Heimskringla - 02.05.1889, Blaðsíða 3

JPris endast $7-00,
DEN BÁSTA OCH BILLIGASTE UPPLAGAN AF
Den Heliga Skrift.
SVENSKA BIBELN, rikt illustrerad med ett stort antal praktfulla
graveringar af Gustave Doré och andra framstánde tecknare.
Innehállande Gamla och Nya Testamentet, Apochrypha etc. med
fullstándiga fdrklaringar af H. M. Melin, Theol. Doct. och Domprost i
Lund (En af Sveriges mest framstáende Bibelforskare).
Págrundafden
Skandinaviska
b e f o 1 k n i n gens
talrikhet i Fören-
ta Staterua och
med anledning af
ofta upprepade
förfrágningar ef-
ter Den Heliga
Skrift pá deras
modersmál, har
Förlággaren fun-
nit sig föranlá-
ten att utgifva en
praktupplaga af
Svenska Familje-
Bibeln.
Denna Prakt-
bibel ár tryckt
frán e 1 e k t r o -
typiska plátar.
Hvarje sida ár
pá det mest tillta-
lande sátt prydd
med de sym-
b o 1 i s k a teck-
ningar m e 11 a n
spalterna. Pap-
peret ár af básta
slag. B a n d e n
áro starka, pryd-
ligaoch lámpliga
och Förlággaren
garanterar a 11
verket i sin hel-
het till fullo
motsvarar be-
skrifningen.
Storleken a f
Bibeln ár i lángd
och bredd 10J
till 12J tum och
i tjocklek 3J till
5 tum.
vaninn, sem veldur því, að sáning
er ekki enn um garð gengin, pvi
venjulega sáum við ekki fyrr
en i maímánaðar byrjun. Við meg-
um líka búast við næturfrosti og
kuldakðstum á vorin á meðan ís
leysir ekki af vatninu, J><5 naumast
svo miklu að hveiti skemmist.-Geld-
neyti og sauðfje er lengi búið að
ganga gjafalaust, og er nú jörð far-
in að grænka dálítið, svo sauðfje
bítur ekki annað en nýgræðing.
tJr brjefi frá Calgary, Alta.,
dags. 23. apríl 1889.
ul>að sem jeg befi gert síðan
jeg kom hingað er, að jeg hef
farið norður til íslendinga og skoð-
Priserna áro mycket lága, om man tar i bctraktande de stora om-
Jkostnader, som varit nödvándiga för utgifvande af praktverket
Med Hundratals Planscher.
Bi bedja sárskildt fá fásta uppmárksamheten pá den illustrerade
■“ Historia öfver de samtliga böckerna ;i den Heliga Skrift,” i hvilken
beskrifves hvarje boks författare, tiden nár den har skrifvits, och inne-
hállet af hvarje bok.
Genom utmárkt fina fárgplanscher hafva vi illustrerat den delen af
det Nya Testamentet som máhánda mest har slagit an pá det menskliga
sinnet, nemligen “ Jesu liknelser.”
Afvensá hafva vi till den Svenska Illustrerade Familje-Bibeln
bifogat följande: En ytterst smakfull blankett till giftermálsattest, ett
familje-register i litografi, nágra sidor för insáttande af familje-portrátter.
Dessutom hafva vi försett denna upplaga med ett helt galleri af
illustrationer, af de förnámsta artister konstnárligt utförda i stál, litografi
och fargtryck.
QVALITETER OCH PRISER.
No. 1. —Amerikanskt moroccoband, sidor och rygg förgylda,
ytterkanter marmorerade blott ..... $7 00
No. 2 —Amerikanskt moroccoband, med upphöjda fált á permen,
förgylda titlar á rygg och sidor, förgylda kanter . . 8.50
No. 3 —Fint Ryssláderband, med upphöjda fált á permen, helt
och hállet förgylda permar á sidorna, ryggen och ytter-
kanterna.......................................1150
No 4. —Extra fint tyskt moroccoband, upphöjda fált, helt och
hállet förgylda sidor rygg och kanter, utomordentligt
vackert mönster—ett ytterst fint verk .... 13 50
No. 5.—Kyrko-Bibel, fint tyskt moroccoband, spets vinkliga
kanter á permen, förgylda ytterkanter (utan illus-
trationer).............................................900
En mindre och betydligt sámre upplaga
ár áfvensá af annan förlággare utgifvea
Efterse att i den Bibel Ni köper, Dr. Wm. Smith’s illustrerade, “ Historia
öfver samtliga Böckerna i Den Heliga Skrift'' finnes. Efterse vidare att
i densannua finnes ett stort antal af stálstick och fárglagda litografiska
planscher. Obs. Denna ár den enda svenska Familje Bibel som Dr. Smith’s
illustrerade Historia öfver Bibelns böcker, jemte ett större antal stálstick
finnes. Pris endast $7.00.
