Fjallkonan


Fjallkonan - 05.05.1903, Blaðsíða 2

Fjallkonan - 05.05.1903, Blaðsíða 2
70 FJALLKONAN og þegar hreifir vind. Á sunnu- daginn hæg deyfa, síðari hluta dags; skaut þá grænum lit á varpa og túnjaðra. I'ramfaramál Arnesiuga. iii. Samgöngubætur- Skyldugt er að játa það, að mikið hefir þegar verið gert til að greiða fyrir samgöngum í sýslunni, enda var þörfin mikil og brýn. Þangað til að hinn svo nefndi Flóavegur var lagður yfir svæðið milli ánna, Ölfusár og Þjórsár, mátti uegja, að tímum saman, einkum vor og haust, væri ýmist illfært eða við það ófært yfir endi- langa sýsluna. Voru það ljótar svaðilfarir, sem lestamenn fengu með hesta sína og farangur oft og tíðum á þeim vegi. Eins mátti segja, að þangað til Eyrarbakka brautin var lögð væri iðulega, einkum vor og haust, littfært úr sumum sveitum í kaupstaðina innan sýslu, Eyrarbakka og Stokks- eyri. Kaus þá margur maður að fara suður og leita til kaupstað- anna við Faxaflóa, þó lengra væri, og örðugra á allar lundir. —- Með vegabótum þeim, sem þeg- ar hafa gerðar verið, hefir því Arnesingum verið unnið mikið gagn; enda má segja, að marki fyrir um ýmsar framfarir og framkvæmdir i Árnessýslu síðan samgöngubætur þessar komust á laggirnar. Það vita kunnugir menn bezt. En þa£ eru ekki Árnesingar einir, sem gagn hafa af veginum austur í gegnum sýsluna. Hann er engu og litlu síður fyrir næstu héruð á báðar hendur, bæði fyrir austan og vestan, Rangvellinga og Vestur-Skaftfellinga frá annari hálfu, og Reykvíkinga og íbúa Kjósar- og Gullbringusýslu frá annari. Mælum vér þetta ekki af því, að vér teljum gagnið af Flóaveginum og Eyrarbakkabraut- inni eftir nokkrum manni; því fer fjarri. Heldur bendum vér á þetta til þess að sýna, að vegir þessir eru ekki einungis í þágu Árnesinga; má alveg eins segja með fullum sanni, að þeir séu í rauninni í þágu stórmikils hluta af öllu Suðurlandi. Og er það gott. — En langt er frá, að með þessum samgöngubótum sé samgöngumál- um Arnessýslu komið í viðunan- legt horf. Menn finna betur til þess nú en nokkru sinni áður, að sýslan þarfnast enn mikilla sam- göngubóta, að betur má ef duga skal, hvað vegi og brýr innan- sýslu snertir. — Þær raddir hafa stöku sinnum heyrst, að Árnessýsla bæri meira frá borði til vegabóta og sam- göngum til eflngar en henni bæri að hlutfalli réttu við aðrar sýslur landsins. Vér ætlum, að þessar skoðanir hafi ekki verið á gildum rökum bygðar. Þess verður að gæta, sem oft er þegar búið að taka fram og hér skal ekki gert að umtalsefni, að strandferðirnar fara nálega að öllu leyti fyrir ofan garð og neð- an hjá henni. Hún er þar að auki ein langstærsta og fólksflesta sýsla landsins; hefir mörg og mik- il skilyrði þess, að geta tekið uip- bótum og framförum, ef hún er studd á eðlilegan hátt á framfara- brautinni. Þar hafa nú á síðustu árum verið ýmsar hreyfingar uppi, sem benda á það, að allmikill fram- farahugur sé í Arnesingum og að þeim sé það mikið áhugamál, að koma landbúnaðinum úr kútnum. Sýslan liggur bæði til sjós og sveita; hagar viðast svo til, að ilt er yfirferðar og vegna víðáttunn- ar hefir ekki orðið komist yfir, að gera vegabætur nema á stöku stað. Allur efri hluti sýslunnar má heita vötnum girður, sem yfir verður að sundleggja til flestra aðdrátta. Rjómabú eru að spretta þar upp sem óðast i ýmsum sveitum; en tvísýnt þykir um til- veru þeirra, nema greiðist að mun úr samgönguerflðleikum þeim, sem nú eiga menn við að búa. Þegar rétt er álitið, er því rajög eðlilegt, að Árnessýsla verði þung á metunum að því, er fjárútlát