Heimskringla - 02.10.1890, Blaðsíða 3

HKIMSKRIXCiLA, WIKNIPKW, IIAX.. á. OliTOKI It l*«o
og veru bara
skilningur.
Hvaðan kemur Matthfasi
eins barnaskapur og sá, að hverjum
manni er skírður var, hafi veriðttlög-
skipað” að kunna (lCredo” og tlPat-
er noster”? Því bætti hann ekki
þeirri speki við, að þeir hefðu líka
átt að kunna uBarnalærd<5mskver”
sjera Helfra? Það var ekkert vit-
lausara. Veit ekki Matthías, sem
pykist svofróður í sögunum, að f>að
var ekki langur undirbftninjrur und-
ir skírnina pá? Hvaða stað í sög
unum, sem svo óumræðilega víða
tala um skírn manna, getur hann
bent á, sem sýni að uCredo” og uPat-
ernoster” voru t(lögskipuð” skilyrði
fjrirskírn? Matthias ætti að skrifa
dálitla ritgjörð um petta atriði á
einhverju heimsmálinu; svona vit-
leysa er of stór og skemmtileg til
pess að ísland eitt hafi ánægju af að
hlægja að henni.
Og sama er að segja um pað at-
riði, að Mattlifas stendur enn fast á
fótunum með, að Helgi hafi kunnað
að þeyta lúður og opt látið þeyta
pá; en ekki getur hann bent á einn
einasta sögustað, sem nefni lúður á
nafn, hvað J>á heldur setji lúður í
samband við Helga magra. Jeg
gat ekki gert mjer ljósa pessa óbif-
anlegu trú á lúður Helga magra,
sem ekki hefur hinn allra-minnsta
sögulega sanuleika eða jafnvel
söguleg líkindi við að styðjast, nema
ef Helgi kynni að hafa opin-
berast Matthíasi og peytt Iúður í
eyrað á honum og næst pegar Matt-
hías fer að tala um lúður Helga,
pá vona jog til að hann styrki skoð-
un sfna með einhverjum slíkum yf-
irnáttúrlegum atburði, pví með nátt-
úrlegum sönnunum erpað ekki hœgt.
Svo ætla jeg nú að minnast á eitt
atriði afhinum mörgu persónulegu
skömmum og illgirnis-getsökum,
sem Matthías beinir til mín í pess-
ari tlmögru” grein sinni til varnar
ir höfuð sjer, og mótmæla heim þvættingi,
öfgum og ósannindum, sem liann er bor-
inn fyrir aft hafa saat í nefndri ræðu,
annar t>að hefur áðnr borið til, að ýmsir menn
liafa sagt pað eitt um þessa nýlendu, sem
peir á eptir hafa svo skammast sin fyrir,
öfgar og ósanníndi, þar sem þeirn hefur þó
meðsjálfum sjer verið ljóst það gagn-
stæfia, nefnil. það sanna.
En að sú sje blygðunarástæða Björns
í þessu tilfelli er mjög ólíklegt, þar hsnn
mun ekki stöðugur í sannleikanum.
Við Ný-íslendingar erurn hvorki ó-
sanngjarnir etfa heimtufrekir. En við
vonumst svo góðs til þeirra manna, sem
opinberlega fara að ræða eða rita um ný-
lenduna eða intibúa hennar, að þeir unni
henni og þeim sannmælis. 8vo framar-
lega sem við eigum ekki lof skilití, þá
hirðum viti ekki um það frá nokkrum
manni sízt frá Birni eða hans iíkum.
Þegar maður les smíðisgrip lians í
ttHkr.” þá sjer ma*ur fliótt, að hann
skilur ekki hvað jeg meina með áskorun
minni, og hann man ekkert eptir hvað
hann hafl talað, þá fyrir rúmum tveim
mánutfum.
Ilann gefur þar með svo greinilega í
skyn, að hann sje ekki skilningsgóður og
ekki minnugur.
Hann kveðst enga fyrirfram tiibúna
rœ*u hafa haldið. Hvað varðar menn
um það? Ber maður ekki sömu ábyrgð
á orðum sinum hvort sem maður hefur
liugsað þau fyrirfram eða fleiprað þeim
út úr sjer umhugsunarlaust.
