Fjallkonan - 05.09.1893, Qupperneq 1

Nr. 36.
Árg. 3 kr. (4 kr. erlendis). Gjalddagi 15. júlí. Skrifstofa og: afgreiðsla: Þinghoitsstr. 18.
X. ár. m
FJAI LKONAN.
Auglýsingar odýrri enn í öSrum blöíum. Reykjavík, 5. sept. Í893. Dppsögn skrifleg fyrir 1. okto'ber.
Útlendar fréttir.
(Frá fréttaritara].
Kaupmannahöfn, 22. ágúst.
Noregr. Stórþiugið heíir samþykt frumvarp
um að færa niðr lífeyri konuugs og konungsefnis,
konungs um 80 þús. kr. og konungsefnis um 50
kr. Þótt Emil Stang þættí súrt í brotið, kvaðst
hann þó mundu fara fram á þetta við konung. —
Borðfé ráðherraforsetans norska í Kristjaniu og
Stokkhóími hefir og þingið afnumið. Yinstrimenn
vilja þannig sýna stjórninni í tvo heimana, að svo
miklu leyti sem í þeirra valdi stendr. Þeir eru
í meiii hluta í stórþinginu, og vilja því eigi láta
stjórnina knésetja sig. — Það fréttist seinast til
Friðbjófs Nansens, að hann lagði á stað frá Yardö
22. júlí á leið til Novaja Semlja.
Svíþjóð. Kosningar fara nú fram til ríkisdags-
ins og gerist ekkert söguiegt þar.
Danmörk. Hinn 17. maí 1890 skipaði innan-
ríkisráðgjafinn 25 menn í nefnd til að endrskoða
atvinnulögin og koma fram með breytingartillögur
við þau. Nefndin hefir nú lokið starfa sínum, og
er nefndarálitið allmikið mál. Þykja tillögurnar
að ýmsu leyti allófrjálslegar; einkum virðist að
mörgu ieyti krept að frelsi verzlunarfélaganna og
iðnaðarmanna. — í blaði einu hér í bænum er sagt,
að ferðamannafélagið danska ætli að semja við gufu-
skipafélagið um að senda eitt gufuskip til Keykja-
víkr einu sinni á sumri hverju til þess að flytja
útlenda ferðamenn.
Þýzkaland. Hinn 15. júli samþykti ríkisdagr-
inn herlagafrumvarpið með 16 atkvæða mun. Að
því búnu var þingi slitið, og hafði það þá staðið
tæpan hálfan mánuð. Herbert Bismarck hólt þar
hina fyrstu þingræðu sína. Hugðu menn, að hann
mundi greiða atkvæði á móti frumvarpinu, því
öllum er kunnugt, að Bismarck gamli hefir verið
Caprivi og Yilhjálmi keisara óþarfr, bæði í því
máli og öðrum, enn það fór á aðra leið. Hann
kvaðst fúslega gefa því atkvæði sitt. Lítið þótti
kveða að ræðu hans. Eins og gefr að skilja, eru
þeir keisari og Caprivi í sjöunda himni út af úr-
slitum máls þessa. Fjármálaráðgjafar sambands-
ríkja Þýzkalands hafa átt fund með sór í Frakka-
furðu við Mainz-fljót. Fjárhagr Þjóðverja er eigi
sem beztr, og þegar nú herlögin nýju komast á,
þá aukast útgjöldin um marga tugi miljóna króna
árlega. Káðgjafafundr þessi var haldinn til þess
að ræða fjármál Þjóðverja. — Fulltrúar Rússa og
Þjóð verja hafa um marga undanfama mánuði setið
á ráðstefnu, til þess að ræða tollsamningsmál milli
ríkja þessara. Eigi varð þó af samningum og kvaddi
Rússastjórn tollsendiherra sína heim. 1. ágúst lét
Rússakeisari það boð út ganga, að leggja skyldi
hæsta útflutningstoll á þýzkar vörur. Þjóðverjar
vóru eigi seinir til svara, og lögðu þegar 50 aura
toll á hvert krónuvirði af rússneskum vörum. Yerzl-
unarviðskifti hafa verið mikil á milli ríkja þessara,
og verðr tollstríð þetta því tilfinnanlegt, et það
stendr lengi. Líkur eru þó til þess, að tilraun
verði gefð aftr nú í haust til að koma tollsamn-
ingum á. — Á Þýzkalandi er, eins og víðar, all-
mikill flokkr manna, sem ofsækja Q-yðinga á allar
lundir. Einn af forsprökkum þeirra er Stöcker
hirðprestr. Nú er samkomulagið í flokki þessum
farið út um þúfur, og þykir mótstöðumönnum Stöckers
hann vera of vægr við G-yðinga. Hitt mun þó
sannara, að vegr Gryðingahataranna er á förum.
