Heimskringla - 03.04.1890, Blaðsíða 2

IIKI.TISK ItWlXXIPEtt, MAX., 3. A 1*1111. 1890.
„ Heimstrincla,”
an Icelandic Newspaper.
Publishede-veiy Tnursday, by
Thb IIkimskringx.a Printing Co.
AT
35 Lombard St.....Winnipeg, Man.
til kl. 5, ef hlutaðeigandi skóla-
stjórn semur svo um við hann. E>eim
aukatíma má eingöugu verja til að
kenna íslenzka sögu, og J>ó aldrei
væri önnur tilsögnin í J>eirri grein,
gæti hún komið að fullu haldi. Það
Subscription (postage prepaid)
One year.........................$2,00 i kann að J>}’kja :ll-bætandi á tímann
3 months..................V.'.V.V. *’75 j 9em skólabörn mega sitja á skólan-
Payable in advance.
fögnuði mundi gríj
til að kynnast J>eirri fræðigrein. Og
að sameina tilsögn í lestri íslenzk-
unnar og tilsögn í sögu íslands og
gera af hvorttveggja íslenzkan al-
| um á hverjum degi, og að J>víJ er | J>j'ðuskóla, J>ar sem námsgreinar
ing æfinnar eða meir hefur verið 1;
J>essu landi, er J>ekkir ekkert sem
heitið getur í sögu íslands, en sem að vjer I öðrum dálki blaðsins aðra en Þá’ sem vilja gera sig á-
með fögnuði mundi erípa tækifæn birtum á nrent ál t ferðamanns á . ?. - . ^ ... . ’
N Ý J A—í S L A N D.
E>að er með mikilli ánægju
ast áfram í efnalegu og mennta-
legu tilliti; að J>að sje ekki fyrir
er til lieimilis í Norður-Dakota. E>að | nienn að ryðja hann svo hægt verði
ersatt sem hann segir, að [>eireru allt j a® koma á hveitirækt svo nokkru
• i t . « xt'- nemi, engi sie þar víða lítið og lie-
of margir sem hafa horn í síðu Nyja- j, “ f <=> J
- . . . legt. Slík lýsing mun í fyrstu að
Islands, sem lecfo-ia þeirri nvlendu l •■ , , , . . . . . „ ,,
> j | m>klu leyti komm frá þeim, er fluttu
illt til án þess að hafa nokkuð fyrir frá Nýa ísian(ji þegar flóðið kom
Kemur út^ (að forfallalausu) á hverj- ; er ekki bætandi. En 10—12 ára og | vera ómögulegt, og ónauðsynlegt sjer nema máske sögusögn þessa eða I þar, sem þá voru lltt kunnir landinu
þaðan af eldri börnum er ekki vor- eða óþarft er það ekki. örðugasta hinns og sem aptur hafði sótt sitt nema einungis þeim parti er þeir
Bample copies mailed free to any ! snertir börn innan 10 ára aldurs, er; væru íslenzku lestur, íslenzk mál-
* það rjett, að á þann áminnsta tíma ! fræði og íslenzk saga, ætti ekki að
address, on application.
birtum á prenti álit ferðamanns a
Nýja-íslandi, og þaðþví fremur, sem
ferðamaðurinn er íbúi annars ríkis,
því á annað sje ekki að reiða sig
þar, því skógurinn sje svo þjettur,
að ekki sje nema fyrir sterkríka
um flmmtudegi.
Skrifstofa og prentsmiðja:
35 Lombard St........Winnipeg, Man.
kennaiuli að bæta á sig einni kl. j spursmálið í þessu efni verður J>að, I vit í þessu efni í einhvern annan, og
En þessi I
BlaðiS kostar : einn árgangur $2,00;; stun(j á dag eða 5 kl. stundum á ! er snertir kostnaðinn. Hvað snertir < svo áfram koll af kolli.
h&lfur árgangur $1.25 ; og um 3 mánuði !
