Heimskringla


Heimskringla - 09.09.1886, Qupperneq 4

Heimskringla - 09.09.1886, Qupperneq 4
Wbtcuy. Vjer undirikrifagir leyfum oss hjer meg að bjóöa löndum vorum • NÝTT ^VIKUBLÁÐ. Hver örk verður allt at5 f>ví helmingi stœrri en örkin af bleftinu (lLeifur”. Vort blaö ver{ur allt atS f>ví helmingi stœrra, en nokkurt blaS, sem hing a$ til hefur verig gefig út á íslonzku, Samt sem áftur verður blagits selt vitS sama vergi og í(Leifur” hefur veritS seldur, ag eins $2,00 í Áme- ríku, kr. 8,00 I Evrópu árgangurinn. Þetta blatS vertSur pví tiltölulega pag langódýrasta blatS, sem nokkurn tímahef- urkomitSútávorumáli. Éins og etslilegt er, vertSur blagitS einkum og sjerstaklega fyrir íslendinga í Vesturheimi. Öll pau almenn mál, sem J)á var'ðar miklu, munum vjer og láta oss miklu skipta, hvort sem patS eru STJÓRN- MÁL, ATVINNUMÁL, MENNTAMÁL, etSa önnur, En par meg er alls ekki sagt, atS vjer viljum ganga fram hjá peim málum, sem landa vora á ís- landi vartSar sjerstaklega. Eínkum viljum vjer taka svo mikinn pfltt, sem oss er mögulegt, í stjórn- málum peirra og bókmenntamálum. Yfir höfutS vildum vjer stutsla ats pví af fremsta megni, atS meiri andleg samvinna gœti komizt á metS löndum heima og löndum hjer. Auk pess mun blatSitS metSfertSis almennt skemmtandi kafla, einkum gótsan skáldskap í bundnu og óbundnu máli, frumritatSan og pýddan, sem jafnt œtti atS geta veritS fyrir alla íslendinga, hvar sem peir eiga heima. Frjettir mun og blatSitS fœra yfirgripsmeiri og greinilegri en nokkurt annatS íslenzkt blatS hefur átSur gert. BiatSiJS er algerlega óhátS öllum hjerlendum pólitískum flokkum. patS hefur fullt frelsi til atS taka í hvert mál á pann hátt, sem ritstjórnin álítur rjettast og ianngjarnart. ÞatS mun heldur ekki ganga neinum flokk- um á hönd. BlaJSitS verJSur alls enginn agent fyrir VesturheimsfertSir, hvorki til Canada nje annara ríkja Ameríku. patS talar um útflutninga af íslandi og innflutninga hingaJS í land, eins og önnur mál, aJS eins eptir sannfœr- ingu og beztu vitund ritstjórnarinnar, en engum innblœstri annara manna. En hitt er ekki nemá sjálfsagt atS patS mun hafa vakandi auga á öllu pví, sem opinberlega er sagt um hag og framfertsi íslendinga hjer, og halda hiífiskildi fyrir peim, ef pörf gerist. Vjer munum ekkert til spara, atS blatS vort vertSi svo alpýtslegt og J>ó jafnframt svo v a n d a t5 ats öllu leyti, sem frekast eru föng á. ÞatS er pví von vor, ajS landar vorir taki pessu fyrirtœki vel, skrifi sig fyrir blatsinu patS allra brátSasta, og borgi paJS skilvíslega. Án peirror aJSstotSar frá peirra hliJS getur fyrirtœk- itS ekki statsizt, eins og autSvitaí er. En fáir munu peir vera, œjtu peir atS minnsta kosti ats vera, sem ekki liggur í augum uppi, hvíllk nauðsyn er á, atS gott blatS gœti komizt á fót metsal vor og prifizt. peir sem œála atS kaupa blatSitS, eru vinsamlega betSnir atS senda nöfn sín á skrifstofu ritstjórnarinnar 85 og 37 King Str., Wiíinipeg, sem allra fyrst. Frímann B. Anderson. Einar Hjörleifsson, Eggert Jóhannsson. Frjettir úr Manitoba og NorJS- vesturlandinu koma í nœsta blatsi. Frjettir úr Winnipeg koina í nœsta blatsi. Frjettir frá íslandi koma i nœsta blatsi. Ritdómur um Nýju sálmabók- ina kemur í nœsta blatsi. ALMENNAR FR.TETTIR. Framhald frá fyritu sítSu. 6. Forseta er gefitS leyfi til atS fara eins með skip erlendra manna á höfnum Bandaríkja og farið er metS Bandaríkja skip á höfnum í öðrum löndum. 