Austri - 23.05.1887, Blaðsíða 4

24
| ætla að telja öðrum trú um. að pað
l sé myndin af honum föður sínum og !
pó getur hvert barnið séð, að hann
fer með helber ósannindi.
Lofið mér að sjá plötuna, sagði
munkurinn. Hann tók spegilinn í
hönd sér, en pegar hann leit í hann
varð hann alveg forviða. Hann fór
að núa úr augunum, deplaði peim
eins og honum væri íarin að förlast
sýn og glápti stöðugt á pennan und-
arlega hlut. Hjónin biðu á meðan
ópolinmóð, fullviss pess, að sá dómur,
sem hann legði á málið, væri óbrigð-
ull. Loks leit hann upp eptir langa
stund, strauk skeggið áhyggjufullur
og mælti: Börnin góð, pið vaðið í
villu og svíma bæði tvft, lifið sátt og
sammála í ást og friði hvort við ann-
að. J>essi mynd er hvorki af föður
pínum sonur sæll og heldur eigi parft
pú að óttast, dóttir góð. að pað sé
mynd af kvennmanni, sem vill ná ást-
um manns píns. Annaðhvort sjáið pið
illa, eða .einhver töfra-andi villir sjón-
ir fyrir ykkur. Á málmplötu pess-
ari er sönn eptirlíking af ásjónu hei-
lags munks, og getur enginn lista-
maður í heimi gjört aðra slíka; allt
er svo náttúrlegt; andlitsdrættirnir
hrukkóttir og skeggið liélugrátt af elli.
pess vegna ber mér að hafa pessa
guðsgjöf hurt með mér og setja hana
á hið helgasta altari í |musterinu, svo
að hún geymist par að eilífu.
Að svo mæltu hrá munkurinn
speglinum undir belti sitt, lagði hend-
ur yfir hjónin og gaf peim blessun
sína og gekk í hurtu hátíðlegur i
bragði, en hjónin urðu fegnari en frá
má segja, íéllust í faðma og unnust
hugástum upp frá pvi.
Smávegis.
Maður nokkur, er optast gekk ó-
hreinlega til fara, spurði livaða bún-
ing hann helzt ætti að velja sér, svo
að hann pekktist eigi í grímudansleik,
er hann ætlaði á. „Hreint hálstau“,
var honum svarað.
föðurlegrar umönnunar og peirrar
rausnar, sem einkennir hann sem mik-
ilmenni. Auk pess sem við nutum
pessa, sem áður er getið, létu sysk-
inin ekki par við sitja, heldur klæddu
pau okkur í tilbót, og var par hina
sömu rausn að sj i.
Eg er ekki sá eini hér, sem not-
ið hefi hjálpfýsi og kærleiksverka séra
Bjarnar, pví í vetur hefur hann tekið
2 menn heim til sín, sem fyrir skort
á góðu viðurværi voru komnir í rúm-
ið, og mega peir víst pakka honum
að peir nú eru komnir til heilsu aptur.
Eg veit að prestinum er ekkert
um pað gefið, að góðverkum hans sé
haldið á lopti, en eg finn mig knúð-
an til að láta opinberlega i ljósi
pakklæti mitt og minna íyrir pessar og
aðrar velgjörðir, sem eg hefi pegið frá
hans hendi og Valgerðar systir hans.
Orð mín eru allt of léttvæg til
að launa pessar velgjörðir, og eins
hinna 3 manna er nú hafa rétt mér
hjálparhönd, en eg trúi pví og treysti,
að sá, sem ekki lætur einn vatnsdrykk
ólaunaðan, muni borga fyrir mig.
Vestdalseyri 15. maí 1887.
Oísli Jónsson.
þegar uppboðið var haldið að
Vallaneshjáleigu í fyrra vor hafði ein-
hver af aðkomumönnum skilið eptir
nýtt undirdekk sem eg tók tíl hand-
argagns; pað er geymt hjá mér. og
enginn hefur lýst eptir pví, getur
pví réttur eigaudi helgað sér pað, með,
pví að lýsa lit og ásigkomulagi, og
borga pessa auglýsingu.
Selstöðum 1. maí 1887.
Stefán Grunnlaugsson.
Hér með hið eg alla pá er
skulda mér, að borga pað fyrir miðj-
an júnímán. næstkomandi í reikning
minn á Fjarðaröldu við Tliostrups-yerzl-
un eða pá á Vestdalseyri við Glránu-
félagsverzlun. Framvegis en engum
til neins að leita til mín um lán.
Sörlastöðum 12. maí 1887.