75 cents. Borgist fyrirfram.
' viku, þegar þeiin með því gefzt kost- kostnaðinn, er leiddi af bókakaup-; skoðun á nýlendunni þarf að útbol- ■
Upplýsingarum verð á auglýsingum ; ur aðnemafræðigrein, sem þau ann-, um til þess að geta gengið á skól- ast, og til þess að þvi verði fram-
„Heimskriaglu” fá menn á skrifstofu !
sjálfir byggðu með fram vatninu,
þar sem skógurinn er vitanlega
j þjettastur.
E>egar jeg kom til Nýa íslands
enn a sarxisioiu i l mánuði síðan, þá virtist mjer
. arsekki geta fengið að læra í þessu ann, þá er hann svo lítilf jörlegur, gengt er ekkert eins óvíí^iandi os: , J,s.
blaðsins, en hun er opin a hverjum virk [ & » 1 i 1 b b - onJ & margt vera oðruvísi en ieo- hafði
. , . . . „ . . 11 j f r\ e ... í u i_ i r ../51 „x i_____________„4. s: t u:— «1,1,: I ...... T ^ I ° Jo
um degi
f. m. til
k. laugardögum frá kl. 9 til 12 hádegi.
LJndireins og einhver kaupandi blaðs-
ins skiptir um bústað er hann beðinn aiS
senda hina breyttu utanáskript á skrif-
»tofu blaðsins og tilgreina um leið fyrr-
teraudi utanáskript.
Utan á öll brjef til blaðsins skyldi
skrifa: The Ileimskringlci Printing Co.,
P. O. Itox 305.
I (nema laugardögum) frá kl. 9 ^ landi. Og fyrr en börnin hafa náð ^ að liann stæði fyrirtækinu ekki fyrir ^ eijrin sjón, eigin rannsókn. Það er heyrt um talað. Auðvitað gat jeg
m'! 10—12 ára aldri, er lieldur ekki til j þrifum. Þær bækur keyptu ýmist hka hætt við að hið almenna álitið í j ekki vel sjeð landslagið sökum snjó-
neins að byrja að kenna þeim ís- j nemendurnir sjálfir eða foreldrar eða j pe9SU efnj breytist ekki fljótlega j Þyngsla, en skógurinn sá jeg að var
lands sögu. Á þeirri námsgrein er umsjónarmenn ungmennanna, eins nema með því móti að sem flestir vIða grannur og þvl ekki fjarska
þýðingarlítið að byrja fyrr en skiln- j °S l>verjar aðrar skólabækur eru af andmælendum hennar sem nú eru,
ingurinn er orðinn nokkuð þroskað- keyptar. En það eru laun kennar- far; unl hana frá enda til enda.
anna. Það er hvorttveggja, að J>að
eða
ur og eptirtektin æfð.
Firir $1,25
frjMa ná útcj. U/Ikr.” pað sem eptir
rr óútkomiö af þessum árganyi (en
það eru f árgancjsins) og að A TJKI
það, sem EKKI ER UPP-
GENGTt> at fgrsta blöðum ár-
gangsins.
Þetta froð gildir þri að eins, að
e . i . i i • er óhugsandi að þeir ynnu 3
A þenna hátt virðist ekki óhugs- , ” r j
1 i- i ■>, 11 , n • I fleiri kvöld í viku frá haustnóttum
andi aö viðhahla þekkingu uppvax-
. ., , 1 til vordao-a við að kenna iafn-áríð-
andi lyðsms íslenzka I sveitunum á 6 •>
I „ ,• TI , . * x ! andi fræðigreinar og þetta eru án
sógu feðralandsins. llrort það verð- ■ ° " r
, , , • , .* ,. alls endurgialds, enda mundi eng-
! ur reynt eða ekki, er komið undir j B
, . . i i um koma í hug að æski'a bess. Víst
hinutn einstökn skólahjeraðsstjórn- | 6 1 1
er og það, að ekki mætti jafna nið-
ur kennslukostnaðinum á nemend-
h
borgi
umsamda
nýir áskrifendur
‘tgph/rð
EYRIR ERAJI.
