Fjallkonan - 31.05.1901, Side 3

FJALLKONAN.
3
hlaup, svo hestur og drengur sem með var, fór á kaf í
sandbleytu; sem eg fór að hjálpa þeim, henti mig það
sama. í annað sinn hitti eg það sama fyrir á efra veg-
innm, most af hávöðum þeim sem komu að framan og
gengu upp á móti straumnum, hverir að gengu yfir mig
og hostinn. En vatnið sem heita átti var þó ei meira
en í kvið. Þessu geta ei ókunnugir nærri og halda
ýkjur, hvað þó engan veginn er.
Eyrarbakka, 21. maí. Vetrarvertíðin hefir
verið mjög rýr hér austanfjalls nema í Þor-
lákshöfn; þar rúm 600 til hlutar hæst og full
300 af þorski, en á Eyrarbakka og Stokks-
eyri rúm 400 hlutur og þar af 150 þorskur.
Hæsti hlutur á Loftsstöðum rúm 200. — Skar-
latssóttin breiðist fremur út á Eyrarbakka,
þrátt fyrir allar ráðstafanir og dugnað hóraðs-
læknisins, og lítur út fyrir, að hún sé á fleir-
um heiœilum en menn vita.
Frá litlöndum.
Frá Búaófriðinum eru engin ný tiðindi.
Hvorirtveggju þykjast hafa sigurfregnir að
segja, eu víst er um það, að ekkert hefir þar
gerzt sögulegt. Sigt í síðustu fréttum að
Kristján de Vet hafi verið að draga saman
nýtt lið og búast til áhlaupa í Óraníu í fé-
lagi við Steyn.
Alfred Millner, landstjóri Englendinga i
Transwaal, var á leiðinni heim til Englands
á fund stjórnarinnar.
Ekki er enn lokið deilunum í Kína og alt
af virðist þar vera ófriðlegt. Sendiherrar stór-
veldanna hafa að sögn komið sór saman um,
að skaðabæturnar skulu vera 450 miljónir
taels og beðið kínversku stjórnina að segja
til, á hvern hátt hún vilji greiða fé þetta. —
Lagt hefir verið til að fá lán til þess, sem
stórveldin öll ábyrgðust. Búist var við svari
stjórnarinnar í þ. m.
Ráðaneytisbreyting í Prússlandi, en ekki
búist við neinni stjórnarfarsbreytingu.
Ekki segir neitt frá ráðaneytinu í Dan-
mörku. — Þar hefir verið verkfall með smið-
um; mun þó vera að mestu til lykta leitt.
Óínægja megn meðal stúdenta í Rússlandi
út af gerðum stjórnarinnar við þá. Eftir sið-
ustu fróttum ætluðu allir stúdentar við rúss-
neska háskóla að láta það ógert að taka próf
þetta árið.
Kemisk verksmiðja í bænum Griesheim við
Frakkafurðu við Mæná sprakk í loft upp 25.
apríl. Allir bæjarbúar urðu að flýja. Eldur-
inn óð yfir ána og kve.'kti þar í sveitaþorpi.
Manntjón varð ekki mjög mikið, 20—25, en
nær 200 manna meiddust meira eða minna.
Banakonungar ætlaði eftir venju til bað-
vistar suður á Þýzkaland, en Rússakeisari
ætlar að dvelja í sumar í Kaupmannahöfn
eftir er konungur er kominn heim aftur.
Dreyfus hefir gefið út útlegðarsögu sína á
frönsku og þýzku. Þýzka útgáfan heitir: Alfr.
Dreyfus: „Fiiaf Jahre meines Lebens 1894—
99M, fæst í Kaupmannahöfn hjá Sigfr. Micha-
elsens Efterf. (Einar Möller) og kostar 2 kr.
40 au., 340 bis.
Uni óeirðirnar í Rússiandi segir svo í
áreiðanlegu þýzku blaði:
„Það er ekki rótt álitið, að óeirðirnar í
Rússiandi stafi frá stúdentunum við háskól-
ana, eða að það sé tilgangur þeirra að fá
framgengt umbótum á kenslumálum við hina
hærri skóla. Stjórnin rússneska gerir sór að
visu alt far um, að breiða út þær skoðanir.
En þar er alt annað og meira á seiði. Hór
á rússneska stjórnin að mæta nýrri sósíalis-
tiskri hreyfingu, sem er ágætlega undirbúin
og dreifð víðsvegar um Rússland, og hafa
stúdentarnir gengið í lið með þessum félags-
skap, sem er að mörgu leyti líkur hreyfing-
um þeim, sem komu upp á Rússlandi í tið
Alexanders annars, þegar bænda-ánauðinni
hafði verið lótt af og vonir um meiri umbæt-
ur brugðust.
Þessi undiralda, sem nú hefir risið, hefir
látið mikið á sér bera í hinu rússneska Pól-
landi og í suður-Rússlandi. Það sannar með-
al annars, að hór er ekki um stúdenta eina
að ræða, að margir hafa verið handteknir,
sem ekki eru stúdentar; þar á meðal eru
bændur, menn af verzlunar- og iðnaðarstótt-
inni, kennarar og ýmsir fleiri, Engar áreið-
anlegar skýrslur eru um það, hve margir hafa
verið settir i varðhald, en víst eru þeir á
annað þúsund.