S. Jónsson.
pér að eg er með öllu viti enn pá,
pví að myndinni peirri arna fleygi eg
út í sorpið á götunni og pér á eptir;
pú átt ekki betra skilið. J>egiðu porp-
arinn pinn!
Eg pegi, svaraði hann.
Af pví að pú veizt að pú ert ó-
freskja, svikari og lygari, sem guðirn-
ir munu refsa á sinum tíma!
Fyrirgefðu mér hjartað mitt, sagði
maðurinn, og sefaðu bræði pina. Eg
segi pér pað enn pá einu sinni, petta
er myndin hans föður míns. Eg sver
pér pað, að eg elska pig eina. Láttu
svo lítið og gættu að myndinni hans
föður míns. Komdu hingað og littu
á mórauðu augun hans, kinnarnar
dökkrauðu og hrukkótta ennið og bless-
aðan munninn hans. Líttu bara á!
En konan vildi ekki látá sann-
fgerast.
|>annig létu pau dæluna ganga,
og par kom að, að pau ruku saman
og fóru að fljúgast á eins og opt vill
endirinn verða, pegar ágreiningsefni
er. Höggin riðu nú svo hart og títt,
að varla festi auga á, en rétt í pví
har par að gamlan gráskeggjaðan
munk, er hafði heyrt háreystið álengd-
ar. Mér heyrðist pið vera að rifast,
hörnin góð, mælti hann; með pví er
hinum stutta hérvistartíma illa varið.
Hættið pví!
Æ, heilagi faðir, hrópaði konan
upp, eg er aumkvunarverð! Maður-
inn minn hefur hjákonu og getur pó
naumast staðið straum af einni konu.,
Hann gengur iðjulaus eins og hann
væri ráðherra. Tvo síðustu dagana
hefur hann ekki unnið sér meira inn
en 50 sent1.
Hlustið ekki á pað sem hún seg-
ir, heilagi faðir, sagði maðurinn; pað
eru tóm ósannindi. Hún er ekki með
öllum mjalla eins og pér gdtið séð.
jþað eru nú allar konur meira
eða minna með pví marki brendar,
svaraði munkurinn með spekingssvip,
en í veikum róm, pví að hann var
mjög hniginn á efri aldur.
Eg fann pessa silfurplötu á göt-
unni sagði vagnstjórinn og sýndi hon-
um spegilinn. í hvert skipti sem eg
horfi á hana, sé eg myndina hans
löður míns sæla í henni eins glöggt
og hann væri lifandi. Svona leit hann
út, pegar hann hossaði mér á hnján-
um, pegar eg var lítill. Munið pér
til peirra daga, heilagi faðir; páklip-
uð pér opt í kinnina á henni móður
minni, en pá voruð pér líka fjörugri,
en pér eruð nú.
Hann reynir einnig til að blekkja
yður, göfugi faðir, sagði konan. p>að
er myndin af einni af pessum kvenn-
sniptum, sem flækjast á götunni. J>að
er eins satt eins og eg stend hérna.
Myndin leynir ekki, hvílík flenna hún
er, og svo er hann svo einfaldur að
Auglýsingar.
þegar eg undirskrifaður varð fyr-
ir pví tjóni að hús mitt brann með
öllu er í pví var p. 23. apríl p. á.
og eg stóð uppi alls laus og húsvillt-
ur með sex menn, varð presturinn séra
Björn þorláksson fyrstur allra peirra,
sem par komu, til pess að bjóða mér
aðstoð sína. Hann tók mig og alla
íjölskyldu mína samstundis heim í
hús sitt. f>ar vorum við öll í 11 daga,
og pegar eg flutti tók hann yngsta
barn mitt pangað til eg var búinn
að húa um mig i hinu nýja húsnæði
sem eg hafði fengið. Allan pann tima,
sem við vorum í húsi hans nutum við
Fjármark Andiésar Jónssonar á
Brimnesi í Seyðisfirði er: hamarskor-
ið hægra sýlhamrað vinstra. Brenni-
mark A.
Kristilegur barnalærdómur Helga
Hálfdánarsonar og gnægð aí skriffær- f
um fæst hjá Kr. Hallgríinssyni.
"0£g§r Hjá afgreiðslumanni „Austra“
á Vestdalseyri fást nokkur eintök af
2. árg. blaðsins keypt fyrir 1 kr. 50 a.
og af 3. árg. fyrir 2 kr.
Nýir kaupendur að pessum (4.)
árg. geta fengið báða hina árg. fyrir/
3 kr. ef peir senda borgun um leið
og peir panta blaðið.
Abyrgðarm.: S i g u r ð r J ó n s s o n.
1) í Japan tæpar 2 kr.
Pr e n t a r i: Baldvin M. Stephánsson.