Erá þeirri reglu verður ekki vikið.
um í íslenzkum byggðum. Það er I
þeim í sjálfsvald sett, því óhugsandi
er að nokkur atkvæðisbær inaður í
hjeraðinu mundi andæfa tilraunum
til að viðhalda Islenzku þjóðerni
urna eða aðstandendur nemendanna.
að svo margir menn sem geta kom- þeir væru nægilega þurrir til
ið því við, frá Dakota og Winnipeg aknryrkju. 0—10 mílur vestur frá
sjerstaklega, tækju sig nú til I sum- 1
vatninu (vestur aftíimli)kvað vera
j mikið af sljettum milli stórvaxinna
ar er kemur °S hagnýttu sjer hið, sk<5garbelta, sem lítur út fyrir að
sjerstaka tækifæri er býðst, þegar j sje allgott hveitiland. í Viðines-
kirkjuþingið verður haldið við ís-! byggð er ágætt heyskaparland viða,
lendingafljót, til þess að bregðasjer ; sem komið hefur mörgum að góðu
til nýlendunnar og ferðast um liana. kaltlb ehikum í vetur, J>ar heysala
hefur verið talsverð.—í Árnes og
j Breiðuvlkur byggð er minna um hey-
; Það er almenn regla að járnbrautar-
»v"iif1 er"ælt f*81””8- •w «*>*“« «>«• *
. umn tu að nema gengi talsvert sam-‘ kirk;nhiniT ],eldnr dnn,',, «iia
i,} 5 6 j KirKjuping, neidur einnig alia, er! ur þar að sækja heyskap 3—4 mílur
þegar þær tilraunir væru gerðar án 1 an’ °S '®rl Fá um lelð 1,111 a'' fylgjast vilja með á þingið, fyrir | vestur I land; cru lönd þar vel fallin
, niðursett flutningsgjald. Formenn j fikuryrkju, þó þau sjeu meira og
IV. ÁH. NIL 14.
TÖLUBL. 170.
j þýðuhylli stofnunarinnar.
Winnipeq, 3. apríl 1890.
HVAD Á AÐ GERA?
(Niðurlag).
aukagjalds, að undanteknu jlítil
legu bókakaupi I eitt skipti fyrir I
öll.
1 Winnipeg eða öðrum stór- ! alþýðu kennslu, látum vjer ósagt. ] þing er æsktu eptir þvl I tíma hið
bæjum, þar sem íslendinga, þó E>að má gera ineð svo mörgu móti,
Hvernig auðveldast væri að hafa j kirkjufjelagsins mundu með glöðu
j saman fje til að borga fyrir þvllika | geði útvega öllum meðfylgjendum á
: j margir sjeu saman, gætir einskis I
j fjöldanum, þar er ekki mögulegt að
I hagnýta sjer alþýðuskólana eða al-
En hvernig er þá mögulegt að fá j pýðugkólakennarana. , Þar verður að
fjöldann af íslendingum hjer I landi vighafa önnur ráð. Það er líka
til að nema nokkuð I sögu feðranna, hægra f)ar en I sveitu.n úti að beita
<><r feðralandsius
svo framarlega sem almenningur
vildi mæla verðleika stofnunarinnar
á rjettan kvarða. En ekki virðist
það óeðlilegt að höfundur og bak-
hjallurþessarar alþýðustofnunar væri
bókmennta og lestrarfjelag Það
sýuist ekkert eðlilegra enað þesskon-
Og I>ð n(j svo °S öðrum ráðum, eða rjettara sagt,
svo ínargir biðust til þess, Iivernig er j bæjum hægt að brúka þau ar fjelag tækis J>að verk í fang, að
