Austri - 18.07.1885, Blaðsíða 2

62
24- gr. Framkvæmdarstjóri og ann
ar gæzlustjóri skulu undirskrifa svo
að skuldbindi bankann, ef gefa skal út
eða framselja víxla, önnur peningabrjef
eða aðrar skriflegar skuldbindingar.
Allar kvittanir verða, til þess að
skuldbinda bankann, að vera undir-
skrifaðar af fjehirði og með áritun
bókara um, að þær' sjeu athugaðar.
25. gr. Framkvæmdarstjóri hefur
2000 kr. 1 árslaun, en hver gæzlustjór-
anna fær 500 kr. þóknun árlega.
Bókarinn hefur 1000 kr. í á rslaun.
Fjehirðir hefur 1000 kr. í árslaun.
Framkvæmdarstjóri og fjehirðir setja
hæfilegt veð, sem landshöfðingi ákveð-
ur.
26. gr. Stjórn bankans er ávallt
skyldug að gefa landshöfðingja allar
þær upplýsingar um bankann, sem
honum kann að þykja ástæða til að
heimta.
J.andshöfðingi getur og hvenær sem
er látið ransaka allan hag bankans.
27. gr. Forstjórar bankans og sýslu-
narmenn mega eigi vera skuldskeytt-
ir bánkanum, hvorki sem skuldunautar
eða ábyrgðarmenn annara.
V. Um reikningslok, varasjóð og fleira.
28. gr. Starfár bankans er alman-
aksárið. Ársreikning bankans skal
semja svo snemma, að hann verði 1
síðasta lagi 4 mánuðum eptir árslok
birtur í helztu blöðum landsins.
2g. gr. Landshöfðingi nefnir til end-
urskoðara, er rannsaki reikninginn í.
hverju einstöku atriði, og beri hann
saman við bækur bankans og heima-
fjeð. Endurskoðarinn skal að minnsta
kosti tvisvar ár hvert sannreyna, hvort
heimafje bankans og eignir sjeu fyrir
hendi.
Endurskoðari fær þóknun úr bank-
anum, sem landshöfðingi nákvæmar á-
kveður.
Landshöfðingi úrskurðar og kvittar
hinn endurskoðaða bankareikning.
30. gr. Utdrátt úr hinum úrskurð-
aða reikningi skal birta í stjórnartið-
indunum, deildinni B. J>ar að auki gef-
ur stjórn bankans eptir hvern ársQórðung
landshöfðingja stutt yfirlit yfir hag
bankans,- sem og skal birtast þar.
31. gr. Auk þeirra 2% um árið, er
2. gr. um getur, að leggja skuli í vara-
sjóð, ieggjast þar og eptirstöðvar þær,
er verða kunna við árleg reikningsskil
bankans. Ef reikningsskilin bera með
sjer, að bánkinn hafi tapað, ber vara-
sjóður tapið.
VI. Ef bankinn leggst niður.
32. gr. Ef svo skyldi fara, að bank-
inn yrði lagður niður eða framkvæmdir
bankans hætti að fullu, skal fyrst greiða
öllum lánsölum bánkans allar skulda-
kröfur þeirra, að undanskildum lands-
sjóði, sem lánsala að seðlaupphæð
þeirri, er hann hefur lánað bánkanum.
f>ær eignir, sem þá eru eptir renna í
landssjóð, og leysir hann síðan til sín
hina útgefnu seðla með fullu ákvæðis-j
verði.
Frumvarp
til laga um hluttöku safnaða í veitingu
brauða (eins og það var samþykkt við aðra
umræðu í efri deild í fyrra dag).
1. gr. þegar brauð í þjóðkirkjunni losn-
ar, tekur söfnuðurinn þátt í veitingu þess
eptir reglum þeim, er nú skal greina.
2. gr. þegar auglýst hefir verið,aðprests-
embætti sje laust og hinn ákveðni umsókn-
arfrestur er útrunninn, skal landshöfðingi,
þegar fleiri en 3 hafa sótt um embættið, er
allir fullnægja hinum almennu skilyrðum
fyrir því, að geta haft á hendi prestsem-
bætti í þjóðkirkjunni, með ráði biskups velja
þrjá af umsækjendum til kosningar, erhon-
um virðist hafa bezta hæfilegleika til þess
að geta komið til áhta við veitingu embættis-
ins. Hafi að eins 3 slíkir umsækjendur sótt
um brauð, má landshöfðingi á sama hátt
velja tvo þeirra til kosningar.
3. gr. XJmsóknarbrjef þau, er þannig hafa
verið valin úr, og bæði umsóknarbrjefin, hafi
að eins 2 sótt um embættið, sendir biskup
með athugasemdum þeim, er honum virðist
ástæða til að gera, til hlutaðeigandi prófasts,
en prófastur skal sjá um, að þau verði lögð
fram og liggi til sýnis í 2 vikur á ein-
hverjum hentugum stað í prestakallinu';
hann skal síðan stofna þar til fundar fyrir
allt prestakalhð áður aðrar 2 vikur sjeu
liðnar, og skal auglýsa fund þenna, svo sem
þörf gerist. Á þessum fundi skal öllum
þeim meðlimum þjóðkirkjunnar, sem bú-
settir eru í prestakallinu, og óspillt mann-
orð hafa, gefinn kostur á að greiða atkvæði
um umsóknarbrjef þau, er fyrir liggja, ef
þeir eru orðnir 25 ára, þegar kosningin fer
fram, og hafa atkvæðisrjett á safnaðarfund-
um samkvæmt lögum 27. febr. 1880, sbr. lög
12. maí 1882.
