Heimskringla - 06.03.1890, Side 2

II Fil WSK Kl\4> IíA. WlJUUPtXí, MAS., 6. MAIi/ IS!M».
„Heimskriíila,”
an Icelandic Newspaper.
Publishedeveiy lnursday, by
Thb Hkimskhingi,a Printing Co.
AT
■35 Lombard St.......Winnipeg, Man. !
I umræðum, fyrr en hann hefur heyrt j mennings, par sem hver og einn
til Heirra, er ætla að taka þátt í j geti komist að með sína skoðun,
umræðunni, fyrr en reynslan liefur , sitt málefni, sókt aðra og varið
! sýnt honum f>að sanna. Með allri sjálfan sig með vopnum andans. Síi
virðingu fvrir skarjiskygni ritstjór-í almenna sókn og vörn getur ef til
ans, fyrir viti lians, meðfæddu og j vill ekki tekist eins íimlega eins og
Subscription (postage prepaid) otanað lærðu, getum vjer ómögu- 1 æskilegast væri. I>að er ekki að
One year........................$2,00 j lega viðurkennt hann alvísann. j búast við að óæfður eða lítt æfður
8 months........................ Þar af leiðandi oetum vjer ekki á- ritari beiti sinum andlegu voj.num
Payable in advance. litið að liann, fremur en hver annar p4™ nmlega og sa, sem eytt herur
an> maður, geti fyrirfram sagt hver l.æf- mörgum árum til að læra f>á íprótt
ursjeog liver óhæfur til að ræða , og vill láta almenning viðurkenna
' eitt eða annað mál. Auðvitað pyk- j sig listamann í peirri grein. En
ist hann nú hafa reynsluna fyrir sjer (ytri búningurinn er ekki allt, ckki
í pessu efni, par sem hann et búinn ! f>að ueina nauðsynlega” í ritstörfum
að sjá 8 (segi og skrifa prjár) rit- I fremur en öðrum störfum. Gim-
gerðir kvenna, pegar liann setti : steinn er gimsteinn, pó ekki sjehann
kvennfjelagið á hnje sjer og sagði högginn eða fágaður. Hvað snertir
Sample copies mailed khke to
address, on application.
Kemur át (að forfallalausu) á hverj-
um flmmtudegi.
Skrifstofa og preutsmiðja:
35 Lombard St.........Winnipeg, Man.
Blaðið kostar : einn árgangur $2,00;
hálfur árgangur $1.25; og uin 3 mánuði
75 ce.nts. Borgist fyrirfram.
X.
>_✓
X
g
s,
y.
1 Delinquent Koad Tax. « <D Þ» t - O t- O h M V- 50 lO í- t- ««ooo
AIÞ. CC 70 'rf 07 Of wcœot- >-< O X CO
Stoek Tax. T-OOOW -t* X © *C Q& •ys*
Hunda skattur. ooSðc C5 ÍO 5C
School Poll- Tax. g § g g g *- x « c. r. r- ct — go ct
Township skattur. X o o t** CO X X O Oí í*hOMO o CC 1.0 1-t co
Skóla skattur. $1,394 11 1,080 45 0,879 89 0,880 54 0,753 10
(-onsolidat- ed Tax. TZ 4- <^> <D *— X CO 05 LO oi o o o m i.o c: -t* © CO ° rH
-.1 u • js
• — cs • ti
== = 'C C
-X. fc; |_ •— |
—^ 3» 7Í r—i i
Consolidatecl Tux er nefndur sá
Upplýsingar um verð á auglýsingum j pvf að pegja, af pví að pað hefði . hin sjerstöku málefni hinna sjer-
„Heimskringlu” fá menn á skrifstofu ekkj VH á að tala um sín egin mál- stöku pjóðfjelagsdeilda, pá er mönn-
biaðsins, en hún er opin á hverjum yirk : ‘ hæfileika um í pessari og hinni deildinui bet-
um degi (nema laugardögum) frá kl. 9 eínl‘ ^11 d0 <lænla ul11 nænieiKa 1 o
f. m. til hádegis og frá kl. 1,30 til C e. m. kvenna til að rita uin og útvega rit- ur trúandi til að ræða pau malefni