Þó hann væri allur af vilja gerður
kveðst hann ekki geta haft upp orðrjett
allt sem hann hefur sagt, þar sem fleiri
eða færri íslendingar hafa verið saman
kornnir í vor. Sumir ræðumenn hafa
þann sið, a* gera sjer ijóst hvað þeir ætla
að segje, á*ur en þeir byrja, og þa* mætti
jafnvel flnna menn, sem geta haft orð-
rjett upp sömu ræðuna optaren einusinni
þó þeir skrifi hBna ekki, en þa* er nú
máske ekki við því að búast hjá honvm.
Hann skilur ekki hvað jeg meina,
og liann man ekki livað liann hefur sagt,
en ef jeg les upp fyrir honum orð hans,
ætlar hann að reyna að muna þau, í öllu
falli kannast við þau, hvort sein hnnn
rankar nokku* við þeim eða ekki.
Slíka sönnun kalla jeg gerða >it í
hött, því hún á ekkert skylt við það sem
E. M. meinar me* grundvallarsetning
sinni, og er pess utan alsendis óþörf, því
það sem J. Ó. læst vera að sanna, hefur
hvorki E. M. nje nokkrum öðrum heil-
vita manni komiS til hugar að rengja,
nefnil. það, að hver handliafi seðlanna,
s“in á lögmætan hátt er að þeiin kominn,
eigi fullkominn rjett á að nota þá sem
gjaldeyri til allra sinna viðskipta og í all-
ar sinar þarfir innan þeirra takmarka er
lög á kveða.
Að E. M. hefur ekki verið að ve-
fengja þenna notarjett seðlanna, það
hlýtur J. Ó. að vita eins vel og ailir a*rir
sem veitt hafabankamáls þrasinu nokkra
eptirtekt. Og hvers vegna kemur hann
þá fram með þessa kyniegu sönnun?
Það er engin nýjung frá hendi E. M.
þessi kenning, að seKlarnir sjeu lands-
sjóðs eign;hann hefuroptlegatekið þetta
fram í ritgerðum síiium síðan liann fyrst
fórað rita á móti bankafyrirkomulaginu.
Tryggvi Gunnarsson (í Lý* í fyrrasumar)
ljest vera að lirekja þessa kenningu E.
M., en hafði þar sðniu atiferðina eins og
.1.0. hefur nú; þeir fara báðir yfir þetta
efni á sama vaðiuu; þar er enginn mun-
ur á.
BEiTTT’S TOUB OF THK WOBLD. *
Ex-Mayor Daniel F. Beatty, of Beatty's
j-elebratcd Organs and P.anos, Washmgton.
«ew Jersey, has rctnrned home from an ex-
rended tour of the wc.-ld. Read his adver-
tisement tn this paner and send for catalogue.
I)o»r Slr:—We
roturnod home
'Prll 9, 1890,
from a touT
•round the
worl.i, rUitlnj
Europe, Aeia,
|Holjr I and), In-
dla, Ceylon, Af-
rloa (Egypt), Oce-
anica, (islandof
the Seas,) and
V'eetern Amerl-
oa. Yet In all
our (freat | ourney
"f 35,974 milea,
wedo not remem-
of hearlng a
piano or an orgun
•weeter ln tone
t h a n Ilentty’s.
KX-MAYOR DiH.EL I, BKATTY. we li"a* v <T e
From a Photograph taken In I.ondon. *weeto,,t toned
hngland, 1889. * 'n»trumonii
,KoT ÍO provo to y°n th»t thU*statenient°1 ■
s<luteljr true, we would Ilks for any readtr of thla
ííiriewmJSE °n* °f °Ur malchleM "rtan* or planíi.
Rr*at barKaln. Partlculars Free.
