Austri - 21.04.1884, Side 3

á alla umboðsraenn fjóðjarða og alla j
prófasta landsins, ef þeir hafa ekki
pegar gjört pað, að útvega hið allra
fyrsta frá hinu opinbera skjalasafni
amtmanna og biskups alla slíka mál-
daga og heimildarskjöl fyrir pjóðeign-
um og kyrknaeignum, hverju nafni sem
heita. Yér ætlum að pað sé mjög
víða, að umráðamenn eigna pessara
vanti, sumstaðar að öllu leyti, sum-
staðar að miklu, slik heimildarskjöl,
og getur pví ekki hjá pví farið, að
peir verði í hreinum vandræðum par
sem svo á stendur. |>eir geta eigi
farið par eptir neinu, nema annara
sögusögn, sem getur orðið misjafnlega
áreiðanleg, eptir pví sem peir eru menn-
irnir til, sem frá skýra. Ef par á
mót væru öll pau skilríki, sem auðið
væri að ná til, fyrir hendi hvervetna,
pá muudi pað í mörgum tilfellum
verða til pess að koma í veg fyrir
margan kostnað, fyrirhöfn og mála-
lengingar. Yér getum t. d. hugsað
oss, að umráðendur pjóðeigna eða
kyrknaijár, mundu opt verða í vafa um
livað peir ættu að sampykkja, eða hvers
að krefjast, fyrir eignanna hönd, par
sem svo stæði á, að aðrir eigendur
eða aðrar eignir gjöra.tilkall til ítaka
eða hlunninda peirra í pau lönd og
eignir, er hann á að sjá um, sem
hvergi eru nefnd í peim heimildar-
skjölum, er hann hetir með liöndum.
1 öðru lagi er ekki hægt að sjá hvernig
slikir jarðeigendur eiga að að fara,
par sem talin eru upp einhver ítök
eða hlunnindi, er gózinu eða kyrkj-
unni fylgi, í einhverjum gömlum mál-
daga, eða biskupsvisitazíu, en sem
enginn stafur er fyrir h v a r muni
liggja, og nafn ítaksins er fallið niður
í fyrnsku; og pótt pað virðist liklegt,
að menn verði að sleppa tilkalli til
slíkra ítaka, — pá er enn torveldara að
ráða úr pvi, par sem svo stendur á,
að eitthvert ítak er nefnt, en eigi til-
greint hvar pað sé, — en svo eru
2 eðafieiri staðir, sem eiga samnefnt
við ítakið; umráðamaður veit pá ekki
hvar hann skal á leita, eður að hverj-
um hann á að snúa sér með tilkallið.
|>á er enn eitt atriði, sem eigi er ljóst
af lögunum sjálfum. 13. gr. er pannig
að orði kveðið: „Eigandi eða uraráða-
maður er skyldur að skrásetja nákvæma
lýsingu á landamerkjuin jarðar sinnar,
eins og hann veit pau réttust. Skal
par getið peirra itaka og hlunninda,
sem aðrir menn eiga í land hans, svo
og peirra, sem jörð hans á í
annara inanna lönd“. Nú stendur
víða svo á, að kyrkju er eignað
*tak eða hlunnindi í annara manna
löud; en par fyrir virðist petta ítak
eigi geta orðið eignað jörðinni;
er pví ekki gott að sjá hvort lýsing á
slíkum ítökum eða hlunnindum eigi
að vera bundin við landamerkjalýsing
jarðarinnar, eða hvort pað muni eig-
öllu heldur vera réttara, að skrásetja
sérstaklega lýsingu á ítökum peira og
klunnindum, er kyrkjum, eða öðrum
opinberum stofnunum erueignuð. Yér
hyggjum sannarlega að pað væri nauð-
synlegt fyrir umráðamenn slikra opin-
berra eigna, að fá sem fyrstbendingar
og upplýsingar í pessu falli, til pess
að minnsta kostiað koma í veg fvrir, að
sinni reglu verði fvlgt í hverjum stað.
Pyrst vér á annað borð kreifðum
pessu máli, pá virðist ekki eiga illa
við að benda á pað, að mjög víða gæti
pað orðið til góðrar leiðbeiningar að
hafa við hendina, til eptirlits, lýsingar
pær á jörðunum er samdar voru.’pegar
verið var að búa undir jarðabókina
1861. |>ó pessar lýsingar muni eigi
hafa verið svo fullkomnar sem skyldi,
og pó mjög margar jarðir hafi breyzt
ærið síðan, pá mundi samt mega margt
gagn af peim liafa. Oss er pað að
visu ókunnugl, hvar pessi undirbún-
ingsskjöl muni liggja, eður hvort sýslu-
menn muni almennt liafa af peim eptir-
rit við skjalasöfn sín; en hvar sem
pau eru niðurkomin, virðist pað ætti
vel við, að sýslumenn fengi pær jarða-
lýsingar, hver fyrir sína sýslu. svo
hjá peim væri að peim visum að ganga,
eigi að eins fyrir eigendur og umráða-
menn jarðanna, heldur, og pað eigi
sízt, fyrir pá, er merkjadóma skulu
heyja. Vér teljum pað liklegt, að
sýslumenn muni geta fengið pessi
skjöl, ef pau eru ekki hjá peim, til
eptirlita og geymslu, á meðan á peim
tíma stendur, er ætlaður er til að full-
nægja ákvörðunum landamerkjalag-
anna, og vér treystum pví, að peir
muni gefa gaum pessum bendingum,
og hlutist til um, að pessi skjöl, sem
vér verðum að telja nauðsynleg, verði
í höndum peirra um petta tímabil, til
pess að greiða fyrir pví, að landa-
merkjamál vor fái sem fljótastan og
beztan enda.