Á laugardðgum frá kl. 9 til 12 hádegi. j -ir um g,n egin málefui eptir ! greinilegar og betur heldur en rit-
t^~Undireius og einhverkaupandiblaðs- ‘ vi.n.in. ai..o,r ^l t-„ri
ins skiptir um bústað er hann beðiun að fyrstu prcmur gremuuum, um pað stjóra blaðsins, sem alveg ckkert
senda hina breyttu utanáskript á skrif- maetti sannarlega segja, að f>að væri hefur lagt sig eptir að stúdera ]>au
•tofublaðsinso^tilgreinaum leið /yrr-. gfgt aB undra p6 menn furðaði á málefni, nenm eins og hver önnur |
Utan á Í.H brjef til blaðsins skyldi ; Pelrri bíræfni,” enda pótt men sje ■ n.álefm í he.ld smm. Og l.vað
skrifa: The lleimekringla Printmg Co., faruir að pekkja ritstjórann og sje j umálefni kvenna” snertir, pá erum
P. «. IhlX »05. ekki lengur í vafa um hvernig upp- vjer nokkum veginn sannfærðir um, j hluti útgjaldauna, er gengur bæði
----------------------------------- laghanser. Að dæma pannig út í hversu kvennskan (ferninine), sem ' ríkis og County p rfir, í leigur af
H n 1 hött er ósvífin bíræfni. ritst. „Lögb.” annars kann að vilja sknldafÍe’1 afborgunarsjóði o. pvl.
lJ U ÍÍQÍTQ]1 Hitstjórinn segir pað sje ekki að menn állti sig, að honum er of Skólask.tturiun gengur til við .
/ I lifliiMl J oi •. . .. halds Lommon -skólunumeinungis.
/|| I l||lu||| sláandi dæmi, er vjer tilfærðum um v-axið að rita ems greimlega um .
U ILU.C_.U1 i j School-poll lux er aukaskattur
, t. . .. ... _ _ barn sem væri að byrja að ganga pau, og kvennmaður getur. IIafi j til viðhaJds skólunum. Er honum svo!
timábHi'e/ "" ' ' stuðningslaust. Hann segist ekki ritst. ætlast til að mikið væri komið Varið, eins og nafnið (School-poll
álfta kvennf jelagið neitt barn, pað af leiðbeinandi og stórvægilega upp- j atkvreðagreiðsla við kosningu íi
hafi sannarlega myndast við að vera j byggilegum ritgerðum frá kvenn- j skólastjórn) bendir til, að hver skatt!
til svo mörg ár, að pað ætti að vera í fólkinu í fyrstu 3 blöðunum, pá er gildur íbúi rikisi.is greiðir fyrir pau
■ komið af barnsaldrinum”. Hkr.”! pað sannarlega barnalegt braðlæti,,J _ _ , . J
“ . - ; Ufangremd upphæð School-poll-
boryar uIleimekrinyhC-áryanyinn befur aldrei sagt að sem fjelay væri yfirgengilegt bráðlæti, pegar atbug-! skattgins ber pví ,neð SJ-er t(5lu skatt.
IV. að fullu, ef boryað FYRIR kvennfjelagið barn. Það sýnist sann- að er, hve framúrskarandi sparsam-1 gil^ra íbúa hverS „Townships” fyrir
31. MARZ næetkomundi, þráttfyr- arlega tími til kominn að skilningur lega að hann að öllum jafnaði með-, sig.
ir stœkkun blaðeinx. f>ei^a manna fari að ™kna> seln böndlar uppbyggileg og leiðbein-| ^ tj| dir skattar ,
j ekki skilja að me» pví ilæmi var átt andi málefui í sinu.n eig.n ritgerð-, útdrættinuin ganga allir í Town-
11111 ■ ships og Gounty parfir, til vegagerðar
al_ til uinbóta o. p. h., til regluvernd-
$1,78
IV. ÁR. NR. 1(1. 'lVlLUBL. 106.
WlNNIPEG, 0. marz 1890.