snertir til vegagerða og sam- göngubóta. Sýslubúar hafa líka sýnt það og er í hug að sýna það betur, að þeir vilja leggja eitthvað fram af mörkum í þessu skyni; og álítum vér, að þeiir mönnum eigi landssjóður að vera fús til að mæta á miðri leið. Samgöngubætúr þær, sem Ár- nesingum þykja nú kalla mest að, eru brú yfir Sogið hjá Alviðru, dragferja yfir Hvitá hjá Iðu, að flutningabrautin frá Eyrarbakka verði framlengd frá Bitru í I'ióa og upp að Laxá, og álmur lagðar út frá aðalbrautinni bæði upp með Ingólfsfjalli að austan að Soginu, hjá Alviðru, og austar aftur að Hvitá hjá Iðu, þar sem dragferj- an á að koma. Grímsnesið og sýslan öll ætla í sameiningu að kosta Sogsbrúna og sýslan drag- ferjuna hjá Iðu. En aftur fer sýslan þess á leit, að landssjóður kosti hina umræddu vegagerð. Engum, sem kunnugur er þar eystra, getur blandast hugur um, að samgöngubætur þessar eru mik- il nauðsynjamál. Afurðir land- búnaðarins eru þar víða að vaxa einkum við stofnun rjómabúanna; en mjög er hætt við afturkipp eða að minsta kosti, að framfar- irnar verði miklu seinfærari, ef nauðsynjamál þessi ekki næðu fram að ganga. Rjómabúin í Hreppunum hafa að undanförnu átt við megna erfiðleika að stríða út af vegaleysinu efra í sýslunni og biðu víst af því all-tilfinnanlegt tjón í fyrra að þvi, er smérsöluna snerti. Nú er í ráði, að stofna í Tungunum rjómabú á þessu sumri og verða fyrir Tungnamenn allir hinir sömu erfiðleikar, sem fyrir Hreppamenn. Vér ölum jafnan þá von, að rjómabúin verði sigursæl lyfti- stöng landbúnaðinum til eflingar og velmegun bænda til styrktar og vér álítum sjálfsagða skyldu fyrir alla, sem vilja landi og lýð vel, að vera samtaka með að ryðja alstaðar úr vegi eftir mætti torfærum þeim, sem eru rjómabú- unum til meins. Eitt aðalskilyrðið fyrir vexti og viðgangi rjómabúanna eru góðir vagnvegir frá þeim og að útflutn- ingsstaðnum. Eins og fólksleysið er nú til sveita eru bændur ekki færir um, að eyða hinum litla og dýra vinnu- krafti sínum til flutninga, sem bæði eru óhentugri og dýrari en vera ætti. Þar að auki er verð smérsins að nokkru leyti komið undir þvi, að það sé í stórum ilátum, sem lítt flytjanleg eru lángar leiðir nema á vögnum. Það er þetta auk annars, sem einkum knýr Árnesinga til að hugsa hátt með vegagerðir og samgöngubætur. Þeir vilja upp og áfram. Það er líka hin rétta stefna. Stýrimannaskólinn. Hið minna stýrimannapróf var haldið þar dagana 3.-4. og 6.— 7. apríl. Gengu 29 lærisveinar undir prófið. í prófnefnd voru: Páll Halldórs- son, forstöðumaður skólans, prem- ierlautenant H. Nörregaard af Heklu, skipaður forinaður próf- nefndarinnar, og prestaskólakenn- ari Eiríkur Briem. Lærisveinarnir hlutu þessar ein- kunnir: 1. Kr. J. Guðmundsson, Dýraf. U3 st. 2. Björn Jónsson, Rvík 63 — 3. Ólafur Gislas., Húnavs. 61 — 4. Svb. Þorsteinsson, Rvs. 61 — 5. Hald. Steinsson, Rvs. 60 — 6. Ingólfur Kristjánss., Ef. 60 — 7. Ólafur ísleifsson, Rvik 60 — 8. Guðm. Guðms., Sel.tj.n. 57 — 9. Ólafur Teitsson, Rvík, 57 — 10. Tómás Benjamínsson, Akran. 57 — 11. Gísli Gisiason, Akran. 55 — 12. Ól. í. Guðm.ss., Sel.tj.n. 55 — 13. Stef. Guðmundss., Dýraf. 55 — 14. Ólafur Ólafsson, Rvik. 48 — 15. Vest. Kristjánss., Eyjaf. 45 — 16. Sigurj. Ólafss., Borgaifj. 42 — 17. JónGuðmundss.Húnavs. 40 — 18. Einar Jóhannss., Breiðaf. 38 — 19. Guðm. Guðnason, Rvík 38 — 20. Kr. Ág. Jónss., Eyrarb. 38 — 21. Mark. E.Bjarnas., ísafjs. 37 — 22. Sólon Einarss., Gullbr 34 — 23. Guðm. P. Torfason, ísaf. 32 — 24. Ásgr. Einarss., Skagafjs. 29 — 25. Tómás Ólafss., Akran. 