Fjallkonan - 08.02.1889, Blaðsíða 3

8. febrúar 1889.
FJALLKONAN.
15
hann, ásamt 3 börnum þeirra, Friðriki, er nú tekr
við stjórn verslunarinnar, og G-uðrúnu og Elisabet,
sem báðar eru giftar í Danmörku.
Fischer kaupmaðr var mesti dugnaðarmaðr og
mjög hagsýnn, enda var hann orðinn stórríkr.
Tíðarfar er nú mjög vetrarlegt hvervetna sem
til spyrst. oftast útsynningar, og nú siðast mikil frost.
(xufuskip kojn hingað frá Englandi 1. febrúar
fermt salti.
Fyrirlestr uin bjargráð í sjávarliáska hélt hinn
ötuli framkvæmdagarpr þessa málefnis, síra 0. Y.
Gislason, enn þá hér í bænum 2. þ. m., og var fyr-
irlestrinn nú loks allvel sóttr. Fyrir óþreytandi
elju og dugnað síra Odds er nú mál þetta komið
svo áleiðis, að ráðstafanir eru gerðar í öllum ver-
stöðum við Faxaflóa sunnanverðan og viðar til að
fá áhöld þau, og taka upp aðferð þá sem síra Oddr
hefir hvatt til.
Búkiuentafélagsfuiidr var haldinn í Itvíkrdeild-
inni 2. þ. m., og vóru þar samþyktar uppástungur
Hafnardeildarinnar um að ítvíkrdeildin fái aliar
tekjur félagsins héðan af landi og greiði 500 kr.
árskatt til Hafnardeildarinnar um aldr og ævi, enn
Hafnardeildin hafi allan félagssjóðinn, sem er er-
lendis, og tillög félagsmanna i útlöndum. Jtvíkr-
deildin taki að sór útgáfu Skírnis og Skýrslna.
Þetta urðu lok „heimflutningsmálsins“ að sinni.
Suðrþingeyjarsýslic, 29. des. „Síðan vetr byrjaði, hefir tíðin
verið óstilt og umfileypingasöm. Úrkoma fiefir oft verið mjög
mikil, enn oft hata komið blotar. Frost fiata verið fremr lítil
og oftast austan eða sunnan-átt. Nú er haglaust víðast fiér um
slóðir. Yerði vetrinn fiarðr, og vorið eins og vér fiöfum átt að
venjast um nokkur ár, er ég hræddr um að fieyin verði ónóg.
Grasvöxtv var víða fiér mjög lítill í sumar, enn alment munu
heyin vel verkuð. — Sökum þess hve sjórinn hefir brugðist fiér
(nema við Eyjafjörð) er víst yfirvofandi bjargarskortr við sjávar-
síðuna. Nú þegar eru mörg heimili kringum verslunarstaðinn
Húsavík bjargarlaus. — Flestir þeir er þar búa, eru þurrabúð-
armenn bláfátækir. Þar er þó jörð vel fallin til ræktunar og
kost eiga þeir á að rækta blettina kringum kofana. Prestrinn
(síra Finnb. Eútr Magnússon) fiefir fivatt þá til þess og boðið
þeim góða kosti (landið er eign kirkjunnar), enn óvaninn og
deyfðin má liklega meira. Ekki eru þeir þó miklir sjósóknar-
menn. Nú ætlar verslunarstj. Þórðr Guðjohnsen að fá þangað
Færeyinga til að stunda sjávarútveg11.
Útlendar fréttir,
ÞYSKALAND. Fyrir eitthvað misseri hafði að sögn Her-
fiert greifi Bismarck borið út þann kvitt, að Morier, sem í fransk-
þýska stríðinu var enskr sendiherra i Darmstadt og í vinfengi
við Friðrik keisara, hefði í kyrþey gefið Bazaine vitneskju um
framsókn Rínarfiersins 1870. Þessi orðasveimr var bygðr á ein-
hverju sem Bazaine hafði átt að kasta fram í samtali við
þýskan stjórnmálamann í Madrid, og var það svo illkvitnis-
legt, að Morier þoldi eigi, og fékk hjá Bazaine yfirlýsingu um
að þetta væri ósatt mál. Nú veittist blaðið Kölnische Zeit-
ung að Morier, og sendi hann þá Bismarck yngra þykkjnmikið
firéf með áskorun um, að hann bæri af sér opinberlega að
hafa breitt út þenna óhróðr. Bismarck færðist undan í stytt-
ingi. Flestöll Evrópublöð, nema stjórnarblöðin þýsku, hafa tek-
ið i strenginn með Morier móti Bismarck, og farið þungum orð-
um um hroka lians. Einkum hafa Englendingar tekið upp
þykkjuna fyrir sendiherra sinn. Þessi árás Bismarcks á Morier
segja menn sé sama kyns og ýmislegt annað, sem úr þeirri átt
hefir komið til að ófrægja Friðrik keisara og þá sem honum
fiafa staðið næstir. — í orði var, að nýtt mál yrði fiöfðað móti j
Geffcken fyrir það, að hann hefði birt dagbókina á prenti í j
fieimildarleysi, því að það hefði verið tekið fram, að ekki mætti j
birta dagbókina fyr enn eftir vissan ára frest. — Englendingar
veita Þjóðverjum aðstoð að ófriði þeirra við Zansibar, enn þeir
eiga þar fult í fangi.
