Fjallkonan - 09.02.1906, Blaðsíða 3

23
Hræðilegt járnbrautarslys sagt frá
Helena, Mo tana; vöruflutnin2:ale t
rann ofan brekku og molaði farþega-
lest. Sex týndu lifi, 26 særðu't.
Kosningar til rússneska þingsins
(Duma) eiga að fara fratn 7. aprii
Þingið verður að líkindum sett 28.
apríl.
Óeirðir út af kirkjumálunum halda
áframíParísog annarsstaðar á Frakk-
landi. Sósialistar eru að halda fundi
móti klerkum.
Húsbruni.
Nýiega (um miðjan f. m.) brann
í búðarhúsið í Feigsdal á Arnarfirði
upp til kaldra kola, ásamt geymslu-
húsi áföstu því. Bruninn orsakaðist
þann veg, að maður fór um kvöld
út í geymsluhúsið og kveikti þar á
eldspítu. — Nokkru síðar stóð húsið
í björtu báli Eldurinn iæstist brátt
um íbúðarhúsið, og bjargaðist fólkið
nauðlega; en engum munum varð
bjargað neðna litlu einu af rúmfötum.
Húsið var vátrygt, en engir innan-
stokksmunir. — Bóndinn þar, Jón
Jónsson, hafði flutt þangað fyrir
nokkurum árum og nýJega keypt
jörðina.
Taugaveiki.
Hún hefir gengið eins og faraldur
á þremur heimilum hér í bænum,
þau eru öll einangruð. Úr henni
hefir látist Sigurður Einarssov, bóndi
á Seli, rúmlega hálfsextugur, bróðir
Guðmundar í Nesi. Auk þess hefir
hún stungið sér niður í nokkrum
húsum, en ekki víðar en venja er
til hér, segir héraðslæknir. Meðal
þessara sjuklinga er frú Ivatrín
Magnússon, kona Guðm. Magnússonar
læknis.
Einn af þeim Hafnfirðingum, sem
látist hafa úr sýkinni, er Lárus
Sveinsson frá Volaseli, nemandi í
Flensborgarskólanum. bróðir Jóns
Bergs Sveinssonar, er andaðist fyrir
nýárið, eins og áður hefir verið
getið um hér í blaðinu. Þriðji bróð
irinn sýktist líka, en er nú á bata-
vegi. Frk. Steinunn hjúkrunarkona,
sem nýlega var á franska spítalanum,
hefir farið til Hafnarfjarðar til hjúkr-
unar, og fengið taugaveiki þar.
Arnessýslu, 29. jan. 1906.
Svo má að orði kveða, að nú hafi vet-
urinn byrjað með þorra. Þangað til hélzt
góðviðrið. En síðan hefir verið snjógang-
ur at ýmsum óttum, þó aðallega-af útsuðri.
Er því djúpur snjór yfir allri jörð, en eink-
um til fjalla. Frost hcfir oftast verið
vægt og stundum legið við hlota. Þó
hefir stundum verið allhart frost, en þó
stutta stund í einu. Nokkuð hefir og
verið stormasamt.
Hinn 11. þ. m. var rokstormur af hafi
um morguninn. Yarð þá svo flóðhátt hér
með sjóvarsíðu, að eigi segjast elztu menn
muna annað eins flóð. Mun það hafa
gengið allnærri flóðinu mikfa 1800. Skvett-
ist víða innyfir sjógarða og braut úr þeim
hér og hvar. En eigi féll óbrotinn sjór
yfir þó. Það hefði þeir ekki staðizt. Vfst
má telja, að hefði þeir eigi verið, eins og'
1800, þá hefði þetta flóð gert afarmikið
tjón. En nú olli það engum teljandi
skaða.
Káðherraun
lagði af stað til Khafnar 3. þ. m.
með gufusk. „Sögu.“
FJALTiKONAN
Andlát konungs.
Tvær samkomur hafa verið haldn-
ar hér í bænum til þess jið minnast
hins Játna konungs.
Aðra þeirra hélt K F. U. M. á
sunnud gskvöldið í sanikomusal sín-
um Salurinn var tjaldaður svörtu,
og mjög vel frá geugiV Formaður
félagsins síra Jón Hi'igason, hélt ít-
arlega og fróðlega ræðu um Kristján
konung, síra Friðrik Friðriksson flutti
fagnaðarkveðjuorð til hins nýja kon-
ungs og Kn. Zimsen verkfræðingur
flutti bæn að skilnaði. Nokkur ljóð
voru sungin, þar á meðal nýtt kvæði
eftir síra Fr. Fr. og bæn fyrir kon-
ungi eftir síra Helga heitinn Hálfdán-
arson.
Hin var haldin i h num almenna
mentaskóla á mánudaginn, »vo sem
getið var um í síðasta blaði, að til
stæði. Salurinn var tjaldaður svörtu
og fjölmenni var allmikið, því að öll-
um var boðið, sem tekið hafa stú-
dentspróf, auk skólapilta og ýmsra
annara. Sorgarljóð voru sungin eftir
Stgr. Thorstrtinsson (4 kvæði) og lekt-
or Þórhallur Bjarnarson hélt snjalla
ræðu um hinn látna konung.
Báðar samkomurnar voru veglegar,
og ekkert annað sagt þar né sungið
um hinn framliðna konung en það,
er allir íslendingar geta undirtekið.
Landstjórnin sendir gullsveig til
útfarar konungs nú með Lauru fyrir
þjóðarinnar hönd. Erlendur Magnús-
son gullsmiður srníðar hann, en Stef-
án Eiríksson hefir gert uppdráttinn.
Menn verða úti.