—
BARXALEG'I ' BRADLÆTI.
við að hvað ritstorf snerti væru
kringumstæður kvennfjelagsins njA
I>etta freisi, pessi rjettur
fslen/.kra kvenna yfir höfuð, nærri ■ mennings tíl að koma fram opinber- unar. f embættislaun o. s. frv. Þó er
i , , , . t , , ', „ , j vert að irp,ta Þess Stock Tax áhrær-
t undanteknintjarlai.st, líkar os barns- let'a með sín yinsu sjerstoku álmgn- , ® > ...
! ° ° r- j j o I andi, að sá skattur er nokkurs kon-!
Ritstjóri „Lögbergs er bálfjhis, pá er pað í fyrsta skipti sleppir mál, parf heldur ekki að skerða á- j ar ábyrgðaisjóður. Sá skattur mft
ergilegar yfir pií. að vjer skyldum , stokknum. Kvennfólkið hefur aldrei l.rif ritst. eða |,ess er liann ritar, eiiia . alclrei fara vfir j mm (tfundi partur
leyfa oss að heuda á að hann væri reynt sig í opinberuin ritstörfum og ! minnstu ögn. Hann hefur allt af úr eenti) á dollarsvirði í skattgild- j
ekki sjálfum sjer allskostar sam-1 er pess vegna hugdeigt og efandi. sitt ákvarðaða plássí blaðinu svo lít-1 Uln lifandi peningi, og gengur í
pykkur i fyrirlestri sfnum: „Hvers Ef nú ]>á er tekið í strenginn eins ið og svo mikið sem bann vill og sjoð st'n 'arið er til pess að borga .
. _ , . j peim að fullu skepnu, er sýkist af;
vegna eru svo fair meo , og i Eog og Lögb.” liefur gert, Þá getur j þarf, til bess að senda almenningi 1 . '
» o « e> | & u fe " ’ 1 » j i ’ 1 n smittundi sjúkdómi, og sem að j
bergi”. < >g )>að er ekki nema eðli- pað verið í.óg lil pess, að ].að l.ætti sinn „leiptrandi sannleika”, andlega j stjórnarskipun er ló„ag. Delinyuent I
legt. L>að fellur náttúrlega engum tilranniuium, að ]>að, liversu mikla eldingahríð út f vanpekkingarmyrkr- ]{oad Tax er skuld peirra, er ekki
manni vel aS bent sje á galla pess j hæfileika sem einstaklingar í flokki '< ið, og pað'ætti honum að vera nóg.. vinna sín lögskipuðu dagsverk að j
smíðisgrips, er hann sjálfur liefur pess kunna að hafa, pori ekki að [>að er meira að segja, að pess 6- vegavinmi á tilsettuin tíma. Gengur
yfirvegað og úrskurðað, að v.eri upp ljúka sínuin munni. (ia>ti nú I fimlegar sem kunna að vera ritgerð- h" uI'l'iiæð 1 I ownshipssjóð.
allar ritstjóri uLögb.” lamið svo kjarkinn ir annara, pess meira ber á ritst. _
úr íslenzku kvennfólki hjer í landi, i miklu yfirburðum, og par af leið- — t
að pað fraiuvegis bæri ekki við að and; verða lians rjtgerðir peim mun
koma fram
harlagóður, pvt sfður ef peir
eru svo margir og stórir, að gripur-
iun fvrirpátapar öllu verulegu gildi.
JIALHFXI KVKWA.
