Fjallkonan - 16.08.1892, Blaðsíða 3

16. ágúst 1892.
FJALLKONAN.
131
ast 3 eða 4 síðustu aldirnar. í hinum mentuðu
löndum hefir mannfjöldinn tvöfaldast á furðu skömm-
nm tíma. í Danmörku hefir fólkstala tvöfaldast á
70 árum. Áreiðanlegustu skýrslur um fólkstölu og
manndauða frá fyrri tímum, sem til eru, eru frá
Genf í Sviss. Eftir þeim verðr sannað, að meðal-
aldr manna þar var árið 1560 221/, ár, enn var
orðinn 40x/2 ár árið 1833.
Yiltar þjóðir eru að jafnaði skammlífari enn sið-
aðar þjóðir. Þeim er miklu hættara, ef sjúkdómar
ganga, og þær eiga í mörgum hættum, sem siðað-
ar þjóðir eru lausar við. Meðal þeirra er það al-
gengast, að menn deyi ekki náttúrlegum dauða;
gamalmenni eru drepin, svo þau verði ekki til
þyngsla; þar deya margir af hungri, nöðrubiti og
áhlaupum villidýra; viltir menn eiga lika sífelt í
ófriði. Lumholtz segir, að í Norðr-Queenslandi í
Ástralíu verði fáir af innlendum mönnum eldri enn
fertugir.
Langlífið hefir aukist jafnhliða menningunni í
öllum löndum, og þrátt fyrir margar hindranir,
sem beinlínis hafa leitt af framfarafleygingnum,
þrátt fyrir vaxandi fátækt í stórbæjunum, vaxandi
óhóf í ýmsum nautnum, drykkjuskap o. fl. Þar
sem langlífi manna eykst engu að síðr jafnt og
stöðugt, kemr mönnum sú spurning í hug, hve
lengi þessu muni fram fara. Ætli menn geti á
endanum riðið dauðanum að fullu? Það er bágt
að segja, hvað ókominn tími flytr með sér, liklega
eitthvað það, sem hindrar þessa stöðugu framför
langlifisins.
-----&=&»----
Binnið að úthýsa fólki (enn allir vita, að það er ekki í fyrsta
sinnið) og tæki sér enið eftir sambýlismönnum sínum, sem eru
sannir sðmamenn.
Skrifað í júlí 1892.
Jak. Jónsson.
„Fiskverðið“.
í 7. nr. blaðsnepils þess, sem Oddr prestr Gísla-
son gefr út og kaliar „Sæbjörg11, er ritstjórnargrein
um fiskverðið; grein þessi er frá upphafi til enda
eitthvert hið fátækiegasta dellu-bull, alveg samsvar-
aardi kristniboðs-ruglinu rétt á undan i blaðsnepli
þessum.
Fiskverðs bullið endar með þessum uppbyggilegu
orðum:
„Yerslunarmaðr í Keflavík skrifaði skiftavin sín-
um ekki alls fyrir löngu, að eftir verði á fiski, 30
og 20 kr. fyrir skpd., þá yrði hann að leggja meira
inn“, o. s. frv.
Áf því ummæli þessi geta ekki náð til annara
enn okkar, er ritum nöfn vor hér undir, þá Iýsum
vér yfir því, að þau eru alveg tilhœfulaus, hrein og
klár „prima“ ósannindi. Að öðru leyti kemr okkr
ekki til hugar, að svara fargrkða. fjasi sr. Odds.
Keflavík þann 10. ág. 1892.
Jón Ourmarsson. 0. Nordfjord. H. Bartels.
Tíðarfar. Síðan eftir mánaðamótin hefir verið
þurt veðr og vindasamt oftast, og hefir þerririnn
komið í góðar þarfir við fiskverkun og heynýt-
ALMENNINGSBÁLKR.
„Misjafnir eru mennirnir".
Þetta dettr mér í hug, þegar ég rifja upp hve ólíkar viðtökur
ég og félagar mínir fengum á ferð i Flóanum.
Ég með fleirum lagði seinni part dags upp úr Reykjavík og
ferðaðist austr yfir Hellisheiði í töluverðri rigningu; enn af því
sumt okkar var orðið vott og nótt var komin, vildu sumir fara
niðr i Bæjarþorp og gista þar, enn aðrir vildu halda austr
yfir Ölfusá. Varð það út úr, að þangað var haldið og skiftum
við okkr við brúna, þannig að sumt fór upp í Laugardælahverfi,
enn ég og 6 aðrir fórum heim að Selfossi og hugðum helst að
vekja Arnbjörn upp. Það gerðum við líka og hárum kurteis-
lega fram erindið, enn það var með öllu ómögulegt; hann
hafði hvorki haga handa hestunum né herbergi handa okkr.
Svo báðum við hann að lofa okkr að sitja inni — því dynjandi
hríð var — þar til veðr batnaði; „nei!“ það var það sama,
með fleiri ónotum, er okkr vóru send út um gluggana. Fórum
við þá til Gunnars og Jóakims og skiftum okkr í þá bæi, og
var okkr tekið mætavel; fengum þar rúm og góðan beina.
Hig minnir, að Arnbjörn hafi auglýst greiðasölu í blöðunum,
enn ekki tók því, úr því hann vísar ferðafólki frá sér; það hefði
eins verið heppilegt að hann hefði tekið það fram, að það væri
að eins á björtum degi, sem hann seldi greiða, svo hann þyrfti
ekki að beita öðru eins og hér er frá sagt við ferðafólk, enn
þetta kemr jafnt fram á degi sem nóttu, og get ég komið með
mörg dæmi því viðvíkjandi, sem yrði oflangt hér upp að telja í
þetta sinn.
Það er vist ekki til neins að láta Arnhjörn heyra, hvar fjór-
ir af samferðafólki mínu vóru um nóttina, sem fóru upp i Laug-
ardæla-hverfi. Þeir vóru hjá Bjarna í Túni, sem eins og kunn-
ugir vita er fátækr af auðlegð enn ríkr af börnum og gestrisni.
Hann og kona hans eru nú með tíu hörn, enn þrátt fyrir það
gat hann hýst fjóra menn án þess að hafa orð um.
Að síðustu vildi ég óska þess, að þessi grein hefði þau betr-
andi áhrif á Arnbjörn, að hann léti nú þetta verða í síðasta
mg.
T tr c y
Gegn því að mér sé sendar kr. 5.00 sendi ég
kostnaðarlaust til allra staða á Islandi mjög hand-
hæga Ijósiriyndavél, sem hver sem vill getr án
undirbúnings gert með góðar og fallegar Ijós-
myndir af venjulegri stærð. Vélarnar afhentar
með ábyrgð og leiðbeining að nota þær.
Joh. A. Wilson,
Skippergaden No. 16 B.
Kristiania.

Munio eftir aö biðja um Rahbeks Allé,
því hið þjóðfræga kolsýru afls af-
tappaða Rahbeks Allé öl fi*á W. Ó.
Breiðfjörð gengr nú að allra dómi
næst „Gamle Carlsberg“, eðr fram yfír
það. Dæmið sjálfir um, hvort ekki er satt.
Herbergi til leigu frá 1. okt. eða fyrri í
vönduðu og hlýju húsi 4—5 auk eldhúss og nægi-
legra geymsluherbergja. Bestu kjör sem hægt er
að fá. Ritstjóri vísar á.

Iverslun Mag'núsar Einarssonar úrsmiðs á Vestdalseyri við
Seyðisfjörð fást ágæt vasaúr og margskonar vandaðar vör-
ur með. góðu verði.