Agenter önskas i hvarje “ County.”
Address National Fublishing Co.,
LAKESIDE BUILDING, CHICAG0, ILL
VARNING!!!
að land ]>ar
injer mjðg vel
fSLANDS-FRJETTIR-
REYKJAVÍK, 32. febr. 1889.
ENGINN, ALVEG EIII
■GETUR SELT EINS ÓDYUT, SJALFfíINDAIiA, 3LATTUVJELAR, RAKST-
URSVJELAli, VAQNA, IIVKITIBÖND (Binding-twine), QIRÐINQAVtR,
BOLTA, ÞJALIR OQ FLEIRA 0. FL., sem of langt yrði upp a« telja, eins og
M. NTEPHANSON,:-:
mmmi........dakota.
Aðrir geta reynt að selja eins ódýrt, en lengra komast þeir ekki. Þeir ná ekki
með tœrnar þangað sem jeg hef hælana í þessu efni. Um þetta geta bændur sann-
færst ef þeir koma inn og líta á vöru og verðlistana, og enginn mun þá burtganga svo
a« hann ekki noti kjörkaupin og flytji heim meí sjer eitthvatS af þessum munum,
sem brtíkaðir eru á hverjum degl.
Munifl a« þetta er ekkert skrum. ÞatS getur enginn selt þennan vaming fyrir
sama verð og jeg, sem er að þakka sjerstökum samningum við verkstæðaeig-
endurna.
I®“ Tek einnig hveiti í ábyrgð fyrir skemmd etSa eyðilegging af hagli, í einu hinu
bezta ábyrgðarfjelagi bænda.
1 STEPHMSOl
VGIA

PALS SKALAHOLTS BISKUPS
—OG—
HUNdlKVAKA
til sölu við VERZLUN th.
FINNEY’S.
173 ItOSS ST. - - - WISIÍIPEG
—OG—
HJA ÚTGEFENDANUM, AÐ
153 JEMmASTREET.
KOSTAR í KÁPU 25 í BANDI35 CTS.
H. 0.8MITH
SIÍOSMIDUR
umhverfis, og leizt
á. Jarðvegur sýn-
ist að vera góður og jafnvel fallinn
til akuryrkju sem kvikfj&rræktar.
Landar þar komast af, fremur öll-
um vonum, en margs fara J>eir á
mis, sem eðlilegt er, J>ar sein J>eir
búa 80 mílur frá markaði. Dað
eru líkur til að J>eim gangi betur
með tímanum, ef landar sem að
koma eyðileggja J>á ekki.
Síðan jeg kom hafa nokkrir
komið og bráðum von á hóp frá
Dakota. En petta álit jeg mikið
óráð, að menn flykkjist bingað í
hópum. Það er eyðileggjandi fyr-
ir bæði pá er koma og hina sem
fyrir eru.
Óvíst pykir að brautin verði
byggð hjeðan í sumar norður til
Edmonton, og hjer I bænum er
ekki um vinnu að gera fyrír marga.
Bærinn er lítið porp og pvi ekki
fje til, til að leggja I byggingar
eða opinber störf. Vinnu fyrir
lansamenn má samt fá skammt
hjeðan hjá bændum. Svo er ekki
langt hjeðan til fjallanna og par
mun optast mega fá eitthvað að gera.
J>ó mig langaði sárt til að ein-
hver kunningi minn kæmi hingað,
hef jeg enga ástæðu til að telja
neinn til að flytja hingað undir nú-
verandi kringumstæðum. Og mjer
finnst J>að misráðið, af bændum í
Dakota, sem jarðeigandi eru, að
rífa sig paðan og flytja hiugað í
hálfgjört eyðipláz.