['Undir umsjón liins íslen/.ka kvennfjelags
í Winnipeg. ]
Ritstjóramiin sem sagt fellur ”P,nberlegai lJa ,,efðl áhrifameiri. Þetta auðvitað gildir
illa hvernig farið er með fvrirlest- ha,1,‘ e,laUi't Í18t*ður lil ; að eins fyrir ]>au blöð, sem eiga að j
uriiin, pykir pað bíræfni, og hann að hr6sa SJer af I>VÍ ákafle£a ,nikla vera fyrir aipýðu, fyrir fjöldann, en A Ð S E N T .
er öldungis liissa á peirri bíræfni erUan" "ieð P' í Hefð, „nmð ekki fyrir vissa stjett. Unð er auð- ]>að er ^ Qg að voru fllitii i
einkmn af pvi Ufyrirlesturinn er ný- IJ.Í/,ð s,nl"- vitað allt ööru máli að gegna með j gleðilegt timanna tákn, að sjá áform j
f alinenn- ^11 tf 1 pessum barna-Uug- pau blöð, sein lialdið er út til pess | og byrjun hins íslenzka kvenn-1
neð eindre<zið að liásúna inálefni vissrar fjelagsins í M pg í hinuin ný-
byrjaða árgangi uIikr.”, enda hefir
útkominn og ný lesinn a
ingi manna”. S.itinast að segja
skiljum v jer nú ekki hvaða mun
að spyrjs, yfir ritstjórann sjálfann. stjettur og vissra rnanna. En ]>au
pað'getur gert að pað rit sem um F.vrst’ ef kvennfJel- “Je ,,a™« hve” 1 blöð eiga pá ekki heldur heiinting á i f .itetjörnargr^nu’inT o^g 5.\bÍ
ertalað er nv-útkomið. En slepp-, VeS,,a J*a? Ilfl «endlleKa ai „okkrtim styrk í einni eða ai.nari | Lögb.” p. á. og viljum vjer minn-
um pvi. llai'.u heftir eflaust
o.r gildar ástæður fyrir ]>ví.
mikinn inun. Og ánægjnnni vildum
v jer engan svipta.
Hitstjórinn er á [>' í. að ástæður
vorar t ! að sýna fram á osam
kvæmni hefðu gersamlega koll-
varpast ef \ jer hefðum tekið næstu
setnbigun
á eotir
>e.rr.
pp-; ° f - jiioaavru.il oryra . cum wa | (tL,ögb." p. á. Og viljum VJ„ ........
róöar takíl SJor fvrlr liendllr að sknfa | mynd af hálfu alpýðunnar, og eptir ' ast á pær ritgerðir fáum orðum, og
stöðugt í bloði,’ n livert ]>að sje pe;m styrk vœnta heldur engin ær- pá byrja á liinni fyrri.
, • i r - • í _ barnaverk, til hvers barnið sleppi , stíettar blöð eno-in hau blöð t v > > , . „
nunnsta kosti nefur unægju af að 11 ‘og stjeiiar-oioo, engin pau muu, J'óííberg dregur fyrst dár að
ímvrida sjer að [>að geri einlivern stokkn,,lu’ ,lvert í>,lðsje ekkl td er pora að koma til dyranna, eins! kvfjl. fyrir að hafa tekið sjer móður- 1
pes* að />að læri að ganga. ((g i j)au eru klædd, og pora að viður i nafn ytír öðrum fsl. kveunfjel. hjer
annað, til hvers blöð sjeu getín **, | kenna, aö ]>au sjeu ]>að sem ]>au °g segir ]>að vilji knjesetja ]>au t. d.