verður þeim'þá gefið tækifæri til að ráf^ sein alveg ekki verða brúkuð uppbyggja íslenzka sögufræði hjer
nema liana: í sveíttmi. Þjettbýlið ogsamgöngu- I landi. Að almennt bÁkmennta og
Á>að verður að gailga út frá J>ví straumiírínn frá morgni tif kvölds I Iestrarfjelag er enn ekki
niðursetla fargjald, jafnframt og
þeir útvega fulltrúunum það. Ef
stór hópur byðist er og ekkert ólík-
legt að verzlunarfjelag Sigtr, Jón-
assonar gerði sitt til að ferðin með
gufuskipi milli Selkirk og nýlend-
unnar yrði ókostbær. Ferðakostnað-
Sæmandarhlíð 1 Skagafirði, framtaks-
samur og góöur fjelags maður. Árs-
tillag hvers meðlims er $1, og þeg-
ar 50 menn eru fengnir I fjelagið,
fær það $50 af opinberu fje, sem
ætti að vera því töluverðurstuðning-
ur I byrjun, til að kaupa nauðsyn-
legustu akuryrkju-áhöld. En það
getur ekki látið sig gera, nema
bændur I norðurhluta byggðarinnar
gengu I fjelagið líka, sem allareiðu
hefur komið til tals. Enda sýndist
ekki úr vegi að mynduð yrði ein
búnaðarfjelagsdeild I hverri byggð
I nylendunni, og að þær deildir sam-
einuðu sig I eitt fjelag; það ætti að
sameina betur krapta manna og
verða gott rneðal tilað auka áhuga
bænda fvrir velferðarmálum þeirra I
búnaði.
Fimm almennir barnaskólar erunú
I nýlendunni (með þeim I Mikley)
og rnunu flestir kennarar þeirra vel
látnir. E>ó var sjerstaklegatekið til
herra Magnúsar Bjarnasonar, sem
afbragðs lipurmennis við skólabörn-
in, enda var auðsjeð að þau hlýddu
honum af elsku og virðing, en ekki
þrælsótta.
Á Gimli var haldinn söngskóli á
hverjum sunnudegi, og I Syðri Víði-
nesbyggð voru haldnir kappræðufund
ir einu sinni I v:ku, meðan jeg var
þar, sem hvortveggja var vel sótt.
Allar þessar andans hreifingar
virðast benda til þess, að Ný-fglend-
ingar sjeu tiltölulega eins vel vak-
andi og menn eru annars staðar, svo
ekki þurfi það að fæla framfaramenn
frá að flytja þangað. Enda væri
þeim sómasamlegra, sem þykjast
standa betur, að lypta hinum upp á
við, er þeir álíta að vegni miður,
heldur en að standa I vegifyrir fram-
förum {>eirra.
Um hina svokölluðu ltEfri Fljóts- j
bygg” ferðaðist jeg nokkuð, og leizt | n S ' <k reyn,i á verða, sem
j kostnaðarsamt að ryðja hann. Víða
I eru og stórir flákar nær því skóg-
lausir I Víðinesbyggðinni, 3—4 mll-
Það væri þess vegna vel til fallið j ur frá vatninu, og sögðu bændur
I minna skógi vaxin.
O
mjer þar bezt á landslag. Þar eru
stórir flákar skóglausir, sumpart
engi, en þó meiripartur betur fallin
til akuryrkju, eptir útliti að dæma
á heyi því er þar hafði verið slegið,
og eptir sögusögn bænda sjálfra.
