki væri að
gjört í tíma. Yar pví búfræðingur
Ólafur Ólafsson fenginn til að skoða
mýrina, mæla hana að stærð oghalla,
og álíta, hvað gjört yrði henni til
varnar, og fór pað fram í fyrra sumar.
Áleit hann, að fram með Rangá og
Djúpós pyrfti að byggja fióðgarð, hér-