hvert [>að sje t;l pess, „að peir sem . meta hvort verðar væru að prentast
ekkert geta skrifað “ skuli geta,"‘' —------- ritgerðir er konur, sem ekki væru í,
i t, • _ ,-ti Winnipeg-fielaginu ltvnnu að rita. I
lærtpaði' I>essum 8puratngumöll-jHVERT FAHA PENINGA1>NIR? 1 ® J f
.. ... . .,,, en blaoio er hrætt um að ftelögin
urii svarar svo rvtstiorinn sjalfur og ,, , . , ■ . T, , . J &
feamkvæint osk margra í Dakota- Sjftr ekki æruna, sem í móðerninu sje '
er U)) í kentlUr í>ar eðl,le&a fraln 1,1,1 rikjandi nyler)(lu Jslendinga setjum vjer hjer ■ fölgin.' Vjer getum ekki haft sams-
,111> skoðun fyrirmyndar núllanna fs- útilrátt úr skattskrá Pembina Coun konar skilning á pessu máli rneð að
lenzku, sú skoðun,*að ]>að eigi eng- i ty's, er herra J. Kabernagle, reikn- Wp.-fjel. ætli sjer að meta ritgerðir {
-e.tning er pannig: uÞað, að ]>eir inQ &ð bugsa oðruvfsi en pau viljaj ingsytírskoðari Countysins, gaf út í ]>ær er aðrar konur kynnu að rita, en i
hverju máli a?s n,j ]it,n nfiUin ei • að steypa! sí*a9th desembermjinuði yfir skatt- pær sýua með yfirskrift peirri er1
... , j, ígja,d County-búa árið 1889, ogsern verið hefur aðeins það, sem orðin 1
, 1 | nú er vert® a° umheimta. benda til en ekki neina útilokun frá I
eiin að \er sniðið samkvæmt fvrir- . , ,, , , . , ... , ... I
„ ,, . » j n J Það eru eðlilega po nokkrir ís-1 opinberri umræðu þær er utanfje-
mæluin SLÓru núllanna, af peirri , ienzkir búendur í nýlendunni, sem lagsins vilja vera. En um móður- j
einu ástæðu að pau eru stærstu ekki skiija til hlítar til hvers ]>etta j nafnið og tilfinningar hinna ýmsu |
núllín og hljóta pví að ráða. | eða Iritt skattgjaldið gengur, en i kvennfjelaga fyrir pví viljum vjer j
Vitanlega eru blöð gefin út fyr-! í>ei'n er ekki láandi ]>ó peir gjarn-j hverki dæmanjegetuin um pað leiða, |
. , . . I an vilji ' ita hvað af peniugum ! tná vera að það revnist eins o<r blað-
ir lesendur þeirra, i þenri tilgangi J f , ' , °
| þeirra verður. Og peun til fróöleiks! ið vill álykta, einkutn ef hiuir beztu
r fe s fe sem ekkl vltii gorsamlega hvernig [ menn þjóðar vorrar hjer, gera lítið
að lesa pau. Eu ]>að er ekki par j j)essari Gg llinni upphæðinni er var- úr samvinnu ttkvennfjelaga.” Samt
með sagt að pau eigi endilega, purfi jð) er pessi útdráttur settur ásamt j er undarlegt ef ekki væri dálítið
var tekin úr fvririeslrinum, en sú
merin, sem hafa vit á hverju iní,., að R]
sem er, lát-i skoðanir sínar á peiia í { gatnjt
jjösi frá } cim vmsu hliðum, sem
mun í pessu efni getur þessi setning
r/ertV Allsendis eligann. I>að er
reynslan, og reynslan einungis, sem
leíðir í ijós, sem sýnir og sannar
hver eða hverjir hafa \it a að ræða
uin þetía mál eða hitt, og hverjir
hafa ekki vit á ]>ví. Þar sem enginn
hefur upplokið síuum muum, ]>á er
það ómögulegt fyrir.einn eða annan
inann að segja hver hafi vit og hver
ekki til að taka þátt í ákvörðuðum
endileira að básúna eins manns eða
O
örfárra manna skoðuii, en útiloka.
gers imlega rödd almennings. Blöðin
eru eða eiij-a að vera ritvöllur al-
eptirfylgjandi skýringum. í útdrætt
inum úr skattskránni eru pví til-
greind einungis ]>au Townships er
íslendingar byggja.
gagn að því, ef hiu ýinsu kvennfje-
iög nýlendanna ynnu saman, eins og
pað er nauðsynlegt fyrir söfnuðinn
að mynda eina heild.
ttLögberg” liefur mörg orð um
kv.-fjel. pyki svo nauðsynlegt, að
sem flestar konur taki til máls og
segir að mest sje undir pví komið að
rjúfa pögnina, en getur jafnfranit
urn að í pessu sje svolítill sann-
leiksneisti að vitleysan langtum yfir-
gnæfi; aðpaðsjesvolítil likindi til að
gagn geti orðið að pví sein peir riti
fyrir almenning, er einhverra orsaka
vegna sjeu óhæfir til pess, en telur
rissu fvrir aðpesskonar ritsmíði leiði
af sjer meira illt en alinennit.gar
manna geri sjer grein fyrir. Iljer
getum vjer alls ekki verið á tLögb.’