.atlsfaLilon OUARANTKED or money promptlv re-
funded at any tlme withln three(S) years, with Interest
at eperoent. on alther Plano or ()rg«n, fully warranted
ten yeara. 1870 we left home a penntle!i píoíKjCí
haTO near,7 one hundred thouaandoé
8r/V^an* and Pianos use all over the
worla. If tliey were not firood, we could not have
FÍ«h8°^many' .Could we 1 No, certalnly not
Each and every Instrument is fully warranted for
*i° t>e _,nanufactured from the tiest
materi&I market affords, or ready money •
TILKYNNING.
-:o:—:-
Aldrei fyr höfum vjer verið í jafngó'Rum kringumstæðum tii að’gefa reins'góð
kaup og nú. J Innkaupamenn vorir liafa verið sex vikur að’kaupa inn, og hafa
heimsótt ailar stærstu stórkaupabúðir í Ameríku, bæði í Chieago, New York og
Boston, og hafa komizt að miklu betri kjörum en nokkru sinni áftur.
\ jer bjóðum því allar okkar vörur svo mikið lægra en allir aðrir selja, a* fólk
hlýtur að verða algerlega steinliissa og undrast yfir þvl.
Hann mdtti skilja, svo framarlega sem
liann hefði nokkurn skilning og nokkurt
minni. Jeg tók þaR fram að þessi nm-
talaRa ræða hefði veriR um nýja ísland
oginnbúa þess, og liann hefur ekki flutt
Helga. ttmagra”. Það er mútu-get
sökin. Er J>að ekki undarlegt, að j nema eina ræðu uin það efni,
ef einhver íslendins'iir reiðist ein- f ,, . ,
B 8purningarmerki* aptan við orði*
hverjum manm fyrir f>að, sem liann , ( ræBun ]lneiUslar hann. Þa?, kalla
hefur ritað, páer mútu-getsökin opt j það eittlivað annað ef hann vill, kalla
og tíðum eina eða aðal-varnarástæð- t'HÍ' þvætting.
an gegnpeim, sem ritað hafði?Jegj 8vo kemur áskorun hans til mín
fyrir niitt leyti er alvanur pví, að J Rúsinan sjálf, taki þið nú eptir piitar!
mjer sje brutiðið um, að hafa Þegið ! lr , -
i t ,, , r r Hanrt hefnr frjett að jeg liafi
mútur fynr margt af því, sem jog j t,,!,,* ónotahg orð við vúst tækifæri, ein-
hverntima síðan jeg kom til þessa lands.
Ilann vejt ekki hvenær, Allt sem hann
hef skrifað. Þegar jeg var ritstjóri
fyrir ttSuðra” hjerna á árunum, pá
var Það meira að segja almennings- I veit er ha* hafi verið viR eitt visst
,1 _ . ■ , , Tl tækifæri einhrerntíma.
álit, að jeg væri kegptur. Peo-ar
jeg hjelt fyrirlesturinn nm uLiiið í
Rvlk”, j*á átti jeg að vera keyptur
af ónefndum efnamanni utan Rvík-
ur. Þegar jeg skrifaði ritlitiginn um
Geir Zoega kaupinaun, J>á var jeg
líka keyptur. Og J>ví hefur langt-
um optar verið fieygt, að jeg væri
keyptur, jafnvel síðan jeg fór að
skrifa I (tHeimskringlu” hef jeg lieyrt
það utan að mjer, að jeg ætti að
vera keyptur. Sem sagt, jeg hef
alltaf verið keyptur og verð alltaf
keyptur til dauðadags. En ef jeg
hefði í raun og veru fengið allar
þessar mútur, ]>A væri jeg sjálfsagt
fær um, fyrst og fremst að borga
skuldir mínar og J>ar næst gseti jeg
hjálpað mínum bágstadda bróður,
Matthíasi Jockumsyni, setn aldrei
hefur verið keyptur, mínum gamla
vitii og góða sveitunga, um
mikinn skerf af auðlegð minni, að
honum gæti sparast um stund mik-
ið Ómak, mörg fyrirliöfnin og mikl-
ar brjefaskriptir í bjargarskyni til
llestra maiina, sem hann hefur góð-
an augastað á, í tveimur heinisálf-
um.