Hingað eru nýkomnir 2 ís-
lendingar vestan af Kyrrahafsströnd,
og er ekki að heyra að peim hafi
litist sjerlega vel á sig á strönd-
iuni”.
Er fluttur frá 58 McWilliam St. W. til
69 ROSS STREET.
Gerir vi« gamalt skótau og býr til skó
eptir rruili, mikið ódýrar, en nokkur annar
í borginni.
M. O. SMITH.
69 ROSS ST.
MINNEOTA, MINN., 25. apr. 8Ö.
[Frá frjettaritara „Heimskringlu”].
í dag er sumardagur hinn
fyrsti; heiðríkt veður, með hægum
andvara á sunnan; hitamælirinn
stendur 80 stig, í skugga; að
undanförnu hefur gróðrartið verið
hagstæð, svo grasi á ökrum og
engi munar óðfluga. í pessum
mánuði giptust hjer i nýlendunni,
Jón G. ísfeld og Margrjet .1. Vest-
dal, Guðjón Vilhjálmsson og Sig-
ríður Siofurðardóttir. Jón Jónsson
frá Ásbrandsstöðum I Vopnafirði,
er nj'dáinn. Einnig er nýdáin
Þóra kona Jóns Reykdals, úr
Borgarfjarðarsýslu. 2. pessa mán.
gerðu sljettueldar allmikinn skaða
hjer í grendinni, en ekki neinum
ísl. Hjer í Minneota er verið að
byggja norska kirkju, sem verður
fegursta og vandaðasta hús bæjar-
ins. Forsmiðurinn er Norðmaður
og heitir J. H. Jestson.
Forbes fylkispingsmaður vor,
fær mesta hrós í blöðunum fyrir
djarfmensku, skarpsýni og mál
snild, á pingi; er talinn meðal
hinna beztu pingmanna; hann er
einn af hörðustu fjandmönnum vín-
verzlunar. Minneota eflir nú í á-
kafa eldvarnir sínar; nýlega hafa
tveir stórir brunnar verið grafnir;
í eldvarnarfylkingunni eru eitthvað
um 30 menn, sem æfðir eru I að
dæla vatni og klifra upp húsveggi.
Úr brjefi frá Mountain, Dakota,
20. aprll: tlFlestir ern nú búnir að
sá hveiti sínu hjer umhverfis, enda
er tíðin hin indælasta. Og hin ó-
umræðilegu andlitin, sem fyrir frost-
ið síðastl. haust, urðu svo löng, eru
nú óðum að taka stakkaskiptum og
íklæðast brosi eptirvæntingarinnar
um ríkulega uppskeru á næstkom-
indi hausti”.
S k e p n u h ö 1 d eru allstaðar góö
að frjetta og hinn dauðlegi óvinur mann-
anna, bráðapestin, gerir litið vart við
sig.
Hafíshroði sást fyrir jólinnorður
með Strönduni, en horfinn var hann í
byrjun þ. m.
Af hákarli fengu Siglfirðingar
góðan afla á annan í jólum. Fóru þeir
síðan inn á Eyjafjörð eptir nýjárið á
þremur síldarbátum, hlöðnum með lif-
ur, og tóku kornvöru fyrir. Af Strönd-
um er skrifað, að þar hafl verið j.allvel
hákarlsvart þegar róið hefur verið fyrir
hann”. Á Skagaströnd hefur sjaldan
„orðið reynt fyrir hákarlinn, enda hef-
ur hann verið ærið tregur að þyggja
beituna”. En annars er
A f 1 a 1 a u s t um allt land.
„Otto Wathne og Lady
B e r t h a. Það var skýrt frá síðast í Þjóð-
ólfi, að Otto Wathne hefði verið lagður
af stað frá Sauðárkróki með „Lady
Bertha” til Siglufjarðar. Þegar þangað
kom, vildi það slys til, að htín fór upp
á land og liálfstrandaði, en með illum
leik kom Wathne henni aptur tít. Síð
an fór gufuskip Wathnes (lVaagen” til
Eyjafjarðar til að selja vörur og kom
þangað 30. jan., en sjálfur lagði Wathne
af stað með „Lady Bertha” og ætlaði
til Seyðisfjarðar, En þegar hann var
fyrir utan Eyjafjört! sprakk annar gufn-
ketillinn og fjell inn sjór kolblár; með
því að tjalda því sem til var, seglum
og öllu er nöfnum tjáir að nefna,
fjekk hann komið skipinu inn undir
Oddeyri, en þá lá það á hli«inni og var
nærri I kafl. Komu þá menn frá
„Yaagen” til hjálpar og gátu komið þvi
inn á Oddeyri. Lengra var sagan ekki
komin, en það kemur líklega framhald
síðar.