skoðun lieldur álítum, að inálefni
kvenna ættu ekki einungis konur,
heldurlíka karlar að rita. l>að er svo
mjög yfirgripsmikið ogáríðandi mál,
að óvíst er að ísl. frjettablöð liafi
annað umfangsmeira nje gagnlegra
að bjóða lesend im sinum. En ]>ó
riígjörðir um tjeð efni sjeu ekki vel
fullkomnar í fyrstu, er alls ekki til-
tökumál. Ef enginn skrifaði ritgjörð
fyr en lit.n væri óaðfmnanleg, mundu
heldur fáir \ erða tilað rita, og ósann-
gjarnt er að ætlast til að ísl. kvenn
fólk komi í byrjun með alfullkomn-
ar ritgerðir um málefni kvenna, [>ar
seiu injög nafnkendar kotiur annara
þjóða teljast almennt liafa geysað
uin of, er pær hafa tekið þau til um-
ræðu. í sjálfu sjer er slíkt heldur
ekki tiltökumál.
Þegar J>jÓð, sem lengi liefur
verið undir ánauðaroki losnar undan
pví, er henni talið hætt við að inis-
brúka frelsið. Væri ]>á rjett að
ineina henni frelsið eingöngu af
peirri ástæðu ? Má ]>á ekki gera
ráð fyrir að pegar jafumikill liluti
mannfjelagsins og kvennfólkið, sem
um svo langan aldur, hefur verið
fjötrað ófrelsis-hlekkjum, finnur
böndin losna, að pað pá ekki fari
algerlega rjett með sitt mál íbyrjun.
En frjálslynt blað mun trauðla úti-
loka raddir peirra af peim orsökum.
Æskilegt væri salnt ef ttLögberg”,
sem nú er stærst fsl. blað í lieimi,
vildi með skj'rum ástæðum sýna al-
menningi skaðsetni pá, er liggur í
ritgerðum peim, uin tmálefni kvenna’
er nú um undanfarandi tíma hafa
birst í ttHkr.”
En [>ar erum vjer ttLögbergi”
samúóma, er pað segir að hvert ein-
asta kvennfjelag, sem ætlar sjer að
vera annað en nafnið tómt, purfi að
gera sjer fulla og ljósa grein fvrir,
hvaða stefnu pað ætlar sjer að taka.
Oss eru eigi svo kunn lög nje gjörð-
ir kvf. í Wpg. að vjer getum borið
um, hvort pað hefur farið út fyrir
sinn verkahring. En hafi paðhaldið
sjer inuan sinna settu takmarka, hvað
litið sem [>að hefur gert, og hve lít-
ið sem meðlimir þess vita, mundu
að ininnsta kosti sutn kvennfjelög
hjer liafa gott af að taka sjer það til
fyrirmyndar, pví pað inun algild
regla fyrir livert fjelag sein er, að
breyta samkvæmt sínum (tlögum og
lofum”. *
Tveir síðustu dálkar greinarinn-
ar leitast við að sýna hina bóklegu
og verklegu vankunnáttu meðlima
Kvf.” í Wpg.—og ísl. kvenna yfir
höfuð —, hringlandaskap þess og
ósjálfstæði; en slíkt er að miklu
leyti upptekning þess er þær sjálf-
ar eru um að rita. Þær finna ófull-
komlegleika sína, en vilja minnka
þá og kasta með pví steini úr götu
eptirkomenda sinna, vilja koma svo
góðri reglu á fjelagsska]> sinn, sein
pær megna; vilja að sem flestar taki
til máls í sameiginlegu velferðar-
máli—og par sem blöðin eru nefnd
spegill pjóðanna, er sje nauðsynleg-
ur til að sýna peim útlit sitt, mun
ekki vera úr vegi fyrir kvennfólkið
að líta stöku sinnum í pesskonar
spegil lika.
