Fjallkonan - 11.05.1910, Page 3

FJALLKONAN
67
Nú með Kona Helqe
ltoma i

verzlun Jóss térlafssaar Þingholtsstr. I
Þýzkar og: Enskar vörur,
mjö^ mikiö úrval.
Þ>að væri fróðlegt að bera saman verð og gæði, við
þær verzlanir, sem fólk heldur að séu ódýrastar
hér í bænum.
Altaf eitthvað nýtt með hverri skipsferð.
◄
4
4
4
íaupið hvítasunnu-kaffi
í nýju kaffiverzlunin ni
H1
F
Austurstræti 7.
Veröur opnuö 14. mai.
OB
►
►
►
►
►
t
og Þjóðverja, hafi verið ein saman-
fléttuð kúgunar keðja, og þótt Danir
ættu margfaldan hlut í öllu því versta
þar að lútandi, þá bættu hinir ekk-
ert úr skák gagnvart landsmönnum.
Allar skærur milli Dana og umboðs-
manna þeirra við Englendinga, hefðu
getað verið og áttu að vera lausar
við alþýðu manna. Það eru líka til
mörg bréf og skilríki fyrir því að
Englendingar og Þjóðverjar voru hér
á landi sem villidýr og er hægðar-
leikur að telja margt slíkt. Það er
ekki ómögulegt að ég komi að þessu
efni síðar, og geti þá sýnt fleiri hlið-
ar en almenningi eru vel kunnugar,
í þessu máli.
Það sem „FjalIkonan“ segir, að
ummæli mín um Gránufélagið verði
að skiljast sem „háð, en eigi lof“,
þá vil ég taka fyrir allan misskiln-
ing um það, að það sem ég hefi
sagt þar um Gránufélagið og að því
hafi „lengi verið stjórnað með ráð-
deild og dugnaði“, þá er það hrein
og bein alvara mín, sannfæring og
verðskuldað lof. Þeir menn sem
komuir eru á 70asta aldurs ár, muna
vel þá dagana, þegar Gránufélagið
var stofnað með frábærri atorku og
ósérplægni undir forustu herra Tryggva
Gunnarssonar, og svo kvað séra
Björn:
Tvo gripi sendir Grána hér
og gróf á nafn þitt Tryggvi,
því gull er í þeim eins og þér
vor erinds’rekinn dyggvi.
Björn prófastur Halldórsson hefði
ekki farið þessum orðum um kaup-
félagsstjórann og gengist fyrir því
að hann væri sæmdur dýrgripum, ef
ekki hefði þókt mikið til hans koma
i stöðu sinni, enda mátti það í þá
daga.
Þessa stuttu athugasemd óska ég
að ritstjóri „Fjallkonunnar“ taki í
sitt heiðraða blað.
6. Maí 1910.
Sighv. Gr. Borgfirðingur.
Ártíðaskrá Heilsuhælisins.
Minningargjöfum er veitt viðtaka
í skrifstofu landlæknia á hverjum
degi kl. 5—7.
Hælinu hafa þegar borist nokkrar
minningargjafir.
Viðtökuikírteini eru nú fullgerð.
Þau eru atinn ipjöld, gylt á röndum.
Á aðra apjaldhliðina er markaður
hvitur akjöldur, upphleyptur. á dökk-
bláum feldi. Skjöldurinn er með
sporöskjulagi. Á hann er ritaðnafn
bins látna og dánardægur og nafn
þeaa, er gjöf gefur, en gjöfin því að-
eina skráð á akjöldinn, ef þess er
óakað.
Alt er þetta gert í líkingu við
málmaakildi þá (silfurskildi) er tíðkast
hafa að fornu fari hér á landi, áður
en kranaarnir komu til aögunnar.
Þá er utanbæjarmenn aenda minn-
ingargjafir, eru þeir beðnir að skrifa
greinilega fult nafn hina látna, aldur,
heimili, atöðu, dánardægu rog dauða-
mein; ennfremur nafn aitt, heimili og
stöðu. Þeim verður þá tafarlauat
sent viðtökuakírteini. Gjafirnar skal
aenda til Jóns læknia Róaenkranz,
Seykjavík.
G. Björnsson.
Mannalát.
Jön Guðmundsson bóndi í Stóra-
dal i Svinadal í Húnaþingi lézt fyrir
akömmu, hniginn að aldri.
Hann bjó lengctan hluta búskapar
sína á Guðlaugaatöðum í Blöndudal,
föðurleifð ainni. Hann var ágætur
búhöldur, gervilegur maður, hygginn
og einkar-ajálfatæður í öllu, óhlut-
deilinn og lítt fyrir að láta á aér
bera. ráðhollur og vinfastur og dreng-
ur hinn bezti.
Jón var ekkjumaður mörg ár og
misti tvær dætur aínar upp-komnar
fyrir nokkrum árum; varð skamt á
milli þeirra. Sonur hana uppkominn
er á lífi.
Ættingjum Jóns og bygðarlaginu
er mikill mannikaði að honum; var
hann einn þeirra fjögra roaknu meikis-
bænda í Svinavatnahreppi, er verið
hafa þar alla sína ævi og búið góðu
búi um laugt skeið. Hinir eru þeir:
Hannea Guðmundsson bróðir Jóna,
er nú býr á Guðlaugastöðum, og þeir
bræður Þorateinaaynir: Þorateinn á
Grund og Guðmundur í Holti. Þeasir
menn hafa allir verið og eru hinir
nýtnatu bændur og samhentir í því
að atyðja gagn og gengi aveitarfélaga-
ins.