Fleiri partur bænda I J>essari byggð
komið á ! anlegur
■seni sjftlfsögðu, að allur fjöldinn af bæjum gc-TÍr samkomur á kvðldín í laggirnar I Winnipeg er sannarlega J>riðjungs:afsláttur faest á jámbraut-
æKkuftýðnuin. er fæðist og elzt upp , hæsta máta mögulcgar, enda almenii- ómynd. í Jrví efni eru Winnipeg- ar fargjaMiiiu. Taskifærið til að
ekkí um að leggja á ar árið um kring. Það er þess | íslendingar lamgt á eptir öilum ný- j kynnast nýWndunni e» því svwgott
iijer, kæri%si<.
sig þaon aukalærdóin, ef það yrði vegna fvllilega tiltækilegt að koma ! lemlunum. í þeim öllum er ein-
liontim kf-slbærar en keimslan, sem Upp kvilldskólav svo frainarlegai sem hver mynd a<f lestrarfjelagi, en í
hami fær á alþýðuskólanuni. Það ; fáanlegir eru nokkrir nemendur. Og VV'innipeg enginv Þetta er Jwi ein-
þykir alit «f mörgum ungmennum, j reynsla i því efrrf f nærri öllum,. ef kennilegra, sern fiestur fjelagwkap-
að minnsta iiotrti enn sem koniið er, ekki alveg öllum hinnm stærri bæj<- ur íslendinga I síreitum úti er snið-
'vera fyllilega þwngt ánauðarok að ; Um I Ameríku nú í seinni tíð, sýnirt, j inn e-ptir fyrirmynd er íslendfbgar
gegmim gangii- J>á skóla, og er þvi að ekki einungis fást nemcndur, I Wímnijæg einhvevrjtinia liafa gsrfið.
að búast við tregðu að læra sjerstaka heldur einnig miklu fleíri nemendurj En
og yfirgripsmikla námsgrein að : en á nióti verður teiifl Að íslend
auki, ekki sfzt, ef sá lærdómur hefði ingar verði eptirbálar fijerlendra í ; fjplagsskap, er jafnast getur á rið
nokkurn verulegan kostnað f för> þvf efni, er ekki minnsta ástæða til j hann i sumum nýlewlunnm, að uad-
ineð sjer. Ef dugaskal, ættu nem- i ag fmynda sjer, því hvað svo sem ! anteknwm ef til viMl kirkjufjelags-
endumir helzt ekki að J>urfa að má að J>eim' finna almemit talað, þá ' skapniwi.
leggja annað fram en vil jann til að
munu hafa frá 20—120 ekrur af
J>annig löguðu plóglandi, sem J>eir , ^ " """ ur pvi a
urinn getur undir engum kringum- . bjuggusí við að byrja á að plægja I "g 'lðuP' Jafnvel 1
stæðuim fælt XV innipeg-íslendinga I upp næsta sumar. Og sumir liafa " " * ei'tf sbor hefur be
frá að bregða sjer til nýlendunnar,! nú þegar plægt dálftið. í þessari
og lianngetur nairmast orðið tilfinn j ^Jggð CTU um 30 búendur, sem eiga
10—20 nautgripí hver og flestir eða
allir nokkurn vísir af kindum og
sumir talsvert, sem virðast vera
mokkrar framfarir á 3—4 árurn, sfð-
an farið var að byggja J>ar, þegar
tekið er tillít til þess, að flestir af
þessum bændum vorw
fyrir I )akota-inenn þegar !
sii gullöld þeirra í fjelagsSegu
tillití er liðin. l>eír hafa nú engaii
En þar sem íslendingar
verða menn að viðurtenrra að þeir j í» Wii»ri|ieg eru a’íra fslendinga» S
iwuna. Almenningur verður að læra vfjr höfuð að tala eru rrátnfúsir og j þessu lanadi bezt settir til að viðliaf*
kostnaðinn.