4. gr. Kjörstjórn skal stýra kosningu; er
prófastur formaður hennar, en hver sóknar-
nefnd í prestakallinu kýs í hana 2 menn.
5. gr. Sóknarnefnd hver semur skrá yfir
þá sóknarmenn, er kosningarrjett hafa
eptir 3. gr., og sjer um, að skráin liggi til
sýnis fulla viku á undan kjördeginum á ein-
hverjum hentugum stað fyrir sóknarbua ;
eptir þeirri skrá fer kösningin fram.
Nú kærir einhver, að sjer hafi verið sleppt
úr skránni, eða að annar hafi heimildarlaust
verið tekinn á skrána, og skal hann þá í
seinasta lagi korna fram með kröfu sína eða
mótmæli á sjálfum kjördeginum, og leggur
kjörstjórnin því næst úrskurð sinn á málið
áður en gengið er til atkvæðagreiðslu.
6. gr. Sjerhver sá, er kosningarrjett hefir
og vill greiða atkvæði, skal koma sjálfur á
kjörfund. Atkvæðagreiðslan skal fram fara
munnlega, og skulu tveir af kjörstjórunum
taka við atkvæðum við kjörskrá hverja.
þegar öllum, er viðstaddir eru og hafa
kosningarrjett, hefir verið gefinn kostur á
að greiða atkvæði og þau rituð 1 kjörbæk-
urnar, skal atkvæðagreiðslunni lokið, enþó
eigi fyr en klukkustund er liðin frá því
kosningar hófust.
7. gr. Kjörstjórnin semur skýrslu um það,
er fram hefir farið á kjörfundinum, og sendir
hana ásamt kjörskránum og umsóknarbrjef-
unum o. fl. til landshöfðingja, þegar frestur
j sá er liðinn, sem ræðir um í 8. grein.
8. gr. Nú vill einhver koma fram með
kæru viðvíkjandi kosningu þeirri, er fram
liefir farið, og verður liann þá að senda
kæru sína skriflega til formanns kjörstjórn-
arinnar, áður en vika sje liðin frá því kosn-
ingin fór fram, ef henni skal nokkur gaum-
ur gefinn, en formaður kjörstjórnarinnar
skal senda landshöfðingja kæruna ásamt
áliti kjörstjórnarinnar.
9. gr. Ef að minnsta kosti helmingur
safnaðarmeðlima þeirra í prestakallinu, er
kosningarrjett hafa, hafa tekið þátt í kpsn-
ingunni, og einhver af umsækjendum hefur
hlotið að minnsta kosti helming atkvæða
þeirra, er greidd hafa verið, verður honum
gefið veitingabrjef af hlutaðeigandi stjórn-
arvaldi, hafi kosningin farið fram eptir 3.
—8. gr. laga þessara, eða sjeu eigi þeir
gallar á, sem eptir atvikum geti hafa haft
veruleg áhrif á úrslit hennar; ella skal
senda málið heim aptur til nýrrar kosning-
ar. En verði kosning eigi gild í annað
sinn, þá skal við veiting embættisins taka
það tillit til þeirra óska, er hafa komið
fram af hálfu safnaðarins, er| álitið verður
að rjett sje.
10. gr. Nú hefur laust brauð verið aug-
lýst á venjulegan hátt, og hinn ákveðni um-
sóknarfrestur er útrunninn, og hafi þá ekki
nema einn, er fullnægi hinum almennu
skilyrðmn fyrir að þjóna prestsembætti í
þjóðkirkjunni, sótt um brauðið, þá skal
eptir kosningarreglum laga þessara leita til-
lögu safnaðarins um, hvort hann heldur
kjósi að brauðið verði veitt þessum eina
umsækjanda, eða prestsþjónusta í brauðinu
verði fyrst um sinn fahn á hendar ná-
grannapresti eða nágrannaprestum, verði
því við komið, eða settur verði prestur til
að þjóna brauðinu til bráðabyrgða, geti hann
fengizt.
11. gr. Kostnaður við prestakosningar
greiðist úr jafnaðarsjóði amtsins eptir reikn-
ingi kjörstjórnarinnar, sem amtmaður sam-
þykkir.
12> gr. Lög þessi öðlast gildi 1. dag jan-
úarmánaðar 1887.
Frumvarp
til laga um helgi lands fyrir ágangi af skepn-
um (samið af nefnd 1 efri deild, upp iir
stjórnarfrumvarpinu um innsetning áskepn-
um).
1. gr. Fyrir óheimila beit og ágang skal
ávallt bæta grasnám og sjerhvern þann
skaða, er búfjenaðuur gerir á annars manns
eign. Eigi skal grasnám greiða fyrir sauðfje,
er úr afrjetti gengur, þá er eigandi eigi á
sök á því. Emnig er ferðamönnum rjett
að æja bótalaust hestum þeim, er þeirhafa
til ferðar sinnar, en að eins þar sem eigi
liefur áður slegið verið.
2. gr. Beiti maður búfjenaði sínum af
ásettu ráði í annars manns landi án hans
leyfis, varðar það sektum allt að 20 kr., en
fyrir meingripi, eða sje_ sýnd þrábeit eða
beitt á ræktuðu lándi, túni og engi, má
hækka sekt þessa eptir atvikum allt að
100 kr.
3. gr. Komi búfjenaður í annars manns
land, án þess sá eigi sök á, er fjenað á, svo
sem fyrir misgöngur, strok, eða önnur slfk
atvik, og grasnám að eins á að bæta eptir
1. gr., á sá rjett á, er fyrir slíkum ágangi