7. Forsetaeptirmanns-lögin ern pann- ig : að deyi forseti eða ef hann einhverra ástœðna vegna ekki getur gengt forseta- störfum, og sje varaforseti einnig dáinn eða ófær til að gegna þeim störfum sakir heilsubrests, pá taka ráðherrarnir við pví embætti eptir pessari röð : fyrst innanrík- isráðherrann, geti hann pað ekki, pá fjár- málaráðherran, pá hermálaráðh., svo dóm málaráðh., pá póstmálaráðh. og síðast sjó- liðsráðherrann. Er pað skylda pess, er við embættinu tekur, að kalla saman ping ið innan 20 daga, ef pað ekki situr þegar forseti fellur. frá. 8. Hjer eptir kostar 5 cents (í stað 8) að senda póstávísanir fyrir minni upphæð en 5 doll., hvervetna innan Bandarikja. 9. Hraðflutnings póstfrímerkin (sem kosta 10 cents, og skuldbinda póststjórn- ina til að skila brjefum undir eins) fást hjer eptirekki einungis á sendibrjef, held ur einnig á allskonar blöð og böggla, sem með pósti eru sendir. 10. Að siðustu má geta um lögin við- vikjandi óekta smjeri. Frumvarp pað komst í gegn á pingi, prátt fyrir alla mót- spjirnu fjekk staðfesting forsetaog öðlaðist laga gildi hinn 2. októbermán. næstkom- andi. Lögin heimta, að sá er býr petta smjer til, skuli gjalda $600 á ári fyrir að fá leyfi til að búa pað til,ogað auki gjalda 2 cents af hverju pundi, sem búið er til; að sá sem verzlar með pað í stórkaupum, skuli gjalda $480 um árið fyrir leyfið, og sá sem verzlar með pað í smákaupum $48 á ári. Og peir sem verzla með pað eru skyldir að hafa petta svikna smjer svo greinilega merkt, að allir viti hvað peir kaupa ; og peir sem verzla með pað í smá kaupum mega aldrei selja einum manni meira en 10 pund af pví í senn. Fjárútlát fyrlr brot pess^ra laga eru : fyrir verk- stæðaeigendur $1000—5000; stórkaupa- verzlunarmenn $2000, og smákaupaverzl- unarmenn $50—500.—Innflutnings tollur á smjeri pessu er 15 cents á pundið. Meðal hinna markverðustu frumvarpa sem báðar deildir gjarnan vildu að yrðu lög, en sem ekki vannst tími til að ljúka við, og pess vegna bíða til næsta pingseru pessi: Tolllækkunarlögin, viðskiptalögin (milli Bandaríkja og Canada), járnbrauta- stjórnarlögin, mormóna-pvingunarlögin (um að pvinga pá til að hlíðnast Iögum landsins) og frumvörpin um að gjalda peim eptirlaun, sem voru í Mexicostríðinu 1812 ; aðafnema forkauparjettinn og trjá- plöntunarrjettinn úr landlögunum, og að fyrirbjóða erlendum mönnum að eiga fast eignir í rikinu. Allmiklar prætur hafa átt sjer stað á milli Bandaríkjamanna og Mexicomanna um síðastliðin mánuS, og pykir enn óvíst að pað prœtumál lykti friðsamlega. 8ú er orsök til prœtu peirrar, að blaðstjóri einn, að nafni A. K. Cutting, sem býr í E1 Pasco í Texas, og héldur par út blaði, og öðru (spœnsku blaði) í Paso del Norte í Mexico (rjett fyrir sunnan landamœrin) hafði ritað óheyrileg meiðyrði um annan Mexicomann, Medina, er kom til Paso del Norte og sendi út boðsbrjef að öðru blaði, er hann œtlaði að fara að gefa út. Medina ljet pegar taka Cutting fast- an og höfðaði mál á móti honum, en pví lauk svo, að Cutting var dœmdur sekur, en boðið að hann skyldi sleppa óhegndur, ef hann vildi aptur kalla orð sín, og lofaði hann pví. En í stað pess að enda orð sín, brá hann sjer norður yfir landamœrin til E1 Paso í Texas, og ítrekaði par hin sömu meiðyrði í Texasblaði sínu. Að sönnu hafði hand látið prenta* afsökun i Mexi- kanska blaðinu, en setti greinina á pann stað, sem hann vissi að sízt mundi litið á, og að auk gjörði hana svo úr garði, að hún mátti heita ólœsileg. Eptir að hafa end- urnýjað meiðyrðin og útbreitt pað blað um Mexico, purfti hann að fara suður yfir landamœrin aptur til að vitja um sitt mexikanska blað, og var pá samstundis tekin fastur og situr