í Winnipeg eða öðruni stórbæj
um. þar sem íslendingar eru margir! stofna kvöldskóla meðal íslendinga
samaukoiiinir, er J>að að sumu leyti í bæjum, <>g hvað \\7inniþeg snertir,
nærnir að læra livað »em í boði er. fjelagsskap, þá er <‘kltert sennilegra
Það ætti því að vera mögnlegt að j *n að þe-i.r gætu komíð uj>p almennw
hókmemita og lestæarfjelagi, sen
eitt vaeni fullkomnara og afkasta-
liæora en nð suniu levti óhægra og ! þá er hjer fengin nokknr sömnun nú meira e«. þau fjelög fýrst um sin»
g.ætu verið í öllum nýlendunum tál
kostiiaðarmeira að kenna ungmenn-
um íslandsögu, helilur en út í sveit-
arbyggðum fslen<linga.
byggmun
svo manninaroir,
valdir eða nær þvf
í
s\ eitar-
þegar, að það gæti tekiát. Tilsögn-
in, er sjera Jón Bjarnaeon og aðrir j saniana. Og, sem sagt, það væti
hafa nú um æðilangan nndanTarinn j eðlilegtt&t að það fjplhg stofnaði cg
sem fslendingar eru tfma veitt fslenzkum xngmennum í ko&taði alþýðu-kvöltókóla, J>ar se«i
að þeir eru ein- Winnipeg f fslenzku lestri á einu j kennd va-ri íslenzk saga, íslenzku-
í alþýðuskóla- kveldi í hverri viku, eraokkurs kon-jlestur ©g fslenzk aiálfræði eða þó
stjórn <)<■■ þar sem er livortveggja, ar kvöldskóli. Þó [»ið sjeumáske- ekki væru nema uadirstöðu atriðin
að .....„dur eru allir eða nærri all- allt of fá ungmenni. er liagnýta sjer í íslenakri málfræði. Að það fjeJag
jr islenzkir og*kennarinn fslenzkur, j [>essa tilsögn f íslenækn lestri, se«u gaeti ktofið þann kostnað, er kennzl-
ætti ]>að að vera tiltölulega ]>ægi- veitt er alveg ókeypis/þá er það , an læfði í för með sjer, er nokkurn-
legt að koina íslenzkri sögukennslu j oigi að síður sönnnn fyrir því, að j vegin-n óhætt að fullyrða. Það að
að sem aukanámsirrein, án nokkurs I allt af mundu æði-margir nementfur j minnsta kosti er eins víst að þaðgæti
tilfinnanlegs aukakostuaðar. Þó bjóðast, ef íslands saga væri gerð j ]>að, eins og það, að það gæti J>að
maður setji nú sem svo, að skólalög- aðal-námsgrein—önnur en fslenzku
in ný ju, sem væntanlegt er að öðlist lestur—á skólanum. Það má líka
„ildj f Manitoba áður en lángt líður, ganga að því sem vísu, að skólinn
banni kennslu þvflfkrar námsgrein- j yrði sóttur betur en alestraræfing-
alinennum skólakennslu-tíma, arnar” eru nú sóttar, ef liann væri
að } liafður ekki sjaldnar eu 3 kvöld í
ar
]>á er samt ekki
tilsögn kennarans í | viku, og ef fullorðið fólk fengi þar
óinöoulegt
r» o
hagnýta sjer
þeirri grein án aukaendurgjalds.
Þó almenut sje hætt kennslu kl. 4
aðgang með sömu kjörum og ung-
menni á skólaaldri. Það er efalaust
:i., þá banna lögin sjálfsagt eng- allmikill fjöldi til af íslenzku fólki,
kennara að lialda áfram kennslu ! '?D—30 ára gamalt, sem allan helm-
fámennari og aflminni en nú um ár-
ið þegar þeir um tíma tókust á hend-
ur að undirbúa heila hópa af íslenzk
um börnum undir alþj'ðuskólagöng-
una. Þeir afköstuðu þá talsvert miklu
í því efni. Sama mftndi verða nú,
að þéir kæmu talsvert miklu í verk
f þessu, að fá íslandssögu kennda,
ef þeim aðeins kæmi saman um að
gera tilraunina, að byrja.
! sem liugsastt getur.
