Fjallkonan


Fjallkonan - 20.04.1910, Blaðsíða 3

Fjallkonan - 20.04.1910, Blaðsíða 3
FJALLKONAN 55 Nýjar bækur Jfin Hinriksson: Ljóð- mæli. Kosluaðarmaður: Guðm. Gamalielsson. Rvík 1909. Jón Hinriksson var nm langan aldur höfuðikáld Suður-Pineeyinga, en ekki heíir hann þjóðkuunur orðið og veldur því mest, að hann hefir alla ævi lagt mest stnnd’á búakapar- atörf aíðan hann kom á fuliorðina ár, og lítt haldið aér fram til frægðar og ágætia, svo sem ýma hinna yngri akálda Þingeyinga hafa gert óaleiti- lega. Jóni Hinrikaayni hefir verið létt um að yrkja og er því ljóðaaafu hans mikið að vöxtum, enda er maður- inn orðinn fjörgamall; varð áttræður aiðaatliðið sumar. Er kvæðaaafnið gefið út áttræðs afmæli hana. Safn þetta er aýniahorn af kvæðum hans, allatór bók, 32 arkir að stærð, en ort hefir hann margfalt meira og er kvæðaaafn hans til akrifað í fórum hana. Á það verður að líta fyrst og fremat þegar dæma skal réttlátlega um kvæði J. H., að hann hefir ekki haft þá aðatöðu um sína ævi, sem hent er akáldliatinni. Alinn upp í fátækt á þeirri öld, er bókfræði var lítil og siðan allan sinn aldur aíatrit- andi við búakapaannir, efnalítiil ein- yrki. Þesai kjör eru ófallnari til þeaa að glæða bugmyndaflug og víð- aýni, heldur en kjör margra þjóðskálda vorra, er haft hafa tækifæri til þesa að fara víða um lönd og „drekka af mentabrunni“ erlendra þjóða, eftir því aem þeir hafa haft dáð og nenn- ing til. — Það væri því ranglátt, að ætlast til hina aama af J. H., aem þjóðakáldum þeim, aem avo hafa komið ár sinni fyrir borð. Kvæði J. H. eru flest tækifæris- kvæði, aamkomuljóð, eftirmæli, hesta- visur og þar fram eftir götunum. Jón er félagslyndur og ann framför- um, félagskap og hverakonar menn- ing, er til gagns og gengia má verða. Hestamaður var hann mikill og hefir kveðið jerfiljóð um flesta góðhesta Mý- vetninga og Bárðdæla, ekki síðuren eftir búhölda og kvenakörunga hér- aðsiua. — Þe»s kennir í kvæðum Jóns, a5 hanu er hófamaður um hvern hlut og vill vera aanngjarn og eætinn í dómum sínum. Þykir honum dælla að kveða góðu lof en Iast illu. En fyrir bragðið kennir minna þróttar hans og er honum um þetta efni ólíkt farið Bólu-Hjálmari. Þó væri rangt að aaka höf. um það, að hann „flyti sofandi að feigðar-óai“. Hann er velvakandi og athugall og fer ainna ferða. En hann buslar ekki „móti straumi sterklega og atiklar foraa“ með slíkum ákafa aem þeir fiakar, er mest þykir til koma. J. H. hefir gott vald yfir tungunni og er hreinn blær yfir orðfæri kvæða hans. Sækir hann orðgnótt aína hvorttveggja til fornrita vorra og kvæða og í annan atað hefir hann á takteinum hið bezta úr alþýðumáli Þingeyinga og lifir þar vel í göml um glæðum. Það eru smámunireinir, þótt fyrir koini einataka sinnum orð myndir, aem ekki eru tíðar í bók- máli og vart þykja hafa rétt á aér. „Mergurinnmálaina“ er ósvikinn engu að siður. Þó að avo aé aðorði kveðið í útlend- um málahætti, að engi sé spámaður í sínu föðurlandi, þá er svo um kvæði flestra alþýðuakálda, að meat þykir um þau vert á þeim slóðum, þar sem þau eru orkt. Þar þekkj- aat atvik fleat, þau er að kvæðunum lig?ia) þar 8kilja*t þau bezt, en annarataðar verða þau aem gestur og útlendÍDgur að meira eða minna leyti og vinna aér síður hylli. Á þe*su hafa ýms héraðaakáld og fjórð- nngaskáld fengið að kenna. Jón á Víðimýri var skáld Skagfirðinga og þótti tilkomumikill þar í héraði og nálega hrókur alla fagnaðar í veizl- um og á öðrum mannamótum, en þeear kvæði hans birtuat alþjóð þótti minna að þeim kveða. Mörg kvæði Páls Ólafssonar njóta sín og bezt meðal