síðan í ströngu varð- haldi í Mexico. Deilan kemur til af pví, að maðurinn er pegn Bandaríkja, pó hann hafi einlœgt annan fótinn í Mexico. par af leiðir að ýmsir ofstopafullir Texasbúar hafa heimtað að Mexicostjórn láti mann- inn lausan, og sent áskoranir pess efnis til stjórnarinnar í Waslúngton. Síðan hef ur Bandaríkjastjórn skrifað Mexicostjórn- inni og heimtað að maðurinn sje látinn laus, en pví heílr ekki verið gefln gaumur til pessa. Búðar stjórnirnar láta fremur ófriðlega, pví beggjamenn sem búa nœrri landamœrunum, spara ekki að blása að kolunum. Bandaríkjastjóm hefur látið kanna hergagnabúrin til að sjá hvað til er, ef á parf að halda ýmsir herflokkar hafa byrjað að œfa sig, einkum í New York- ríkinu og sagt, a» búið sje að senda her gögn til New York, og til búið að flytja pau sjóveg suður hvenœr sem vilL Mexi- costjórn er að draga saman liðsafla við landamœrin að sunnan; eru par saman komin 3—4000 hermanna, sem nú eru í óðaönn að bpggja bjáðabyrjðar víggirð- ingar, enda eru Texasmenn orðnir hrœdn ir, pví fátt er af hermönnum Bandaríkja- megin landamæranna. Síðan pessar þrattanir byrjuðu, hefur Bandaaíkjastjórn gaumgœfilega mœlt mót stöðuafl Mexicomanna, ef svo fceri, að hún pyrfti að berjapá til hlýðni,og ernú komin a pá niðurstöðu, að par purfi nokk- uð til, pó pað sje engiu ráðgáta hvor ofan á muni verða í peírri gíimu. Standandi her Mexicomanna er 24,000, og á svip- stundu geta peir sent út 250,000 velbúinna hermanna, og ef fje ríkisins hrykki, geta þeir auðveldlega talið vísar 500,000 her- manna. Hergögn Mexicomanna eru og bæði mikil og vönduð, að undanskildum byssum fótgönguliðsins, >ví >ær eru sagð- ar einkis nýtar. Samuel Jones Tilden, einn af llinum merkustu mönnum Bandaríkja, andaöist að heimili sínu Oreystone Við Hudson- fljötið, á miðvikudagsmorguninn 4. f. m. Tilden var fæddur I Jxirpinn New Leba- non í Columbia County I New York rík- inu, 9. febrúar 1814. Alla sína æfl var hann meira og minna við-riðinn opinber mál, og ætið mjög háttstandandi maður í demó- krata-flokki New York-ríkis, og vaj >ar kosinn ríkisstjöri árið 1874. Áriðl876 sótti hann um forsetaembættið gegn Ruther- ford B. Hayes, og fjekk talsvert fleiri at- kvæði en hann. Eigi að síður fóru leikar pannig, að Hayes var kjörin forseti; hafði forstöðunefnd kosninganna ónýtt sum at- kvæðin, fengið önnur ný og sumstaðar, að sagt var, fleiri en eitt frá sama manni, par til Hayes hafði fengið einu atkvæði fleira en Tilden. Siðan hefir Tilden lítið feng- izt við opinber störf persónulega, en ein- lagt verið góður ráðgjafi demókrataflokks- inf. John Kelly, hinn ákafamikli forvíg- ismaður hins svo-kallaða 7'arnaay-flokks (demókratafl.) S New York er dáinn. Á siðastl. 25 árum hafa fáir menn veríð tíð- nefndari i Bandarikjum en hann, en ekki eru allar sögur, sem af honum hafa geng- ið, sem glæsilegastar. Kelly er fæddur i New York árið 1822. Canada. FiskiverðamálrS stendur við sama. En til að koma S veg fyrir sífeldar œsing- ar út af því, sem voru orðnar helzt til tíðar sumstaðar eystra, beggja megin landamæranna, pá ljet stjórnin það boð út ganga, í júnímán. S sumar, til lög- regluskipastjóranna, að á meðan engir samningar sjeu gjörðir, skuli fiskidugg-, um frá Bandaríkjum leyft að liggja innan þriggja mílna beltisins, og kaupa allar nauðsynjar hvort heldur það er beita eða onnað, en ekki fá pœr að liggja par leng- ur en 24 kl.st. S senn, liggi þær lengur og skipverjar sýni sig líklega til að fara að fiska, verða þœr teknar fastar sam- stundis. En til þess formenn skipanna ekki geti