Það er langt frá því, að þessar óeirðir séu
niðurbældar fyrir það; miklu meiri likur til
að meiri róstur sóu í vændum, og eftir síð-
ustu fróttum frá miðjum þ. m. höfðu þá ný-
lega verið fangelsaðir margir menn í Póturs-
borg.
íslendingasögur á dönsku. Um „Egils
sögu“ sem út er gefiu í safni því af íslend-
inga sögum, sem þeir Yerner Dahlerup og
og Finnur Jónsson gefa út og er endurskoð-
uð þýðing afhinum dansksnöruðu íslendinga-
sögum N. M. Petersens, segir svo í einu merk-
asta blaði Dana, að bók þessi sem út kom í
haust í stóru upplagi sé nú þegar uppseld,
en eigi það skilið að koma út í mörgum út-
gáfum. Hór heima ganga íslendingasögur
ekki út.
Adelina Patti, söngkonan fræga, ætlar að
setjast að í Svíþjóð fyrir fult og alt, þar sem
átthagar manns hennar eru. — Hún á höll i
Wales á Englandi og hefir Játvarður Eng-
lands konungur verið að semja við hana að
undanförnu um kaup á þeim kofa handa sór.
Uppfundningar.
Litljósmyndun. Sviskur ljósmyndari, sem
Grartner er nefndur, hefir fundið þá aðferð
við ljósmyndun, sem ljósmyndarar hafa lengi
þráð að kunna, en það er litljósmyndun, eða
það að taka ljósmyndir með náttúrlegum lit-
um.
8
7
6
5
4
3
2
1
Hvítt byrjar og mátar í þriðja leik.
Ullarband,
ágætt í nærföt, grátt, tvinnað og ’
þrinnað er til aölu í Þingholtsstræti í
I8a.
Útgefandi: Vald. Ásmundsson.
Félaggprentsmiðian.
Taflþraut 2.
Eftir stud. art. Björn Pálason.
Svart.
a b c d e f g h
36
var í náttkápu og með ilmandi vindliag í munninum, og var að
rugga sér.
Það var auðséð, að þessi ungi veiklegi maður sparði ekki að
njóta lífsins þegar ástæðurnar eða lánstraustið leyfði það.
Þegar hann sat þar i bezta næði kom þar inn til hans Liu-
der, þjónn Riisenskölds majórs, og læddist nærri því eifls og
þjófur.
„Hleyptu fyrir lokunni eða taktu lykilinn", sagði Rlisensköld
ungi, og hann gerði svo.
„Sá nokkur þegar þú gekst hér inn?“
„Nei, það var enginn í forstofunni og enginn á brautinni
úti fyrir“.
Eftir stundarþögn tók Riisensköld ungi svo til máls:
„Þú virðist hafa gleymt loforði þínu þegar eg útvegaði þér
víst í Hringnesi,- að þú skyldir láta mig vita alt sem við bæri á
heimilinu. Þú hefir Iíklega haldið að þú værir sloppinn úr klón-
um á mér, af því svo langt er síðan eg hefi mint þig á það, en
þér hefir brugðist það“.
Þjónninn varð fölur sem nár og röddin titraði: „Nei“, sagði
hann, mér verður það iengst í minni, hvernig herra undirforinginn
neyddi mig til þess með hótunum að skrifa undir játDÍngu um
glæp, sem þér höfðuð tælt mig til að drýgja. Og þegar eg lof-
aði yður þessu visai eg ekki hvernig húsbóndi minn mundi verða.
En hann hefir verið mér betri en eg fái það fullþakkað“.
„Heldurðu að hann verði það líka, ef eg sýni honum játningu
þína, sem þú hefir skrifað undir?“
83
skaða af þessum strákskap þínum iæt eg þig sleppa í þetta sinn
Eg geymi samt víxilinn, en hvenær sem þú fer út yfir eudimörk
iaganna næst, skal eg ekki hlífa þér. En þú hofir ef til riil sent
fleiri siík skjöl á stað“.
„Nei, eg segi yður satt“.
„Viltu sverja mér það?“ sagði majórinn í beiskum hæðnis-
tón.
„Já eg get svarið það og lagtvið yðar drengskap, sem aldrei
hefir verið blettur á, að eg hefi aldrei gert neitt þvílíkt, og að eg
var sannfærður um, *ð eg mundi geta borgað peningana í tæka
tíð. Þér hafið nú sýnt mér vægð, og eg má vera yður þakklátur,
en ef þér ætlið nú ekki að hjálpa mér meira, þá getið þér eins
vel fengið mig undir eins í hendur réttvísinni, því úr því eg er
kominn að barmi glötnnarinnr.r, má það Btanda á sama, hvort þar
ber að degi fyrr eða síðar“.
Hinn gamii hermaður kendi í brjósti um frænda sinn.
„Iðrun og góð hegðun getnr friðþægt fyrir brotið“, sagðl
hann. „Viltu heita því, að fara gætiiegar og reyna að breyta
ráðvendislega framvegis?“
„Já, það vil eg“, sagði undirforinginn og stóð upp; „þetta
augnablik mun verða mér svo minnisstætt, að eg ætti æfinlega að
muna eftir því“.
Þetta sagði hann eflaust í einlægni.
„Er tiihæfa í þessu kvonfangi, sem þú þóttist eiga vist".
„Það er sem eg hefi sagt“.
„Jæja, Þá ætia eg að gera tilraun, þó eg sé vondaufur. En