I 5. tbl. t,Lgb.” er svo byrjað
að kritisera”—að orðfæri o<j efni—
grein ]>á er kom í 102. tbl. t(IIkr.”
og vill tíLgb.” láta pað varða ábyrgð
er sú grein hefur inni aðlialda. Oss
finiist konati eininitt hafa stælt rit-
hátt hinna ((beztu manna” lijer, og
pað út af fyrir sig, er lienni ekki
láandi, heldur ber vott um að þar
sje pó ein líkleg til að vera með.
Engu að síður pykja oss sum orða-
tiltækin óviðfeldin, og of stór orðin,
þó ofmikið sje satt í þeim, pvf inörg
muuu pau dæmin hafa verið á ís-
laodi, að börn og ungmenni voru af
foreldrunum, skylduð til að liugsa
og tala innan pröngra takmarka.
Þjóðin var eptir sitt langsama tjóður
orðin Utjóðurhælsandanum” svo vön,
að hann var víða orðin lyndis-ein-
kur.n—og pvf miður mun lianii verka
} bjer meðal vor, og bera sína ávexti.
Að konan hafi dætnt a/la fsl. for-
eldra getum vjer alls eUki sjeð. Vjer
eruin pvf svo breyskir að álíta að
lijer sje eitthvert sjerstakt atriði, seni
\akir f\rirttLgb. en ekki eingöngu
lilýðni barnanna við foreldrana.
l>að er eins og oss grilli í á milli
lfnanna, að ttLgb.” hafi ekki pótt
það viðurkvæmilegt, að kvennfje-
lagið skyldi aðhvllast ttIlkr.” með
ritgjörðir sínar.
Að endingu viljum 'Tjer
óska konuin þeim, er þegar
hafa byrjað að rita um málefni
sín, farsaels árangurs og jafnvel hvetja
þær og aðnír konur til að halda
[ áfratn hinu byrjaða verki, og láta
! ekkert aðkast aptra sjer frá frainsókn
I sinni, fyr en ef sýnt skyldi verðafram
á með ljósum rökurn, að meira frelsi
og menntun kvenna en nú á sjerstað
sje ótíinabær burður;—en slíkt von-
um vjerað ekki koini fvrir.
X.
VICTORIA, B. C., lö. febr. 1890.
Riíst. tíHkr.”.
er ekki tiltHkunleíu opt? uð fni oss
íslendinguni í Victoria sjáist frjettir í
blöðunum. t>ó er ekki laugt, sítSan að
kafli úr brjett frá herra B. B. póstiubirtist
1 lv- árg. „Ilkr.", 161. tölubl.sein einmitt.
varð orsök til þessara fáu lína, er jeg bið
bina heiðruðu Utg. tjeðs blaðs^a* ljá rúm
í bhrSiuu við fyrsta tœkifan-i, þar jeg get
ekki algerlega leitt Jijá injer að gera fá-
ar athugasemdir við tjeðan tirjefkafla,
bæði vegna pess að mjer eru að berast
brjef í hendur, full af spurningum, sem
rót sína eiga aS rekja til hans, og svo til
þess aft bera hönd fyrir höfuð mjer og
annnra íslendinga, sem lijeSan hafa rit-
að og sem eltki ber vel samau vit! opt-
nefudan brjefkafla.
Það er engan vegiini tilgangur miun
mef! línum þessum, að Uthrópa lierra B .
fyrir ranghermi pað, sem allt of víða á
sjer stað í grein hans, heldur til uð leiti-
rjetta pati og mjer pykir illt, ef jeg skyldi
særa tilfinningarhans, sem þó hefur borið
mjer svo ágætlega söguna, þrátt fyrir
það a* varla geti heitið að jeg eigi pa'fi
skilið, því að Utvega honum vinnu kost-
at!i inig ekki annað eu fá orð án allrar
fyrirhafnar, þar honum viidi sU heppni
til, at! maðurinn, sem jeg rinn hjá, gat
geflð honum atvinnu.