Auatfirðinga. Svipað mun VPrða um kvæði Jóna Hiurika onar, að þau verða mest lesin í Þingeyjarsýsln. — Það er því hætt við, að ekki verði að sinni gefið út meira af ljóðmælum hans, en það sem nú er út komið. Kvæði hana hin óprentuðu hafa þó hið sama til sins gildis sem þau kvæðin, er prentuð eru og hafa að geyma ýmialegar endurminningar um margt það, er Þingeyinga varðar, og er því skylt að varðveita þau frá glötun. Væri æakilegt, að kvæða- aafnið alt væri geymt í þjóðbóka- safninu eða öðrum öruggum atað. Framan við kvæðin er stutt ævi- saga höfundarina og hefði hún mátt vera ítarlegri. Ættin er þar rakin á rangan hátt til Hrólfa aterka, en af honum er Jón kominn langfeðgum að telja, og í annan stað er fylgt gamalli hérvillu um framætt Hrólfs. En hann var í karllegg kominn af (Lofti ríka og) Húnboga Þorgilsayni og vóru þeir langfeðgar allir þjóð- kunnir menn á aínum dögum og komu allir mjög við aögu landsina mann fram af manni um margra ald* akeið. Ættleggur þesai er því merkilegur og hefði átt að vera rétt rakinn í ævisögunni, samkvæmt rannsóknum beztu fræðimanna síðnstu tima. En slíkur fróðleikur fer víða fyrir ofan garð eða neðan, því að flestir forðast eins og heitan eld að líta í Sýslu- mannaævirnar, þar sem þetta mágerla finna. Mynd höf. fylgir bókinni og er hún að vísu all-lik, en tekin eftir illa gerðri ljósmyndog því óakýrari og ósélegri en ella. Frágangur á bókinni er góður og snirtilegur og prentvillur ekki nema meðallagi margar. Ceres kom að vestan á aunnu- dagamorgun. Fór til útlanda i gær. Meðal farþega var Jónas akáld Guð- laugsaon og kona hans, áleiðis til Norega. Ingólfur kom frá útlöndum og að norðan í gær. Fór um kvöldið til útlanda. Á honum komu hingað Lúð- vig Möller á Hjalteyri, Lúðvig Sig- urjónsson á Akureyri, Páll Stefáns- aon vörubjóður, Ragnar Ólafsson og frú hana' o. fl. Sighvatur Bjarnason bankastjóri úr bankarannaókn ainni að norðan til ísafj. Kong Helge fór til útlanda í gær- kveldi. Kynnisför norðlenzkra bænda suður um land. AUmargir norðlenzkir bændur ætla sér að fara kynnisför til Suðurlanda í sumar til þess að kynna sér hag og háttu bænda. Hefir verið samin áætlun um tilhögun ferðarinnar og er hún aem hér segir< 27. júní. Lagt af stað frá Akur- eyri að Þverá í Öxnadal og gist þar. 28. júní. Haldið yfir Öxuadals- heiði að Viðivöllum og Miklabæ í Blönduhlíð og gist á þeim bæjum. 29 júní. Úr Blönduhlíð og komið við í Vallanesi, Vallholti og Æsustöðum i Langadal og síðan baldið að Geitaskarði og Holtastöðum og gist á þeim bæjum. 30. júni. Úr Langadal að Sönd- um í Miðfirði og gist þar. I. júlí. Haldið úr Miðfirði vest- ur í Hrútafjörð. Komið við á Þór- oddsstöðum og Melum og síðan farið suður yfir Holtavörðuheiði og gist að Sveinátungu og í Hvammi í Norður- árdal. 2 júlí. Haldið niður Norðurárdal um Norðtungu í Þverárhlíð niður Stafholtstungur um Lunda og Kaðals staði, Svignaskarð i Borgarhreppi, Ferjukot, Hvítárvelli að Hvanneyri; gist þar. 3 júli. Frá Hvanneyri um Varma- læk, Deildartungu, Reykholt að Húsa- felli; gist þar. 4. júli. Frá Húsafelli yfir Kalda- dal til Þingvalla. 5. júlí. Frá Þingvöllum til Reykja- víkur. 6. júlí. Um kyrt í Reykjavik. 7. júlí. Frá Reykjavík austur yfir Hellisheiði um Kolviðarhól yfir Ölfus að Árnarbæli og Kaldaðarnesi i Flóa. Gisting á þeim bæjum. 