24 — 26. Kristbj. Einarss., Rvík 21 — Þrír stóðust ekki prófið. Hæsti vitnisburður er 63 stig, en lægsti 18. Milli tjalls og ^jöru. Aflabrögð hafa á vetrar- vertíðinni verið óvanalega góð með sunnanverðum Faxaflóa. Er mælt, að komnir séu víða suður með 3—5 hundraða hlutir af þorski. Fiskur hefir gengið upp í land- steina og menn hlaðíð ýmist einu sinni eða tvisvar sinnum á dag framundan bæjardyrunum sínum. Til forna var talað um gullkistu Sunnanmanna undir Vogastapa. En með þorskanetunum gekk sú gullkista til þurðar, hvað svo sem olli. En nú hafa menn aftur mok- að þar upp þorskinum. Fiskigang- an byrjaði syðst í flóanum og hef- ir smáfært sig inn með löndum. Er nú kominn góður afli á Seltern- inga- og Akurnesingamiðum. Bónd- inn í Bollagörðum á Seltjarnar- nesi sökkhlóð af þorski á föstu- daginn. Hrognkelsa-afli er og góður hjá þeim, er þau aflabrögð stunda. Síðan þilskipaútgerðin fór í vöxt, hafa róðrarskip mjög fækkað hér innra. Mannfátt er og mjög til ráða, þar sem allur þorri skip- gengra manna er á þilskipunum. Má því búast við, að minna gagn verði en ella að fiskignægðinni. H a f í s segja nýustu fréttir við Horn. Á fimtudaginn var kom hingað hvalabátur af Vestfjörðum; sagði hann ísbreiðu mikla land- fasta við Hornstrandir; sæi ekki út yfir hana af háfjöllum. Auk þessa væri ísinn og skamt undan Vesturlandi. Skálholt komst því ekki ieið sína fyrir Horn; hafði gert þrjár atrunuur, en ekki tekist. Ætlaði það að bíða á Hesteyri til 6. þ.m., en snúa þá suður aftur, ef ekkert skipaðist til bóta. Með Heklu fréttist, að íslaust væri að norðan og austanverðu, vestur að Langanesi. Lengra ekki til spurt með sannindum. M i s 1 i n g a hefir vart orðið á Vesturlandi; komu á Önundarfjörð með Norðmönnum. A hvalveiða- stöðinni Sólbakka sýktust 3 börn. Héraðslæknirinn, Andres Fjeldsted, skipaði þegar fyrir um sóttkvíun til þess að hefta útbreiðslu veik- iunar. Kosinn prestur að Tjörn á Vatnsnesi síra R. Magnús Jónsson að Hofi á Skagaströnd með öllum greiddum atkv. M a n n a 1 á t. Bjarui Siggeirs- son, kauprn. á Breiðadalsvík, lézt á Seyðisfirði 18. marz. Hann var bróðir ekkjufrúar Stefaníu Sig- geirsdóttur í Hraungerði. Varð hálf sextugur. Hann var nýtur og atorkusamur maður og drengur hinn bezti. Snemma í sama mánuði urðu tveir menn útí í Siglufirði, Finn- bogi Hafliðason bóndi í Leyningi, giftur maður og átti 1 barn, og Helgi Sigfússon frá Skarðsdalskoti, ókvæntur. Skipakomur. Magneta (133 smál.) frá Khöfn, fermd ýmsum nauðsynjavörum ti) W. Fischers- verzlun^r. Kom 3. þ. m. S. d. Mysterius frá Mandal með timburfarm til kaupm. J. P. Bjarnesen. S. d. Jens Nielsen með kol til J. P. T. Bryðesverzlunar. S. d. Union 230 smáíestir, skip- stj. M. Mortenssen, frá Hamborg með ýmsar nauðsynjavörur til kaupm. B. Kristjánssonar. Póstgufuskipið Ceres kom í gær. Með því kom málafærslumaður Einar Benediktsson með frú sinni, verzlunarm. Matt. Mattíasson, frú Laura Nielsen, kaupm, Guðm. Jón- asson Skarðsstöð, kaupm. R. Riis Borðeyri, verzl.m. Lárus Snorra- son o. fl. Stórtíðindum fyrir Island mun fregn sú geta sætt, sem nú kom með Ceres. Segir hún, að 1 Danmörku sé myndað félag til þess að koma á loftritun Marcon- is milli íslands og Skotlands. Eru einna fremstir þar í flokki Heide bankastjóri og Alex. Warburg, sem íslendingum er kunnur orð- inn af stofnun Islands banka. Þetta félag ætlar aftur að semja

x

Fjallkonan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fjallkonan
https://timarit.is/publication/122

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.