Aðfaranótt 30. :an. varð Stykkis-
hólmspósturinn frá Borgarnesi úti
við 2. mann í Helgafallssveit í Snæ-
fellsnessýslu. Pósturinn hét Marís
Ouðmundsson, vinnuma’ur Jóns
Björnssonar póstafgreiðslumanns í
Borgarnesi en með honum var Er-
lendur Erlendsson bóndi frá Hjarð-
arfelli.
Tver menn frá Stykkishólmi, sem
voru á rjúpnaveiðum 2. þ. m., fundu
þá félaga frosna niður í flóa rétt
hjá Bakkaánni, svo sem ’/4 stundar
göngu frá Gríshóli í Helgafellssveit
— alveg á réttri leið. Pósttöskurn-
ar voru á þeim. Þ. 30. jan. höfðu
þeir lagt upp frá Hjarðarfelli, ura
hádegisbil, en póstur verið í Gröf
um nóttina. Hér um bil klukku-
stund eítir að þeir fóru frá Hjarðar-
felli, brast á austan-kafaldsbylur, en
er að kvöldi leið, snerist veðrið í
í suður með ofsahvassviðri og úr-
felli.
„Mennirnir voru ekki sem bezt
út búnir“, er skrifað frá Stykkis
hólmi, „enda er lítt skiljanlegt, að
þeir hefðu eigi haldið lengur þreki
og fjöri, ef svo hefði verið.“
Svo er og skrifað frá Stykkishólmi
5. þ. m., að þriðjí maðurinn, gamall
maður, Jón að nafni, frá Ólafsvik,
hafi eflaust orðið úti milli bæja í
Helgafellssveit í sama veðrinu og
hinir, því að til hans hafi ekki spurst.
Dagfari.
hið nýja blað Austfirðinga, sem
cand. juris Ari Jónsson stýrir, er kom-
ið hingað (2 tölubl.). Það tekur
fast í strenginn með Landvarnar-
mönnum.
Flókaskór
hlýir, vandaðir, fallegir og ódýrir fást að ins hjá
10 teg. úr að velja.
Allskonar annar skófatnaður ódýrastur
og beztur hjá sama.
J frðarfurir.
Frá Fríkirkjunni
19. jan. Ungbarn Oddleifur Ólafs-
son, Nýlendugötu 20.
23. ja". Friðrik Gíslason ljósm.,
Vatnsstíg 4.
1. febr. Un.barn Engilbert Bjarn-
ason Vitastíg. Andv. fætt barn
Guðm. Jónssonar, Grettisgötu 10.
Frá þjóðkirkjuni.
29. jan. Margrét Pálsdóttir, Ný-
lendustíg.
31. jan. Jón Jónsson bóndi Lauga-
veg 77.
^erðluekkun ú leðri.
Nú um áramótin hefir skófatnað-
ur og leður hækkað í verði m 10— 20
af hnd. á Þýzk landi.
Agætt
m argarine
í LIVERPOOL,
XX VEE sem kann að vita um
Gíríui Steinólfssou
úr RejAholtsdal, sem f r til Ameríku
1882, og var í Dakota, þegar síð-
ast spurðist til hans hér heima. er
biðinnað gera svo vel að gera ritst.
Fjallk. viðvart um samastað hans.
Manilla kaöail
selst mjög ódýrt
Liverpool.
143
„Já, auðvitað, ef ekkert slys vill til; varaðu þig að detta
ekki af baki!“
„Ó, blessaður karlinn,“ sagði Liónel við sjálfan sig, „þú ert
ekki maðurinn hennar.“
Það var ekki að ástæðulausu, að hvíthærða manninum var
ekki um sel. Á sama augnabliki hnaut hestur ókunnu kouunn
ar og hún hraut úr söðlinum. í sama bili ruddi Líónel sér braut
gegnum kjarrið og þaut til hennar;. en hún þurfti ekki mikið á
aðstoð hans að halda. Hún hafði komið standandi niður og hafði
ekki einu sinni mist taumana; en hatturinn hennar hafði oltið út
í grasið öðrumegin við veginn. Hann tiýtti sér að taka hattinn
upp og rétti hinni hann. Fallegt, dökkmóleitt hárið hafði ólagast, og
hún lagaði það, áður en hún setti hattinn upp. Líónel rétti fram hönd
sína, stúlkan tilti tánum á han i og hóf sig rösklega upp í söð-
ulinn. En frændi hennar sneipti hana fyrir ógætnina.
„Það var Theódór að kenna.“ svaraðihún; „eg var að hugsa
um hann, þegar eg datt af baki.“
Því næst brosti hún yndislega við Líónel og hélt á stað á
hörðu brokki.
Pilturinn hefði orðið hugfanginn af þessu brosi, ef hún hefði
ekki minst á Theódór; en Theódór var ofaukið. Theodór hafði
spilt öllu, þessi Theodór. sem hún var að hugsa um, þegar hún
datt af baki, þessi Theódór, sem naut þess dýrðlega einkarettar að
láta bana verða utan við sig.
„Hvað hann á gott, þessi Theódór“, sagði Líónel við sjálfan
sig; „hvað hefir hann til þess unnið að örlögin skuli vera honum
mur
frá Messína (Ítalíu).
fást nú í
LIVERPoOL.
Mjög ódýrar
ágætar danskar
Kartöflur
nýkomnar í
„LIVERPOOL“
ekta Kína-Lífs-Elixír,
sem hefir einkennismiða þann, sem
hér er fyrir ofan og innsiglið í
grænu lakki a flöskustútnum.
F,» st hvarvetna fyrir 2 kr. flaskan.