Það má eiga víst að nýlendu-
mivnn byðu velkomna all* sem kæmu
og það má líka eiga vís<t að flestir
aðk'wnumennimir, er núi kunna að
hafa ýmigust á nýlenilunri, breyttn
skoð«n sinni. E%ð væri Jæss vegna
gagntegt ekki síður en skeintilegtr
að sen® flestir grapu þetta tækifæri,.
óefað það bezta tækifæri sem enn
hefur boðist, til þess að skoða Nýja-
íslandr og afla sjer þeirrar þekking-
ar, sem> ekkert nen»a eigin sjón get-
ur veitfe
ureru til, að Nýa ísland sje
vel fallið bæði til akuryrkju og
kvikfjárræktar, þá hlýtur sú nýlenda
að eiga fagra framtfð fyrir hönduin,
þar sem hún hefur tískaflann fram
yfir hinar aðrar nýlendur íslemlinga,
og þó erfittsje með inn- ogútflutn-
inga iiú sem stendur, þá er vafalaust
að eitthvað bætist úr þvf áður miö.r
má full-
spor hefur þegar verið
. j stigið í ]>á átt, þar sem bændur í
Viðinesbyggð liafa allaroiðu ákvarð-
að að byggja bryggju fram undan
Giinli, svo stóra, að gufubátar get:
legið þar við. Komist hún upp,
ætti það að hjálpa nýlendunni mjög
mikið. Svo ef haldið yrði áfram
^ySS'nS Hudsonflóa-brautarinnar,
bláfátæklr | ?kk' Ó,íklegt að lr«ð Jrði g™*"
af henni anstur að vatninu einhvers
: staðar, því hún ætti sannarlega að
(lSJÖN ER SÖffiU RÍKARI”.
Það virðist serte fjölda margir
landar varir, bæði íi Winnipeg og
I)akótav og- máske- víðar, lafi ekki
mikið áJit á Nýja íslandi. Munu
þeir ekifei sízt teljast: í þeirra flokki,
sem alo&rei hafa komið þangað, og
sem ekkert hafa fyrir sjer nema ann-
ara sögusögn. Erada hefur þeirri
nýlendu mest veríð niðrað í augum
almenwihgs af öltam nýlendum ís-
lendinga Iijer vestan hafs, og hefur
það óxfað aptrað mörgum frá að
flytja þangað og þannig staðið ný
lendunni fyrir þrifum. Það hefurog
Óbeimliinis lialdið mörgum hverjum
til Ivaka í efnalegu tilliti, sem vegna
ókunnugleika hafa neyðzt til að setj-
ast að annað hvort í Dakota, þar
sem Iand allt er upptekið nálægt
þvf svæði er íslendingar byggja,
ekki. Íslendingarí Winnipeg voru eða i Winnipeg, þar sem menn opt
þegar þeir komu hingað. Það sýn-
ist mjer vottur um að landið sjel
sjerlega gott; enda sögðu sumir af ! ge * '°rga _ S'S’^ I)ar se,n hægt er að
þeim' bændum er jeg talaði við, að (f.rllæ,gí'' ti,ni,ri °S key* °S ý^r"
þeir álltu J>ar engann ókost nema! tU'* af liski lil að %*Ía’ °S
hvað erfitt væri aiðilráttar. En livað j 1 aU,k ilveitl) Jj>egar farið verð
sem þvrf lfður, þá liefur meíri eptir-
sókn verið eptir löndum þar á síð-
astl. 3 áruin en nokkurs staðar ann-
ars staðar í nýleniiunni; sv®> að nú
er upptekið nær því allt sem búið
er að mæla vestur með fljótniu, og
var irijex sagt að' Ihndið þar fyrir
vestan væri jafnvel fallegra að því
leyti, að skógurinaii væri þ»r stærri
»g ]>jettari og meir af
„Tamraf*”.
ur að rækta það til muna.
Jeg álít að hv er
ganga hópumsaman iðjulausir allan
veturinn, og duglegustu menn gera
lítið betur en hafa ofan af fyrir sjer
og fjölskyldu sinni.