8. júli. Frá Kaldaðarnesi yfir Fló- ann um Selfoss, Laugardælir, Hróars- holt við Þjórsárbrú. Er ætlast til að komið sé að Þjórsártúni kl. 3. Aðalfundur Búnaðarsambandssins hefst um þ>ð bil. 9. júlí. Um kyrt að Þjórsártúni Smjörsýning verður þar um daginn. Ungmennafélög Suðurland* halda þá og fjölment iþróttamót sama dag. 10. júli. Farið frá Þjórsártúni austur um Holt um Kirkjubæ á Rang- árvöllum að Efra-Hvoli, B,,eiðabóls- stað og Sámsstöðum í Fljófishlíð. Gist á þeim þrem bæjum. II. júlí. Farið úr Fijótshlíð um Móeiðarhvol, Selalæk á Rangár- völlum, Rauðalæk, að Þjórsártúni. Skoðuð Safaroýri ef tími vinst ti). 12. júlí. Frá Þjórsártúni upp Skeið að Birtingaholti, Hruna, Hrafn- kelsstöðum og Skipbolti og skipa menn sér til gistingar á þessa bæi nokkra eða alla. Verður skoðuð á- veitan á Seljum og Hvítárholti. 13. júlí. Haldið út yfir Hvítá og út í Laugardal, eitt fegursta skógar- lendi sýslunnar og þaðan svo að Geysi. Er þá ferðinni lokið að mestu um Suðurland og gert ráð fyrir að haldið verði fra Geysi þann 14. júlí og norð- um Kjöl. * * * Ræktunarfélagið veitir alt að 12 mönnum úr Norðlendingafjórðungi sín- ar 30 krónurnar hverjum í farar- styrk, en hverjum, sema fara vill, er heimilt að vera með á sinn kostnað. „Norðurlandu. Þjóðólfur og fráfarna bankastjórnin, Fjallkonan hefir bent á nokkur at- riði í bankamálinu, sera Þjóððlfur í höndum fyrrum bankaritara Péturs Zophoníassonar, hefir ekki verið á sama máli og fráfarna bankastjórn- in. Nýlega hafa bvzt við þrjú at- riði. í lokleysugrein einni í Þióðólfi 8. þ. m. telur Pétur skuldbindingaskrár bankans algerlega óþarfar. Eu í at- hugasemdum og andsvörum lýsti bankastj. því yfir, að hún hefði ætlað að láta halda skránum áfram, eða jafnvel byrja þær af nýju með betra fyrirkomulagi, og verður þar afleið- andi að álíta að hún telji þær ekki óþarfar. í 8Ömu Þjóðólfsgrein segir Pétur, að það sé hreinn „sknssi" sem sé af- greiðslvmaður lánanna, ef hann geti ekki komist yfir að færa skrár þess- ar. — En samkv. „aths. og andsv.“ hefir reynsla bankastjórnarinnar görnlu orðið sú, meðau Pétur Zop- honíasson var afgreiðslumaður lán- anna, að ómöuulegt væri að færa skrár þessar nema með því að bæta manni við! Er Pétur þá hreinasti skussi ? Loks follyrðir Pétur í Þjóðólfi 16. þ. m. að dönsku bankamennirnir hafi átt fuudi með ísl. rannsóknarnefnd- inni og fengið hjá þeim uppl. um efnahag einstakra manna. — En í „aths. og andsv.“ fullyrðir fráfarna bankastjórnin, að milli þessara manna bafi engin samvinna átt sér stað! J. Á sjó og laodi. Wathnesfélaglð hefir nýlega orðið gjaldþrota, en þrátt fyrir það halda skip félagsins áfram ferðum símum samkvæmt áætluu. Skipstrand. Nýlega strandaði nyrðra skip það, er Víkingur hét og átti Ásgeir kaupmaður Pétursson á Oddeyri. Var vátrygt. Afll. „Sœborginu, (eign Duusverzl unar) kom hingað á föstudaginn með 14000 af fiski. „íslendinyuru kom ■ama dag með 15000. — 1 síðasta blaði var mishermt um afla á „Marz“. Hann hafði fengið 34 þúsund. Heiðursmerki. Þeir Ketill Ketils- son óðalsbóndi í Kotvogi og Ólafur Ketilsson á Kalmanstjörn og Jón Jóns- son skólastjóri í Kirkiuvogi hafa ný- lega verið sæmdir þyzku arnarorð- unni rauðu af Þýzkalandskeisara fyrir björgun úr lifsháska og aðbjúkr- un á þýzkum skipbrotsmönnum. £Ijan strönduð. Elian, eitt af gufuskipum Wathnes-félagsins,strand- aði skamt frá Björgvin í miðri vik- unni sem leið. Var að leggja af atað til íslands. Búist við, að hún náist út og tefjist aðeins um nokkra daga. — Vörur í henni óskemdar. Vesta kom frá útlöndum í nótt. Farþegar: Sveinn Biönsson, Lund lyfsali, Jón Stefánsson fyrrum ritstj., Ásgeir Finnbogason frá Vesturheimi o. fl.

x

Fjallkonan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fjallkonan
https://timarit.is/publication/122

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.