Fáfræði, ófrelsi og ánauð hafa verið þeim örugg
vopn í baráttu þeirra, enn aftr á móti er mentun
og mannúð skaðvænustu óvinir þeirra.
Frakkland. Kosningum er nú að mestu lokið.
Konungssinnar hafa mjög týnt tölunni. Boulanger-
sinnar eru algerlega dottnir úr sögunni, að minsta
kosti um stundarsakir. — Leó páfi 13. sendi páfa-
bróf til Frakka skömmu á undan kosningunum.
Skoraði hann á þá að styrkja þjóðveldið eftir megni,
og fór allhörðum orðum um konungssinna og klerka,
sem reyndu eftir mætti að veikja þjóðveldið. Kvað
hann þá furðu djarfa, að breyta þvert á móti boð-
um sínum. Leó páfi 13. er frjálslyndr að sumu
leyti. Sérstaklega hefir hann látið sér ant um
að bæta kjör verkmannalýðsins. Hefir hann sýnt
það oftlega nú á seinni árum. Þannig hafa ka-
þólskir klerkar á Þýzkalandi bundizt í félagsskap
til þess að bæta kjör verkmanna, og er það að tilhlut-
un páfa. Furðu sætir það, að ekki er getið um
nein veruleg samtök meðal hinna lútersku embætt-
isbræðra þeirra í líka stefnu.
Jaínaðarmaniiaþingið í Ziirich. Jafnaðarmenn
úr flestum löndum komu saman í Zurich 6. ágúst.
Yóru þar saman komnir 8 þúsund fulltrúar. Þar
vóru rædd hernaðarmál meðal annars. Yóru þingmenn
samhuga á því, að styrjaldir væru þjóðunum til
niðrdreps. Hinn bezti vegr til þess að efla frið-
sæld og velmegun þjóðanna væri sá, að berjast á
móti auðkýfingunum. Þingið stóð í 8 daga. Þeg-
ar í þingbyrjun var stjórnleysingjum vísað á braut,
og urðu þeir óðir og uppvægir af þvi.
England. Eins og getið hefir verið um í síðasta
fróttabrófi til Fjallk., skyldi aðalumræðu sjálfstjórn-
arlaganna írsku lokið 27. júlí. Þetta varð og, þrátt
fyrir allan mótþróa íhaldsmanna. Öldungrinn Grlad-
stone gaf þeim góð og gild svör, mótstöðumönn-
um sinum. Seinasta daginn var verið að ræða um
fjárhagsmál íra. Færðist Chamberlain þá í jötun-
móð og valdi Grladstone og flokksmönnum hans
mörg hrakyrði. Kvað hann þá fylgja honum um-
hugsunarlaust. Hann væri eins og nokkurs konar
guð þeirra. Heyrðist þá kall úr horni: „Júdas!“
Eins og kunnugt er, var Chamberlaiu éðr einn af
öflugustu forvígismönnum framsóknarmanna og vinr
Gladstones. Varð nú háreysti mikil og loks börð-