Þoir, _sem ekki þekkja Nýa ís-
land nema af annara frásögn, fmynda
sjer að þar sje mjög lítið af nyti-
legu landi, og að menn sjeu þar
sjerlega einræningslegir, og þvf hin
mesta heimska fyrir þá að flytja þang
að, sem hugsa nokkuð umað kom-
Sprwee” og
Líðan arianna í nýleiidiiBiir yfir}
s ..... ...^ ,.,c> sá sem ekki er
búinn að setja sig niður á land, en
hefnr það í hyggju, setti að fara til
Nya íslands að skoða sig þar um,
eða fá nákværwar upplýsingar um
landþar, áðurenhann flytur lengra
burt, eða kauptr land dýrum dóm-
uin, en hlaupa ekki eingöngw eptir
ibgjarnra manna hleypidómnm eða
ókuimugra hugsunarvillu.
l>eir, sem unna íslenzku þjóðerni
höfuð að tala virtist mjer að vera tsi<‘nzkri tungu, ættu vissulega
, . J„ ekki
góð, svo að jeg er sannfærður um
að margiraf þeim, sem mest gera
gys að þvf, hvað nýlendubfcar lifi
mikið af fiski, liafa ekki margbreytt-
a<ra fæði sjálfir, heldur en landar þar
nyrðra.
Fjelagsskapur er J>ar ailgóður í
samanburði við það almenna meðal
íslendinga, þegar tekið er til greina,
h /e skammt er síðan farið var að 1
að sporna á móíi innlfutning-
| um til Nýa ísiands, því svo framar-
; lega að nokkurs staðar hjer vestra
| verði hægt að viðhalda þvf, þá verð-
j ur það þar.
Stndilur í Winnipeg 22. marz 1890.
Thorl. Thorfinnsson.
„TÍMI TIL AÐ TALA”.
Snemma næstk. sumar verður eins
og venja er til haldrS kirkjuping, og rjett
flytja |>angað til muna, og að fleiri , líklegt að eitthvað komist pá áleiðis með
parturinn af þeitn er [>angað hafa ; kirkjumálefni. Þess er Hka pörf. Hjer
flutt liafa verið sár-fátækir. Eptir ;; Nýja íslandi
því að dæma, hvernig almennar i standa
-og svo rnun vera viðar-
þó
skemmtisamkomur eru sóktar par pess meðfram, að peir óttrst
nokkrir utan safnaða sökuni
ráðstaf-
undir umsjón kvennfjelaganna, J>á j anir kirkjupingsins. Einkuin eru pað
hefur almenniugur góðann hug á að I seremoniur og kreddur, og svo peninga-
styðja J>au fjelög, sem að einhverju
leyti eru vinnandi.
í syðri Víðinesbyggð hefur bún-
aðarfjelag, er myndað var síðastl.
ár, gert mikið að verkum, að J>ví að
auka áhuga manna fyrir að koma
á hveitirækt, svo það er fullkomlega
útlit fyrir að menri fari að frain-
kvæma meira í því tilliti en verið
hefur.—Meðlimir fjelagsins munu
vera nær 30, og formaður þess er
herra Magnús Jónsson, frá Fjalli í
j útgjöld, sem jeg hef heyrt tilfært.
Nú er tími til a« tala. ÞaS er öllum
frjálst a5 opinbera hugsnnir sínar, og
það gæti veriti gagnlegt a« almenningur
gerði pað nú, hvat? kirkjupingsmálefni
snertir. Það er mikið skynsamlegra,
helduren að sitja aðgerðalaus og áhrifa-
laus, fá einstöku mönnum bæði tögl og
hagldir í hendur, en- nöldra svo sífelt um
atigeröir þeirra á eptir. Að gera pað er
tilgangslaust, heimskulegt og skaðlegt.
Þetta var eklci einkenni fornu íslend-