Nei, jeg held satt að segja, að
}>að sje synd að eigna Islendingum
mútugjafir. Jeg get fyrir mitt
leyti sagt [>að nieð sanni, að mjer
hafa aldrei á æfi minni verið boðnar
mútur, svo jeg lief aldrei komist i
nokkra freistni með að fbggja
Gestur Pálsson.
Varla er hann búinn að skrifa þetta,
fyrr en hann slær föstu ártalinu 1876, op
skorar á mig að birta á prenti öll þau
orð serq jeg talaði þá um haustið. Jeg
hlýt að hafa miki* stálminni, eptir því
sem liann álítur.
8jalfur man hann ekki hvað hann
hefur talað fyrir þá rúmum 2 mánuðum
en hefur þó husrmynd um a* jeg muni
hvað jeg talaði fj-rir 14 árum, þá barn a*
aldri.
Mikill munur er á okkitr, eptir því
sem hann álítur. .Teg tek ekki til þess
þó hann gerði okkur ekki jafna að öllu
leyti, en þessi munur sem hann gerir á
okkur þyki mjer allt það mesta.
•Teir liefði auðvitað tekið mjer til æru
hefði slíkt komið frá einiiverjum öRum
en honum, en fyrst það vildi svo óheppi
lega til að það var hann, þá get jeg ekki
fært mjer það til inntekta.
Þeir se.gja þh* piltarnir, að Björn
" langi til að komast á hempv. Gaman
verður að lieilsa npp á hann þá.
Icelandic Tílver, 15. sept. 1890.
G. Kyióltswn.
Grundvallarsetiiing E. M. innibindur
svo sem allir sjá 2 atriði: 1., að seðlarn
ir sjeu eign landssjóRsins, 2., að þeir geti
ekki á lögmætan hátt borist iandssjóði
nema sem tekjvavki. En svo virRist sem
J. Ó. tali að eins um fyrra atriðið; hann
minnist ekkert á hið siðara, nema hvað
dómur hans, a* setningin sje „rammasta
vitleysa” mun vera lagður á liana í heild
sinni. En þetta gerir máske ekki mikiK
til, bví sje fyrra atriðið ástæRniaust, þá
mun hið síðara vera þa* líka; það mun
liggja nærri að skoRa það sem afleiðing.
Jeg vil nú gera einfalda tilraun til
að skoða ámynnsta kenningu E. M. frá
hans sjónarmiRi, eða að minnsta kosti
nálgast hans sjónarmi* meira en þeir Tr.
G. ogj. Ó. liafa gert.
Vjer skulum þá byrja þar sem seðl
arnir öðlast fyrst tilveru sína; þar sem
þeir koma undan pressunni og verRa
stimplaRir og merktir samkvæmt lögmætri
fyrirskipun. Hvors eign skyldu þeir þá
vera? Ekki geta þeir þá verið óskiiafje.
Landssjóður hefur gefið þá út, hann lief-
ur tekið þá í áhyrgð og þeir eru gerðir
úrgarði a* öllu leyti á hans kostna*. Jeg
fæ ekki betur sjeð en að þeir á þeirri
stundu og á þeim stað liljóti að vera vnfa
laus eign landssjóðs og einskis annars.
Ln svo skultun vjer fylgja seRlunum
frá þessum fœðingarstað þeirra inn á
bankaskrifstofuna. Þar verða þeir af- j
hentir bankastjórninni; hún mun gefa I
viðurkenningu fyrir móttöku og skuld j
iiinda batikann tii a* greiða hið á- ]
kveðna leigugjald-
Church, Chapel, ond Par.
ORGANS PIANOS
--— . pri htJ
Beautiful Weddinc:, Birth-
daJ pr Holiday Presenu.
Cwtalomie Kree. Addree,
Hnn rianiai k* T> vsiwogue í ree. Address
Hon. Dantel F. Beatty, Washington, Newjersey.
,s\" \" : v:\': v
N ewspaper
175. útgáfan ertilbúin.