RÚSSLAND. Mælt er að Rússakeisari liti frjálslegar á hag
þegna sinna nú enn áðr, eftir Kákasusferðina, og þynist sjá
fram á að hin böðulslega harðstjórn muni nú ekki eiga leugr
við í riki hans. í Kutais fiafði Kósakki nokkur í haust er
var ætlað að drepa keisarann með dynamit, enn varð handsam-
aðr í tima, og um járnbrautarslysið við Borki er nú margra
ætlan, að það bafi verið af manna völdum. Það er samt ekki
meira enn svo trúlegt, að nokkuð rofi tii frelsis á hinum bik-
svarta pólitíska fiimni þar eystra.
DANMÖRK. Lög höfðu verið sett af þýsku stjórninni um
jólaleytið, að þýsku eina skuli við hafa sem skólamál í öllum
alþýðuskólum, og undu Danir því illa. — Tveir sænskir at-
vinnulausir iðnaðarmenn höfðu verið reknir úr Danmörk og var
mikill móðr í blöðurn Svía út af því. Segja þau að hægri menn
vilji gera Danmörku að dálitlu Bismarcks-veldi í duodez-broti;
þeir kvarti yfir kúgun og óréttlæti í Slésvík, enn beiti því þó
sjálfir, þegar þeir geti. — Skömmu fyrir jól lögðu tveir full-
trúar af vinstra flokki frumvarp fyrir þingið- um sikisgerð úr
Norðrsjó yfir eiðið inn í Limafjörð. Kostnaðr áætlaðr 34 milj.
kr., og gert ráð fyrir að verkinu yrði lokið 1895.
Nýjungar frá ýmsum löndum.
Höfðingjar þessa heims sem stjórna fiinum 1400 miljónum
mannkynsins, eru 12 keisarar, 55 kóngar, 47 furstar, 17 sol-
dánar, 12 Khanar, 6 stórhertogar, 1 varakóngr eða jarl, 1
„nizam“, 1 „radscfia", 1 „íman“, 1 „bey“ og 28 forsetar. Höfð-
ingjar villimanna eru fleiri enn tölu verði á komið.
Áhrif trúarhragðanna. Katólskt tímarit skýrir þannig frá
fjölda glæpamanna hjá ýmsum trúflokkum á Indlandi, að af
kristnum (Evrópu)mönnum sé 1 glæpamaðr af fiverjum 274, af
kynblendingum (Asiu og Evrópu) 1 af 509, af kristnum Indverj-
um 1 af 799, af Múhammedsmönnum 1 af 856, af Hindúum
(Brafima-mönnum) 1 af 1361, af Búddfiatrúarmönnum 1 af 3785.
Eftir þessu virðist ekki vel varið því fé, sem gengr til kristni-
boðs þar eystra.
Verstu drykkjurútar í fieimi eru Danir. Þar sötrar hvert
mannsbarn að jafnaði um 20 potta af áfengum drykkjum á ári,
talið eftir frönsku (liter-) máli, sem er rifara enn danskt, Sví-
þjóð á sama hátt 19 pott. Belgía og Holland 12, Skotland
102/3, Rússland 101/*, Þýskaland, írland og Island 6 pottum,
Frakkland 5, England 4, Austrriki og Ungarn 32/3, Italia 1V3,
Spánn tæpan 1.
Smávegis.
Hvernig er fjandinn litr! Englendingar, Amerikumenn,
Þjóðverjar og Norðrlandamenn (þar með íslendingar) segja fiann
kolsvartan, Frakkar himinbláan, Spánverjar grænan, ítalir ösku-
gráan og Kinverjar — hvitan eins og sakleysið.
Séðr krakki. Fyrir skömmu stóð þessi auglýsing i ýmsum
dagblöðum í Lundúnum: „Ég er 6 ára gömul, og mjög þæg,
enn þó fara foreldrar minir mjög illa með mig; þau gefa mér
ekkert að éta, og af þvi ég get ekki þolað það til lengdar, bið
ég góða menn að taka mig að sér“. Neðan undir þessari aug-
lýsingu stóð atfiugasemd frá ritstjórninni, um að lítil berfætt
stúlka fiefði komið grátandi inn á skrifstofuna með þessa aug-
lýsingu, sem fiún hefði sjálf skrifað, og beðið ritstjórnina að
taka hana borgunarlaust. — 700 boð komu frá ýmsum, sem
vildu taka barnið, og það varð reglulegt rifrildi út af krakk-
anum, enn að lokum varð ein af fiirðfrúm Viktoríu drotningar
hlutskörpust. Nokkrum dögum siðar kom stúikan inn í skrif-
stofu blaðsins, skrautlega klædd, og með henni tveir þjónar í
einkennisbúningi til að þakka fyrir auglýsinguna, sem hafði
orðið fienni svo heilladrjúg.
Þýsk þjéðsaga. Þegar Lucifer var hrundið ofan til Vítis
sorglegrar minningar, kom hann svo hart niðr, að það brotnaði
í honum hvert bein, og partarnir hrutu viðsvegar um alla ver-
öldina. Hausinn valt til Spánar, því eru Spánverjar svo
drambsamir, hjartað til ítaliu, því eru ítalir svo fiviklyndir
í ástum, fætrnir til Frakklands, því hlaupa Frakkar eftir