kenrit vanþekking um, ef þeir dvelja lengur en sólarhring í senn, þá er þeim gefnar prentaðar reglur þessu við víkjandi undir eins og akkerum er varpað lnnan 3. mSlna beltisins. pessi tilslökun er endurgjald fyrir pá vœgð, er Banda- rikjastórn sýndi formanni kanadisku fiski- duggunnar, sem tekin var föst í Portland i ríkinu Maine í malmán. i vor, og sem sleppt var aptur eptir fáa daga án nokkura fjárútláta. Englandsstjórn hefur litið sem ekkert gjört S þessu máli enn, þrátt fyrir margitrekaðar áskoranir, og þess vegna stendur það svona i stað enn eptir allan þennan tíma, bœði Canada og Bandarikja mönnum til meins. Bandaríkjamenn eru náttúrlega reiðir Canadamönnum fyrir þessar aðfarir; þeir vilja fá að fiska upp við landsteina Nýja Skotlands og Nýju- Brúnsvíkur, en þeir vilja ekki gjalda neitt fyrir það, þykir veiðin ekki svo mikil að nemi borgun, en þó er nú svo komið, að fiskimenn S rikjunum Maine og Massa- chusetts eru farnir að kvarta sáran yfir aflaleysi í sumar, sem þeir þó ekki eru viuúr að gjöra svo snemma sumars, er sýnir að einlivers virði er að mega flska upp undir landsteinum. Hve oestir að sumir BandarSkjamenn eruyfirþessu,sjezt af þvi, að á þinginu I Wasliington voru sífeldlega bornar upp uppástungur um að hefna sin á Canadamönnum með pvi, að hindra viðskipta verzlunina, taka öll skip þeirra föst, sem kæmu inn á hafnir Banda ríkja o. s. frv. Og ein þessi uppástunga var á þessa leið: að algjörlega öllum við skiptum við Canada skyldi hœtt, og að járnbrautarvagnar frá Canada fengi ekki að fara um brautir í Bandaríkjunum, heldur að hafa vagnaskipti S hvert sinn, er vagn, fermdur varningi, þyrfti yfir landamœrin. En þessi uppástunga komst ekki í gegn, heldur í hennar stað sú, er gefur forsetanum vald til að taka þann rjett frá erlendum skipum á höfnum rík- isins, sem tekin er frá Bandarikja skipum á erlendum höfnum. Fylkisþing kosningar eru af Staðnar nú í 4 fylkjum,í British Columbia, Prince Edward-eyju, Nýju Brúnsvik og Nýja Skotlandi. í hinum tveimur fyrtöldu fylkjum varð conservative-flokkurinn yf- irsterkari, en í hinum varð reform-flokk- urinn ofan á. En þeim flokki S Nýja Skotlandi stýrir nú, eins og áður, maður sá, er fyrstur fann upp á, að fylkið skyldi slíta sambandið við rikið, og fjekk þess konar frumvarp samþykkt á fylkisþing- inu í vetur er leið. pessu spursmáli áttu kjósendur að svara við kosningarnar, og peir svöruðu því þannig: að þeir vœru samþykkir frumvarpinu ; öðruvísi er ekki hœgt að skilja það. Aðalástœður Nýja Skotlendinga til að slíta sambandið eru, að fylkið hafl orðið út undan í öllum við- skiptum og verzlun við hin önnur fylkin, og það þess vegna hafi frá upphafi haft skaða einn af sameiningunni. Ilvað satt er í því sjest af fylgjandi skýrslu, sem sýn- ir hvað sambandsstjórnin hefur gjört á pessum 19 árum til að auka siglingar og gjöra þœr greiðari, til byrjun þessa árs (talan innan sviga sýnir hvað margar sams konar stöðvar og hjer eru taldar voru til sameiningar árið 1867): Vitar við strendurnar 153 (53); aðvörunarstöðvar (til að vara við skerjum, grynningum og straumum) 525 (0); aðvörunar bjöllur (sem hringt er sífellt i þoku) 22 (2); lífs- verndunarstöðvar (til björgunar mönnum úr sjávarháska) 8 (0); og heimili fyrir hrakta sjófarendur og skipbrotsmenn 3 (0). Skýrslur er sýna aukijing verzlunar- innar í fylkinu S heild sinni, höfum vjer ekki við hendina, en geta má þess, að 1867 nam ársverzlan þess tœpum 10 milj., en í fyrra nam hún 22—23 milj. dollars. Meðal hinna ýmsu verkstœðo, er þar hafa verið stofnuð á síðastliðnum