I bókinni eru meira en
1 jTTnn+lr.iner 200 blS'’ °C 1 heUM fá
AQvertisinff &«**»*&»
&,uPPlysingar en ínokk-
urn annari bók. I henni eru nöfn allra
frjettabla'Ka í landiim, og útbreiðsia ásamt
yerðinu fyrir hrerja línu í auírlýsinpum í
oliumblöðum sem samkvæmt American
Newspaper Directeiy gefa lít meira en 25,
000 eintök í senn. Einnig skrá yfir hin
beztu af smærri blötíunum, er út koma i
stöíum þar sem m.-ir enn 5,000 íbúar eru
asamt ýuglýsiugarverði í þeim fyrir þumi-
ung dálkslengdar. Sjerstakir iistar yfir
kirkju, stjetta og smástaða blöð. Kosta-
boð veitt þeim, er vilja reyna lukkuna
með smáum auglýsingum. Bækilega
synt fram á hvernig menn eiga a« fá mik-
ifl Ije fyrir lítið. 8end kaupendum kostn-
aðarlaust livert á land sem vill fyrir 30
cents. Skrifið: Geo. P. Rowm * Co.,
riiblishers and General Advertising Agts
10 Spruce Street, New York City.
-:o:-
EPTIRFYLGJANDI SYNIR
OG SANNAR
GENGIÐ.
ÞAÐ SEM A UNDAN ER
-:coo:-
Vjer seijum svört karlmnnnaföt á *R,S5, Ijómandi falleg karlmannaföt úr hálf-
vll fyrir f 5,00 og f 5,65. Drengjaföt á f 1,87 og f 8,00, skyrtur og nærföt
fynr iægra vert en nokkru sinni áður, karlm. ytirhiTnir frá f 3,00 og upp, lodhúfvr
loðyflrhaýnir og Fvr Itobes. Einnig mikiar birgðir af floshúfum, sem eru ákafl. ódýrar.
Vjer höfum líka keypt inn 104 pakka af rúmteppum (Blankets) og rúmábreið
um með mjog niíursettu verði. Allt þetta hlýtur að seljast.
Vjer höfum vanalega til þessa verið á undan öllum öðrum 1 því að selja skótau
T Tl hof!'m vJer haft D*ð eins ódýrt og gott eins og einmitt nú.
pV r!' 8em nokkur gæti gert, að kanpa skótau sótt annarstaðar
en hj.i okkur. Dry Ooods og matvara er seld hjá okkur með tilsvarandi lásu
verði og allt annað. ö
DICIÍEY BROS.
Hamilton, Glasston & Grand Forks.
NORTH-DAKOTA.
I>oiiiiiiioii Of Oanada.
HUETTAKAFLAR
ÚR BYGGÐUM ÍSLENDINGA.
Víðinesbyggð, Nýja Tsl. 6, sept.
Heyskapur hefur gengið vonum
, - , freinur vel þó seinf yrði byrjaS sökum
hæðinni Fhh' h.i Í T "T' v«tvi*™u«- «rasvöxtur hefur verið
næðinni. Kkki skilst mjer að eignarrjett-
ur landssjóðs afmáist við þetta trckifæri.
PJÖltN li. JOHNSON
hefur ekki sjoS ástæðu tii að verða viðá-
skorun minni, um að birta á prenti ræðu
Þá um Nýja ísiand og Ný íslendinga er
hann flutti í Winnipeg í sumar eptir að
hann flúði af kirkjuþingiuu.
Það var vitaskuld meiningin, með
þvi að skora á Björn að juenta ræðuna—-
cða livað svo sem hann vill kalla það—
a I Nj-ísl. gæflst kostur á að bera liönd fyr-
SÖNNUN ÚT í HÖTT.
í 27. tölubl. Lögbergs þ. á. stendnr
erreinarkorn, nndirrituð af horra Jóni
Ólafssyni. Sem einkunn stendur framan
við greinina: „Eiríkur á brauðfótnm”,
og iiintalsefnið er, grundvallarsetning.
sem herra Eiríkur Magnússon hefur
síðustu ritgerð sinni í Heimskringiu sett
í sainband við eitt sönnnnardæmi sitt fyr-
'_r Pví, að landssjóður íslands tapi 100 pc
« hverri seðla uppliæð sem haun inn-
kauplr.
Griindvrtllarsetning E. M. hljóðar svo.