Þjófnaður á Sauðárkróki
komst upp skömmu eptir að póstar fóru.
Yinnumaður hjá kaupmanni V. Claessen
hafði stolið frá honum um 80 kr. og
var búinn að játa, Sá maður, er Frið-
rik Skram heitir, var sakaður um að
vera í vitorði og var hafður í haldi.
1. marz 1889.
((Tíðarfar hefur verið ágætt síð-
an ((Þjóðólfur” kom út síðast. Föstudag
og laugardag var bezta hláka, sem vafa-
laust hefur náð yfir allt land. Hjer er
kominn bezti hagi. Maður, sem er ný
kominn að norðan tír Hrtítaflrði, sagði
að þar hefði verið farin að koma upp
jörð.
Aflabrögð. í Garðinum hefur
verið róið eptir síðustu helgi. Fengu
menn frá 6—15 í hlut af rýrðar flski,
en hákarl var afarmikill fyrir landi.
M a n n s 1 á t. Hinn 20. þ. m. andað-
ist hjer í bænum prestsekkja Sigríður
Magntísdóttir, ekkja sjera Ólafs Þor-
valdssonar heitins, er siðast var prestur
í Viðvík í Skagafirði. Htín var merk
iskona og orðin háöldruð, á 82. ári.
Norðurmtílasýslu, 3 0. jan
18 8 9. „Frjettir fáar. Tíðin er um-
hleypingasöm það sem af er árinu
Hagar víðast nokkrir hjer, nema á
eyjunum yzt á Iljeraðinu. Fjárliöld
góð. Hey vel verkuð, en margir tæp-
ir með hey, ef hart yrði. Kæmu menn
nú vel af fje sínuívor, mundi ástanditS
stórum batna. Um 70 manna eru btínir
að skrifa slg til Vesturheims, að sögn, í
Hjeraðinu”.
Ú r A x a r f i r ð i, 16. jan. 1889....
((Ekki er neitt nema heldur gott að
bæjarfjelagið vaxtanna eða einhvers til-
tekins hluta af þeim, er þá myndi nema
fleiri þtís. kr.”, segir í Þjóðviljanum.
M a n n a 1 á t. Sigríður Ólafsdóttir í
Svefneyjum, móSir Halldórs K. Friðriks-
sonar yfirkennara, er nýlega dáin. Htín
var hin mesta merkiskona og orðin fjör-
gömul. Enn fremur er nýlega dáinn
Jónas bóndi Bentsson í Flatey.
22. marz 1889.
Tíðarfar hefur verið ágætt þessa
viku og hagar góðir, hvar sem til
frjettist, nema þar sem svellalög eru
mjög mikil.
F i s k i a f 1 i er kominn dálítill hjer
sunnanlands, en mjög stopull. Góður
afli á Eyrarbakka í fyrradag.
Sekt JónsÓlafssonar alþm.
fyrir meiðyrði um bæjarfógeta H. Dani-
elsson fyrir rjetti, var færð niður í 100
kr. tír 150 kr. með dómi landsyfir-
dómsins, er kveðinn var upp síðasta
mánudag.
frjetta tír þessu bygg«arlagi; sumar hag-
stætt, en fremur graslítið og fiskilaust að
kalla; haustið gott, og það sem af er
vetrinum bærilegt; næg jörð um þessar
sveltir, sjóhörkur engar, og bendir það á
að íslítið sje í norðvesturliafi, enda sögðu
hvalaveiðamenn það í sumar eptir há-
karlamönnum tír Eyjafirði”.
15. mars.
Tíðarfar hefur verið líkt og a«
undanförnu. FrostalítiS, en jarðleysur
fyrir áfreða og svellalög. Hæg hláka hef-
ur verið i gær og í nótt. Tíðarfai hefur
verið samskonar og lijer bæði fyrir vest-
an og norðan.
Fiskiafli lítill við Djtíp, nokkur
í Garðssjó og mikill undir Jökli.