Húnröður.
Á sjó og landi.
Hjálpræðisherinn biður þeaa get-
ið, að hann hafi „Bazar“ í Iðnó
þesaa dagana. Þar tala nokkrir
mælakuatu guðfræðingar bæjarina og
gleyma þeir víat ekki að minnaat á
halaatjörnnna.
Vestri kom úr fyrstu ferð sinni
í gærkveldi. Meðal farþega vóru
þeir Júlíua Ólafaaon og Sigurður
Eiríkason reglnboði.
Austri fór héðan á mánudaga-
kveldið með fjölda farþega til Auat-
fjarða.
Botnía fór héðan í aama mund til
útlanda. Til Veatmannaeyja fóru héð-
an Gunnar Ólafsson alþm., Engilbert
Gíslaaon málari, o. fl.
Yfirhjúkrunarkona í geðveikra-
hælinu á Kleppi er frá 1. þ. m.
Þórunn Bjarnadóttir, ættuð úr Land-
eyjum i Rangárþingi.
„Lögmaður". — Þórður Sveina-
son læknir gat þesa munnlega hér á
dögunum út af „yfirréttarmálaflutn-
ingsmanna“-heitinn, að hann kynni
bezt við að taka upp heitið lögmað-
ur í þess atað. — Þetta væri eink-
ar atutt og laggott orð og mundi
fljótt vinna aér hefð. Ruglingi gæti
það ekki valdið, af því að Iögmanns-
embættið gamla væri fyrir löngu úr
aögunni. Lögmaður þýddi lika að
fornu fari aama sem lagamaður eða
lögfróður maður og kæmi þvi merk-
ing þesa vel heim. — Ennfremur
væri alveg óþarft að kenna „lög-
menn“ þeasa við „yfirdóm" eða „yf-
irrétt“, því að það atarf þeirra væri
aðeins Iitill hluti verkahringa þeirra.
Landvörn. Svolátandi tillaga var
aamþykt á aíðasta Landvarnaifundi:
„Félagið Landvörn akorar á þing
•g atjórn að gera ítruatu tilraunir
til, að tryggja fjárhagalegt ajálfstæði
landsins, og sérataklega að ameygja
aem fyrat og rækilegaat af landasjóði
og banka öllum klafaböndum danskra
banka og dansks ríkiaajóðs. Félag-
ið treyatir þvf, að þingmálafundir
aendi og atjórn og þingi slíkar áskor-
anir og að hver þjóðhollur íalending-
atyðji þær af öllum sínum kröptum“.
Peningsliús á Kleppi. Á Kleppi
var reist í hauat fjós, hlaða og hf»at-
hús úr ateicateypu, samkvæmt fjár-
veitingu aíðaata alþingis. Eru húain
öll undir einu þaki sem er úr járni
og er að stærð 23X12 álnir. Fjösið
er að innanmáli 8 áln. og 7 þuml.
XI1 álnir. Hlaðan 6 álnir og 9
þuml. XI1 álnir. Hesthúsið 3X11
álnir. Veggþykt er 12 þuml. og akil-
rúm 6 þuml. Fjóaið er aléttað innan
og kalkað; í því er ateinsteypugólf
og flór. Loftið er plægt. Fjósið tek-
ur 8 kýr. í hlöðunni er og atein-
ateypugólf, en þakið er á apírum.
Hlaðan tekur um 200 hesta. Hest-
húsið er að nokkru með trégólfi en
aumu ateinateypt. Undir því er stein-
ateypuaafnþró, þriggja álna djúp og
Iiggur í hana renna úr fjósinu.
Maður sá, er vann verkið var
Sveinn Einaraaon ateinsmiður hér i
bænum. Getur læknir hælisina þeaa,
að hann aé beztur verkmaður þeirra,
er hann hafi aéð vinna, enda er
verkið mjög vel af heridi leyst.
Þingið veitti til húsagerðar þeas-
arar 1800 kr. en allur koatn. varð
1875,78 kr. Stjórnarráðið útnefndi
þá Hjört húsaamið Hjartaraon og
Stefán múrara Egilsson til þeaa að
meta húain til peninga og er ofan-
akráð lýaing frá þeim. Matsverð
þeirra er kr. 3900,00 eða meira en
helmingi meira en landið þurfti að
borga. Munu þeaa ekki dæmi að
jafnaði, að avo vel sé haldið á opin-
beru fé, sem hér er raun á, og ber
að þakka lækni hæliaina það, þvi að
hann sá um framkvæmd verksina og
hafði aðalumajón með því. X.
“Freyr“.
Prospero kom frá útlöndum í gær-
kveldi og fer héðan í kveld norður
um land.
Útsölumenn
blaðsina, aem fengið hafa ofsent
1. tölubl. þ, á., eru beðnir að end-
nrsenda það til afgreiðalunnar aökum
þesa að upplagið af því er á þrotum.
Ágætar íbúðir
fyrir atærri og smærri fjölakyldur,
og einatök herbergi, hefir til leigu
Jónas H. Jónsson
Káraatöðum.
Ágæt íbúð
3—4 herbergi og eldhúa er til leigu
frá 14. þ. m. í nýlegu húsi rétt við
miðbæinn.
Somjið aem fyrst við
Einar J. Pálsson
Miðstræti 10.
AFGREIÐSLá og SKRIF-
S T 0 F A blaðaina er á
Skólavörðustíg 11 A.
Ef vanskil verða á
blaðinu éru kaupend
ur beðnir að gera af-
gréiðslunni þegar að-
vart.