„Lögeyrir livers lands er eign þess.
Hann getur aldrei borizt allsherjarsjóði
þess öðruvisi enn sem tehjvavki, ef lög-
lega er með hmm farið”. (Sjú Hkr. 10.
júlí tölubl. 184).
Þessi grundvallarsetning segir .1. Ó
liiklaust að sje „rammasta vitleysa” og
svoelnnigað sjálfsögðu söiinuiuir-dæm-
ifi sein E. SI. franisetur rjett á eptir í
grein sinni.
Svo kemur J. Ó. með dæmi um kýr-
kaup o. fl. til að sanna þat?, að hann (.1.
Ó.) hafi fiiBkoininn og óskjertan nota-
ijett á t. d. 100 kr. í seðlum, sem liann
liefur i höndum o. s. frv.
Að minnsta kosti virðist leigugjaidið
bera vottum það a'X eignarrjettur iands-
sjóðsloði enn þá við seðlana, jafnvei þótt
hankinnsje nú orðinn handliafi þeirra og
hafi eignast á þeim fullkominn notarjett.
Það stendur á sama, hvort menn kalia
þatS notarjett eða eignarjett, það er alveg
sami rjetturinn—hvorki meira nje minna
—til að brúka seðlana, sem hver einn síð-
ari handhafi þeirra öðiast, sem á lögmret-
ar> hátt erað þeim kominn.—Fyigjumsvo
seðiunum iengra. Látum bóndann A
koma og taka se«a að iáni á bankanum
—1000 kr. móti veði í jörflu, há hefur
hann hloti-S sama nota-rjettinn á þessum
1000 kr. í seðliim. Jeg fæ ekki sjeS að
landssjóður tnpi neinum rjetti við þaS.
Og þó við lítum A farn með þessar 1000
kr. í seðlum í kaupsta'Kinn og borga með
þeim skuld sínntil lierra Tr. Gunnarsson-
ar, þá get jeg ekki fundið rök tii þess, að
hann (Tr. G.) eignist nokkurn yflrgripá-
meiri eða li.rrri rjetttii seðianna, heidur
en liinir fyrri handhnfar þeirra höfðu átt.
En látum nú þetta liggja miili hluta
fyrst um sinn, og hugium oss að sá nt-
burður komi fram sem bankniöein benda
á, svo sem álengdar, nefnil., að bankinn
ha’tti störfvm og seðlarnir alití einu missi
ailt. sitt vi-íískiptii-gildi. Ætli handnnfar
seðlanna gefi þá nm að eiga þá skityrðis-
lavstf Ætli þeir fari þá ekki að kannast
við það, :ið seðlarnir heyri iandssjóði
eitthvað til? Æfli handhafar seðlanna
tmesi þá ekki eitthvað á þessa leið: Jeg
lield landssjótturinn verði nú að gera svo
vel að taka við þcim nptur þéssiim seði-
um sínum, jeg hef ekkert að eera með
verðlausa pappírsmiða; jeg vil hafa mitt
gangverð að skaðiausu.
Og svo fær landssjóður a!t veita seðl-
iinutn móttöku og skipta gulli fyrir þá
fullu verði, þvi þeir eru fnllnir honvm,
þeim upprunaiega eiganda þeirra og eng-
um öðrum. Lnndssjóðnrinn átti |>á upp-
haflega og núfær hnnn að eiga þá síðast.
þegar þeir eru orðnir einskisvirði, því
eignarrjettur hans og ábyrgð hefui1 ein-
lægt á þeim hvílt, og þnr á hefur veritt
hyggt allt þetta notagiidi.—í sambandi
við þa'S sem hjer að frninan er sagt er
það athueandi, að landssjóður er sá ein-
asti handhafl seðlanna, sem frá fyrsta til
síSasta á engan kost á að fá þeim skipt
fyrir sjálfstæða peninga.
AQylisiardir okeypis íyrir miljonir manna
200,000,000 ekra
af hveiti- og beitilandi í Manitoba og Yestur Territóríunum í Canada ókevnis fvrir
landnema. Djúpur og frábærlega frjóvsamur jarðvegur, nægts af vatni og skógi
og meginlilutinn nálægt járnbrautum
vel er umbúið.