B æjarstjórnin á ísafirði
hefur ákveðið, að leggja 100 kr. í söfn-
unarsjóð íslands, sem eiga að standa ó-
nreyfðar um langan tíma, ((en síðar nyti
ELDRAUNIN.
Eptir
GHARLES REAB.
(Eggert Jóhannsson, þýddi).
Fyrir dyrunum, er samtengdu her-
hergi það er Sara var í við dagstofuna,
var þunn vængjahurð, og fjell ekki vel,
svo að Sara heyrSi, án þess hún vildi,
or« og orð á stangli, af því er htísfreyja
og Millicent sögðu, En htín var ekki aS
hugsa um það, heldur ljet htín fyrsta
verk sitt verða, eptir að htín var orðin
ein, að skoða á milli rekkjuvoðanna.
Þótti henni þá rtímfatnaðurinn of rakur
til þess aS afklæða Lucy, og sagði
henni að htín yrði að sofa í fötunum um
nóttina. Svo ljet htín Lucy krjtípa við
knje sjer og lesa bænir sínar að venju.
Við enda þeirra leit mærin upp um
greiparsínar og spurði mömmu, hvort
htín mætti hiðja fyrir konunni í þessu
húsi. (Já góða, gerðu það’, svaraði móð-
ir hennar. (Það er hið eina, sem viS get-
um látið í tje sem endurgjald’. Breiddi
hún svo sjalið sitt ofan á Lucy, en sjálf
sat hún, og sökkti sjer djtípt niður í
hugsanir sínar. (Er það ekki undarlegt,
barn mitt’, sagði htín viS sjálfa sig, þó
hún ávarpaði dóttur sína, (að þeir skuli
bregðast okkur, sem svarið hafa að búa
með oickur, en kona, okkur að öllu
ókunnug, skuli brei«a faðminn ámóti
okkur, af því við erum einmana í ókunnu
laudi. Guð blessi hana!’
í þessu var barið á strætishurðina og
stukku þær Elízabet og Millicent upp,
og sagði htísfreyja, að þetta væru högg
manns síns. Og Sara, í sínu herbergi,
óskaði að svo væri, eins inuilega og htís-
freyja sjáif.
(Það er hann; mjer þykir svo vænt
um’, hjelt Sara áfram.
(Mjer þykir líka vænt um’, svaraði
Lucy, hálfsofandi.
(Hjernainn, hjerna inn!’, sagði El-
ísabet, og heyr«i Sara að htín dró með
sjer mann inn ganginn, sein henni virtist
að vera mundi friðsamur og uudirgefiun
ektamaki. (Jeg mátil að njóta þínínæði!’
heyrði Sara htísfreyju segja, og þeirri
sögn fylgdu hlýleg faðmlög og margir
kossar.
Sara faun allt þetta fremur en htín
heyrði það, þar sem htín sat viS höfða-
gaflinn hjá Lucy, hálf-niðurdregin. (Þau
eru glötS og ánægð, þessi tvö—og jeg
h 1 ý t að verða í þeim kringumstæðum
sjálf síðarmeir’. Þannig hugsaíi vesal-
ings Sara. En þar sem htín heyrði ekki
vel hvað þau hjónin(!) sögðu, og reyndi
ekki að hlusta eptir því, verð jeg að
segja hvað þau töluðustvið.
(Ja, hvaða ósköp ertu fölur! Seztu
niður í stólinn’, sagði Elízabet, eptir að
hafa kveikt á gaspípunni, svo að htín sá
nú fyrst hvernig maöur hennar leit tít.
Hann slangraðist yfir gólfið og komst
slysalaust í stólinn, þó ekkert hefði hann
í afgangi.
(Jeg ætla að btía þjer til góðan te-
bol’.a’, sagfii svo Elízabet.
(Grefillinn hafi teið þitt!’ svaraði
hann.
Þessa setningu heyrði Sara, og hrökk
á fætur hissa og ráðalaus.
(Gefðu mjerbrennivín!’ sagði bóndi
í enu hærri róm, og heyrði Sara orðin
glögglega. Htín liljóp á fætur og fram á
mitt gólf, en þar nam htín staðar. Jafn-
vel Lucy heyrði þessi orð, þó htín væri
liálfsofandi, og reisti sig upp á olnboga,
og horfði allt í kringnm sig, öldungis
hissa. (Framhald).