'*/s
Kl.
Á S K 0 R U N.
Sökum pess að vér undirskrifaðir,
sem vorum í forstöðunefnd fyrir iðn-
aðarsýningunni í Reykjavík síðastliðið
sumar, höfum fengið áskoranir frá
ýmsum rnönnum að gangast fyrir að
slík sýning verði kaldin á ný í júlí-
mánuði 1885, en sumir óskað að hún
verði haldin sumarið 1887, pá aug-
lýsum vér hér með, að vér erum fúsir
til að gjöra allt pað sem í voru valdi
stendur til pess, að almenn iðnaðar-
sýning verði haldin í Reykjavík ann-
aðhvort ofanefnds sumars. Leyfum
vór oss pví hér með að skora á alla pá,
sem unna framförum íslenzks iðnaðar,
og sérstaklega á hina Leiðriiðu alpingis-
35
menn, — sem sjálfsagt verða yfirum-
sjónarmenn sýningarinnar, eins og sið-
astliðið ár — að láta oss vita, eigi
seinna en með póstferðum í næstkom-
andi inaímánuði, livort hentugra mundi
pykja að hin fyrirhugaða sýning verði
kaldin sumarið 1885 eða 1887, og
munum vér pá, eptir peiin tillögum,
sem vér fáum, fast ákveða og auglýsa
í dagblöðunum í næstkomandi júní-
mánuði,' livort alpingissumarið sýningiu
verði haldið.
lieykjavík, 26. febrúarmán. 1884.
Árni (Hslason. Helgi llelgasou.
Jón Horgfirðingur. l’áll J»orkels-
son. Sigi'ús Eyniuudarson.
F11 É T T 111.
— Skipkomur til Seyðisfjarðar.
7. marz, eimskipið „Yaagen“ frá Staf-
angri með kol og kartöflur o. fl. til
Jonassens verzlunar. 10. marz, eim-
skipið „Norðkap“ frá Stafangri með
Vörur til „Norsku verzlunar11. 24.
marz, seglskipið „Tekla“ frá Eyjafirði,
kom að eins snöggvast við á leið til
Eskifjarðar. 26. marz, eimskipið „Erik
Berentsen“ frá Stafaugri á leið til
Eyjafjarðar. 28. marz, eimskipið „Berg-
ljot“ f'rá Stafangri með timbur, fór héð-
an til Heykjavíkur, kom liingar aptur
14. apr frá Beykjavík og sigldi til
Leitli. 2. apríi, seglskipið „Gilda“ frá
Stafangri með vörur til „Norsku verzl-
uuar“. 9. april, seglskipið „Hermod“
frá Kaupmannnahöfn með alls konar
vörur til Y. T. Tkostrups verzlunar.
s. d. seglskipið „K,ei“ frá Mandal með
timbur. 14. april, seglskipið „Hertlia11
frá Kaupmannahöfn með allskonar
vörur til Gránufélagsverzlunar.
— Aðflutt öl, vinföng og tóbak til
Norður-Múlasýslu árin 1882 og 1883.
Árið 1882: Yíuföng: alls kouar
Öl 19735 pottar; brennivín 36139 pt;
vinandi 44 pt. rauða- og messuvin
1608 pt; önnur vínföng 4226 pottar
og 1160 flöskur. Tóbak: 571 kassi
með 100 vindlum hver; alls konar
annað tóbak 15461 pund.
Árið 1883: Vínföilg: alls konar
öl 21971 pt. breunivíu 39697 pt; vin-
andi 18 pt. rauða- og messuvín 2308
pt; önnur vinföng 7481 pt. og 990
flöskur. Tóbak: 513‘/2 kassi með 100
vindlum liver; allskonar annað tóaak
17120 pd.
Eptir pví sem næst verður kom-
izt hefur af pessum vöruin verið selt
á Seyðisfirði:
Árið 1882. Vínföng: allskonar
öl, 17221 pt.; brennivin 23704 pt;
vínandi, 44 pt; rauða- og messuvín
1379 pt. önnur vínföng 3835 pt. og
791 fl. Tóbak: Vindlar, 439kassar
ineð 100 vindlum hver; 10692 pd.
alls koriar annað tóbak.