- ^ ■ -o- — ------ og skógi
Afrakstur hveitis af ekrunni 30 bush., ef
í
HHU FIUOV8AMA BELTl,
góður og vílSast eru garðávextir vel
sprottnir. Hveiti er þó neldur lakara
en í fyrra hjer í grendinni og liggur undir
skennndiim.
Ekki ber á að menn fái meinsemdir í
kinnina af bannfæringunni stóru, sem við
feiu um hjer í sumar. Hvort hún kann
aS vera langverkandi og vaida öðrum
sjúkdómi svo sem iimafallssýki, um það
I þori jeg ekki að segja.
Menn eru lijer hróðugir yfir blöðun-
um núna. Þau eru orðin svo kurteis og-
„legnuð”. Þa* er verið að segja a« búið
sje að „sortjera” fólkið og att engir
„grænjaxlar” fái nU lengur að jórtra í
blöðunum. Jeg vildi óska að svona
gengi lengi. Eitterþó, sem jeg get að
j þeim fundi'S og það er, hve fátæk þau
eru af nauðsynlegum búnaðarhugvekjnm,
er kemur sjálfsagf af því Hð í þau rita
ekki búfræðingar. Já, værn allir rit-
stjórarnir orðnir búfræðingar bæfii í and-
legu og líkamlegu tilliti, þá færi margt
betur!”
i Rauðar-dalnum, Saskatchewan-dalnum, Peace River-dalnum, og umhverfisliffai-
nndi sljettlendi, eru feikna miklir flákar af ágætasta akurlandi. engi oc beitilandi
—hinn viðáttumesti fláki í heimi af lítt byggðu landi.
r r
Malm-nama land.
Gull, silfur, járn, kopar, salt, steinolia, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanáinalandi-
eldivrSur þvi tryggður um allan aldur. nai’
JABJJBBAUT FRÍ HAFl TIL HAF8.
Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi vi« Grand Trunk og Inter-Coionial brant
írnar mynda oslitna járnbrnut frá öllum hafnstöðum við Atlan/haf 5 Canada til
Kyrrahafs. Sú brant liggur um miðhlut frjóvsama beltisins eptir því endilönm, ni
um hina hrikalegn tignarlegu fjallaklasa, norður og vesturaf Efra-vatni og um hif
nafnfrægu Rlettafioll Vesturheims. 6
lleilnæmt I « p t r I a g .
Loptslagið S Manitoba og NorKvesturiandinu er viðurkennt hið heilnæmasta
Ameríku. Ilreinviðr og þurrviðri vetur og sumar; vetnrinn kaldur, en bjartur
og staðviðrasamur. Aldrei þoka og súld, og aldrei fellibyljir eins og sunnarí iandinm
SAMBAIÍDSSTJÓRMA I CAHADA
gefur hverjum karimanni yflr 18 ára gömlum og hverjum kvennmanni sem hefur
tyrirfamihu að sja uolur
1 t5 O ekr u i* al' la n «i i
nlveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á lundinu og vrki hað
iía.““'" í°"im 4 •' *..- ‘wW'J%
í S L E X Z K A K X \ I. V X D II R
Þeirra
vestur
e>r
Jeg hef ekki orðið svo frægur að fá
að sjá nokkurn íslenzknn bankaseðil, og
hef því, sem nrerri má geta óljósa hug-
mynd um hversu þeir iíta út, eða hvað á
þá er letrað, en líklesrt þykir mjer, ntf
iandssjóðsins sje þar irptið og þaX á þann
liátt, a'tt þa'S þ'.ettl heldur rýra gildi seðl-
annn, ef það nafnorð vreri sknfið út.
Þa1t vreri gaman og fróMegt, ef annað
hvort lúaðið okkar Vestur-íslendinga
viidi frera iesendum sínnm glögga lýsing
af Islenzkum bankascMi.
F/jótshygg, N.-fsl., 22. sept.
