Fjallkonan - 13.07.1899, Qupperneq 2

110
F JALLKONAN.
XVI, 28.
b) ómyntað gull og erlend gullmynt, sem nemi
2480 kr. fyrir kvert kilógram af skíru gulli;
c) kröfur, er gjaldist þegar heimtað er, kjá þjóð-
bankanum í Kaupmannahöfn, Noregsbanka eða Eng-
landsbanka (eða Skotlands), gegn því, að kröfur þær,
er nefndir bankar hafa með sama skilorði gegn ís-
landsbanka, séu dregnar frá verði málmforðans;
d) seðlar gefnir út af
Þjóðbankanum i Kaupmannahöfn,
Noregs banka,
Ríkisbauka Svía,
Englands banka,
Skotlands banka,
Frakklands banka
og hinum þýzka ríkisbanka.
6. Sá hluti málmforðans, sem er fyrir hendi í
bankanum í löglegum gjaldgengum eyri, skal jafnan
nema minst */* af seðlauppkæð þeirri, sem úti er.
Óslegið gull, sem íslands banki kynni að hafa af-
hent til myntunar hinni konunglegu peningasmiðju í
Kaupmannahöfn, má teljast til þeirrar upphæðar, er
bankinn skal hafa í reiðu gjaldi.
7. Til þeirrar eignar, sem tryggja skal seðlaupp-
hæð þá, er málmforðinn nægir ekki til, teljast einkum:
Skuldabréf, gefin út fyrir lánum gegn handveði.
Víxlar, hvort heldur þeir skulu greiðast innan-
lands eða erlendis.
Kröfur á hendur útlendum viðskiftamönnum, er
gjaldast skulu þegar heimtað er.
Opinber verðbréf eftir gangverði og veðskuldabréf
gefin út fyrir lánum út á fasteignir, þó þannig, að
hin síðarnefndu verðbréf nemi ekki meiru enn 1
miljón króna.
8. íslands banki skal vera nú og framvegis sú
einasta stofDun á íslandi, sem rétt hefir til að gefa
út gjaldmiðil, er komið geti í stað myntaðra peninga,
og ákveðst það til tryggingar íslands banka og hand-
höfum seðla hans, að ekki skuli, svo lengi sem lög
þessi eru í gildi, gefa út eða leyfa að gefa út nokk-
urn slíkan gjaldmiðil; enn þar á móti skulu seðlar
íslands banka vera þeir einustu, sem þaunig geti
gilt manna á miili, og sem tekið skuli á móti í alla
opiubera sjóði, enn þar skulu seðlarnir takast gildir
sem lögleg borgun til jafns með reiðu gulli.
9. Vegna réttar þess, er bankinn nýtur til seðla-
útgáfu, skal hann háður eftirliti stjórnarinnar sam-
kvæmt nánari ákvörðunum í stofnskrá bankans, sem
staðfest skal af ráðaneytinu, sem einnig skal veita
samþykki sitt til, í hverju formi og á hverjar upp-
hæðir seðlarnir skuli gefnir út.
10. Hver sem býr til eftirmynd seðla, sem út-
gefnir eru af íslands banka eða íalsar þá, skal sæta
sömu hegning sem hin almennu hegningarlög 25. júní
1869, 266. gr., ákveða fyrir að búa til eítirmynd af
eða falsa danska mynt eða seðla þjóðbankans. Glæp-
urina er fullkomuaður undir eins og búið er að búa
tii eða falsa seðilinn, þó ekki sé búið að láta hann
úti.
11. íslands banki tekur að sér eignir og skuldir
Landsbankans, og tekst einnig á hendur að leysa inn
seðla þá, sem bankinn á úti. Það sem verða kann
afgangs hinu ákveðna innlausnargjaldi, skal lagt til
varasjóðs íslands banka.
12. Seðlar þeir, sem útgefnir eru af stjórninni
fyrir hönd landssjóðs, mega aldrei aukast fram yfir
það, sem nú er, enn skulu innkallast og innleysast í
síðasta lagi 3 árum eftir að íslands banki hefir tekið
til starfa.
Alla seðla, sem þannig eru kallaðir inn, lætur
bankinn, undir hæfilegri tilsjón, ónýta opinberiega,
með því að brenna þá, og í hvert skifti sem seðlar
hafa þannig verið brendir, tilkynnist almenningi, hve
mikil upphæð hafi verið eydd.
13. Þar eð bankasjóðurinn, sem eingöngu er ætl-
aður til að tryggja útgefna seðla hans, skuldbind-
ingar og aðrar kvaðir, er fé, sem ekki má verja til
annars, þá skal aldrei íþyngja honum með neinum
opinberum gjöldum, hverju nafni sem nefnast.
14. Mynt sú, sem gjaldgeng er í Danmörku á
hverjum tíma sem er, skal vera sú, er bankinn not-
ar til viðskifta og sem bækur bankans hljóða um.
15. Heimilt skal bankanum, að nota óstimplaðan
pappír til seðla sinna, bóka, ávísana og ailsakonar
skuldbindinga, sem útgefast af bankanum og í nafni
hans.
Einnig skulu skuldbindingar þær, sem l.gr. ræðir
um, og bankaskuldabtéf þau, sem nefnd eru í£3. gr.,
mega yfirfærast manna í milli, án þess að stimplaður
pappír sé notaður. Enn fremur mega og þær skuld-
bindingar, sem veita bankanum handveðsrétt, gefast
út á óstimpluðum pappír.
16. Bankinn skal sem handveðshafandi hafa rétt
til þess, ef ekki er öðru vísi um samið, að selja
veðið við opinbert uppboð, þá er hann hefir gert
þeim, er veðið hefir sett, aðvart um það meðjvottum
með daga fyrirvara, eða þá, ef veðsetjandi þekk-
ist ekki eða ef ókunnugt er um heimili hans, eftir
að hafa innkallað hlutaðeigandi með daga fyrir-
vara til þess að leysa út veðið, með opinberri aug-
lýsingu í blöðum þeim, sem ætluð oru til að fiytja
aðrar lögbirtingar.
17. Bankinn skal hafa skrifstofu sína í Reykja-
vik og útibú á hinum stærri kauptúnum íslands,
einkum á Seyðisfirði, Akureyri (Eyjafirði) og ísafirði.
18. í stjórn bankans skulu vera 11 menn, og
velur alþingi 5 af þeim og hluthafar 5, enn ráð-
gjafinn fyrir ísland eða sá, sem hann skipar til þess,
er sjálfkjörinn formaður bankaráðsins.
19. Svo framarlega sem skyldum þeim, sem að
framan eru greindar, ekki verður fulinægt af nefnd-
um leyfishafendum innan 12 mánaða frá staðfestingu
þessara laga, er ráðaneytinu heimilt að veita sam-
kyns leyfi öðru félagi, sem kynni að vera fært um
að fullnægja hinum ákveðnu skilyrðum“.
Þeir menn, sem standa fyrir félaginu tii að stofna
bankann, eru mjög mikils virtir menn. Arntzen hæsta-
réttarmálaflutningsmaður er talinn með beztu fjár-
málafræðingum Dana og hefir lengi verið juridiskur
ráðanautur verzlunarbankans í Kaupmannahöfn. Hann
hefir og haft á hendi stjórn eins af lánsfélögunum