Mjer kemur engan vegiuu til liugar
að gera litið Ur atvinnu þeirri sem hjer
var næstliKií ár, ogsein maður vonar að
haldist framvegis. Eti þó þykir mjer
hart, ef þeim ísl., sem hjer voru fyrir,
þegar herra B. kom hingað, er svarað
um viljaleysi og leti, ef þeir vinna ekki,
sem jeg þó lilýt að jála að með köflum
liafi komið fyrir. llvað hinum viðvíkur,
er síðan liafa komið, get jeg sfður um
sagt, þar jeg )>ekki þá ekki, en þó veit
jeg svo rnikið af tali þeirra, að þeir
mundu ekki (að miunsta kosti sumir af
þeim) hafa verið lengi að skoða sig um,
hefði þeim boðizt þau kjör, sem herra B.
get ir um, og sein ætla mætti reglu í bæ
þessuin, og það má mikið vera, ef þeim
íinnst ekki uærri sjer höggiö.
Vinnntimi daglauuamnnua er 10 kl.
tímar, byrjar kl. 7 á morgnana, 1 tími til
miðdagsverðar, og hætt kl. 6 á kvöldin,
það er uð segja þá dagtir erlangur; þnð
er imumast rjett að miða vinnutímann
vit! skammdegið. Aptur á hinn bóginu
hafa trjesmiðir og múrarar koinið því á,
að vinuutíini þeirra er ekki nema 9 tímar
á dag, en þó líkt eða sama kau)>, eins og
þá unnið er 10 tíma, .-n þó munu margir
vinna fyrir minna en $3 á dag, auiSvitað
einstakir snillingar meira. Hvað vertslag
á ýmsum vörutegundum snertir, þá stend
jeg við það sem jeg áður lief sagt, að
flestir hlutir eru hjer í hærra verði held-
ur en t. d. i Winnipeg, nema sagaðtimb-
ur, sem óhætt er að segja að sje í þriðj-
ungi lægra verði hjer en eystra.
Hvað flskiveiSar hjer áhræiir, þá er
jeg ekki nærri eins vel kunnugur og
jeg þyrfti að vera til þess a'5 geta geíið ná-
kvæmar upplýsingar í því efni, en svo
inikið veit jeg þó að indíánar veiða ekki
allan þann fisk, sem hjer er á land frerð-
ur, en eptir því sem mjer hefur verit! sagt,
mun ráðlegra að setjast annars staðar
að en hjer, ef nmtSur ætlar að gera flski
veiður að atvinuuvegi. .Jeg hef satt að
segja gert mjer far um að fá upplýsingar
í þessu efni, einkum af því, að jeg hef
fengið brjef að austan þess efuis, að
koinast eptir hvernig hagar til með fiski-
veiðar og eptir þeim upp’.ýsingum sem
jeg hef náð, virðist mjer sem laxveitsin í
stóránum á fastalandinu geti verið góKur
atvjnnuvegur þáí ári iætur, víst um þann
timaun sem gengdin af lionum er mest.
En að reiða sigá íiskiveiðar sem atvinnu-
veg—upp í landsteinam í kringum horg-
ina Victoria, geri jeg harla lítið lír.
Ilvað tíöarfarinu viðvíkur verður
varla of sögum af því sagt, og jeg álít að
hr. B. hafl þar rjett með farið fyrir
þann tíma seiit lýsing lians náði yfir, og
þtvS væri e'tki fjarri vegi að ímyuda sjer,
að tíðarfarit! og liversu vel lionum strax
í byrjnn heppnaðis me'5 aö fá atvinnu,
hafl hleypt nokkurs konar liita og fjöri í
blóðið, og þess vegna skrifað í rauninni
langt of glæsilega, eins og í hefndarskyni
fyrir hrak-spádóma þá, sem vjer lvyrra-
hafsstrandar-fararnir höfum oi-ðið að
heyra og þola of lönduin vorum, helzt í
Winnipeg. Því þó jeg sje á móti því a5
tæla menn hingivS vestur með oflofl og
ýkjum, þá á hinn bóginn ev það ó.i.un
gjarnt af löudum vorurn í Winuipeg að