Tiðarfarið liefur verið óhagkvæmt
að undanförnn. Allan sRtari hlnta ágúst
mán. og fram í miðjan þ. m. gengu sífeld
ar rigningar. Heyskapur gekk því seint,
því engi varð sumstaðar nilt a* því vatni
fiotið. En grasvöxtur varð víðast mjög
góður og frennir velverkuðu heyi nninu
menn almennt hafa náð um síðir og nægi-
legu að vöxtum fyrir kvikfjenað sinn.
Sökum þess live seint geklí hey hirð-
ing varð hveitisláttur ekki byrjaður fyrr
en hinn 8. þ. m., þó það væri fullþroskað
nokkru fyr. Hveiti var vel sprotti-R og
yflr höfut! var allur jarðargróði vel sprott-
inn og er þó óefat! að votviðrin hafa rýrt
uppskeruna.
Frostvart vart! hjer þrisvar, en ekki
kvað svo mikið að því að hveiti skemmd-
ist hið minnsta. Snjór hefur ekki sjezt
í Nýja tslandi í haust, þó blöíin hafl sagt
frá snjófalli svo víða annarsta'Síir
Alltaf smámsaman er bitvargur at!
skerða sauðfjáreign okkar Fljótsbúa;
einkum mun það úlfur, sem vaidur er
að þvi, en þo mun skógar-björninn líka
eiga nokkurn þátt í sauðalivarfliui. Indí-
ánarog kynbiendingarskutu hjer nokkur
Músdýr fast við fljót'ð selnt í áaúst.
Þeir piltar liirða ekki utn friðunarlögin.
Nú er verið að byggja skólahús fyrir
skólnhjeraðiK Lund. Er þnð skammt
frá safnaðarhúsinu er kirkjuþingið var
hnldið, og bjrggt eingöngu úr söguðu
timbri og samkvæmt reglum skólalaganna
að stærð og allri tilhögun. Er það fyrsta
skolahúsið í N. íslandi byggt samkvæmt
þeim reglum. Stefán B. Johnson er
yfirsmiður og er nú um þaR hálflníinn
með verkifl eptlr tólf daga vinnu að því
við 3. mann.
Vcllíðan manna mun hjer megaheita
almenn og heilsufar yfir höfuR gott í
sumar.
numdu landi, og báðar þessar nýlendur liggia nær höfuðstað l'vlkisT»» »» 'i'i
hinna. ARGTLK-NÝLKNDAN er 110 míliir suðvestu^frá O Xr
I ALLA-NÝLENDAN 260 mílur í norKvegtur frá Wpg. QU' ir/’lj') r.x Ý
LKNKAN um 20 milnr suRur frá Þingvalla-nýlendn, og ALfíK HTA- XÝÍ F v/j í v
um 70 mílur norður frá Calgary, en um 900 mílur vestur frá Winnii.eg ‘ í
coidu 3 nylenduniim er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beitilandi.
um það-Uari upÚJsiuK»r í pessu efni getur liver sem vill fengið m.-ð því að skrifa
Thomas Bennett,
DOM. GOV’T. IMMIGltATION AGENT
1 L. 1 5;il(l\vinson, (íslenzkur umboðsmaður.)
IIOM. GOVT IMMIGBATION OKKICKS
Minnipcg, - - - Cannda.
Eða
:-:ALVEG:-:NYFEWGNAR:-:
stórmiklar birg-Kir af allskonar
H A U S T OG VKTRARVARKINGl,
--svo sem:-
Nýjasta efndi í yttrfrákka, og ytribúning karla, allt af nýjasia mitðnvm i Pari,
Loudou og New York. * 1 1 *irwt
Stórmiki* af tilbúnum karlmannafötum, af ótai tegnndnm og á öllu verðstigi.
Sknv.kur, onskur og cnnadiskur nærfatnadur.
YFIRFRAKKAR OG HÚFUR ÚR UOÐSKINNUM.
NIci’líi vort (yfir búðardyrunum) er: (iYI.T SK T.2I J
HARGBAVE BLOCK, 321 HAIN STREET,
ÍSegnt N. 1*. á 31. vagnsíodvniinrai.
C.A.GAREAU.