fáum árum, má t. d. geta þess um sykurgerðarhúsið, sem byggt hefur verið síðan 1880. Frá því eru send út úr fylkinu til annara staða í ríkinu, að meðaltali 2 milj. punda af sykri á liverjum mánuði. pessu aðskiln- aðarmáli hefur ekki verið hreift síðan kosningar fóru frairi, og liggur það líkast í dai til þess er þingið kemur samau í vet- ur, en þá má foringi stjórnarinnar, W. S. Fielding, til með að hreifa því og leiða það til lykta á einhvern hátt. Eins og auglýst hafði verið lauk kyrrahafsfjelagið við að borga sambands- stjórninni peningana, sem það fjekk til láns í hitt eð fyrra, fyrir 1. jðlí í sumar. Borgaði það $20 milj. S peningum, en 10 meðlandi er það virti á $l,50’ekruna, fjekk því stjórnin aptur um 7 milj. ekra af þeim upprunalegu 25 milj. er hún gaf f jelaginu. pegar tekið er tillit til þess, að fjelagið fjekk þetta land gefins upphaflega. þá eru þvi að vissu leyti gefnar aptur þessar 10 milj. dollars, en aptur á móti er hver ekra þessa lands fjelagsins metin á $3— svo eptir þeim reikningi, grœðir stjórnin ekki svo lítið á þessari vixlun, ef hún selur landið. Sem stendur er því brautarfjelagið svo að segja skuldlaust og brautin vagnfœr hafa á milli. pó Riel sje löngu daudur, þá er Riel- málið ekki likt því dautt enn. Ýmsir ábyrgðarlausir pólitískir umrenningar Quebec-fylkinu hafa komið því til leiðar að allmikill hlutl frönsku alþýðunnar— einkum hinn fáfróðasti hluti hennar—trúir því, að Louis Riel eafi ekki verið tekinn af fyrir það, að hafa gjört uppreist gegn landi og lýð og látið myrða fjölda fólks, heldur fyrir það, að hann var franskur 1 aðra œttina og katólskrar trúar, og að því hafi valdið fjandmannaflokkur þeirra,— Óraníumennirnir. pessi sami flokkur trúir því og, að allir íbúarnir í Quebec, sem ekki eru franskir eða írskir að œtt og katólskir, sje annaðtveggja Óraníumerin eða frímúrar, en þá flokka er katólskum mönnum kennt að hata. pessir Riels áhangendur hafa myndað pólitískan flokk, og œtla sjer, við nœstu kosningar, að verða svo sterkur, að meiri hluti Quebec full- trúanna á þingi verði Riels-menn. En þeirra verkefni á að verða það, að hefna Riels, og, að svo miklu leyti sem hœgt er, sníða öll lög sambandsstjórnarinnar eptir þörfum Quebec-fyrkis, án nokkurs tillits til hinna annara fylkjanna. Og einn af þessum fulltrúum hefir flokkurinn fengið nú þegar. pað fóru fram kosningar til sambandsþingmensku í einu kjöfdœmi skammt frá Montreal fyrir skömmu, og af þeim þremur mönnum er sóttu um kosning varð sá hlutskarpastur, er barðist undir merkjum þessa franska þjóðflokks. Nýdáin er eystra Frances E. Dickens, sonur hins víðfrœga söguskálds Charles Dickens F. E. Dickens, sem var umsjón- armaður í varðliði Norðvesturlandsins, var í Fort Pitt í fyrravor með fáeina menn pegar Big Bear kom pangað og eyðilagði virkið. par missti Dickens allar eigur sín- ar, og meðal annars fjölda inörg rit, er hann hafði samið á þeim 10 árum, sem hann var í Norðvesturlandinu. selja ágætt kaffl (grænt) með aðdáanlega lágu verði, sem sje: ð pund fyrfr dollar! Ennfremur, 5ÍO pnml fyrir dnl- lar af mjallhvítu púðursykri, einnilg- i s ef keypt ern 5 pnnd af li inn inndæla kinversika og japa n iska tei, nlveg nykomnu, stein koNtnr ein 50 ets. qundid. Munið að búðin er á Aðalstrætinu l^nrSÖS. Oommcrcial Bank ofManitoba. Cor. Bannatyne & Maine Strs. Stjórnendur McSArthnr Boule og Campbell, lána peninga metS gótS- um kjörum. Bankinn lœtur sjer einkanlega annt um atS ná vitSskipt- um íslendinga. I

x

Heimskringla

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.